Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 28 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-3.4012.133.2024.1.APR

Brak obowiązku podawania numeru KSeF w komunikacie płatności w sytuacji gdy płatności dokonuje ubezpieczyciel w ramach wypłaty odszkodowania (w sytuacji gdy nie występuje jako nabywca/sprzedawca na fakturze ustrukturyzowanej).

Interpretacja indywidualna

- stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 lutego 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 27 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku obowiązku podawania numeru KSeF w komunikacie płatności w sytuacji gdy płatności dokonuje ubezpieczyciel w ramach wypłaty odszkodowania (w sytuacji gdy nie występuje jako nabywca/sprzedawca na fakturze ustrukturyzowanej). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(...) S.A. (dalej: „Wnioskodawca”) jest (…) ubezpieczeń świadczącym m.in. usługi w zakresie ubezpieczeń osobowych i majątkowych oraz spółką dominującą grupy kapitałowej (...) reprezentującą (…). Wnioskodawca jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Działalność Wnioskodawcy podlega regulacjom ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U. z 2023 r. poz. 656 ze zm., dalej: „ustawa o DUiR”).

Biorąc pod uwagę rodzaj prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca wykonuje czynności ubezpieczeniowe związane z oferowaniem i udzielaniem ochrony na wypadek ryzyka wystąpienia skutków zdarzeń losowych. W tym zakresie Wnioskodawca udziela ochrony na podstawie umowy zawartej z ubezpieczającym/ubezpieczonym (stosownie do art. 4 ust. 1 oraz art. 15 ust. 1 ustawy o DUIR).

W związku z zawartymi umowami ubezpieczenia Wnioskodawca po otrzymaniu zawiadomienia o zdarzeniu objętym ochroną ubezpieczeniową wypłaca i będzie wypłacać odszkodowania lub świadczenia na podstawie uznania roszczenia uprawnionego z umowy ubezpieczenia w wyniku ustaleń dokonanych w przeprowadzonym przez siebie postępowaniu, zawartej z nim ugody lub prawomocnego orzeczenia sądu (zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy o DUiR).

Wnioskodawca jest równocześnie zobowiązany spełnić świadczenie w terminie 30 dni, licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku (zdarzeniu losowym). Gdyby wyjaśnienie w powyższym terminie okoliczności koniecznych do ustalenia odpowiedzialności ubezpieczyciela (Wnioskodawca) albo wysokości świadczenia okazało się niemożliwe, świadczenie powinno być spełnione w ciągu 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe. Jednakże bezsporną część świadczenia ubezpieczyciel powinien spełnić w terminie 30 dni, licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku (por. art. 817 § 1-2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny; t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.; „Kodeks cywilny”). Terminy wypłaty świadczeń są również określone jako część obowiązków Wnioskodawcy w stosowanych przez nią ogólnych warunkach ubezpieczenia (dalej: „OWU Wnioskodawca”).

W powyższym zakresie Wnioskodawca prowadząc działalność gospodarczą jako (…) zakład ubezpieczeń w przypadku wystąpienia objętych umową ubezpieczenia określonych zdarzeń losowych dokonuje rozliczenia faktury mającego na celu np. naprawienie szkody objętej ubezpieczeniem. W stosunku do tych faktur Wnioskodawca pozostaje jedynie podmiotem finansującym tj. Wnioskodawca nie stanowi nabywcy usługi lub towaru wskazanego na fakturze, a stanowi jedynie płatnika danej faktury, który może odpowiednio zostać wykazany przez sprzedawcę na fakturze ustrukturyzowanej, ale nie musi - pozostaje to zależne wyłącznie od woli sprzedawcy, który nawiązuje bezpośrednią relację umowną wyłącznie z ubezpieczającym/ubezpieczonym. W tym kontekście, częstokroć Wnioskodawca dokonuje rozliczenia w ramach specyficznego schematu wypłaty pomijającego podmiot w postaci ubezpieczonego, na rzecz podmiotu wykonującego świadczenie na korzyść tego ubezpieczonego.

