Interpretacja indywidualna z dnia 23 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.90.2024.2.RM

Uznanie świadczonych usług za usługę międzynarodowego transportu towarów oraz opodatkowanie tych usług stawką VAT w wysokości 0% na podstawie posiadanych dokumentów.

Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe w zakresie uznania świadczonych usług za usługę międzynarodowego transportu towarów oraz opodatkowania tych usług stawką VAT w wysokości 0% realizowanej na rzecz podatników i nieprawidłowe w zakresie opodatkowania tych usług stawką VAT w wysokości 0% realizowanych na rzecz konsumentów w sytuacji posiadania paragonu fiskalnego.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 lutego 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania świadczonych usług za usługę międzynarodowego transportu towarów oraz opodatkowania tych usług stawką VAT w wysokości 0% na podstawie posiadanych dokumentów. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 24 kwietnia 2024 r. (wpływ 24 kwietnia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

A. (dalej: A.) zajmuje się świadczeniem usług kurierskich i dostarczania przesyłek do odbiorców z Polski i z Ukrainy.

Spółka rozważa możliwość zastosowania stawki VAT w wysokości 0% dla operacji eksportowych z zachowaniem wszystkich wymogów przepisów polskich.

Opis procesu:

Klienci, osoby fizyczne i osoby prawne zamawiają usługi doręczania paczek/dokumentów na trasie Polska-Ukraina.

Aby wysłać ładunek, klient może skontaktować się z oddziałem w A. lub odebrać z adresu w celu dalszej wysyłki na Ukrainę (poza terytorium Unii Europejskiej). Na tym etapie, jeśli ładunek, który jest dostarczany do wysyłki nie jest odpowiednio zapakowany lub w ogóle nie jest zapakowany, wówczas w oddziale świadczą Państwo również usługę pakowania (sprzedaż pudełek do pakowania wysyłanych towarów). Usługa pakowania jest integralną usługą powiązaną z transportem towarów.

Płatności za usługi dostawy i pakowania można dokonać na 3 sposoby:

1)płatność gotówką w oddziale w A. (gotówka, karta płatnicza),

2)płatność online poprzez złożenie wniosku o odbiór ładunku na Państwa stronie internetowej (serwis (...)),

3)płatność bezgotówkowa (na podstawie umowy pomiędzy Spółką a osobą prawną).

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 roku w sprawie Kas Rejestrujących, które reguluje wszystkie aspekty usług kasowych i rozliczeniowych oraz fiskalizacji, usługi dostawy świadczone na rzecz osób fizycznych niebędących podatnikami VAT są przez Państwa rejestrowane za pomocą kas rejestrujących. W związku z tym, dokonując płatności w oddziale w momencie wysłania, klient, osoba fizyczna, otrzymuje paragon fiskalny (usługi B2C).

Kontrola fiskalna wskazuje dwie pozycje - usługi dostawcze i usługi pakowania. W swojej działalności Spółka stosuje stawkę VAT w wysokości 23% dla osób fizycznych za usługi dostarczania przesyłek z Polski na Ukrainę.

Dla klientów, którzy są płatnikami VAT, zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę potwierdzającą świadczenie usług na rzecz innych podatników (usługi B2B).

Na podstawie warunków umowy, osoby prawne otrzymują faktury za świadczenie usług na rzecz osób prawnych. Usługi te podlegają stawce VAT w wysokości 0% dla eksportu usług poza Unię Europejską. Osoby prawne dokonują płatności na podstawie faktury VAT na rachunek bankowy A. Poland.

Na potwierdzenie tych operacji Spółka posiada następujące dokumenty potwierdzające eksport na trasie Polska-Ukraina, a mianowicie:

A1 dla osób fizycznych, niebędących podatnikami VAT:

• Umowa - oferta, dostępna na stronie internetowej spółki - (...),
• Paragon fiskalny,
• Dokumenty przewozowe potwierdzające wykonanie usługi oraz potwierdzenie wywozu przez właściwy organ celny potwierdzające przekroczenie granicy z państwem trzecim.

B1 dla osób prawnych, będących podatnikami VAT:

• Umowa serwisowa,
• Faktura VAT,
• Dokumenty przewozowe potwierdzające wykonanie usługi oraz potwierdzenie wywozu przez właściwy organ celny potwierdzające przekroczenie granicy z państwem trzecim.

W uzupełnieniu wniosku, w odpowiedzi na pytania dotyczące wskazania:

1)czy jesteście Państwo zarejestrowanym podatnikiem VAT,

2)czy osoby prawne, które zamawiają u Państwa usługę doręczania paczek/dokumentów na trasie Polska-Ukraina - są to podatnicy, o których mowa w art. 28a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej „ustawą”,

3)w jakim państwie ww. osoby prawne usługobiorcy mają siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, które uczestniczy w realizacji świadczeń objętych wnioskiem,

4)czy osoby fizyczne, które zamawiają usługi doręczania paczek/dokumentów na trasie Polska-Ukraina są to:

a)osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej (konsumenci),

b)podatnicy, o których mowa w art. 28a ustawy - jeśli tak prosimy wskazać w jakich państwach podmioty te mają miejsce zamieszkania lub siedzibę działalności gospodarczej,

5)czy Państwo wykonują na rzecz klientów usługi doręczenia paczek/dokumentów czy dokonują Państwo eksportu towarów, w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy,

6)co to jest Umowa serwisowa, wskazana przez Państwa jako dokument potwierdzający transakcje dokonane na rzecz osób prawnych, czego ta Umowa dotyczy, jakie postanowienia zawiera,

7)jakie dane zawiera wystawiany przez Państwa paragon fiskalny, w tym czy zawiera NIP nabywcy, kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę,

wskazali Państwo, że:

Ad 1

Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Ad 2

Klientami zamawiającymi usługę doręczenia paczek/dokumentów na trasie Polska -Ukraina są osoby prawne, czyli podatnicy, o których mowa w art. 28a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz.U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.).

