Zmiana interpretacji indywidualnej z dnia 29 maja 2024 r., Szef Krajowej Administracji Skarbowej, sygn. DOP3.8222.146.2023.CNRU

Opodatkowanie diet wypłacanych delegatom z tytułu udziału w zebraniu przedstawicieli banku.

Zmiana interpretacji indywidualnej

Szanowni Państwo,

w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z 7 marca 2018 r. Nr 0115-KDIT2-2.4011.10.2018.1.BK, wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, zmieniam z urzędu[1] wymienioną interpretację stwierdzając, że Państwa stanowisko przedstawione we wniosku z 3 stycznia 2018 r. (data wpływu 10 stycznia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania diet wypłacanych delegatom z tytułu udziału w zebraniu przedstawicieli banku jest nieprawidłowe w części dotyczącej delegatów niebędących pracownikami banku oraz prawidłowew pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 stycznia 2018 r., wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania diet wypłacanych delegatom z tytułu udziału w zebraniu przedstawicieli banku.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jako Bank spółdzielczy są Państwo spółdzielnią. Raz do roku odbywa się zebranie przedstawicieli, którego uczestnicy (delegaci) wybierani są spośród członków banku na zebraniach grup członkowskich. W banku na zebranie przedstawicieli wybieranych jest nie mniej niż 25 przedstawicieli.

Delegaci mogą być wybierani z trzech grup członków:

1)osób zatrudnionych u Państwa na umowach o pracę (pracowników banku),

2)członków Rady Nadzorczej,

3)oraz z osób, z którymi nie łączy Państwa żaden stosunek prawny (emeryci, renciści, inni członkowie banku).

Zgodnie z § 20 ust. 1 Państwa statutu, Zebranie przedstawicieli jest najwyższym organem Banku Spółdzielczego.

Na mocy uchwały, która zostanie podjęta przez Zarząd Banku, każdy z delegatów za udział w zebraniach przedstawicieli poczynając od roku 2018 będzie mógł otrzymywać każdorazowo dietę w wysokości nie wyższej niż 200 zł brutto, niezależnie od czasu trwania danego zebrania przedstawicieli.

Powyższa dieta będzie mieć charakter wypłaty jednorazowej/ryczałtowej - każdorazowo w związku z uczestnictwem w konkretnych zebraniach przedstawicieli Banku. Należność powyższa nie ma charakteru należności ustalanej w stawce miesięcznej.

Z delegatami nie łączą Państwa żadne stosunki prawne z tytułu pełnienia przez nich funkcji na zebraniu przedstawicieli. Delegaci otrzymują wynagrodzenie od banku dlatego, że łączą go z bankiem zależności w związku z pełnioną funkcją w organie banku i świadczenie to otrzymywane jest tylko i wyłącznie na podstawie uchwały zarządu (nie ma żadnej umowy), właśnie w związku z wykonywaną funkcją delegata na zebraniu przedstawicieli.

Pytania

1.Czy od diet wypłacanych delegatom za udział w zebraniu przedstawicieli powinni Państwo pobrać 18% zryczałtowany podatek dochodowy na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też zaliczkę na podatek dochodowy na ogólnych zasadach (art. 41 ust. 1 ww. ustawy) po uwzględnieniu kosztów uzyskania przychodu 111,25 zł (art. 22 ust. 9 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)?

2.Czy osobom tym powinni Państwo wystawić PIT -11?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, odnosząc się do wszystkich delegatów, niezależnie od tego, czy dany delegat jest Państwa pracownikiem, Członkiem Rady Nadzorczej, czy nie łączy go z Państwem żaden stosunek prawny, bank powinien, na zasadach ogólnych, pobrać 18 % zaliczkę na podatek dochodowy, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych po odliczeniu zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodu w wysokości wskazanej w art. 22 ust. 9 pkt 5 ustawy o PIT, czyli 111,25 zł.

Bank powinien też wystawić wszystkim delegatom PIT -11.