Wspomniane faktury dotyczą w szczególności tzw. likwidacji szkód, które są rozliczane z udziałem Wnioskodawcy. W przypadku takich faktur w poleceniu zapłaty lub poleceniu przelewu (dalej: „komunikacie płatności”) stosowanym obecnie przez Wnioskodawcę jest wprost wskazany tytuł płatności jako „wypłata odszkodowania” a nie płatność za usługi lub towary wykazane na fakturze. Taka wypłata może być również dokonywana w kwocie wynikającej z faktury otrzymanej przez ubezpieczającego/ubezpieczonego, ale może to też być inna kwota uwzględniająca jego roszczenie względem Wnioskodawcy. Wnioskodawca zakłada kontynuować powyższy sposób opisywania płatności w komunikacie przelewu również po wejściu w życie Ustawy nowelizującej.

Równocześnie, w toku bieżących procesów biznesowych dotyczących rozliczeń może się również zdarzyć sytuacja, iż Wnioskodawca działający jako inny podmiot nie otrzyma dokumentu lub kopii faktury ustrukturyzowanej, którą w całości bądź w części ma obowiązek sfinansować, a samo rozliczenie umowy ubezpieczenia (tj. finansowanie) następuje na podstawie innych informacji. W tym zakresie Wnioskodawca może mieć również dostęp do - wyłącznie - wizualizacji faktury ustrukturyzowanej udostępnionej przez ubezpieczającego/ubezpieczonego, której oryginał jest dostępny wyłącznie w Krajowym Systemie e-Faktur (o którym mowa w art. 106nd ustawy o VAT; dalej: „KSeF”), bądź może w ogóle nie mieć dostępu do wizualizacji lub kopii faktury.

Pytanie

Czy Wnioskodawca występując w specyficznej roli podmiotu zobowiązanego do wypłaty odszkodowania (świadczenia), tj. jako finansujący opisany w zdarzeniu przyszłym (w sytuacji gdy nie występuje jako nabywca/sprzedawca na fakturze ustrukturyzowanej), ma obowiązek podawania numeru KSeF w komunikacie płatności, stosownie do art. 108g ust. 1 ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Wnioskodawca występując w specyficznej roli podmiotu zobowiązanego do wypłaty odszkodowania (świadczenia), tj. jako finansujący opisany w zdarzeniu przyszłym (w sytuacji gdy nie występuje jako nabywca/sprzedawca na fakturze ustrukturyzowanej), nie ma obowiązku podawania numeru KSeF w komunikacie płatności, stosownie do art. 108g ust. 1 ustawy o VAT.

Przepisy ustawy o VAT

W dniu 1 lipca 2024 r. wejdą w życie przepisy Ustawy nowelizującej wprowadzające w dziale XI, rozdział 1b dotyczący oznaczania płatności za faktury. Przepisy wskazanego rozdziału zakładają, że: „nabywca towaru lub usługi zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, dokonujący płatności za faktury ustrukturyzowane oraz za faktury, o których mowa w art. 106nh ust. 1, na rzecz innego podatnika zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, za pośrednictwem usługi polecenia zapłaty lub polecenia przelewu, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 4 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych, lub innego instrumentu płatniczego w rozumieniu tej ustawy, umożliwiającego podanie tytułu transferu środków pieniężnych, jest obowiązany do podania numeru identyfikującego te faktury w Krajowym Systemie e-Faktur lub identyfikatora zbiorczego nadanego przez Krajowy System e-Faktur.” (zob. art. 108g ust. 1 zdanie 1 ustawy o VAT).

Wskazane przepisy stosuje się do płatności dokonanych od dnia 1 stycznia 2025 r. (zob. art. 17 Ustawy nowelizującej). Obowiązek ten dotyczy również podatnika innego niż nabywca towaru lub usługi, dokonującego płatności za faktury wystawione na rzecz tego nabywcy (zob. art. 108g ust. 1 zdanie 2 ustawy o VAT).

Ilekroć w przepisach ustawy o VAT jest mowa o fakturze ustrukturyzowanej rozumie się przez to fakturę wystawioną przy użyciu KSeF wraz z przydzielonym numerem identyfikującym tę fakturę w tym systemie (por. art. 2 pkt 32a ustawy o VAT). Faktura ustrukturyzowana jest uznana za otrzymaną przy użyciu KSeF w dniu przydzielenia w tym systemie numeru identyfikującego tę fakturę, tj. numeru KSeF (por. art. 106na ust. 3 ustawy o VAT).

