Interpretacja indywidualna z dnia 28 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT1-3.4012.519.2019.11.EW
Brak opodatkowania podatkiem VAT otrzymanej dotacji na realizację czynności polegających na usuwaniu i unieszkodliwianiu azbestu oraz braku prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją czynności w zakresie usuwania i unieszkodliwiania azbestu.
Interpretacja indywidualna po wyroku sądu - stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo:
1)ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 2 sierpnia 2019 r. (wpływ 5 sierpnia 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej - uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 23 stycznia 2020 r. sygn. akt I SA/Rz 859/19 (wpływ prawomocnego wyroku 2 kwietnia 2024 r.) oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 26 października 2023 r., sygn. akt I FSK 518/20 (wpływ 9 lutego 2024 r.) i
2)stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
5 sierpnia 2019 r. wpłynął Państwa wniosek z 2 sierpnia 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT otrzymanej dotacji na realizację czynności polegających na usuwaniu i unieszkodliwianiu azbestu oraz braku prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją czynności w zakresie usuwania i unieszkodliwiania azbestu.
Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 31 sierpnia 2019 r. (wpływ 2 września 2019 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego (z uwzględnieniem uzupełnienia wniosku)
Gmina (…) realizując program usuwania i unieszkodliwiania azbestu z terenu Gminy (…) na lata 2013-2032 uchwalony przez Radę Miasta i Gminę nr (…) z dnia 26 czerwca 2013r. Jako „Zamawiający” zawrze umowę trójstronną z „Dotowanym” - osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej i Wykonawcą - podmiotem świadczącym usługi w zakresie usuwania i unieszkodliwiania wyrobów zawierających azbest wraz z jego transportem i utylizacją.
Usuwanie odpadów zawierających azbest wykonywane będzie przez firmę wyłonioną w postępowaniu przetargowym. Zakres prac zawarty w umowie dotyczył będzie wykonania prac związanych z usuwaniem wyrobów zawierających azbest poprzez: demontaż, transport, unieszkodliwianie wyrobów zawierających azbest pochodzących z pokryć dachowych budynków zlokalizowanych na terenie Miasta i Gminy (…) oraz zbieranie, transport i unieszkodliwianie wyrobów objętych wnioskami złożonymi przez dotowanych. Dotowany w ramach realizacji umowy wyraża zgodę, aby Zamawiający dysponował w jego imieniu środkami na opłacenie faktury VAT za wykonane roboty i przekazał je na konto Wykonawcy. Ponadto udostępni Wykonawcy nieruchomość w celu realizacji ww. zadania. Dotowany także zobowiązuje się do zapewnienia Zamawiającemu prawa kontroli wykonania prac objętych dofinansowaniem, w tym wstępu na teren nieruchomości w każdym czasie, pod rygorem utraty prawa do dofinansowania. Dotowany zapewni Zamawiającemu prawo przeprowadzenia oględzin na nieruchomości przez pracowników Urzędu Miasta i Gminy (…) w celu stwierdzenia, czy przedsięwzięcie związane z usuwaniem wyrobów zawierających azbest zostało zrealizowane prawidłowo. Dotowany w terminie do 14 dni po zakończeniu usuwania wyrobów zawierających azbest przedłoży Burmistrzowi Miasta i Gminy (…) informację o wyrobach zawierających azbest z określeniem ilości usuniętych wyrobów zawierających azbest przekazanych do unieszkodliwienia, sporządzoną na formularzu wg wzoru stanowiącego załącznik nr 3 do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 13 grudnia 2010 r. w sprawie wymagań w zakresie wykorzystywania wyrobów zawierających azbest oraz wykorzystywania i oczyszczania instalacji lub urządzeń, w których były lub są wykorzystywane wyroby zawierające azbest (Dz. U. z 2011 r. Nr 8, poz. 31).
Źródłem finansowania prac będących przedmiotem umowy będą środki Gminy (…). Gmina realizuje ww. zadanie własne na regułach zawartych w uchwale nr (…) Rady Miasta i Gminy (…) z dnia 30 czerwca 2011 r. zmienionej uchwałą nr (…) z dnia 30 maja 2012 r. w sprawie przyjęcia zasad udzielania dotacji celowej na finansowanie lub dofinansowanie inwestycji z zakresu ochrony środowiska i ochrony gospodarki wodnej. Finansowanie lub dofinansowanie określono w uchwale do 100% kosztów wykonania inwestycji.
