Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 11 kwietnia 2024 r., sygn. II SA/Gl 1855/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Nowak, Sędziowie Asesor WSA Agnieszka Kręcisz-Sarna (spr.), Sędzia WSA Renata Siudyka, Protokolant Monika Rał, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 kwietnia 2024 r. sprawy ze skargi A. G. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 9 października 2023 r. nr DSE3-K1082-D18713-58/23 w przedmiocie odmowy potwierdzenia statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z 9 października 2023 r. nr [...] Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych (dalej "Szef Urzędu" lub "Organ") utrzymał w mocy własną decyzję z 25 marca 2022 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej.

Zaskarżona decyzja zapadła w następującym stanie sprawy.

Szef Urzędu odmówił A. G. (dalej "Skarżący") potwierdzenia statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych. Podstawę prawną decyzji stanowił art. 5 ust. 1 w związku z art. 2 ust. 1 oraz art. 3 ustawy z dnia 20 marca 2015 r. o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych (powołany tekst jednolity: Dz. U. z 2021 r. poz. 1255 z późn. zm.; dalej "u.d.o.a")

W uzasadnieniu decyzji wyjaśniono, że Szef Urzędu potwierdza status działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych na podstawie udokumentowanego wniosku strony, w przypadku spełnienia przesłanek określonych w art. 2 lub art. 3 u.d.o.a.

Skarżący nie przedstawił dowodów potwierdzających prowadzenie działalności opozycyjnej w okresach i na zasadach wskazanych przez ustawodawcę, jak również nie wskazywał, że doznał represji na zasadach określonych w u.d.o.a.

Pozyskane w toku postępowania administracyjnego dowody nie potwierdzają, aby Skarżący spełniał warunki określone w art. 2 u.d.o.a. Przedstawione przez Skarżącego wyjaśnienia, oświadczenia świadków oraz wyniki kwerendy w zasobach archiwalnych Instytutu Pamięci Narodowej (dalej "IPN") nie wskazują, by Skarżący przez minimum 12 miesięcy prowadził w zorganizowanych strukturach lub we współpracy z nimi, zagrożoną odpowiedzialnością karną działalność mającą na celu odzyskanie przez Polskę niepodległości i suwerenności lub respektowanie politycznych praw człowieka ani, że brał udział w wystąpieniu wolnościowym, w wyniku czego zastosowano wobec niego represje. Pozyskane dowody wskazują, że Skarżący działał w strukturach Konfederacji Polski Niepodległej (dalej "KPN") i przywoził materiały opozycyjne, jednak oświadczenia świadków mają ogólnikowy charakter lub odnoszą się do sporadycznych działań. Świadkowie nie podają w swoich oświadczeniach informacji na temat okresu prowadzenia działalności, która polegała na przywożeniu materiałów opozycyjnych. W zasobie archiwalnym IPN nie odnaleziono żadnych dokumentów potwierdzających działalność opozycyjną lub doznane represje przez Skarżącego.