Wykładnia art. 108g ust. 1 ustawy o VAT w przypadku Wnioskodawcy

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z charakterem realizacji zobowiązań przez Wnioskodawcę wynikających z umów ubezpieczenia, należy stosować wyżej wskazane przepisy zgodnie z wykładnią funkcjonalną/celowościową uwzględniającą techniczną naturę i specyfikę rozliczeń zmierzających do wypłaty odszkodowania/świadczeń wykonywanych przez Wnioskodawcę.

Omawiane przepisy ustawy o VAT uwzględniające powyższą wykładnię, nie powinny w ocenie Wnioskodawcy zobowiązywać do podawania w tytule komunikatu przelewu numeru faktury ustrukturyzowanej w KSeF w przypadku dokonywania rozliczenia, w odniesieniu do których Wnioskodawca występuje wyłącznie jako finansujący, o którym mowa w zdarzeniu przyszłym.

Zdaniem Wnioskodawcy stosując wykładnię celowościową występuje on w takim przypadku jako inny podmiot dokonujący de facto wypłaty odszkodowania (świadczenia) na podstawie uznania roszczenia uprawnionego zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy o DUiR, a nie jako podmiot dokonujący zapłaty za fakturę ustrukturyzowaną, do której referuje przepis art. 108g ust. 1 ustawy o VAT.

Specyfika rozliczeń dokonywanych przez Wnioskodawcę wobec dodatkowych obowiązków

W powyższym kontekście, Wnioskodawca jako (…) zakład ubezpieczeń nawiązuje formalną relacje umowną wyłącznie z ubezpieczającym/ubezpieczonym zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o DUiR. W przypadku zaistnienia zdarzenia ubezpieczeniowego, Wnioskodawca jest zobowiązany do realizacji świadczenia ubezpieczeniowego (wypłaty odszkodowania) na gruncie specyficznego schematu rozliczenia pomijającego podmiot w postaci ubezpieczonego, na rzecz podmiotu wykonującego świadczenie na korzyść tego ubezpieczonego. W tym zakresie, celem Wnioskodawcy nie jest per se zapłata za towar lub usługę, a właśnie realizacja skutków objęcia ochroną danego ryzyka wobec wystąpienia skutków zdarzeń losowych (zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o DUiR co stanowi wypłatę odszkodowania/świadczenia, do której nie odnosi się art. 108g ust. 1 ustawy o VAT).

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma uzasadnienia dla nakładania dodatkowych obowiązków na inny podmiot (Wnioskodawca), który nie uczestniczy bezpośrednio w danej transakcji realizowanej na rzecz nabywcy, a jedynie ją finansuje. W tym zakresie to nabywca towaru lub usługi występuje jako podatnik VAT czynny w tej określonej relacji, a nie Wnioskodawca. Równocześnie, taka interpretacja wspomnianych przepisów dotycząca dodatkowych obowiązków nakładanych na Wnioskodawcę może wpłynąć na uniemożliwienie wypełnienia wymogów nałożonych poprzez przepisy Kodeksu cywilnego oraz OWU Wnioskodawcy, które wprost regulują terminy wypłat świadczeń (m.in. opisane w zdarzeniu przyszłym przypadki wypłaty w terminie 30 lub 14 dni).

Podkreślenia wymaga również fakt, że w sytuacji uznania, że na Wnioskodawcy ciążyłyby dodatkowe obowiązki objęte przedmiotowym zapytaniem, wobec istniejących obecnie procesów biznesowych i regulacji innych ustaw, Wnioskodawca może nie być w stanie wywiązać się nawet z ustawowych terminów wypłaty świadczeń.

Dodatkowo Wnioskodawca podkreśla, że w odniesieniu do podobnych obowiązków nakładanych wcześniej poprzez nowelizacje ustawy o VAT na podatników VAT, ich wpływ nie dotyczył podmiotów finansujących (takich jak np. faktorzy), co opisano szerzej w objaśnieniach podatkowych wydanych przez Ministra Finansów z 23 grudnia 2019 r. w sprawie mechanizmu podzielonej płatności (ID informacji: 507974 w Biuletynie Informacji Publicznej Ministerstwa Finansów).

