Interpretacja indywidualna z dnia 16 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.113.2024.2.AS

Biorąc pod uwagę warunki wejścia w formę opodatkowania jaką jest ryczałt od dochodów Spółek, tzw. estoński CIT, jakie Spółka powinna utrzymać limity zatrudnienia w 2023, 2024, 2025, 2026 roku, aby spełnić wymogi zawarte w art. 28j-28t ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz czy wymagany jest obowiązek zatrudnienia dodatkowej osoby przez 300 dni w roku, czy też wystarczające będzie zatrudnienie dodatkowej osoby w dowolnym momencie roku, zgodnie z art. 28j ust. 2 pkt. 2 wyżej powołanej ustawy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 marca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie spełnienia warunków związanych z poziomem zatrudnienia pracowników dla zachowania prawa do opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek.

Uzupełnili go Państwo w odpowiedzi na wezwanie dwoma pismami z 6 maja 2024 r. (wpływ 8 maja 2024 r. za pośrednictwem operatora pocztowego).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka X rozpoczęła działalność gospodarczą w marcu 2023 r. (wpis do KRS dokonano w dniu 01 marca 2023 r.) Od początku prowadzenia działalności, tj. od 2023 r. wybrała formę opodatkowania - ryczałt od dochodów Spółek, tzw. estoński CIT, rozliczany na podstawie art. 28c-28t ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, spełniając jednocześnie wszystkie warunki wejścia w ww. formę opodatkowania, zawarte w art. 28j-28t ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i złożyła stosowne zawiadomienie ZAW-RD.

W piśmie z 6 maja 2024 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, wskazali Państwo, że:

- rok podatkowy Spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym,

- w pierwszym roku podatkowym Spółka nie zatrudniała na podstawie umowy o pracę, pracownika niebędącego udziałowcem, akcjonariuszem ani wspólnikiem.

Pytanie:

Biorąc pod uwagę warunki wejścia w formę opodatkowania jaką jest ryczałt od dochodów Spółek, tzw. estoński CIT, jakie Spółka powinna utrzymać limity zatrudnienia w 2023, 2024, 2025, 2026 roku, aby spełnić wymogi zawarte w art. 28j-28t ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz czy wymagany jest obowiązek zatrudnienia dodatkowej osoby przez 300 dni w roku, czy też wystarczające będzie zatrudnienie dodatkowej osoby w dowolnym momencie roku, zgodnie z art. 28j ust. 2 pkt. 2 wyżej powołanej ustawy?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, jeżeli Spółka rozpoczęła działalność gospodarczą w marcu 2023 roku i w momencie rozpoczęcia działalności dokonała wyboru opodatkowania w formie ryczałtu od dochodów Spółek, tzw. estoński CIT, to będzie traktowana jako „podatnik rozpoczynający prowadzenie działalności" i zgodnie z art. 28j ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w pierwszym roku podatkowym opodatkowania ryczałem od dochodów Spółek nie jest zobowiązana do zatrudniania pracowników. Natomiast od drugiego roku prowadzenia działalności Spółka ta musi zatrudniać co najmniej jedną osobę w wymiarze pełnego etatu, aż do osiągnięcia limitu 3 pracowników w czwartym roku podatkowym.

Opodatkowanie ryczałtem od dochodów Spółek wymaga spełnienia warunków, o których mowa w art. 28j ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jeden dotyczy osiągnięcia odpowiedniego stanu zatrudnienia przez spółkę opodatkowaną ryczałtem. Warunek dotyczący zatrudnienia może zostać spełniony na dwa sposoby, tj. poprzez zatrudnianie na umowę o pracę - art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o CIT lub poprzez zatrudnianie na podstawie umów innych niż umowa o pracę - art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy o CIT. Przewidziano również dwa uproszczenia dotyczące zatrudnienia opartego na umowach o pracę. Pierwsze dotyczy podatnika rozpoczynającego działalność gospodarczą oraz drugie, dotyczące tzw. małego podatnika.