Powyższe, w Państwa ocenie wynika z tego, iż stosownie do treści art. 13 pkt 7 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uważa się przychody otrzymane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Mając na uwadze ww. przepisy, w Państwa ocenie, wynagrodzenia delegatów uzyskiwane za udział w zebraniu przedstawicieli należy uznać za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Argumentem przemawiającym za powyższym stanowiskiem jest fakt, że delegat otrzymuje wynagrodzenie od banku tylko dlatego, że łączy go z bankiem zależność w związku z pełnioną funkcją w organie banku i świadczenie to otrzymywane jest właśnie w związku z wykonywaną funkcją. Zatem przychód z tego tytułu należy zaliczyć do przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Konsekwencją powyższego jest obowiązek wynikający z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc pobranie zaliczki w wysokości 18% po odliczeniu zryczałtowanego kosztu uzyskania przychodu.

W Państwa ocenie, również do delegatów niebędących Państwa pracownikami, nie może mieć zastosowania art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na fakt, iż dokonanie wykładni przedmiotowego przepisu prowadzi do wniosku, że zastosowanie art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy może mieć miejsce tylko wtedy, gdy łącznie spełnione są następujące przesłanki:

a)przychody są osiągane na podstawie art. 13 pkt 2 lub 5-9,

b)suma należności określona w umowie zawartej ze świadczeniobiorcą nie przekracza 200 zł oraz

c)umowa lub umowy zawarte są z osobą niebędącą pracownikiem płatnika.

Z uwagi na fakt, iż delegata na zebraniu przedstawicieli nie wiąże z Państwem żaden stosunek prawny (żadna umowa o świadczenie usług delegata, umowa zlecenie etc.), w ocenie banku nie ma możliwości zastosowania cytowanego przepisu, ani do delegatów niebędących Państwa pracownikami (z uwagi właśnie na brak jakiejkolwiek umowy), ani z oczywistych względów z Państwa pracownikami, gdyż art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy tylko osób, niebędących pracownikami płatnika.

W związku z powyższym, w Państwa ocenie, zarówno do delegatów będących Państwa pracownikami, jak i delegatów będących członkami Rady Nadzorczej, jak i delegatów nie związanych z Państwem żadnym odrębnym stosunkiem zobowiązanym, w przedstawionym stanie faktycznym, zastosowanie będą miały przepisy art. 41 ust. 1 w zw. z art. 22 ust. 9 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z tego też powodu, bank powinien również wystawić wszystkim delegatom PIT -11.

Ocena stanowiska dokonana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 7 marca 2018 r. Nr 0115-KDIT2-2.4011.10.2018.1.BK uznał Państwa stanowisko przedstawione we wniosku za prawidłowe.

Uzasadnienie zmiany interpretacji indywidualnej

Po zapoznaniu się z aktami sprawy stwierdzam, że interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej jest nieprawidłowa.

Zasady opodatkowania podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych określają przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych[2].

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy PIT:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy PIT:

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Moment powstania przychodu określa art. 11 ust. 1 ustawy PIT, w myśl którego:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychód należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno w postaci pieniężnej, jak i w postaci niepieniężnej.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy PIT, źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy PIT, zgodnie z art. 13 pkt 7 ustawy PIT, uważa się:

przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy PIT:

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Stosownie do art. 22 ust. 9 pkt 5 ustawy PIT:

Koszty uzyskania niektórych przychodów określa się:

z tytułów określonych w art. 13 pkt 5, 7 i 9 w wysokości określonej w ust. 2 pkt 1, a jeżeli podatnik tego samego rodzaju przychody uzyskuje od więcej niż jednego podmiotu albo od tego samego podmiotu, ale z tytułu kilku stosunków prawnych, w wysokości określonej w ust. 2 pkt 2.