Ponadto należy zauważyć, że w sytuacji dokonywania rozliczeń jako finansujący, nie występuje on jako podatnik VAT czynny w tej relacji, co częściowo stanowi argument za brakiem spełnienia przesłanki wskazanej przez art. 108g ust. 1 in principi ustawy o VAT. W związku z tym, że na gruncie opisywanej wypłaty odszkodowania (świadczenia), Wnioskodawca nie występuje jako podatnik VAT czynny na potrzeby transakcji, to tym bardziej na taki podmiot (Wnioskodawca) nie powinny być nakładane dodatkowe obowiązki określone w art. 108g ust. 1 ustawy o VAT.

Wnioskodawca dostrzega również, że przedmiotowy obowiązek może być w praktyce niemożliwy do realizacji w sytuacji braku otrzymania wizualizacji faktury ustrukturyzowanej, bądź nawet jakiegokolwiek formalnego dokumentu stanowiącego podstawę do wypłaty odszkodowania (świadczenia) przez niego (należy w tym miejscu podkreślić, że z KSeF mogą korzystać podmioty wskazane przez podatnika - art. 106nb pkt 2 ustawy o VAT, w konsekwencji czego, jeżeli Wnioskodawca nie zostanie wskazana przez podatnika/sprzedawcę, to nie będzie mogła korzystać z tego systemu). Przepisy ustawy o VAT nie przewidują bowiem obowiązku przekazania faktury ustrukturyzowanej do zakładu ubezpieczeń, co tym bardziej może wykluczać walidację prawidłowości faktury, czy też powiązanych informacji stanowiących podstawę do finansowania.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca występując w specyficznej roli podmiotu zobowiązanego do wypłaty odszkodowania (świadczenia), tj. jako finansujący opisany w zdarzeniu przyszłym (w sytuacji gdy nie występuje jako nabywca/sprzedawca na fakturze ustrukturyzowanej), nie ma obowiązku podawania numeru KSeF w komunikacie płatności, stosownie do art. 108g ust. 1 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przez świadczenie usług rozumie się każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Co istotne, nie każde powstrzymanie się od działania czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę, w rozumieniu przepisów ustawy.

Przepis art. 2 pkt 31-32 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2024 r. nadanym ustawą z dnia 16 czerwca 2023 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1598) stanowi, że:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

31)fakturze - rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

32)fakturze elektronicznej - rozumie się przez to fakturę w formie elektronicznej wystawioną i otrzymaną w dowolnym formacie elektronicznym.

W myśl art. 2 pkt 32a ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o fakturze ustrukturyzowanej - rozumie się przez to fakturę wystawioną przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur wraz z przydzielonym numerem identyfikującym tę fakturę w tym systemie.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Jak wynika z art. 106g ust. 3a ustawy:

Faktura ustrukturyzowana jest udostępniana i otrzymywana za pomocą oprogramowania interfejsowego, o którym mowa w art. 106nc ust. 1.

Stosownie do art. 106nc ust. 1 i ust. 3 ustawy:

1.Faktura ustrukturyzowana jest wystawiana i otrzymywana przy użyciu Krajowego Systemu e‑Faktur za pomocą oprogramowania interfejsowego, w postaci elektronicznej i zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.

3.Minister właściwy do spraw finansów publicznych udostępnia na elektronicznej platformie usług administracji publicznej wzór faktury ustrukturyzowanej.

Ww. ustawą z dnia 16 czerwca 2023 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, powołany wyżej art. 106nc obowiązuje do 30 czerwca 2024 r. Ponadto, ustawa wprowadza zmiany w zakresie Krajowego Systemu e-Faktur, zwanego dalej KSeF.

I tak, stosownie do art. 106ga ust. 1 ustawy, który wchodzi w życie od 1 lipca 2024 r.:

Podatnicy są obowiązani wystawiać faktury ustrukturyzowane przy użyciu Krajowego Systemu e‑Faktur.

Zgodnie z art. 106nh ust. 1, który wchodzi w życie od 1 lipca 2024 r.:

W okresie trwania niedostępności Krajowego Systemu e-Faktur, o której mowa w art. 106ne ust. 4, oraz w przypadku gdy podatnik nie ma możliwości wystawienia faktury ustrukturyzowanej z innego powodu niż awaria Krajowego Systemu e‑Faktur, o której mowa w art. 106ne ust. 1 i 3, podatnik wystawia faktury w postaci elektronicznej zgodnie z wzorem udostępnionym na podstawie art. 106gb ust. 8.