W ocenie Wnioskodawcy, spełnienie warunku zatrudnienia opartego na umowach o pracę polega na tym, by podatnik zatrudniał na podstawie umowy o pracę co najmniej 3 osoby w przeliczeniu na pełne etaty, niebędące udziałowcami, akcjonariuszami ani wspólnikami tego podatnika, przez okres co najmniej 300 dni w roku podatkowym, a w przypadku gdy rokiem podatkowym nie jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych - przez co najmniej 82% dni przypadających w roku podatkowym. Pierwsze uproszczenie dotyczące zatrudnienia przeznaczone jest dla podatnika, który rozpoczyna działalność gospodarczą. Zgodnie z art. 28j ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT, nie dotyczy roku rozpoczęcia tej działalności i 2 lat podatkowych bezpośrednio po nim następujących, a począwszy od drugiego roku podatkowego podatnik jest obowiązany do corocznego zwiększenia zatrudnienia o co najmniej 1 etat w pełnym wymiarze czasu pracy, aż do osiągnięcia wielkości zatrudnienia określonej w tym przepisie.

Drugie uproszczenie przeznaczone jest dla małego podatnika. Zgodnie z art. 28j ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT w przypadku podatnika będącego małym podatnikiem, w pierwszym roku podatkowym opodatkowania ryczałtem, warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT jest spełniony, jeżeli mały podatnik zatrudnia na podstawie umowy o pracę co najmniej 1 osobę w przeliczeniu na pełne etaty, niebędącą udziałowcem, akcjonariuszem ani wspólnikiem tego podatnika, przez okres wskazany w tym przepisie.

Podstawowy sposób spełnienia warunku zatrudnienia opartego na umowach o pracę to zatrudnienie co najmniej 3 osób w przeliczeniu na pełne etaty. Obok wielkości zatrudnienia, ten sposób spełnienia warunku zatrudnienia wymaga odpowiedniego okresu trwania zatrudnienia.

W przypadku roku podatkowego pokrywającego się z kalendarzowym zatrudnienie powinno trwać 300 dni, tak więc w art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT, ustawodawca uzależnia spełnienie warunku zatrudnienia od:

1)wielkości (stanu) zatrudnienia oraz

2)okresu trwania tego zatrudnienia.

Uproszczenie dotyczące podatnika rozpoczynającego działalność gospodarczą wyrażone w art. 28j ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT wyłącza warunek wyrażony w art. 28j ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT przez pierwsze trzy lata podatkowe opodatkowania ryczałtem, zgodnie z zapisem w art. 28j ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT zwrotu „warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, nie dotyczy roku rozpoczęcia tej działalności i 2 lat podatkowych bezpośrednio po nim następujących".

Art. 28j ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT wprowadza w to miejsce alternatywny sposób spełnienia wymogu zatrudnienia w okresie pierwszych trzech lat opodatkowania ryczałtem, tzn. że w pierwszym roku opodatkowania ryczałtem Spółka nie musi nikogo zatrudniać.

Od drugiego roku Spółka powinna zwiększać zatrudnienie o co najmniej 1 etat w pełnym wymiarze czasu pracy, aż do osiągnięcia wielkości zatrudnienia określonej w przywołanym przepisie.