Zgodnie z art. 22 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy PIT:

Koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej:

1)wynoszą 111 zł 25 gr miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1335 zł, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej;

2)nie mogą przekroczyć łącznie 2002 zł 05 gr za rok podatkowy, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej.

Natomiast zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy PIT:

Płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Z kolei stosownie do art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy PIT:

Od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 i 5-9, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł - w wysokości 18% przychodu.

Ponadto, na podstawie art. 42 ust. 1a i ust. 2 pkt 1 ustawy PIT:

1a. W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

2. W terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa:

1)w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym przy pomocy których naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika wykonują swoje zadania - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru;

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że jako Bank spółdzielczy są Państwo spółdzielnią. Raz do roku odbywa się zebranie przedstawicieli, którego uczestnicy (delegaci) wybierani są spośród członków banku na zebraniach grup członkowskich. W banku na zebranie przedstawicieli wybieranych jest nie mniej niż 25 przedstawicieli.

Delegaci mogą być wybierani z trzech grup członków:

1)osób zatrudnionych u Państwa na umowach o pracę (pracowników banku),

2)członków Rady Nadzorczej,

3)oraz z osób, z którymi nie łączy Państwa żaden stosunek prawny (emeryci, renciści, inni członkowie banku).

Zgodnie z § 20 ust. 1 Państwa statutu, Zebranie przedstawicieli jest najwyższym organem Banku Spółdzielczego.

Na mocy uchwały, która zostanie podjęta przez Zarząd Banku, każdy z delegatów za udział w zebraniach przedstawicieli poczynając od roku 2018 będzie mógł otrzymywać każdorazowo dietę w wysokości nie wyższej niż 200 zł brutto, niezależnie od czasu trwania danego zebrania przedstawicieli.

Powyższa dieta będzie mieć charakter wypłaty jednorazowej/ryczałtowej - każdorazowo w związku z uczestnictwem w konkretnych zebraniach przedstawicieli Banku. Należność powyższa nie ma charakteru należności ustalanej w stawce miesięcznej.

Z delegatami nie łączą Państwa żadne stosunki prawne z tytułu pełnienia przez nich funkcji na zebraniu przedstawicieli. Delegaci otrzymują wynagrodzenie od banku dlatego, że łączą go z bankiem zależności w związku z pełnioną funkcją w organie banku i świadczenie to otrzymywane jest tylko i wyłącznie na podstawie uchwały zarządu (nie ma żadnej umowy), właśnie w związku z wykonywaną funkcją delegata na zebraniu przedstawicieli.

W świetle powyższego, wynagrodzenie otrzymane przez delegatów za udział w zgromadzeniu przedstawicieli banku wypłacane na podstawie uchwały należy zaliczyć do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy PIT jako przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych. Argumentem przemawiającym za powyższym stanowiskiem jest fakt, że delegat otrzymuje wynagrodzenie od banku (osoby prawnej) tylko dlatego, że łączą go z osobą prawną zależności w związku z pełnioną funkcją w organie osoby prawnej i świadczenie to otrzymywane jest właśnie w związku z wykonywaną funkcją. Zatem przychód z tego tytułu należy zaliczyć do przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 7 ustawy PIT.

Konsekwencją zaliczenia wynagrodzeń delegatów do przychodu, o którym mowa w art. 13 pkt 7 ustawy PIT, jest spoczywający na płatniku obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ustawy PIT, tj. pobierania, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy.

Natomiast w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy PIT ustawodawca zawarł odmienne zasady opodatkowania dla przychodów z działalności wykonywanej osobiście, spełniających określone warunki. Zgodnie z tym przepisem od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 i 5-9, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł – w wysokości 18% przychodu.

Zatem opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce gdy:

•przychody są osiągane na podstawie art. 13 pkt 2 lub 5-9 ustawy PIT,

•suma należności określona w umowie zawartej ze świadczeniobiorcą nie przekracza kwoty 200 zł oraz,

•umowa lub umowy zawarte są z osobą niebędącą pracownikiem płatnika.