Ad 3

Podmioty prawne, usługobiorcy, mają miejsce zamieszkania lub siedzibę działalności gospodarczej, które uczestniczy w realizacji świadczeń objętych wnioskiem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ad 4

Klientami zamawiającymi usługę doręczenia paczek/dokumentów na trasie Polska-Ukraina, będącej przedmiotem wniosku są ponadto osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej (konsumenci), oraz podatnicy, o których mowa w art. 28a ustawy. Osoby te mają miejsce zamieszkania lub siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej i za nadawaną z Polski przesyłkę płatność dokonywana jest po stronie Polski.

Ad 5

Spółka wykonuje usługi doręczenia paczek/dokumentów na trasie Polska-Ukraina.

Potwierdzeniem wykonania usługi transportowej na trasie Polska-Ukraina są m.in. dokumenty wywozu paczki/paczek poza terytorium RP:

a)dokument MRN, czyli zaświadczenie potwierdzające wykonaną procedurę wywozu. MRN służy do jednoznacznego identyfikowania sprawy, dzięki któremu można kontrolować tranzyt towarów.

b)komunikat IE-599, czyli komunikat potwierdzający zgłoszenie wystąpienia towaru/paczki poza obszar celny UE. Jest dokumentem przekazywanym dalej Nabywcy i będącym podstawą, dzięki której możliwe jest zastosowanie stawki VAT na poziomie 0% przy eksporcie towarów/paczek za granicę poza obszar UE.

Spółka realizując zamówioną usługę transportu międzynarodowego powierzonej paczki/paczek, dokonuje w imieniu Nadawcy zgłoszenia celnego przy przekroczeniu obszaru celnego UE, tym samym uzyskuje dokumenty potwierdzające wywóz opisane powyżej.

Ad 6

Umowa serwisowa jest to umowa świadczenia usług w obrocie krajowym i międzynarodowym w zakresie przesyłania i odbierania przesyłek, zawierana z Klientem (Usługobiorcą), osobą prawną.

Przedmiotem umowy jest świadczenie krajowych i międzynarodowych usług transportowych oraz Usług dodatkowych, zwanych dalej „Usługami”, przez Operatora na rzecz Klienta, zgodnie z Regulaminem, niniejszą Umową oraz indywidualnymi zamówieniami składanymi każdorazowo przez Klienta.

Po podpisaniu umowy serwisowej, dla Klientów wystawiane są faktury VAT za usługi wykonane przez Operatora w okresie rozliczeniowym. Klient płaci wynagrodzenie Operatorowi na rachunek bankowy wskazany na fakturze VAT w terminie 14 dni roboczych od daty wystawienia faktury VAT.

Ad 7

W odniesieniu do ewidencji sprzedaży VAT w tym do ewidencji za pomocą kasy rejestrującej i wydawanych paragonów fiskalnych na potwierdzenie wykonanych przez Spółkę usług występują aktualnie trzy rodzaje transakcji uzależnionych od statusu Nabywcy:

a)usługi dla klientów osób prawnych, z podpisaną umową serwisową dającą m.in. możliwość odroczonego terminu płatności - sprzedaż usług ewidencjonowana jest tylko na podstawie faktur VAT. Dla takiej sprzedaży nie są wystawiane paragony fiskalne.

b)Usługi dla Klientów osób prawnych, bez podpisanej umowy serwisowej - sprzedaż usług do kwoty 450,00 PLN ewidencjonowana jest za pomocą kasy rejestrującej, a wydawany paragon fiskalny zawiera numer NIP nabywcy i taki dokument jest traktowany jako faktura uproszczona, o której mowa w art. 106e ust. 5 ustawy o VAT. Paragon fiskalny z NIP Nabywcy zawiera ponadto numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę.

Dla kwot sprzedaży powyżej limitu 450,00 PLN po zgłoszeniu numeru NIP przez Nabywcę wystawiana jest bezpośrednio faktura VAT ze stawką 0% VAT i nie są już wystawiane paragony fiskalne.

c)Usługi dla Klientów osób fizycznych (konsumentów), dla których nie ma przewidzianej umowy serwisowej sprzedaż ewidencjonowana jest za pomocą kasy rejestrującej w każdym przypadku po zapłacie gotówką/kartą płatniczą/przez aplikację i generowany jest paragon fiskalny. Paragon dla tej sprzedaży nie zawiera NIP Nabywcy, a jedynie numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, pozwalający zidentyfikować transakcje. Następnie w celu jednoznacznego potwierdzenia prawa do zastosowania stawki 0% VAT zgodnie z wymogami art. 83 ust. 5 pkt 1 wystawiana jest faktura VAT ze stawką 0% do paragonów z kas fiskalnych.

Pytania

1)Czy usługa dostarczania przesyłek z miejsca nadania na terytorium Polski do miejsca przeznaczenia na terytorium Ukrainy przez A. Poland podlega opodatkowaniu stawką 0% VAT jako usługa transportu międzynarodowego?

2)Czy wg opisanego zdarzenia przyszłego, w momencie nadania przesyłki w Oddziale i przyjęcia płatności za usługę dostawy na trasie Polska-Ukraina do kontroli fiskalnej prawidłowo zastosują Państwo stawkę VAT 0% do całej pobieranej kwoty należności wydając klientom odpowiednio paragon fiskalny dla osób fizycznych niebędących podatnikami VAT oraz fakturę VAT dla podatników VAT?

3)Czy prawidłowo zastosują Państwo stawkę VAT 0% dla podatników na usługi eksportowe na Ukrainę, w sytuacji wydania paragonu fiskalnego z numerem NIP dla transakcji do kwoty 450 PLN, traktowanej jako fakturę uproszczoną?

4)Czy paragon fiskalny i dokumenty odprawy celnej potwierdzające usługę transportu międzynarodowego opisane we wniosku wystarczą do zastosowania stawki 0% traktowanej jako eksport usług dla osób fizycznych Polska-Ukraina?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Państwa zdaniem, usługa dostarczania przesyłek z miejsca nadania na terytorium Polski do miejsca przeznaczenia na terytorium Ukrainy podlega opodatkowaniu stawką 0% VAT jako usługa transportu międzynarodowego, spełniona jest bowiem przesłanka z art. 83 ust. 3 pkt 1 lit. a Ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z treścią art. 83 ust. 3 pkt 1 lit. a Ustawy o podatku od towarów i usług, przez usługę transportu międzynarodowego, o którym mowa w art. 83 ust. 1 pkt 23 Ustawy o VAT rozumie się m.in. przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej.

