Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 3 kwietnia 2024 r., sygn. II SA/Bd 1368/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jarosław Wichrowski Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Bortkiewicz (spr.) Sędzia WSA Joanna Janiszewska-Ziołek po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 3 kwietnia 2024 r. sprawy ze skargi Ł. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] września 2023 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

U z a s a d n i e n i e:

Burmistrz Kruszwicy decyzją z dnia 17 sierpnia 2023 r., na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4, ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tj.Dz. U. z 2023, poz 390), zwanej dalej: "u.ś.r." odmówił Ł. M., zwanemu dalej: "skarżącym" lub "stroną" świadczenia pielęgnacyjnego.

Powyższe rozstrzygnięcie organ odwoławczy oparł o następujące ustalenia i rozważania:

Z wywiadu środowiskowego wynika, że matka strony jest wdową i wymaga pomocy osoby drugiej w codziennych czynnościach życiowych. Ma problemy z poruszaniem się, porusza się przy pomocy balkonika, choruje na miażdżycę tętnic mózgowych, nadciśnienie, chorobę niedokrwienną serca, choroby zwyrodnieniowe. Skarżący jest osobą długotrwale bezrobotną a aktualnie od dnia 20.07.2023 r. przebywa u partnerki w miejscowości B. (oddalonej ponad 300 km) i nie jest znana data jego powrotu do miejsca zamieszkania. W ocenie pracownika socjalnego skarżący nie sprawuje opieki nad matką, która jakkolwiek wymaga wsparcia i pomocy, to jednak samodzielnie wykonuje większość czynności.

Ponadto z art. 17 ust.1b u.ś.r., wynika, że świadczenie pielęgnacyjne przysługuje, jeżeli niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała: 1) nie później niż do ukończenia 18 roku życia lub, 2) w trakcie nauki w szkole wyższej, jednak nie później niż do ukończenia 25 roku życia. Matka strony G. M. legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności określającym że niepełnosprawność istnieje od - nie da się ustalić a ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od - 05.01.2023r. W wyroku z dnia 21 października 2014r sygn. Akt K 38/13 Trybunał Konstytucyjny orzekł że art. 17 ust.lb ustawy o świadczeniach rodzinnych, w zakresie w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną po ukończeniu przez nią wieku określonego w tym przepisie ze względu na moment powstania niepełnosprawności, jest niezgodny z Konstytucją RP. Wyrok ten nie oznacza usunięcia tego kryterium z ustawy, nie kreuje także nowego prawa do żądania świadczenia przez opiekunów dorosłych osób niepełnosprawnych, jeżeli niepełnosprawność ich powstała już po okresie dzieciństwa. Zgodnie z art.6 kpa organy administracji publicznej działają na podstawie przepisów prawa. Sam fakt, iż Trybunał Konstytucyjny stwierdził niezgodność konkretnej normy prawnej z obowiązującą konstytucją nie oznacza, że w tym zakresie istnieje pozytywny stan prawny, niekonstytucyjności przepisu nie oznacza, iż w jego miejscu pojawia się nowa treść normy prawnej. Do takich rozwiązań uprawniony jest bowiem tylko ustawodawca. Do dnia dzisiejszego Sejm RP nie przyjął ustawy o zmianie art. 17 ust. 1b u.ś.r. Skoro przepis ten istnieje, nie jest rolą organu administracji pomijanie jego jednoznacznej treści.