Powołaną wyżej ustawą o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw wprowadzony został obowiązek oznaczania płatności za faktury przez podanie w tytule płatności numeru identyfikującego te faktury w KSeF.

Na podstawie art. 108g ustawy, który wchodzi w życie od 1 lipca 2024 r.:

1.Nabywca towaru lub usługi zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, dokonujący płatności za faktury ustrukturyzowane oraz za faktury, o których mowa w art. 106nh ust. 1, na rzecz innego podatnika zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, za pośrednictwem usługi polecenia zapłaty lub polecenia przelewu, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 4 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych, lub innego instrumentu płatniczego w rozumieniu tej ustawy, umożliwiającego podanie tytułu transferu środków pieniężnych, jest obowiązany do podania numeru identyfikującego te faktury w Krajowym Systemie e-Faktur lub identyfikatora zbiorczego nadanego przez Krajowy System e-Faktur. Obowiązek ten dotyczy również podatnika innego niż nabywca towaru lub usługi, dokonującego płatności za faktury wystawione na rzecz tego nabywcy.

2.Status podatnika, o którym mowa w ust. 1, na rzecz którego dokonywana jest płatność, dotyczący jego zarejestrowania jako podatnika VAT czynnego jest ustalany na podstawie wykazu, o którym mowa w art. 96b ust. 1, na dzień dokonywania płatności za faktury, o których mowa w ust. 1.

3.Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się w przypadku, gdy nabywca towaru lub usługi dokonuje płatności za faktury, o których mowa w art. 106nh ust. 1, niewprowadzone do Krajowego Systemu e-Faktur w związku z zamieszczonymi komunikatami, o których mowa w art. 106ne ust. 1 i 3.

Co istotne, zgodnie z art. 17 ww. ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw:

Przepis art. 108g ustawy zmienianej w art. 1 stosuje się do płatności dokonanych od dnia 1 stycznia 2025 r.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 656 ze zm.):

Przez działalność ubezpieczeniową rozumie się wykonywanie czynności ubezpieczeniowych związanych z oferowaniem i udzielaniem ochrony na wypadek ryzyka wystąpienia skutków zdarzeń losowych.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej:

Zakład ubezpieczeń udziela ochrony ubezpieczeniowej na podstawie umowy ubezpieczenia zawartej z ubezpieczającym.

Stosownie do art. 28 ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej:

Zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie lub świadczenie na podstawie uznania roszczenia uprawnionego z umowy ubezpieczenia w wyniku ustaleń dokonanych w przeprowadzonym przez siebie postępowaniu, o którym mowa w art. 29, zawartej z nim ugody lub prawomocnego orzeczenia sądu.

Natomiast na podstawie art. 817 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

§ 1. Ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie trzydziestu dni, licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku.

§ 2. Gdyby wyjaśnienie w powyższym terminie okoliczności koniecznych do ustalenia odpowiedzialności ubezpieczyciela albo wysokości świadczenia okazało się niemożliwe, świadczenie powinno być spełnione w ciągu 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe. Jednakże bezsporną część świadczenia ubezpieczyciel powinien spełnić w terminie przewidzianym w § 1.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo zakładem ubezpieczeń świadczącym m.in. usługi w zakresie ubezpieczeń osobowych i majątkowych. Są Państwo zarejestrowani jako podatnik VAT czynny. Państwa działalność podlega regulacjom ustawy o DUiR. Wykonują Państwo czynności ubezpieczeniowe związane z oferowaniem i udzielaniem ochrony na wypadek ryzyka wystąpienia skutków zdarzeń losowych. W tym zakresie udzielają Państwo ochrony na podstawie umowy zawartej z ubezpieczającym/ubezpieczonym.

W związku z zawartymi umowami ubezpieczenia, po otrzymaniu zawiadomienia o zdarzeniu objętym ochroną ubezpieczeniową wypłacają i będą Państwo wypłacali odszkodowania lub świadczenia na podstawie uznania roszczenia uprawnionego z umowy ubezpieczenia w wyniku ustaleń dokonanych w przeprowadzonym przez siebie postępowaniu, zawartej z nim ugody lub prawomocnego orzeczenia sądu.

