Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 14 maja 2024 r., sygn. II SA/Ol 220/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Piotr Chybicki Sędziowie Sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) Asesor WSA Grzegorz Klimek Protokolant Starszy referent Aneta Krygielska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 maja 2024 r. sprawy ze skargi M. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Elblągu z dnia [...], nr [...] w przedmiocie umorzenia należności z tytułu świadczeń wypłaconych z funduszu alimentacyjnego I. oddala skargę; II. przyznaje adwokatowi E. J. od Skarbu Państwa –Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie kwotę 480 zł (czterysta osiemdziesiąt złotych), tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Uzasadnienie

Decyzją z 25 sierpnia 2023 r. Kierownik Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Miłomłynie, działając z upoważnienia Burmistrza Miasta i Gminy Miłomłyn (dalej jako: "organ I instancji"), po rozpatrzeniu wniosku M. M. (dalej jako: "skarżący"), odmówił umorzenia w całości należności z tytułu wypłaconych świadczeń

z funduszu alimentacyjnego dla J. M.

W odwołaniu skarżący zarzucił, że decyzja jest niesłuszna, sprzeczna

ze stanem faktycznym oraz przepisami prawa. Podniósł, że jego sytuacja dochodowa

i życiowa jest wyjątkowo trudna. Nie zgodził się z organem I instancji, że jest zdolny świadczyć pracę. Podkreślił, że jest osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym. [...] istnieją od dzieciństwa, mają charakter trwały i wykluczają skarżącego ze świadczenia jakiejkolwiek pracy. Podniósł, że wymaga częściowej opieki i pomocy innej osoby w związku z ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji. Opiekę tę sprawują jego rodzice. Skarżący przyjmuje silne leki od lekarza psychiatry, które powodują senność, otępienie, zaburzenia koncentracji i równowagi, bóle głowy, dezorientację oraz wpływają na zaburzenia układu pokarmowego. Podał, że w przeszłości kilkakrotnie starał się podejmować proste prace fizyczne, ale z uwagi na dolegliwości nie udało mu się ich utrzymać. Stan zdrowia skarżącego nie rokuje jakiejkolwiek poprawy. Praktycznie nie ma takiej pracy, którą mógłby wykonywać. Sytuacja majątkowa skarżącego jest bardzo trudna, a wręcz dramatyczna. Korzysta ze świadczeń pomocy społecznej w postaci zasiłku stałego 560,16 zł miesięcznie, zasiłku pielęgnacyjnego - 215,84 zł miesięcznie. Oświadczył, że co miesiąc jest zmuszony pokrywać wysokie koszty leczenia i leków (faktura za leczenie oraz recepty na leki wraz ze specyfikacją leków w załączeniu). Rodzice skarżącego w miarę swoich skromnych możliwości starają się mu pomóc finansowo lub świadczeniami w naturze. W tej sytuacji należy uznać, że niepełnosprawność skarżącego uniemożliwia mu pracę zarobkową