Wyrok WSA w Łodzi z dnia 14 maja 2024 r., sygn. I SA/Łd 195/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Paweł Janicki Sędziowie: Sędzia WSA Agnieszka Krawczyk (spr.) Asesor WSA Tomasz Furmanek Protokolant: Specjalista Agnieszka Kerszner po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 maja 2024 r. sprawy ze skargi A S.A. z/s w W. (następ.pr. B Sp. z o.o. z/s w K.) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Skierniewicach z dnia 28 października 2019 r. nr KO.4117.209.2019 w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2017r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy Rawa Mazowiecka z dnia 27 czerwca 2019 roku nr RPiO 3120.18.2019; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Skierniewicach na rzecz strony skarżącej kwotę 14.541 (czternaście tysięcy pięćset czterdzieści jeden) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 28 października 2019 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Skierniewicach (dalej: SKO, organ odwoławczy) utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy Rawa Mazowiecka (dalej: Wójt, organ I instancji) z dnia 27 czerwca 2019 r. o odmowie E sp. z o.o. w W,, następcy prawnemu P SA w W. (dalej: spółka, skarżąca) stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2017 rok.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wyjaśnił, że w dniu 14 lutego 2017 r. Spółka złożyła deklarację w sprawie podatku od nieruchomości na 2017 rok wykazując budowle o wartości 131 401 832,03 zł oraz zobowiązanie z tego tytułu w wysokości 2% tej wartości 2 628 036,60 zł. W dniu 17 października 2017 r. złożyła korektę deklaracji wykazując budowle o takiej samej wartości oraz zobowiązanie z tego tytułu jak w deklaracji pierwotnej.

W dniu 8 listopada 2017 r. skarżącej doręczono indywidualną interpretację z dnia 24 października 2017 r., w której Wójt uznał za prawidłowe stanowisko podatnika w zakresie ustalenia wartości budowli. Organ podatkowy uznał, że w okresie od 1 stycznia do 31 grudnia 2017 r. elektrownie wiatrowe posiadane przez Spółkę nie stanowią samodzielnych (wyodrębnionych) środków trwałych w prowadzonej przez niego ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także nie dokonuje się od nich odpisów amortyzacyjnych. Zgodnie z art. 4 ust. 5 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych podstawę opodatkowania będzie stanowiła wartość rynkowa określona przez podatnika na dzień powstania obowiązku podatkowego.