Ponadto stosownie do art. 83 ust. 3 pkt 3 ustawy stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się także do usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej, związanej z usługami, o których mowa powyżej.

Mając na uwadze powyższe regulacje, jeżeli jest realizowana usługa transportu towarów z terytorium Polski poza terytorium UE, to pod warunkiem właściwego udokumentowania tej usługi będzie możliwe zastosowanie stawki VAT 0% bez względu na status nabywcy, dla kogo usługa jest świadczona.

Zdaniem Spółki, zasadne jest zatem przyjęcie stosowania stawki 0% VAT również dla usług transportu międzynarodowego świadczonego dla odbiorców, osób fizycznych.

Ad 2

W Państwa ocenie, w momencie nadania przesyłki w Oddziale i przyjęcia płatności za usługę dostawy na trasie Polska-Ukraina do kontroli fiskalnej, Spółka prawidłowo zastosuje stawkę VAT 0% do całej pobieranej kwoty należności wydając klientom odpowiednio paragon fiskalny dla osób fizycznych niebędących podatnikami VAT oraz fakturę VAT w pozostałych przypadkach, gdy dla zamawianej transakcji zostanie podany numer NIP nabywcy (dotyczy podatników VAT).

Zgodnie z art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług transportu międzynarodowego są w przypadku transportu towarów przez przewoźnika lub spedytora - list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej) stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora).

Na gruncie art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy podkreśla się, że istotą przywołanego przepisu jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, iż towary będące przedmiotem transportu rzeczywiście przekroczyły granicę z państwem trzecim. Podstawowe znaczenie dla udokumentowania międzynarodowego transportu towarów jest list przewozowy stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, który potwierdzałby fakt, iż nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim. Dopuszczalne są też inne dokumenty, przy czym ustawodawca nie określił jakie to mają być dowody, jednak muszą one jednoznacznie, w sposób niebudzący wątpliwości, potwierdzać spełnienie ww. wymogu.

Spółka na potwierdzenie tych operacji posiada do każdej przesyłki wymagane dokumenty potwierdzające eksport na trasie Polska-Ukraina, potwierdzające przekroczenie granicy z państwem trzecim. Kwestia wystawienia faktury VAT przez przewoźnika (spedytora) jako drugiego warunku stosowania stawki 0% VAT rozważana jest możliwością zastąpienia faktury dokumentacją w postaci paragonu fiskalnego VAT w przypadku sprzedaży na rzecz osób fizycznych, niebędących podatnikami VAT.

Usługi dostawy świadczone na rzecz osób fizycznych niebędących podatnikami VAT są ewidencjonowane przez Spółkę przy zastosowaniu kas fiskalnych zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas fiskalnych i tym klientom wydawane są paragony fiskalne.

Faktury VAT dla takiej sprzedaży wystawiane są zgodnie z art. 106b ust. 3 na żądanie nabywcy.

Klientom będącym podatnikami VAT wystawiane są faktury.

Podstawowy obowiązek wystawienia faktury VAT reguluje art. 106b ustawy od towarów i usług, w którym podatnik jest zobowiązany do wystawienia faktury dokumentującej m.in.:

1)sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2)wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;

3)wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4)otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b)czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

c)dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.

A zatem w Państwa ocenie, podatnik, który rozlicza się z podatku VAT ma obowiązek udokumentować sprzedaż towarów bądź usług fakturą VAT zawsze, gdy jego kontrahentem jest inna firma (podatnik VAT) oraz ma obowiązek wystawić fakturę VAT na żądanie nabywcy, jeśli odbiorcą jest osoba fizyczna niebędąca podatnikiem VAT.

Jednocześnie w momencie przyjęcia płatności w całości lub w części przed dokonaniem dostawy jest zobowiązany do wydania dokumentu potwierdzającego przyjęcie zapłaty (paragon fiskalny bądź faktura VAT) z zastosowaniem właściwej stawki VAT przyporządkowanej do tej transakcji.

W sytuacji realizacji sprzedaży usługi kompleksowej, czyli pobierania opłaty za przesyłkę eksportową na trasie Polska-Ukraina powiększoną o koszty opakowania tych przesyłek zastosowanie dla kosztów opakowania znajdzie stawka 0% VAT, właściwa jak dla dostawy głównej. Wynika to z art. 29a ust. 6 ustawy o VAT, gdzie wskazana jest sytuacja przypisania dla danego świadczenia jako usługi kompleksowej jednej podstawy opodatkowania, związanej z jednym świadczeniem dla nabywcy, obejmującej oprócz należności głównej również poniesione koszty dodatkowe. Tak określone świadczenie kompleksowe traktowane jest jednolicie zarówno jeśli chodzi o stawkę podatku, miejsce świadczenia, jak i datę powstania obowiązku podatkowego.

Ad 3

W Państwa ocenie, w sytuacji wydania paragonu fiskalnego z numerem NIP nabywcy dla transakcji, gdy kwota ogółem nie przekracza kwoty 450 PLN, wydany dokument będzie traktowany jako faktura uproszczona i w takiej sytuacji nie będzie już możliwe wystawienie standardowej faktury VAT.

Możliwość wystawiania faktur uproszczonych przewiduje art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy o VAT. Takie faktury można wystawiać, jeżeli kwota należności ogółem nie przekracza 450 zł (albo 100 euro, jeżeli kwota ta jest określona w euro) oraz nabywca poda numer NIP dla realizowanej transakcji.

Dominuje zatem stanowisko, że nie jest dopuszczalne wystawianie standardowych faktur do takich paragonów z NIP nabywcy.