W świetle powyższego, przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy PIT może mieć zastosowanie do dochodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2 lub pkt 5-9 ustawy PIT, a zatem obejmuje również dochody, o których mowa w art. 13 pkt 7 ustawy PIT.

Odwołując się do treści art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy PIT należy zauważyć, że opodatkowanie 18% zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce wówczas, gdy łącznie zostaną spełnione powyższe warunki. Jednakże należy zauważyć, że ustawodawca nie zawarł żadnego zastrzeżenia dotyczącego rodzaju i formy zawarcia umowy pomiędzy płatnikiem a świadczeniobiorcą.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, że w prawie cywilnym pod pojęciem umowa rozumie się zgodne porozumienie dwóch lub więcej stron ustalające ich wzajemne prawa lub obowiązki. Przechodząc w tym miejscu na grunt przepisów prawa cywilnego, należy zwrócić uwagę na treść art. 73 § 1 Kodeksu cywilnego[3], który stanowi, że jeżeli ustawa zastrzega dla czynności prawnej formę pisemną, dokumentową lub elektroniczną, czynność dokonana bez zachowania zastrzeżonej formy jest nieważna tylko wtedy, gdy ustawa przewiduje rygor nieważności. Natomiast zastrzeżenie formy pisemnej, dokumentowej lub elektronicznej bez rygoru nieważności ma ten skutek, że w razie niezachowania zastrzeżonej formy nie jest w sporze dopuszczalny dowód ze świadków ani dowód z przesłuchania stron na fakt dokonania czynności. Przepisu tego nie stosuje się, gdy zachowanie formy pisemnej, dokumentowej lub elektronicznej jest zastrzeżone jedynie dla wywołania określonych skutków czynności prawnej[4].

W opisanym przypadku niewątpliwie doszło do zawarcia umowy, której elementy takie jak jej strony, wysokość wynagrodzenia, oraz tytuł prawny, na podstawie którego płacone jest wynagrodzenie, są możliwe do ustalenia. Tym samym do dochodów otrzymanych z tytułu udziału w Zgromadzeniu Przedstawicieli Banku w stosunku do osób niebędących pracownikami banku powinien mieć zastosowanie art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy PIT. Natomiast w zakresie obowiązków informacyjnych, wskazać należy, że w przypadku wypłaty świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 7 ustawy PIT, na płatniku co do zasady ciąży obowiązek wystawienia informacji PIT-11. Wyjątek od tej zasady dotyczy sytuacji, gdy kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł.

W świetle powyższego, wypłacane przez Państwa wynagrodzenie w wysokości nieprzekraczającej 200 zł delegatom za udział w zebraniu przedstawicieli banku (niezależnie od tego, czy jest to Państwa pracownik, czy też osoba niebędącą Państwa pracownikiem), stanowi przychód z działalności wykonywanej osobiście, o którym mowa w art. 13 pkt 7 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy PIT. W konsekwencji na Państwu ciążą obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, tj. w przypadku Państwa pracowników jesteście Państwo obowiązani pobierać od tych wynagrodzeń zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, natomiast po zakończeniu roku podatkowego sporządzić imienną informację o wysokości dochodu osiągniętego w roku podatkowym PIT-11. Natomiast w przypadku osób niebędących Państwa pracownikami ciąży na Państwu obowiązek pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego, bez sporządzania informacji PIT-11. W tym wypadku należy jednak sporządzić deklarację roczną o zryczałtowanym podatku dochodowym PIT-8AR.

W związku z tym Państwa stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie sposobu opodatkowania diet wypłacanych delegatom z tytułu udziału w zebraniu przedstawicieli banku jest nieprawidłowe w części dotyczącej delegatów niebędących pracownikami banku oraz prawidłowe w pozostałym zakresie.