Końcowe wynagrodzenie Wykonawcy zostanie ustalone na podstawie faktycznej ilości wyrobów zawierających azbest: zdemontowanych, zapakowanych, przetransportowanych i unieszkodliwionych pomnożonych przez odpowiednie ceny jednostkowe.
Po wykonaniu zamówienia u Dotowanego i odbiorze stwierdzającym wykonanie robót na podstawie protokołu wykonania i odbioru robót podpisanego przez strony wraz z dokumentami, Wykonawca robót wystawi fakturę VAT na Gminę (…).
Całkowity koszt działania zamyka się kwotą (…) zł. Gmina (…) stara się o dofinansowanie zadania realizowanego w ramach programu priorytetowego „(…)” z udziałem środków udostępnionych przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej dla Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w (…). Przewidywane środki finansowe na realizację tego zadania pochodzić będą z WFOŚiGW i NFOŚiGW łącznie w wysokości 85% dofinansowania, tj. (…) zł. Pozostałe 15%, tj. (…) zł pokrywane będzie z zasobów Gminy. Zadanie będzie wykonane w okresie od 1 września 2019 r. do 25 października 2019 r.
Realizacja ww. zadania traktowana jest jako działalność Gminy w zakresie nałożonych na nią obowiązków w ustawie o samorządzie gminnym, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506): „zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy: 1) ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej”. Wykonanie zadania jednak nie jest uzależnione od otrzymania dofinansowania. W razie nie otrzymania, Gmina wykona zadanie dla mniejszej ilości mieszkańców i pokryje do 100% zapłatę za poniesione koszty.
Gmina nie będzie pobierać od mieszkańców opłat za zadanie dotyczące odbioru i utylizacji wyrobów zawierających azbest. Gmina jest nabywcą usługi, zgodnie z art. 7 ust 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym oraz art. 403 ust. 21 art. 400a ust. 1 pkt 8 ustawy Prawo ochrony środowiska, w myśl którego zadania związane z ochroną środowiska, należą do zadań własnych gminy.
Gmina (…) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.
Zakupione towary i usługi służące realizacji zadania nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
Kwota dofinansowania nie ma charakteru ryczałtowego, zależy od ilości osób zgłoszonych do zadania.
Mieszkańcy nie rozliczają usługi, tj. nie ponoszą kosztów. Koszty usługi rozlicza Gmina (…) z Firmą, a środki pozyskuje w części z WFOŚIGW (85%), a pozostałą kwotę płaci Gmina (15%).
Wnioskodawca nie uiszcza żadnych opłat z tytułu unieszkodliwiania azbestu. Ryzyko nie otrzymania dofinansowania ponosi Gmina (…), a nie wnioskodawca (osoba fizyczna).
Gmina (…) pokryje koszty demontażu, pakowania, transportu i unieszkodliwiania wyrobów zawierających azbest.
Gmina nie może przeznaczyć dofinansowania na inny cel.
Uczestnicy - osoby fizyczne są wybierane do projektu wg kolejności wpływu wniosków do Gminy (…).
Pytania
1)Czy otrzymana dotacja lub pokrycie w 100% przez Gminę kosztów usuwania i unieszkodliwiania azbestu z terenu Gminy z posesji mieszkańców (kwota wyliczona na podstawie danych od osoby fizycznej, która nie ponosi żadnych kosztów, „dotowany” otrzymuje je nieodpłatnie), podlega VAT?
2)Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia VAT od dokonywanych zakupów i usług związanych z usuwaniem i unieszkodliwianiem azbestu?
Państwa stanowisko w sprawie
Ad 1
Gmina (…) uważa, że na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 15 ust. 6 i art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (aktualnie Dz.U.2018.2174 ze zm. - ustawa o VAT), realizuje zadanie własne jako organ władzy publicznej pozostaje poza ramami działalności gospodarczej i tym samym poza zakresem VAT, skoro nie wykonuje czynności opodatkowanych tym podatkiem, działa jako organ realizując nałożone zadania własne. To Gmina (nie właściciele nieruchomości) wybiera firmę wykonującą usługi związane z usuwaniem, unieszkodliwianiem wyrobów zawierających azbest i zawiera z nią umowę, a faktura z tytułu świadczenia tej usługi jest wystawiana na Gminę jako nabywcę.