W szczególności stanowisko takie reprezentuje Minister Finansów, o czym świadczy treść objaśnień podatkowych z 16 października 2020 r. dot. uznania paragonów fiskalnych za faktury uproszczone. Czytamy w nich, że: „w przypadku dokumentowania sprzedaży na kwotę nieprzekraczającą 450 zł (lub 100 euro) paragonem fiskalnym zawierającym numer NIP nabywcy, który stanowi w istocie fakturę uproszczoną, nie wystawia się z tytułu tej sprzedaży dla nabywcy kolejnej faktury. W takim przypadku sprzedawca musi odmówić kupującemu wystawienia faktury standardowej. Jedna sprzedaż nie może bowiem być dokumentowana dwoma fakturami (fakturą uproszczoną - paragonem z NIP, oraz fakturą standardową”.

Ponadto kierując się treścią art. 106b ust. 5 ustawy o VAT czytamy, że wystawienie standardowej faktury VAT na rzecz podatnika jest możliwe tylko, gdy na paragonie fiskalnym będzie podany numer NIP Nabywcy, za pomocą którego nabywca jest zidentyfikowany jest na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.

„W przypadku sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej potwierdzonej paragonem fiskalnym fakturę na rzecz podatnika podatku lub podatku od wartości dodanej wystawia się wyłącznie, jeżeli paragon potwierdzający dokonanie tej sprzedaży zawiera numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej”.

W Państwa ocenie, wystawienie faktury uproszczonej dla spełnienia warunków właściwego udokumentowania transakcji transportu międzynarodowego w celu zastosowania 0% VAT, spełnia wymagania opisane w art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ad 4

W Państwa ocenie, paragon fiskalny dokumentujący wykonanie usługi i dokumenty odprawy celnej potwierdzające eksport opisane we wniosku wystarczą do zastosowania stawki 0% VAT w transakcji transportu międzynarodowego świadczonego dla osób fizycznych na trasie Polska-Ukraina.

Od 1 stycznia 2020 r., jeżeli sprzedaż została zarejestrowana na kasie rejestrującej i potwierdzona paragonem fiskalnym, fakturę z numerem NIP wystawia się wyłącznie, jeżeli paragon ten zawiera NIP nabywcy. Oznacza to, że już w momencie sprzedaży klient musi zdecydować, czy kupuje jako podatnik, czy jako konsument. Obowiązek zgłoszenia zamiaru otrzymania faktury przed finalizacją zakupów dotyczy wyłącznie sprzedaży na rzecz podatników.

Jeśli chodzi o konsumentów, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą m.in. sprzedaż, jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgodnie z art. 106b ust. 5-7 ustawy o VAT, czyli zgłoszone zostało w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Na podstawie art. 106b ust. 7 ustawy o VAT, przepisów art. 106b ust. 5 i 6 ustawy o VAT nie stosuje się do podatników świadczących usługi taksówek osobowych, z wyłączeniem wynajmu samochodów osobowych z kierowcą (PKWiU 49.32.11.0).

Analizując powyższe przepisy sprzedawca podlegający obowiązkowi ewidencjonowania sprzedaży na rzecz osób fizycznych za pomocą kasy rejestrującej nie jest zatem zobowiązany do każdorazowego wystawiania faktury VAT, jeśli nie wystąpi żądanie ze strony nabywcy. Warunek posiadania faktury wystawionej przez przewoźnika (spedytora) celem skorzystania z możliwości preferencyjnego opodatkowania stawką 0% VAT usług transportu przesyłek, gdy odbiorcą jest osoba fizyczna, w Państwa ocenie zostanie spełniony poprzez wystawienie paragonu fiskalnego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej ustawą:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 1 i 5 ustawy:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Towarami zaś, na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, są:

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy:

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi, od tego bowiem zależy, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu tym podatkiem w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania ww. rozdziału:

Powyższy artykuł wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy, która ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej zawartej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy:

Natomiast w myśl art. 28b ust. 2 ustawy:

Z powyższych przepisów wynika więc, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika, w rozumieniu art. 28a ustawy, dla których ustawodawca nie przewidział szczególnych zasad ustalania miejsca świadczenia usług jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 28c ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 28f ust. 1a ustawy:

Spółka świadczy na rzecz podatników usługi doręczania paczek/dokumentów na trasie Polska-Ukraina. Zatem, powołany art. 28f ust. 1a ustawy nie znajdzie zastosowania w analizowanej sprawie.

Według art. 28f ust. 2 ustawy:

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy:

Jednocześnie, stosownie do art. 29a ust. 6 ustawy:

Z powołanych przepisów wynika, że w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług za podstawę opodatkowania należy uznać całość świadczenia pieniężnego (bądź dokonywanego w innej dopuszczalnej prawem formie) pobieranego od nabywcy. Oznacza to, że do podstawy opodatkowania należy wliczyć pobieraną przez zbywcę lub świadczącego usługę wartość (cenę) towarów lub usług, a także wszystkie inne elementy zapłaty, będące częściami składowymi świadczenia zasadniczego (tj. dostawy towarów lub świadczenia usług). Dotyczy to wyłącznie kosztów, które zwiększają kwotę należną z tytułu konkretnej transakcji, tj. konkretnej dostawy towarów lub konkretnej usługi.

Jednocześnie art. 29a ust. 6 ustawy wyjaśnia, jakie elementy uwzględnia się przy ustalaniu wynagrodzenia stanowiącego podstawę opodatkowania, przy czym nie precyzuje w sposób szczegółowy jakie są to elementy i wymienia przykładowo kilka rodzajów kosztów mieszczących się w pojęciu podstawy opodatkowania. Dotyczy on kosztów bezpośrednio związanych z zasadniczą dostawą towarów lub usług, które zwiększają łączną kwotę należną z tytułu transakcji. Zgodnie z tą regulacją, każdy koszt bezpośrednio związany z dostawą towarów lub świadczeniem usług, którym dostawca obciążył nabywcę lub klienta, powinien być włączony do podstawy opodatkowania i nie powinien być odrębnie fakturowany. Oznacza to, że w podstawie opodatkowania należy uwzględnić wszelkie dodatkowe koszty bezpośrednio związane z dostawą towarów lub ze świadczeniem usługi zasadniczej, którymi w efekcie obciążany jest nabywca świadczenia.