Równocześnie są Państwo zobowiązani spełnić świadczenie w terminie 30 dni, licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku (zdarzeniu losowym). Gdyby wyjaśnienie we wskazanym terminie okoliczności koniecznych do ustalenia Państwa odpowiedzialności albo wysokości świadczenia okazało się niemożliwe, świadczenie powinno być spełnione w ciągu 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe. Jednakże bezsporną część świadczenia powinni Państwo spełnić w terminie 30 dni, licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku. Terminy wypłaty świadczeń są również określone jako część Państwa obowiązków w stosowanych przez Państwa ogólnych warunkach ubezpieczenia.

W przypadku wystąpienia objętych umową ubezpieczenia określonych zdarzeń losowych dokonują Państwo rozliczenia faktury mającego na celu np. naprawienie szkody objętej ubezpieczeniem. W stosunku do tych faktur pozostają Państwo jedynie podmiotem finansującym, tj. nie stanowią Państwo nabywcy usługi lub towaru wskazanego na fakturze. W tym kontekście, częstokroć dokonują Państwo rozliczenia w ramach specyficznego schematu wypłaty pomijającego podmiot w postaci ubezpieczonego, na rzecz podmiotu wykonującego świadczenie na korzyść tego ubezpieczonego.

Wspomniane faktury dotyczą w szczególności tzw. likwidacji szkód, które są rozliczane z Państwa udziałem. W przypadku takich faktur w poleceniu zapłaty lub poleceniu przelewu (komunikacie płatności) stosowanym obecnie przez Państwa jest wprost wskazany tytuł płatności jako „wypłata odszkodowania” a nie płatność za usługi lub towary wykazane na fakturze. Taka wypłata może być również dokonywana w kwocie wynikającej z faktury otrzymanej przez ubezpieczającego/ubezpieczonego, ale może to też być inna kwota uwzględniająca jego roszczenie względem Państwa.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy, gdy występują Państwo w specyficznej roli podmiotu zobowiązanego do wypłaty odszkodowania (świadczenia), tj. jako finansujący (w sytuacji gdy nie występują Państwo jako nabywca/sprzedawca na fakturze ustrukturyzowanej), mają Państwo obowiązek podawania numeru KSeF w komunikacie płatności, stosownie do art. 108g ust. 1 ustawy.

Zgodnie z założeniami wynikającymi z treści art. 108g ustawy, nabywca towaru lub usługi zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, dokonujący płatności za faktury ustrukturyzowane na rzecz innego podatnika zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, za pośrednictwem usługi polecenia zapłaty lub polecenia przelewu lub innego instrumentu płatniczego umożliwiającego podanie tytułu transferu środków pieniężnych, jest obowiązany do podania numeru identyfikującego te faktury w Krajowym Systemie e-Faktur lub identyfikatora zbiorczego nadanego przez Krajowy System e-Faktur. Obowiązek ten dotyczy również podatnika innego niż nabywca towaru lub usługi, dokonującego płatności za faktury wystawione na rzecz tego nabywcy.

Ustawodawca bardzo wyraźnie sprecyzował kryteria, które spełniać musi dana płatność, aby konieczne było jej oznaczenie numerem KSeF. Łącznie spełnione muszą być następujące warunki:

  • płatności dokonuje zarejestrowany podatnik VAT czynny;
  • płatność dokonywana jest za faktury ustrukturyzowane na rzecz innego podatnika zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny;
  • płatność dokonywana jest za pośrednictwem instrumentu płatniczego, który umożliwia podanie tytułu transferu środków pieniężnych.

Ponadto, zobligowany do podania numeru KSeF jest również podatnik inny, aniżeli nabywca towaru lub usługi, jeśli dokonuje on płatności za faktury wystawione na rzecz tego nabywcy.

Z przepisów wynika jednoznacznie, że wyłączone z obowiązku oznaczania numerem KSeF są te płatności, które uiszczone zostałyby za pomocą karty płatniczej, bądź też gotówki, bowiem w takim przypadku nie istnieje możliwość podania tytułu przelewu. Nie jest natomiast konieczne oznaczanie numerem KSeF faktur, które wystawione zostałyby w czasie trwania awarii.

Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy należy zauważyć, że przepisy ustawy rozgraniczają dwie możliwe sytuacje. Pierwsza z nich odnosi się do przypadku, w którym to płatności dokonuje sam nabywca - podatnik VAT czynny bezpośrednio na rzecz dostawcy - innego podatnika VAT czynnego i taka sytuacja nie występuje w przedmiotowej sprawie. Możliwa jest również sytuacja, w której to płatności dokonuje podatnik inny niż nabywca towaru lub usługi - mowa tu np. „o płatnościach dokonywanych przez osoby trzecie” i wówczas również on objęty jest obowiązkiem podania numeru identyfikującego faktury w KSeF. Oznacza to, że ustawodawca uszczegółowił przepisy, poprzez wskazanie, że rozszerza obligatoryjnie stosowanie (podawanie) numeru KSeF także na podmioty, które dokonują płatności za bezpośredniego nabywcę.

Biorąc pod uwagę specyficzny rodzaj relacji (Państwo w roli ubezpieczyciela), który występuje w okolicznościach analizowanej sprawy, należy mieć na względzie, że elementem przesądzającym o konieczności oznaczania danych płatności numerem KSeF powinno być przede wszystkim określenie, czy w istocie mamy do czynienia z zapłatą za wyświadczoną usługę/dostawę towarów. Przepisy wskazują bowiem bezpośrednio, że numerem KSeF oznaczane mają być płatności za faktury ustrukturyzowane.

Są Państwo natomiast podmiotem zobligowanym do sfinansowania określonych zdarzeń objętych umową ubezpieczenia. W takim przypadku, co do zasady, zapłata stanowi realizację odpowiedzialności odszkodowawczej wobec ubezpieczonych/uposażonych. Oznacza to, że w istocie nie dokonują Państwo zapłaty za wykonanie świadczenia (usługę/dostawę towarów) związanego z likwidacją szkody, a jedynie dokonują Państwo przelewu środków w ramach szczególnej procedury - w ramach wypłaty odszkodowania, do której zobligowani są Państwo na podstawie wiążącej Państwa umowy ubezpieczeniowej.

Co istotne, przepisy art. 108g ustawy o podatku od towarów i usług wskazują wprost, że mają zastosowanie również w odniesieniu do płatności przez inny podmiot, jednakże płatność ta musi wynikać z wystawionej faktury ustrukturyzowanej. Jak natomiast wynika z opisu sprawy przedstawionego przez Państwa - każdorazowo są Państwo zobligowani jako ubezpieczyciel do wypłaty bezspornej części świadczenia w terminie 30 dni, licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku (zdarzeniu losowym), co wiąże się w konsekwencji z tym, że wypłaty te nie są każdorazowo dokonywane w kwocie wynikającej z faktury otrzymanej przez ubezpieczającego/ubezpieczonego. Samo rozliczenie umowy ubezpieczenia (tzn. finansowanie) następować może na podstawie innych informacji. Działając jako inny podmiot mogą Państwo w niektórych przypadkach w ogóle nie otrzymać faktury lub jej kopii, którą w całości, bądź części mają obowiązek sfinansować. Uznać należy wobec tego, że dokonując płatności niekoniecznie działają Państwo na podstawie faktur ustrukturyzowanych, co więcej mogą Państwo w ogóle nie posiadać do nich dostępu, a i tak w wyniku specyfiki sytuacji zobowiązani będą Państwo do wypłaty świadczenia bowiem są Państwo ubezpieczycielem, którego obowiązują ramy relacji wyznaczone przez regulacje umowne z ubezpieczającym (ubezpieczonym).

Zatem, w analizowanej sprawie ze względu na to, że nie tyle dokonują Państwo płatności za inny podmiot będący rzeczywistym nabywcą usługi lub towaru, co wypłacają Państwo świadczenie w ramach szczególnego charakteru relacji prawnej na rzecz podmiotu likwidującego szkodę - nie będą Państwo zobligowani do oznaczania dokonywanych płatności numerem KSeF. Tym samym nie stanowią Państwo bezpośredniego uczestnika danej transakcji, a jedynie występują Państwo jako podmiot finansujący. Nie będzie to jednak „zapłata przez osobę trzecią” za towar lub usługę lecz finansowanie w ramach odpowiedzialności odszkodowawczej wobec ubezpieczonych/uposażonych.

Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ponadto interpretacja została wydana na podstawie przepisów, które mają wejść w życie z dniem 1 lipca 2024 r. zgodnie z ustawą z dnia 16 czerwca 2023 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2023 r. poz. 1598) i traci ważność w przypadku ich zmiany lub uchylenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), ul. (…), (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00