Zdaniem Gminy, opisana dotacja nie stanowi dopłaty do ceny konkretnej usługi przede wszystkim dlatego, że otrzymane środki nie są przeznaczone na prowadzenie przez Gminę działalności gospodarczej (jak najem, czy dzierżawa), tylko na realizację zadania własnego, polegającego na wywiązaniu się z prawnego obowiązku usuwania azbestu z terenu Gminy, która działa jako organ władzy publicznej i w ramach prerogatyw władztwa publicznego. Nie uznaje się bowiem za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (art. 15 ust. 6 ustawy o VAT). Gmina nie prowadzi w tym przypadku działalności gospodarczej, nie wykonuje bowiem czynności polegających na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Dofinansowanie, które zostanie otrzymane przeznaczone będzie na ogół poniesionych wydatków, związanych z ww. zadaniem. Usuwanie azbestu jest ważnym zadaniem własnym Gminy, która posiada świadomość o zagrożeniu, jakie azbest może powodować dla zdrowia mieszkańców i niezwykle profesjonalnie podchodzi do jego unieszkodliwienia.
Właściwie zorganizowany i bezpłatny system odbioru i unieszkodliwiania azbestu, zdaniem Gminy, zapewnia właściwą ochronę środowiska. Tylko wtedy Gmina ma szanse zapobiec niekontrolowanemu przemieszczaniu azbestu i porzucaniu go w miejscach do tego nieprzeznaczonych. W związku z tym Gmina uważa, że nie będzie zobowiązana do odprowadzenia VAT należnego z tytułu otrzymania opisanych środków pomocowych, gdyż przedsięwzięcie będzie realizowane w ramach zadań własnych Gminy. Do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
Ad 2
Usługi zakupione w ramach realizacji celu publicznego są wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Zdaniem Gminy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.
Zakupy Gminy w ramach realizacji opisanego zadania, nie dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jej działalności gospodarczej, opodatkowanej.
Gmina uważa, że w tym przypadku nie ma możliwości dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.
Interpretacja indywidualna
Rozpatrzyłem Państwa wniosek - 4 października 2019 r. wydałem interpretację indywidualną znak: 0113-KDIPT1-3.4012.519.2019.2.AT, w której uznałem Państwa stanowisko za nieprawidłowe w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT otrzymanej dotacji z WFOŚiGW na realizację czynności polegających na usuwaniu i unieszkodliwianiu azbestu oraz braku prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją ww. czynności.
Interpretację indywidualną doręczono Państwu 4 października 2019 r.
Skarga na interpretację indywidualną
30 października 2019 r. wnieśli Państwo skargę na ww. interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie. Skarga wpłynęła do mnie 6 listopada 2019 r.
Wnieśli Państwo o:
- uwzględnienie skargi i uchylenie zaskarżonej Interpretacji,
- zasądzenie od strony przeciwnej kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.
Postępowanie przed sądem administracyjnym
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie uchylił skarżoną interpretację - wyrokiem z 23 stycznia 2020 r., sygn. akt I SA/Rz 859/19.
11 marca 2020 r. wniosłem skargę kasacyjną od wyroku WSA w Rzeszowie do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Postanowieniem z 5 lutego 2021 r., sygn. akt I FSK 518/20, Naczelny Sąd Administracyjny z urzędu zawiesił postępowanie ze skargi kasacyjnej do czasu rozstrzygnięcia przez skład siedmiu sędziów tego Sądu zagadnienia prawnego w sprawie o sygn. akt I FSK 1454/18.
W związku z wydaniem przez TSUE wyroku z dnia 30 marca 2023 r. w sprawie C-616/21 i C-612/21, Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 14 czerwca 2023 r., sygn. akt I FSK 518/20, podjął z urzędu zawieszone postępowanie.
Naczelny Sąd Administracyjny - wyrokiem z 26 października 2023 r. sygn. akt I FSK 518/20 oddalił skargę kasacyjną.
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego wpłynął 9 lutego 2024 r.
Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyroku wskazał, że przystępując do oceny podniesionych zarzutów materialnoprawnych w aspekcie zastosowania/niezastosowania przepisów art. 15 ust. 1, ust. 2 i ust. 6, art. 8 ust. 2a, art. 29a ust. 1 oraz art. 86 ust. 1 u.p.t.u. przede wszystkim należało odwołać się do stanowiska TSUE wyrażonego w wyroku z dnia 30 marca 2023 r. w sprawie C-616/21.
W powołanym wyroku Trybunał, w okolicznościach zasadniczo zbliżonych do tych z niniejszej sprawy, orzekł, że art. 2 ust. 1, art. 9 ust. 1 i art. 13 ust. 1 dyrektywy 112 należy interpretować w ten sposób, że: okoliczność zlecania przez gminę przedsiębiorstwu czynności usuwania azbestu i odbierania wyrobów i odpadów zawierających azbest na rzecz jej mieszkańców będących właścicielami nieruchomości, którzy wyrazili taką wolę, nie stanowi świadczenia usług podlegającego opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej, jeżeli taka działalność nie ma na celu osiągania stałego dochodu i nie prowadzi do żadnej płatności ze strony tych mieszkańców, zaś czynności te są finansowane ze środków publicznych.
TSUE stwierdził, że na tle okoliczności ocenianej przez niego sprawy współistnieją dwa świadczenia usług, a mianowicie z jednej strony świadczenie zapewniane przez przedsiębiorstwo wybrane i opłacone przez gminę, a z drugiej strony - świadczenie, którego, po pierwsze, podmiotem udzielającym jest ta gmina, po drugie, beneficjentami są jej zainteresowani mieszkańcy, i wobec którego, po trzecie, świadczenie wzajemne stanowi dotacja wypłacana tej gminie przez fundusz ochrony środowiska.
Dalej Trybunał zauważył, że podczas gdy przedsiębiorca dąży do stałego osiągania dochodu (zob. podobnie wyrok z dnia 20 stycznia 2021 r., w sprawie C-655/19, pkt 27-29 i przytoczone tam orzecznictwo), gmina nie zatrudnia pracowników do usuwania azbestu i nie poszukuje klientów, lecz ogranicza się do przeprowadzenia, w ramach programu określonego na poziomie krajowym, czynności usuwania azbestu, które nastąpią po tym, jak właściciele nieruchomości położonych na terytorium gminy, których może dotyczyć ten program, wyrażą wolę korzystania z niego i zostaną uznani za uprawnionych. Ponadto czynność usuwania azbestu w danej gminie z definicji nie ma charakteru powtarzalnego, co odróżnia niniejszą sprawę od spraw, w których świadczenia gminne miały charakter trwały.
Uwzględniając przy tym, że gmina będzie oferować usunięcie azbestu z danych nieruchomości oraz odbiór wyrobów i odpadów zawierających azbest nieodpłatnie, podczas gdy wcześniej zapłaci ona danemu przedsiębiorstwu cenę rynkową, TSUE zwrócił uwagę, że jeżeli gmina odzyskuje jedynie niewielką część poniesionych przez siebie kosztów, a pozostała część jest finansowana ze środków publicznych, taka różnica między tymi kosztami a kwotami otrzymanymi w zamian za oferowane usługi może wykluczać istnienie wynagrodzenia (zob. podobnie wyrok z dnia 12 maja 2016 r., w sprawie C-520/14, pkt 33 i przytoczone tam orzecznictwo). Jest tak tym bardziej, gdy - jak w niniejszej sprawie (tj. rozważanej przez TSUE) - świadczenie wzajemne uiszczane przez usługobiorców nie istnieje. W konsekwencji, nawet biorąc pod uwagę dotacje przyznane gminie przez fundusz ochrony środowiska, charakter takiego świadczenia usług nie odpowiada podejściu, jakie przyjęłoby w danym wypadku przedsiębiorstwo zajmujące się usuwaniem azbestu, które przy ustalaniu swoich cen starałoby się zawrzeć w nich swoje koszty i osiągnąć marżę zysku. Ponadto nie podlegają zwrotowi koszty związane z organizacją przez ową gminę akcji usuwania azbestu u jej mieszkańców, a jedynie z czynnościami zleconymi wybranemu przedsiębiorstwu. W związku z tym ta sama gmina ponosi jedynie ryzyko strat, nie mając perspektywy zysku.