Zasady dotyczące dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zawarte w Dziale XI rozdziale 1 ustawy.

Według art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Zgodnie z art. 106b ust. 3 ustawy:

1)czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a)czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4,

b)czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4,

1a) otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a)przypadku, gdy zapłata dotyczy czynności, o których mowa w art. 19a ust. 1b i ust. 5 pkt 4 oraz art. 106a pkt 3 i 4,

b)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

2) sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Z powołanych przepisów wynika, że co do zasady - podatnik VAT zobowiązany jest wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika. Natomiast ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów niebędących podatnikami. Niemniej jednak, stosownie do art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy, na zgłoszone w odpowiednim terminie żądanie nabywcy niebędącego podatnikiem, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż.

Elementy jakie powinna zawierać faktura określa art. 106e ustawy.

I tak, zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 1-14 ustawy:

Przy czym, w myśl art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy:

Zgodnie z art. 106h ustawy:

1.W przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej:

1)do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon fiskalny w postaci papierowej dotyczący tej sprzedaży albo

2)pozostawia się w dokumentacji numer dokumentu oraz numer unikatowy kasy rejestrującej zawarte na paragonie fiskalnym w postaci elektronicznej.

2.Przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą wystawianą przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zaewidencjonowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy.

3.W przypadku gdy faktura w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji:

1)paragon fiskalny w postaci papierowej dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę albo

2)numer dokumentu oraz numer unikatowy kasy rejestrującej zawarte na paragonie fiskalnym w postaci elektronicznej.

4.Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy paragon został uznany za fakturę wystawioną zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 3.

Art. 106i ust. 1 ustawy stanowi, że:

Natomiast w myśl art. 106i ust. 6 ustawy:

Według art. 111 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Na podstawie art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy:

Paragon fiskalny stanowi dla nabywcy dowód dokonania zakupu, natomiast dla sprzedawcy dokonanie sprzedaży i potwierdzenie tożsamości towaru.

Zgodnie z art. 111 ust. 3a pkt 8 ustawy:

Powyższe znajduje potwierdzenie w zapisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1625 ze zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem w sprawie kas rejestrujących”.

W § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących wskazano, że:

Zgodnie § 2 pkt 16 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących:

Zatem, podatnik ma obowiązek ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży dokonywanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, bez względu na fakt, czy sprzedaż ta jest dokumentowana fakturą wystawioną na żądanie nabywcy, czy też nie.

Z przepisów regulujących kwestie związane z wystawianiem faktur VAT i paragonów fiskalnych wynika, że dokumenty te wystawia podatnik dokonujący sprzedaży towarów i usług, w celu udokumentowania dokonanej transakcji. Faktura i paragon fiskalny są dokumentami sformalizowanymi (potwierdzającymi zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego), które powinny spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno-prawna faktury i paragonu fiskalnego zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedlają one prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdzają fakt dostawy określonych towarów lub świadczenia usług. Wystawienie faktury lub paragonu fiskalnego należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi. Faktura lub paragon fiskalny jest dokumentem stwierdzającym wystąpienie u podatnika powstanie obowiązku podatkowego.

Jednocześnie, zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy, w przypadku gdy kwota należności ogółem nie przekracza kwoty 450 zł , faktura może nie zawierać danych określonych w ust. 1 pkt 3 dotyczących nabywcy i danych określonych w ust. 1 pkt 8, 9 i 11-14, pod warunkiem że zawiera dane pozwalające określić dla poszczególnych stawek podatku kwotę podatku. Jednak, faktura taka musi zawierać numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku (NIP). Oznacza to, że paragon fiskalny może stanowić fakturę uproszczoną pod warunkiem, że paragon ten zawiera numer NIP nabywcy.

Zatem, paragon fiskalny, w którym kwota należności ogółem nie przekracza kwoty 450 zł, zawierający NIP nabywcy, traktowany jest jak faktura.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Spółka świadczy usługi kurierskie i dostarcza przesyłki do odbiorców z Polski i z Ukrainy. Jeśli ładunek dostarczany do wysyłki nie jest odpowiednio zapakowany (lub w ogóle nie jest zapakowany), Spółka świadczy również usługę pakowania (sprzedaż pudełek do pakowania wysyłanych towarów), powiązaną integralnie z transportem towarów. Klientami zamawiającymi usługę doręczenia paczek/dokumentów na trasie Polska-Ukraina są podatnicy, w rozumieniu art. 28a ustawy (osoby prawne i osoby fizyczne) oraz osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej (konsumenci). Usługobiorcy posiadają siedzibę działalności gospodarczej/miejsce zamieszkania, które uczestniczy w realizacji świadczeń objętych wnioskiem na terytorium Polski.

Sprzedaż usług na rzecz osób fizycznych niebędących podatnikami VAT, Spółka rejestruje za pomocą kas rejestrujących i wydaje klientowi paragon fiskalny (usługi B2C). Usługi transportu towarów (paczek) z Polski do Ukrainy świadczone na rzecz konsumentów Spółka opodatkowuje stawką VAT w wysokości 23%, natomiast usługi realizowane na rzecz osób prawnych stawką VAT w wysokości 0%.

Spółka nie dokonuje na rzecz klientów eksportu towarów. Realizując przedmiotową usługę transportu międzynarodowego powierzonej paczki/paczek, Spółka dokonuje w imieniu Nadawcy zgłoszenia celnego przy przekroczeniu obszaru celnego UE i uzyskuje dokumenty potwierdzające wywóz i wykonanie usługi transportowej (dokument MRN, komunikat IE-599). Na potwierdzenie transakcji dokonywanych na rzecz podatników Spółka posiada również umowę serwisową. Umowa serwisowa jest to umowa świadczenia usług w obrocie krajowym i międzynarodowym w zakresie przesyłania i odbierania przesyłek, zawierana z Klientem (osoba prawna). Przedmiotem umowy jest świadczenie usług transportowych oraz Usług dodatkowych (Usługi), przez Operatora na rzecz Klienta, zgodnie z Regulaminem, niniejszą Umową oraz indywidualnymi zamówieniami składanymi każdorazowo przez Klienta. Po podpisaniu umowy serwisowej, dla Klientów wystawiane są faktury VAT za usługi wykonane przez Operatora w okresie rozliczeniowym. Klient płaci wynagrodzenie Operatorowi na rachunek bankowy wskazany na fakturze VAT w terminie 14 dni roboczych od daty wystawienia faktury VAT.

