Interpretacja indywidualna z dnia 22 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.312.2024.1.TR

Opodatkowanie zaległych alimentów.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 marca 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 17 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawczyni, urodzona dnia (...) r. była uprawniona do świadczeń alimentacyjnych od ojca. Wnioskodawczyni nie otrzymywała zasiłku pielęgnacyjnego ani renty socjalnej. Wyrokiem Sądu z dnia (...)2012 r. przed Sądem Okręgowym ojciec Wnioskodawczyni został zobowiązany do wypłaty świadczeń alimentacyjnych w kwocie po 3000 PLN miesięcznie, płatnych z góry do dnia 10-tego każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat.

Ojciec Wnioskodawczyni nie wywiązywał się z obowiązku alimentacyjnego i nie regulował należności od dnia (...)2013r. Zaległe alimenty dotyczyły okresów (...) (zgon Ojca w dniu (...)2015r.) Wnioskodawczyni wystąpiła do właściwego sądu o nadanie klauzuli wykonalności i wniosła do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym o wszczęcie egzekucji alimentów. Prowadzona egzekucja przez lata nie skutkowała zaspokojeniem w całości wierzyciela. Do momentu osiągnięcia przez Wnioskodawcę wieku 25 lat zaległość alimentacyjna wynosiła (87.000 PLN) należności głównej oraz odsetki od każdej z rat alimentacyjnych na dzień ((...)2020r.) wynosiły (39 344,96 PLN).

Wierzyciel alimentacyjny został w pełni zaspokojony przez spadkobiercę zobowiązanego dopiero w dniu (...)2022r. wskutek sprzedaży części majątku wchodzącego w skład masy spadkowej po zobowiązanym i uzyskał kwotę 120 662,88 PLN (należność główna 87 000,00 PLN odsetki: 33 662,88 PLN).

Pytania

1)Czy otrzymywane przez Wnioskodawczynię zaległe alimenty (należność główna) są wolne od podatku dochodowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 127 lit. a z uwagi na uzyskanie przez Wnioskodawczynię alimentów zasądzonych wyrokiem sądowym od ojca przed ukończeniem przez Wnioskodawczynię 25 roku życia?

2)Czy zaległe alimenty (należność główna) uzyskane przez Wnioskodawczynię w toku egzekucji podlegają opodatkowaniu i ujawnieniu w zeznaniu rocznym PIT?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 127 lit. a u.p.d.o.f. przedmiotowe alimenty podlegają wyłączeniu i nie stanowią przychodu w rozumieniu przepisów ustawy PIT, a w związku z tym nie podlegają ujawnieniu w zeznaniu rocznym.

Wnioskodawczyni uważa, że otrzymane alimenty podlegają zwolnieniu od opodatkowania w związku z tym, że zostały przyznane i są należne za okres, w którym nie podlegały opodatkowaniu, bowiem zgodnie z ww. przepisem wolne od podatku dochodowego są alimenty przyznane na rzecz dzieci, które nie ukończyły 25 roku życia. Podkreśla przy tym, że przepisy nie różnicują skutków podatkowych w zależności od tego, czy obowiązek alimentacyjny wobec dzieci został nałożony w orzeczeniu sądowym, czy alimenty płacone są przez zobowiązanego bez wyroku sądowego. Wypłacone alimenty podlegają w każdym przypadku nielimitowanemu zwolnieniu z opodatkowania.

Wnioskodawczyni przyznano świadczenie alimentacyjne od ojca w momencie, gdy była jeszcze osobą uczącą się oraz poniżej 25 roku życia, w związku z czym, kwota należności głównej powinna zostać uznana za kwotę wolną od podatku.

Ujawnienie otrzymywanych po wieloletnim oczekiwaniu zaległych alimentów w zeznaniu rocznym i odprowadzenie od nich podatku - zdaniem Wnioskodawczyni - jest krzywdzące z uwagi na to, że w ten sposób przerzuca się na podatnika obowiązek zapłaty podatku od dochodów, które jeśli zostałyby wypłacone w czasie za jaki zostały przyznane, nie podlegałyby obciążeniu fiskalnemu. Według Wnioskodawczyni, nie sposób również w niniejszej sprawie pominąć charakteru świadczenia alimentacyjnego oraz jego funkcji. Obowiązek alimentacyjny jest obowiązkiem dostarczania środków utrzymania innej osobie. Funkcja alimentacji wyraża się w zabezpieczeniu egzystencji osób uprawnionych, a jeżeli chodzi o dzieci i młodzież, która nie jest jeszcze w stanie utrzymać się własnymi siłami, w zabezpieczeniu także środków ich wychowania.

W ocenie Wnioskodawczyni odmienna interpretacja i nałożenie na Wnioskodawczynię obowiązku podatkowego prowadziłoby do sprzecznej z zasadami słuszności sytuacji, gdzie uprawniony do alimentów, wobec którego zobowiązany nie wywiązuje się z obowiązków nałożonych przez Sąd zostaje dodatkowo pokrzywdzony. W pierwszej kolejności zostaje pozbawiony środków utrzymania, następnie zaś po wieloletnich próbach odzyskania należnych mu świadczeń zostaje obciążony obowiązkiem podatkowym i koniecznością pomniejszenia odzyskanych środków poprzez zapłatę podatku.

Wnioskodawczyni zwraca również uwagę, że w zbliżonych do przedstawionego stanu faktycznego sytuacjach Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał pozytywne indywidualne interpretacje podatkowe. Dla przykładu: 0115-KDWT.4011.31.2020.3.BK z dnia z dnia 1 września 2020 r. w zakresie zwolnienia z opodatkowania kwoty otrzymanych alimentów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Jednakże, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 127 tej ustawy:

Zgodnie z art. 128 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.):

W myśl art. 133 § 1 i § 2 ww. Kodeksu:

Z zacytowanych przepisów wynika, że zwolnieniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 127 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, objęte są uzyskane alimenty – rozumiane jako świadczenia służące zaspokojeniu określonych potrzeb osoby do nich uprawnionej – wypłacane (przekazywane) m.in. na rzecz dzieci, które nie ukończyły 25 roku życia. W przypadku alimentów na rzecz dzieci ustawodawca nie zastrzegł dodatkowych – poza ograniczeniem wiekowym oraz szczególnym uregulowaniem dotyczącym dzieci otrzymujących zasiłek pielęgnacyjny, lub rentę socjalną – warunków, które muszą być spełnione, aby otrzymane kwoty alimentów były zwolnione od opodatkowania. Moment wypłaty i zasądzenia świadczenia nie ma znaczenia do zastosowania wyżej wskazanego zwolnienia. Jeśli zatem alimenty są należne za okres sprzed ukończenia przez dziecko 25 roku życia, to bez względu na okoliczność późniejszego ich otrzymania, korzystają one ze zwolnienia przedmiotowego.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzam, że skoro otrzymała Pani zaległe alimenty za okres przed ukończeniem przez Panią 25. roku, to przedmiotowe alimenty (należność główna) są wolne od podatku dochodowego na mocy art. 21 ust. 1 pkt 127 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, na gruncie opisanego stanu faktycznego zaległe alimenty nie podlegają wykazaniu w zeznaniu podatkowym.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia..

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).