Uwzględniając zatem, że ekonomicznie nieopłacalne jest aby przedsiębiorstwo zajmujące się usuwaniem azbestu nie przenosiło żadnych poniesionych przez siebie kosztów na beneficjentów swoich usług, oczekując jednocześnie częściowej rekompensaty tych kosztów w formie dotacji, której otrzymanie jest kwestią otwartą do czasu podjęcia przez osobę trzecią (fundusz) decyzji w tym zakresie, po dokonaniu już spornych transakcji, TSUE uznał, że nie wydaje się, aby gmina wykonywała w analizowanej sytuacji działalność o charakterze gospodarczym w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 2006/112.
Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że w okolicznościach opisanych we wniosku ocena Sądu pierwszej instancji zaprezentowana na tym polu wpisywała się w wykładnię i oceny prawne wyrażone przez TSUE w wyroku wydanym w sprawie C-616/21.
Mając zatem na uwadze, że Gmina nie wykonuje działalności wchodzącej w zakres stosowania dyrektywy 2006/112, to nie można przyjąć, że Gmina, realizując projekt dotyczący usuwania wyrobów azbestowych z nieruchomości mieszkańców, wykonuje działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. W rezultacie otrzymane na ten cel dofinansowanie ze środków europejskich nie może być wliczane do podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, co czyni niezasadnymi zarzuty skargi kasacyjnej dotyczące naruszenia przepisów prawa materialnego.
2 kwietnia 2024 r. do Krajowej Informacji Skarbowej wpłynął prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 23 stycznia 2020 r., sygn. akt I SA/Rz 859/19.
Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 26 października 2023 r.
Ponowne rozpatrzenie wniosku - wykonanie wyroku
Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.):
Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.
Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:
- uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oraz Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach;
- ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej - stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.
Według art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Według art. 8 ust. 2a ustawy:
W przypadku, gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.
Zauważyć należy, że pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w rozumieniu art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.
Zatem, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.
Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych
Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:
„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.
„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.
Przepis ten stwierdza, że wykorzystywanie własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych w sposób ciągły, należy w szczególności uznać za działalność gospodarczą.
Z opisu sprawy wynika, że jesteście Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.
Realizując Państwo program usuwania i unieszkodliwiania azbestu z terenu Gminy (…) na lata 2013-2032 uchwalony przez Radę Miasta i Gminę nr (…) z dnia 26 czerwca 2013 r. Jako „Zamawiający” zawrze umowę trójstronną z „Dotowanym” - osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej i Wykonawcą - podmiotem świadczącym usługi w zakresie usuwania i unieszkodliwiania wyrobów zawierających azbest wraz z jego transportem i utylizacją.
Usuwanie odpadów zawierających azbest wykonywane będzie przez firmę wyłonioną w postępowaniu przetargowym. Zakres prac zawarty w umowie dotyczył będzie wykonania prac związanych z usuwaniem wyrobów zawierających azbest poprzez: demontaż, transport, unieszkodliwianie wyrobów zawierających azbest pochodzących z pokryć dachowych budynków zlokalizowanych na terenie Miasta i Gminy (…) oraz zbieranie, transport i unieszkodliwianie wyrobów objętych wnioskami złożonymi przez dotowanych. Dotowany w ramach realizacji umowy wyraża zgodę, aby Zamawiający dysponował w jego imieniu środkami na opłacenie faktury VAT za wykonane roboty i przekazał je na konto Wykonawcy. Ponadto udostępni Wykonawcy nieruchomość w celu realizacji ww. zadania. Dotowany także zobowiązuje się do zapewnienia Zamawiającemu prawa kontroli wykonania prac objętych dofinansowaniem, w tym wstępu na teren nieruchomości w każdym czasie, pod rygorem utraty prawa do dofinansowania. Dotowany zapewni Zamawiającemu prawo przeprowadzenia oględzin na nieruchomości przez pracowników Urzędu Miasta i Gminy (…) w celu stwierdzenia, czy przedsięwzięcie związane z usuwaniem wyrobów zawierających azbest zostało zrealizowane prawidłowo. Dotowany w terminie do 14 dni po zakończeniu usuwania wyrobów zawierających azbest przedłoży Burmistrzowi Miasta i Gminy (…) informację o wyrobach zawierających azbest z określeniem ilości usuniętych wyrobów zawierających azbest przekazanych do unieszkodliwienia, sporządzoną na formularzu wg wzoru stanowiącego załącznik nr 3 do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 13 grudnia 2010 r. w sprawie wymagań w zakresie wykorzystywania wyrobów zawierających azbest oraz wykorzystywania i oczyszczania instalacji lub urządzeń, w których były lub są wykorzystywane wyroby zawierające azbest (Dz. U. z 2011r. Nr 8, poz. 31).
