Wyrok WSA w Łodzi z dnia 15 maja 2024 r., sygn. II SAB/Łd 26/24

Dnia 15 maja 2024 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jarosław Czerw (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski, Asesor WSA Tomasz Porczyński, , , po rozpoznaniu w dniu 15 maja 2024 roku na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi T. R. na bezczynność Łódzkiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Łodzi w sprawie wpisu budynku do rejestru zabytków 1. zobowiązuje Łódzkiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Łodzi do załatwienia sprawy w terminie 30 dni od dnia doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; 2. stwierdza, że Łódzki Wojewódzki Konserwator Zabytków w Łodzi dopuścił się bezczynności, która miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 3. wymierza Łódzkiemu Wojewódzkiemu Konserwatorowi Zabytków w Łodzi grzywnę w wysokości 3.000 (trzy tysiące) złotych; 4. zasądza od Łódzkiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Łodzi na rzecz skarżącego T. R. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

T. R. (dalej: strona skarżąca) złożył w dniu 25 stycznia 2024 r. skargę na bezczynność Łódzkiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Łodzi (dalej: ŁWKZ, organ, organ konserwatorski, organ I instancji) w przedmiocie wpisu do rejestru zabytków budynku dawnej hali cukrowni w W. przy ul. [...].

W uzasadnieniu strona skarżąca podała, że Łódzki Wojewódzki Konserwator Zabytków prowadzi postępowanie o wpis do rejestru zabytków budynku produkcyjnego (hali) wchodzącej w skład dawnej cukrowni W. Uprzednio organ ten wydał decyzję wpisującą ten obiekt do rejestru zabytków nadając mu klauzulę natychmiastowej wykonalności. Wskutek odwołania od decyzji Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego (dalej także: organ II instancji), decyzją z 16 maja 2023 r. uchylił decyzję ŁWKZ i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania. W uzasadnieniu swej decyzji organ II instancji przychylił się do zarzutów stron postępowania, że organ konserwatorski nie jest specjalistą z zakresu budownictwa, zatem do zasadności ochrony konieczne jest ustalenie stanu technicznego budynku, albowiem w toku postępowania strony wielokrotnie podnosiły, że stan techniczny obiektu jest bardzo zły - wręcz agonalny.