Państwa wątpliwości dotyczą m.in. ustalenia, czy usługi doręczania przesyłek na trasie Polska-Ukraina świadczone na rzecz podatników oraz na rzecz konsumentów stanowią usługi międzynarodowego transportu towarów, o którym mowa w art. 83 ust. 3 pkt 1 lit. a) ustawy oraz czy na podstawie posiadanych dokumentów mogą Państwo opodatkować tą usługę stawką VAT 0%.

Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości należy wskazać, że zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy:

Przy czym, w myśl art. 83 ust. 3 pkt 1 lit. a) ustawy:

Stosownie do art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy:

Jednocześnie należy zauważyć, że co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedno świadczenie obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, świadczenie to nie powinno być sztucznie dzielone dla celów podatkowych. Jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania przepisów ustawy. Na świadczenie złożone składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast świadczenie należy uznać za pomocnicze, jeśli nie stanowi ono celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego. Pojedyncze świadczenie traktowane jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, jeżeli cel świadczenia pomocniczego jest zdeterminowany przez świadczenie główne oraz nie można wykonać lub wykorzystać świadczenia głównego bez świadczenia pomocniczego. Jeżeli jednak w skład realizowanego świadczenia wchodzą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu świadczenia kompleksowego.

Jednocześnie, należy zwrócić uwagę na wyrok C‑224/11 z 17 stycznia 2013 r., w którym TSUE wskazał, że: „(…) należy przypomnieć, że sposoby fakturowania i taryfikacji mogą dostarczać wskazówek w odniesieniu do jednolitego charakteru świadczenia (zob. podobnie ww. wyrok w sprawie CPP, pkt 31). Zatem oddzielne fakturowanie, jak również odrębna taryfikacja świadczeń przemawiają za istnieniem niezależnych świadczeń, jednakże nie przybierają przy tym rozstrzygającego znaczenia (zob. podobnie ww. postanowienie w sprawie Purple Parking i Airparks Services, pkt 34 i przytoczone tam orzecznictwo)”.

Również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 5 czerwca 2019 r. sygn. I FSK 661/17 wskazał, że: „(…) trafnie wskazał w zaskarżonej interpretacji organ podatkowy, że prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona w sposób prawidłowy zdarzenie gospodarcze. Nie można jednak zaaprobować konkluzji organu, powielonej następnie przez Sąd pierwszej instancji w zaskarżonym wyroku, że umieszczenie na fakturze w osobnych pozycjach kilku różnych świadczeń może sugerować, że przedmiotem sprzedaży było kilka odrębnych świadczeń, a nie jedno kompleksowe. (...) Przepisy nie wykluczają możliwości wykazania przez podatnika w fakturze w osobnych pozycjach kilku różnych świadczeń. (...) Przekonanie organu interpretacyjnego i Sądu pierwszej instancji, że tego rodzaju postępowanie "może sugerować", że przedmiotem sprzedaży było kilka odrębnych świadczeń, a nie jedno kompleksowe, nie stanowi dostatecznego argumentu, by zakwestionować prawidłowość proponowanego przez podatnika sposobu dokumentowania zdarzeń na fakturze.”

Z powołanego orzecznictwa wynika więc, że dla ustalenia, czy w danej sytuacji są spełnione przesłanki dla uznania danego zespołu świadczeń za jedno świadczenie kompleksowe kluczowa jest ocena, czy w przypadku wydzielenia poszczególnych świadczeń, będą one miały istotną wartość dla nabywcy. Ważne jest, czy świadczenia są ze sobą ściśle powiązane w taki sposób, że samodzielnie nie przynoszą wymaganej, praktycznej korzyści z punktu widzenia przeciętnego konsumenta. Nie ma znaczenia subiektywny punkt widzenia dostawcy lub odbiorcy świadczenia. Również zastosowanie odrębnych cen do poszczególnych czynności nie wyklucza istnienia świadczenia złożonego. Uzgodnienie odrębnych cen za poszczególne elementy świadczenia jest bowiem jedynie wskazówką przemawiającą za istnieniem kilku niezależnych świadczeń. Odrębna wycena może bowiem w indywidualnych przypadkach wynikać z wewnętrznych regulacji obowiązujących świadczeniodawcę.

W analizowanej sprawie, Państwa Spółka będąca czynnym podatnikiem VAT świadczy usługi polegające na doręczaniu paczek/dokumentów z Polski do Ukrainy. Usługobiorcami tych usług są m.in. podatnicy, w rozumieniu art. 28a ustawy (osoby prawne i osoby fizyczne). Wskazali Państwo, że osoby prawne i osoby fizyczne, będące podatnikami mają miejsce zamieszkania lub siedzibę działalności gospodarczej, które uczestniczy w realizacji świadczeń objętych wnioskiem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W odniesieniu do usług transportu towarów świadczonych na rzecz podatników, w rozumieniu art. 28a ustawy, szczególne przypadki dotyczące określenia miejsca świadczenia tego transportu, w tym art. 28f ust. 1a ustawy nie będą miały zastosowania.

Zatem, miejscem świadczenia, a tym samym opodatkowania usług realizowanych przez Państwa na rzecz usługobiorców będących podatnikami (osoby prawne i osoby fizyczne) jest - stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy - miejsce, w którym usługobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej, tj. terytorium Polski. Przy tym, skoro towar (paczki/dokumenty) jest transportowany na rzecz polskiego podatnika z Polski na terytorium Ukrainy, należy uznać, że świadczenie będące przedmiotem wniosku stanowi usługę międzynarodowego transportu towarów, w rozumieniu art. 83 ust. 3 pkt 1 lit. a) ustawy.