Źródłem finansowania prac będących przedmiotem umowy będą środki Gminy (…). Gmina realizuje ww. zadanie własne na regułach zawartych w uchwale nr (…) Rady Miasta i Gminy (…) z dnia 30 czerwca 2011 r. zmienionej uchwałą nr (…) z dnia 30 maja 2012 r. w sprawie przyjęcia zasad udzielania dotacji celowej na finansowanie lub dofinansowanie inwestycji z zakresu ochrony środowiska i ochrony gospodarki wodnej. Finansowanie lub dofinansowanie określono w uchwale do 100% kosztów wykonania inwestycji.
Końcowe wynagrodzenie Wykonawcy zostanie ustalone na podstawie faktycznej ilości wyrobów zawierających azbest: zdemontowanych, zapakowanych, przetransportowanych i unieszkodliwionych pomnożonych przez odpowiednie ceny jednostkowe.
Po wykonaniu zamówienia u Dotowanego i odbiorze stwierdzającym wykonanie robót na podstawie protokołu wykonania i odbioru robót podpisanego przez strony wraz z dokumentami, Wykonawca robót wystawi fakturę VAT na Gminę (…).
Całkowity koszt działania zamyka się kwotą (…) zł. Staracie się Państwo o dofinansowanie zadania realizowanego w ramach programu priorytetowego „Ogólnopolski program finansowania usuwania wyrobów zawierających azbest” z udziałem środków udostępnionych przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej dla Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w (…). Przewidywane środki finansowe na realizację tego zadania pochodzić będą z WFOŚiGW i NFOŚiGW łącznie w wysokości 85% dofinansowania, tj. (…) zł. Pozostałe 15%, tj. (…) zł pokrywane będzie z zasobów Gminy. Zadanie będzie wykonane w okresie od 1 września 2019 r. do 25 października 2019 r.
Realizacja ww. zadań traktowana jest jako działalność Państwa w zakresie nałożonych na Państwo obowiązków w ustawie o samorządzie gminnym, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506): „zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy: 1) ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej”. Wykonanie zadania jednak nie jest uzależnione od otrzymania dofinansowania. W razie nie otrzymania, wykonacie Państwo zadanie dla mniejszej ilości mieszkańców i pokryje do 100% zapłatę za poniesione koszty.
Nie będziecie Państwo pobierać od mieszkańców opłat za zadanie dotyczące odbioru i utylizacji wyrobów zawierających azbest. Jesteście Państwo nabywcą usługi, zgodnie z art. 7 ust 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym oraz art. 403 ust. 21 art. 400a ust. 1 pkt 8 ustawy Prawo ochrony środowiska, w myśl którego zadania związane z ochroną środowiska, należą do zadań własnych gminy.
Zakupione towary i usługi służące realizacji zadania nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
Kwota dofinansowania nie ma charakteru ryczałtowego, zależy od ilości osób zgłoszonych do zadania.
Mieszkańcy nie rozliczają usługi, tj. nie ponoszą kosztów. Koszty usługi rozlicza Gmina (…) z Firmą, a środki pozyskuje w części z WFOŚIGW (85%), a pozostałą kwotę płaci Gmina (15%). Nie możecie Państwo przeznaczyć dofinansowania na inny cel.
Mając na uwadze przedstawioną na wstępie analizę przepisów podatkowych, w pierwszej kolejności należy rozstrzygnąć, czy realizacja przez Państwa ww. zadania polegającego na usunięciu azbestu z terenu gminy, jest dokonywana w ramach działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ww. ustawy.
