Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 9 kwietnia 2024 r., sygn. II SA/Ol 1144/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Sędziowie sędzia WSA Ewa Osipuk sędzia WSA Piotr Chybicki (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 9 kwietnia 2024 r. sprawy ze skargi A. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Elblągu z dnia [...], nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 13 listopada 2023 r., Rep. 2668/ŚR/23 Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Elblągu (dalej jako: "Kolegium") utrzymało w mocy decyzję Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej, działającego z upoważnienia Wójta Gminy M. – (dalej: "organ I instancji") z dnia 20 października 2023 r. o odmowie przyznania A.J. (dalej: "skarżąca") świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad matką A.Z.

W uzasadnieniu wyjaśniono, że organ I instancji odmówił skarżącej przyznania wnioskowanego świadczenia w związku z opieką nad matką legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. Z przeprowadzonego przez organ I instancji wywiadu środowiskowego wynika, że matka skarżącej zamieszkuje sama w małym domku, porusza się ona samodzielnie i samodzielnie wykonuje czynności dnia codziennego takie m.in. jak: poranna i wieczorna toaleta, mycie, kąpanie, ubieranie, przygotowywanie posiłków, bieżące sprzątanie, dozowanie leków. Matka skarżącej oświadczyła, że cierpi na różne schorzenia ([...], problemy z chodzeniem), ale stara się być samodzielna. Pomocy wymaga przy zakupach, zaopatrzeniu w leki, wizytach u lekarza, sprzątaniu, praniu, regulowaniu bieżących rachunków – w czym pomagają jej wszystkie dzieci. Z kolei skarżąca oświadczyła, że opiekę nad niepełnosprawną matką sprawuje od sierpnia 2023 r. Nie potrafiła jednak skonkretyzować na czym ta opieka polega, wskazała, że pomoc świadczona jest na bieżąco, adekwatnie do potrzeb sygnalizowanych przez matkę. Skarżąca wyjaśniła, że sama nie podejmuje zatrudnienia ze względu na swoje schorzenia i problemy zdrowotne ([...]). Jako podstawę odmowy przyznania wnioskowanego świadczenia organ I instancji wskazał art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 390 ze zm.) – dalej jako: "u.ś.r.". Organ I instancji uznał, że skarżąca nie zrezygnowała z pracy w celu sprawowania opieki nad matką, a zakres sprawowanej opieki nie wykracza poza zwykłą pomoc udzielaną przez dzieci na rzecz rodziców i nie wymaga od skarżącej rezygnacji z podjęcia zatrudnienia, choćby w niepełnym wymiarze czasu pracy. Poza tym wskazano, że możliwość sprawowania opieki nad matką w zwiększonym czasie ma druga córka przebywająca na emeryturze. Jako kolejną negatywną przesłankę przyznania wnioskowanego świadczenia organ I instancji uznał niespełnienie przesłanki z art. 17 ust. 1b u.ś.r.