Spółka wskazała, że w przypadku, gdy przesyłka przekazana do doręczenia nie jest zapakowana lub jest zapakowana niewłaściwie, wówczas Spółka świadczy usługę pakowania, która jest integralnie związana z transportem towaru (przesyłki).

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy należy uznać, że w analizowanym przypadku nie zachodzą przesłanki do podziału świadczeń dokonywanych przez Spółkę na poszczególne czynności, tj. usługę transportu międzynarodowego towarów i usługę pakowania, gdyż taki podział byłby sztuczny i nieuzasadniony. Skoro jak Państwo wskazują, usługa pakowania jest ściśle związana z transportem towaru (przesyłki), świadczenie realizowane przez Spółkę obejmujące transport towarów i ich pakowanie należy uznać za świadczenie kompleksowe stanowiące usługę międzynarodowego transportu towarów. W konsekwencji, koszty pakowania należy włączyć do podstawy opodatkowania usługi międzynarodowego transportu towarów. W analizowanym przypadku (skoro mamy do czynienia ze świadczeniem kompleksowym stanowiącym usługę międzynarodowego transportu towarów), transport i pakowanie przesyłek podlegają opodatkowaniu z zastosowaniem jednolitych zasad właściwych dla usługi międzynarodowego transportu towarów.

Natomiast odnosząc się do wątpliwości związanych z opodatkowaniem usługi międzynarodowego transportu towarów stawką podatku VAT 0% należy wskazać, że możliwość zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT 0% dla usług transportu międzynarodowego, na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy, wymaga prawidłowego potwierdzenia świadczenia tych usług dokumentami wskazanymi w art. 83 ust. 5 ustawy.

Zgodnie z powołanym art. 83 ust. 1 pkt 5 ustawy, świadcząc usługę transportu międzynarodowego towarów na trasie Polska-Ukraina powinni Państwo posiadać list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz fakturę wystawioną przez przewoźnika (w tym przypadku przez Państwa Spółkę).

Wskazali Państwo, że realizując usługę transportu międzynarodowego powierzonej paczki/paczek, przy przekroczeniu obszaru celnego UE Spółka dokonuje w imieniu nadawcy zgłoszenia celnego i uzyskuje dokumenty potwierdzające wywóz i wykonanie usługi transportowej, tj. dokument MRN, czyli zaświadczenie potwierdzające wykonaną procedurę wywozu oraz komunikat IE-599 potwierdzający zgłoszenie wywozu towaru (paczki) poza obszar celny UE.

Przedstawiając sposób dokumentowania realizowanych usług, Spółka wskazała, że w przypadku usług świadczonych na rzecz osób prawnych, z którymi Spółka ma podpisaną umowę serwisową (uprawniającą m.in. do odroczonego terminu płatności), Spółka ewidencjonuje sprzedaż usług wyłącznie na podstawie faktur (dla takiej sprzedaży Spółka nie wystawia paragonów fiskalnych).

Z kolei, w przypadku usług realizowanych na rzecz osób prawnych, z którymi Spółka nie ma podpisanej umowy serwisowej - sprzedaż usług do kwoty 450,00 PLN, Spółka ewidencjonuje za pomocą kasy rejestrującej. Wydawany paragon fiskalny zawiera numer NIP nabywcy i traktowany jest jako faktura uproszczona, o której mowa w art. 106e ust. 5 ustawy. Paragon fiskalny z NIP nabywcy zawiera numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę. Natomiast, przy sprzedaży usług realizowanych na rzecz osób prawnych, z którymi Spółka nie ma podpisanej umowy serwisowej, i której wartość przekracza kwotę 450,00 PLN, po zgłoszeniu numeru NIP przez nabywcę, Spółka wystawia fakturę (nie wystawia paragonów fiskalnych).

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy należy uznać, że skoro Spółka posiada dokumenty przewozowe potwierdzające wykonanie usługi i wywozu towaru potwierdzone przez właściwy organ celny, potwierdzające przekroczenie granicy z państwem trzecim oraz fakturę - w przypadku usług świadczonych na rzecz osób prawnych, z którymi Spółka ma podpisaną umowę serwisową oraz w przypadku usług świadczonych na rzecz osób prawnych, z którymi Spółka nie ma podpisanej umowy serwisowej (przy sprzedaży powyżej limitu 450,00 PLN) lub paragon fiskalny zawierający numer NIP nabywcy traktowany jako faktura uproszczona, o której mowa w art. 106e ust. 5 ustawy w przypadku sprzedaży usługi realizowanej na rzecz osób prawnych, z którymi Spółka nie ma podpisanej umowy serwisowej (przy sprzedaży do kwoty 450,00 PLN), należy uznać, że w tych przypadkach Spółka posiada dokumenty, o których mowa w art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy. Tym samym, świadcząc usługi międzynarodowego transportu towarów na trasie Polska-Ukraina na rzecz podatników (osoby prawne i osoby fizyczne), udokumentowane fakturą lub fakturą uproszczoną - Spółka ma prawo zastosować stawkę VAT w wysokości 0%.

Zatem, stanowisko, z którego wynika, że:

• pakowanie i transport przesyłek jest świadczeniem kompleksowym i niezależnie od statusu usługobiorcy podlega opodatkowaniu wg jednolitych zasad jako usługa międzynarodowego transportu towarów,
• świadczone przez Spółkę usługi międzynarodowego transportu towarów na trasie Polska-Ukraina podlegają opodatkowaniu stawką VAT w wysokości 0% w przypadku, gdy:
• Spółka świadczy usługi na rzecz osób prawnych, z którymi ma podpisaną umowę serwisową i dokumentuje transakcję fakturą,
• Spółka świadczy usługi na rzecz osób prawnych, z którymi nie ma podpisanej umowy serwisowej, wartość sprzedaży nie przekracza kwoty 450,00 PLN i Spółka dokumentuje transakcję paragonem fiskalnym zawierającym numer NIP nabywcy traktowanym jako faktura uproszczona, o której mowa w art. 106e ust. 5 ustawy,
• Spółka świadczy usługi na rzecz osób prawnych, z którymi nie ma podpisanej umowy serwisowej, wartość sprzedaży przekracza kwotę 450,00 PLN, Spółka dokumentuje transakcję fakturą

jest prawidłowe.