W tym celu istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w szczególności tezy zawarte w ww. wyroku z 30 marca 2023 r. w sprawie C-616/21 (Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przeciwko Gminie L.), zapadłym w wyniku wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożonego w ramach sporu w przedmiocie interpretacji indywidualnej dotyczącej opodatkowania podatkiem od wartości dodanej (VAT) w odniesieniu do przeprowadzonych na zlecenie gminy czynności związanych z usuwaniem azbestu oraz prawa do odliczenia VAT naliczonego od tych czynności. W wyroku tym, TSUE rozstrzygnął, że artykuł 2 ust. 1, art. 9 ust. 1 i art. 13 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że: okoliczność zlecania przez gminę przedsiębiorstwu czynności usuwania azbestu i odbierania wyrobów i odpadów zawierających azbest na rzecz jej mieszkańców będących właścicielami nieruchomości, którzy wyrazili taką wolę, nie stanowi świadczenia usług podlegającego opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej, jeżeli taka działalność nie ma na celu osiągania stałego dochodu i nie prowadzi do żadnej płatności ze strony tych mieszkańców, zaś czynności te są finansowane ze środków publicznych.
W wyroku w sprawie C-616/21 TSUE wskazał, iż aby oferta usuwania azbestu z niektórych nieruchomości przedstawiona przez gminę jej mieszkańcom będącym właścicielami była objęta zakresem stosowania dyrektywy 2006/112, powinna ona, po pierwsze, stanowić świadczenie usług, które gmina ta wykonuje odpłatnie na ich rzecz w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. c) tej dyrektywy, a po drugie, być realizowana w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 9 ust. 1 rzeczonej dyrektywy, tak aby owa gmina działała również w charakterze podatnika (pkt 24).
W pkt 33 wyroku Trybunał wskazał, że zgadzając się na udział w gminnym procesie usuwania azbestu ze swoich nieruchomości, zainteresowani właściciele ograniczają się do złożenia wniosku do gminy L., która weryfikuje, czy nieruchomości te kwalifikują się do usuwania azbestu. W konsekwencji nie powierzają oni tej gminie usuwania azbestu na ich rachunek, lecz oczekują, że będą beneficjentami programu usuwania azbestu. To zatem gmina - a nie zainteresowani właściciele - decyduje o powodzeniu tego procesu. Poza złożeniem wniosku nie mają oni wpływu na realizację usługi.
W konsekwencji o ile w świetle powyższych rozważań należy wskazać, że przesłanki stosowania art. 28 dyrektywy 2006/112 nie są spełnione w sytuacji takiej jak w niniejszej sprawie, a zatem że gmina L. nie działała w imieniu zainteresowanych mieszkańców, o tyle należy jednak ustalić, czy może ona zostać uznana za podmiot świadczący usługi będące przedmiotem postępowania głównego w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. c) tej dyrektywy (pkt 34).
W wyroku tym, TSUE rozstrzygnął, że artykuł 2 ust. 1, art. 9 ust. 1 i art. 13 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że: okoliczność zlecania przez gminę przedsiębiorstwu czynności usuwania azbestu i odbierania wyrobów i odpadów zawierających azbest na rzecz jej mieszkańców będących właścicielami nieruchomości, którzy wyrazili taką wolę, nie stanowi świadczenia usług podlegającego opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej, jeżeli taka działalność nie ma na celu osiągania stałego dochodu i nie prowadzi do żadnej płatności ze strony tych mieszkańców, zaś czynności te są finansowane ze środków publicznych.
Opis przedmiotowej sprawy wskazuje, że realizując ww. zadanie nie działali Państwo w celach zarobkowych tak jak przedsiębiorca, nie pobierali Państwo od uczestników realizowanego zadania (tj. mieszkańców Gminy) żadnego wynagrodzenia, które stanowiłoby ekwiwalentne świadczenie, a celem zadania było oczyszczanie gminy z materiałów szkodliwych, tj. wyrobów zawierających azbest. Zadanie zostało sfinansowane w 85% z otrzymanej dotacji z WFOŚiGW, a pozostałe 15% kosztów pokryli Państwo ze środków własnych. Po zrealizowaniu całości zadania związanego z usunięciem i unieszkodliwieniem wyrobów zawierających azbest z terenu Gminy, byli Państwo zobowiązani rozliczyć się z otrzymanych środków finansowych z WFOŚiGW. Wykonanie czynności w zakresie usunięcia odpadów zawierających azbest zlecili Państwo wyspecjalizowanej firmie zajmującej się usuwaniem tego typu odpadów i posiadającej przewidziane przepisami prawa stosowne uprawnienia, nie zatrudniali Państwo zatem własnych pracowników celem świadczenia takich usług powszechnie jak inne przedsiębiorstwa trudniące się usuwaniem, wywozem i utylizacją azbestu. Zawierali Państwo umowy z poszczególnymi mieszkańcami na udzielenie dotacji w celu poniesienia kosztów demontażu płyt azbestowo - cementowych z pokryć dachowych, ich załadunku, transportu oraz unieszkodliwienia na składowisku odpadów niebezpiecznych. Mieszkańcy nie wnosili na Państwa rzecz Gminy jakiejkolwiek wpłaty z tytułu realizacji Zadania. W niniejszej sprawie realizacja zadania została sfinansowana ze środków publicznych i nie miała na celu osiągania stałego dochodu.