W konsekwencji dokonuję z urzędu zmiany pisemnej interpretacji indywidualnej z 7 marca 2018 r. Nr 0115-KDIT2-2.4011.10.2018.1.BK wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, gdyż stwierdzam jej nieprawidłowość.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Zmieniona interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które przedstawili Państwo we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienionej interpretacji indywidualnej.

Pouczenie o funkcji ochronnej

•Szef Krajowej Administracji Skarbowej zgodnie z art. 14e § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej:

może z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu zmienić ją w dowolnym czasie.

•Na podstawie art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego).

•Ponosicie Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

•Wskazuję, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego przez Państwa we wniosku stanu faktycznego/opisu zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie ustalony odmienny stan faktyczny, to interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

•Stosownie do art. 14k § 1 Ordynacji podatkowej:

zastosowanie się do interpretacji indywidualnej przed jej zmianą, stwierdzeniem jej wygaśnięcia lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną nie może szkodzić wnioskodawcy, jak również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej.

Przepis ustanawia tzw. zasadę nieszkodzenia, która pełni funkcję gwarancyjną (ochronną) interpretacji indywidualnej i której szczegółowa treść została uregulowana w art. 14k-14n Ordynacji podatkowej.

•Skorzystanie z mocy ochronnej interpretacji indywidualnej oznacza: brak odpowiedzialności z kodeksu karnego skarbowego, brak naliczania odsetek za zwłokę, oraz w przypadku, gdy zobowiązanie nie zostało prawidłowo wykonane w wyniku zastosowania się Państwa do interpretacji oraz skutki podatkowe związane ze zdarzeniem, któremu odpowiada stan faktyczny/opis zdarzenia przyszłego będące przedmiotem interpretacji, miały miejsce po doręczeniu interpretacji indywidualnej - zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku w zakresie wynikającym ze zdarzenia będącego przedmiotem interpretacji.

•Z mocy ochronnej interpretacji indywidualnej, która została zmieniona, możecie Państwo nadal korzystać w odniesieniu do rozliczeń podatkowych dokonywanych za okres do końca roku, kwartału następującego po kwartale lub miesiąca następującego po miesiącu (w zależności od okresu rozliczenia podatku), w którym doręczono Państwu zmienioną interpretację indywidualną lub stwierdzono jej wygaśnięcie albo doręczono organowi podatkowemu odpis orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną ze stwierdzeniem jego prawomocności (por. art. 14m § 2 Ordynacja podatkowa).

•Warunkiem skorzystania z ww. ochrony jest zastosowanie się Państwa do interpretacji (art. 14k § 1 i art. 14m § 1 Ordynacji podatkowej) oraz złożenie przez Państwa wniosku, o którym mowa w art. 14m § 3 Ordynacji podatkowej, w trakcie trwania postępowania podatkowego. Organy podatkowe bowiem nie uwzględniają z urzędu interpretacji prawa podatkowego.

•Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej:

przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się przez Państwa do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacja podatkowa).

•Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw^[5] wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na zmianę interpretacji indywidualnej

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej zmiany interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia (art. 3 § 2 pkt 4a, art. 13 § 1 i § 2 i art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi^[6]).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Szefa Krajowej Administracji Skarbowej (którego działanie jest przedmiotem skargi):

•w dwóch egzemplarzach, na adres: Ministerstwo Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00‑916 Warszawa (art. 47 § 1 i art. 54 § 1 ustawy -Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi)

lub

•w formie dokumentu elektronicznego bez dołączania odpisów, zawierającą adres elektroniczny oraz podpisaną kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym,na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Ministerstwa Finansów na platformie ePUAP: /bx1qpt265q/SkrytkaESP (art. 46 § 2a, art. 47 § 3 i art. 54 § 1a ww. ustawy). Datą wniesienia skargi w formie dokumentu elektronicznego jest określona w urzędowym poświadczeniu odbioru data jej wprowadzenia do systemu teleinformatycznego Ministerstwa Finansów (art. 83 § 5 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Skarga na pisemną interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).