Spółka świadczy również usługi transportu międzynarodowego towarów na trasie Polska-Ukraina na rzecz osób fizycznych niebędących podatnikami (konsumenci). Sprzedaż przedmiotowych usług Spółka dokumentuje paragonem fiskalnym.

Państwa zdaniem, paragon fiskalny jest wystarczającym dowodem, pozwalającym na opodatkowanie usługi transportu towarów (przesyłek) świadczonej na rzecz konsumentów preferencyjną stawką VAT 0%.

Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości w pierwszej kolejności należy ustalić miejsce opodatkowania usługi objętej zapytaniem.

Do ustalenia miejsca opodatkowania usługi międzynarodowego transportu towarów realizowanej na rzecz osób fizycznych niebędących podatnikami VAT (konsumentów) znajduje zastosowanie art. 28f ust. 2 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, miejsce świadczenia usługi transportu towarów na rzecz podmiotów niebędących podatnikami ustala się proporcjonalnie do pokonanych odległości. Konieczny jest więc podział trasy transportu na odcinki przebiegające przez poszczególne kraje.

Zatem, w sytuacji, gdy transport towarów odbywa się pomiędzy różnymi krajami, opodatkowaniu w Polsce, stawką właściwą dla usług transportu międzynarodowego, podlega tylko ta część usługi, która została wykonana na terytorium Polski. Natomiast pozostała część usługi, wykonana poza granicami RP nie podlega opodatkowaniu w Polsce. W takim przypadku, o sposobie opodatkowania przesądzają przepisy kraju, na którym znajduje się miejsce świadczenia usługi.

Odnosząc powyższe do Państwa sytuacji należy zatem wskazać, że z uwagi na fakt, iż usługa transportu towarów (przesyłek) wykonywana jest w części na terytorium kraju, Spółka ma obowiązek opodatkowania usługi wykonanej na trasie przebiegającej przez Polskę. Natomiast na pozostałym odcinku, przebiegającym poza terytorium kraju (Ukraina), usługa świadczona przez Spółkę nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce.

Wskazali Państwo, że w przypadku usług realizowanych na rzecz osób fizycznych niebędących podatnikami, Spółka posiada dokumenty przewozowe potwierdzające wykonanie usługi oraz potwierdzenie wywozu przez właściwy organ celny potwierdzające przekroczenie granicy z państwem trzecim. Jednocześnie w uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że Spółka ewidencjonuje sprzedaż dokonaną na rzecz ww. klientów za pomocą kasy rejestrującej. Paragon fiskalny wygenerowany dla tej sprzedaży nie zawiera numeru NIP nabywcy, a jedynie numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, pozwalający zidentyfikować transakcję.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa i przedstawione okoliczności sprawy należy uznać, że w tym przypadku nie są spełnione przesłanki do opodatkowania usług międzynarodowego transportu towarów stawką VAT w wysokości 0%.

Jak wskazano, możliwość zastosowania stawki podatku VAT 0% dla usług transportu międzynarodowego, na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy, wymaga prawidłowego potwierdzenia świadczenia tych usług dokumentami wskazanymi w art. 83 ust. 5 ustawy.

Powołany art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy wskazuje jednoznacznie, że w przypadku transportu towarów przez przewoźnika lub spedytora, prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT ma wyłącznie taki podmiot, który oprócz listu przewozowego lub dokumentu spedytorskiego stosowanego wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub innego dokumentu, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim posiada fakturę. Jeżeli podatnik nie posiada któregokolwiek dokumentu wskazanego w art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy, wówczas ma obowiązek zastosować właściwą stawkę podatku VAT. Wynika to wprost z art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy.

Zatem, skoro w związku ze świadczeniem usług transportu towarów realizowanych na rzecz osób fizycznych (konsumentów), dysponują Państwo dokumentami przewozowymi potwierdzającymi wykonanie usługi, dokumentem potwierdzającym przekroczenie granicy z państwem trzecim potwierdzonym przez właściwy organ celny oraz paragonem fiskalnym bez nr NIP nabywcy, ale nie posiadają Państwo faktury - powinni Państwo opodatkować przedmiotowe usługi właściwą stawką podatku VAT. W tym przypadku, w odniesieniu do części transportu dokonywanego na terytorium Polski nie są bowiem spełnione przesłanki do zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 0%, na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 23 w zw. z art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy.

W złożonym wniosku wskazali Państwo, że na potwierdzenie transakcji dokonywanych na rzecz osób fizycznych niebędących podatnikami VAT, Spółka posiada m.in. paragon fiskalny. W stosunku do takiego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego sformułowali Państwo wątpliwości dotyczące prawa do opodatkowania usługi transportu międzynarodowego stawką VAT 0% w przypadku, gdy wydają Państwo osobom fizycznym (konsumentom) paragon fiskalny. Zatem, stanowisko, z którego wynika, że Spółka ma prawo do opodatkowania usługi transportu przesyłek świadczonej na rzecz osób fizycznych niebędących podatnikami, stawką VAT w wysokości 0%, w przypadku gdy sprzedaż dokumentowana jest paragonem fiskalnym jest nieprawidłowe.

Przy czym, Spółka wskazała, że w przypadku usługi transportu przesyłek świadczonej na rzecz osób fizycznych niebędących podatnikami, dla jednoznacznego potwierdzenia prawa do zastosowania stawki 0% VAT (zgodnie z wymogami art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy) - do paragonów z kas fiskalnych wystawiana jest faktura VAT. Zatem skoro, w przypadku usług transportu towarów (przesyłek) świadczonych na rzecz konsumentów, Spółka wystawia fakturę do paragonu fiskalnego, ma prawo do opodatkowania przedmiotowych usług stawką VAT w wysokości 0%, na podstawie art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).