W konsekwencji, Państwa działanie w związku z realizacją zadania polegającego na demontażu, zebraniu, transporcie oraz unieszkodliwieniu odpadów zawierających azbest z posesji mieszkańców Gminy nie stanowi/nie będzie stanowiło dostawy towarów ani świadczenia usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT i realizując ww. zadanie nie wykonują Państwo/nie będziecie Państwo wykonywali działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem realizacja zadania nie podlega/nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Odnosząc się do kwestii niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT dotacji otrzymanej przez Państwa z WFOŚiGW na realizację przedmiotowego zadania w zakresie usuwania odpadów zawierających azbest należy wskazać, że zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy:
Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Przepis art. 29a ust. 1 ustawy jest odpowiednikiem art. 73 ww. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zgodnie z którym podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.
Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są, czy też nie są opodatkowane, istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.
Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.
Zauważyć należy, że dotacja/dofinansowanie nie funkcjonuje samodzielnie, nie podlega opodatkowaniu jako odrębna kwota, lecz wyłącznie w odniesieniu do czynności, do której jest wypłacana. Jeżeli czynność, do której dopłata jest przyznawana nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatku VAT, to i dopłata do tej czynności nie stanowi elementu ceny oraz nie może być włączona do podstawy opodatkowania.
Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku nie wystąpi związek pomiędzy otrzymanym dofinansowaniem od Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej na realizację ww. zadania, a czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT. Jak bowiem wskazano wyżej, w zakresie realizacji zadania nie wykonują/nie będą Państwo wykonywali działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, Państwa działania w zakresie demontażu, zebraniu, transporcie oraz unieszkodliwieniu odpadów zawierających azbest nie stanowią/nie będą stanowiły dostawy towarów, ani świadczenia usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Wobec powyższego, otrzymane przez Państwa dofinansowanie przeznaczone na realizację ww. zadania nie stanowi/nie będzie stanowiło podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy, a tym samym nie podlega/nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 uznałem za prawidłowe.
Odnosząc się natomiast do kwestii braku prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu usług dotyczących usuwania azbestu, wskazać należy, że podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy.
W myśl tego przepisu:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Zgodnie art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a)nabycia towarów i usług,
b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z przywołanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Podkreślić należy, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
W świetle powołanych powyżej przepisów prawa należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.
Jak już wcześniej wskazano realizacja przedmiotowego zadania nie podlega/nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie dokonują/nie będą Państwo dokonywali dostawy towarów, ani świadczenia usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. W związku z realizacja czynności usuwania i unieszkodliwiania azbestu nie występują Państwo jako podatnik podatku VAT. Wobec powyższego, w niniejszej sprawie nie występuje/nie wystąpi związek pomiędzy dokonywanymi zakupami, a czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.
Mając zatem na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że nie przysługuje/nie będzie Państwu przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją czynności w zakresie usuwania i unieszkodliwiania wyrobów zawierających azbest. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie są/nie będą spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. ponoszone wydatki na realizację ww. zadania nie są/nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, zaś Państwo w związku z realizacja tego zadania nie występują jako podatnik podatku VAT lecz jako organ władzy realizujący zadania własne.
Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 uznałem za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wydania pierwotnej interpretacji z 4 października 2019 r. znak 0113-KDIPT1-3.4012.519.2019.2.AT.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).