Tak więc, zdaniem Wnioskodawcy, podatnik rozpoczynający działalność gospodarczą, by zachować prawo do opodatkowania ryczałtem musi spełnić warunki art. 28j ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT i tak, aby spółka zachowała to prawo musi zwiększyć zatrudnienie w drugim roku względem pierwszego roku o co najmniej 1 etat w pełnym wymiarze czasu pracy, natomiast nie odnosi się do okresu trwania zatrudnienia. Warunki art. 28j ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT będą uznane za spełnione, jeśli zatrudnienie zostanie zwiększone, niezależnie od okresu czasu, w którym trwał będzie stan zwiększonego zatrudnienia - warunek ten nie wynika z art. 28j ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT. Przepis ten nie wymaga, aby stan zwiększonego zatrudnienia trwał przez co najmniej 300 dni w roku podatkowym. W art. 28j ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT wyrażającym uproszczenie dla małego podatnika ustawodawca uzależnił spełnienie warunku od wielkości zatrudnienia oraz okresu zatrudnienia. Wynika z tego, że mały podatnik w pierwszym roku opodatkowania ryczałtem może spełnić warunek z art. 28j ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT jedynie poprzez połączenie wielkości zatrudnia oraz okresu zatrudnienia. Połączenia takiego nie przewiduje art. 28j ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT. W prawie podatkowym pierwszeństwo powinna mieć wykładnia językowa. Interpretacja przepisu art. 28j ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, biorąc pod uwagę ww. wykładnię zakłada, że podatnik rozpoczynający działalność gospodarczą musi zadbać jedynie o coroczne zwiększenie zatrudnienia, aż osiągnie wielkość zatrudnienia określoną w art. 28j ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT. Zdaniem Wnioskodawcy, kiedy osiągnie on stan, to od drugiego roku corocznie podatnik będzie zwiększał zatrudnienie o 1 etat w pełnym wymiarze czasu pracy, aż osiągnie wielkość zatrudnienia określoną w art. 28j ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT i zostanie spełniony warunek art. 28j ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT. Tak więc, zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie spełniać warunek zatrudnienia z art. 28j ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, ponieważ w tym roku podatkowym zwiększy zatrudnienie w porównaniu z rokiem 2023 o 1 etat w pełnym wymiarze czasu pracy, poprzez zatrudnienie w 2024 r. na umowę o pracę drugiego pracownika w pełnym wymiarze czasu pracy i bez wpływu na to będzie miała okoliczność, że okres zatrudnienia drugiego pracownika w 2024 r. nie wyniesie 300 dni w roku podatkowym. W sytuacji, gdy w ramach jednego artykułu ustawy rozróżnia się trzy przypadki związane z zatrudnieniem (art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a, art. 28j ust. 2 pkt 2 oraz art. 28j ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT) i w dwóch z nich powołuje się na wielkość zatrudnienia oraz na jego okres, a w jednym z nich powołuje się tylko na wielkość zatrudnienia, to powinno się przyjąć, że racjonalny ustawodawca chce odróżnić te przypadki i ww. przepisy nie mogą być interpretowane jednakowo.

Zapisy zawarte w art. 28j ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT nie mogą być odczytywane w ten sposób, że wymaga się od podatników rozpoczynających działalność okresu co najmniej 300 dni, w którym zachodzi stan zwiększonego zatrudnienia, w stosunku do roku poprzedniego. Nie może być odczytywana w ten sposób dlatego, że taki wymóg nie wynika z treści art. 28j ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT.

Jeżeli celem ustawodawcy było, by warunek zatrudnienia dla podatnika rozpoczynającego działalność gospodarczą uzależnić także od okresu trwania zwiększonego zatrudnienia, to winno być to wyraźnie sformułowane w art. 28j ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, tak jak uczyniono to w art. 28j ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT, który przewiduje w jaki sposób warunek zatrudnienia może spełnić mały podatnik.

W Przewodniku do Ryczałtu od dochodów spółek stanowiącego ogólne wyjaśnienia przepisów prawa podatkowego, zgodnie z art. 14a § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów objaśniając uproszczenia w odniesieniu do warunku zatrudnienia dla podatnika rozpoczynającego działalność gospodarczą oraz małego podatnika, gdzie w części dotyczącej podatnika rozpoczynającego działalność gospodarczą jasno wyraził jedynie obowiązek „stopniowego wzrostu zatrudnienia”. Natomiast w odniesieniu do warunku zatrudnienia dla małego podatnika Minister Finansów wyraźnie zaakcentował kryterium wielkości oraz okresu zatrudnienia, tj. wyraził obowiązek zatrudnienia co najmniej 1 osoby fizycznej w przeliczeniu na pełne etaty przez okres 300 dni w roku podatkowym. Zdaniem Wnioskodawcy, sposób w jaki Minister Finansów objaśnił jak interpretować art. 28j ust. 2 pkt 2 oraz art. 28j ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT potwierdza przedstawione przez niego stanowisko.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na podstawie art. 28j ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), opodatkowaniu ryczałtem może podlegać podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o CIT, tj. podatnik, który ma siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, jeżeli spełnia łącznie w każdym okresie opodatkowania ryczałtem pozostałe warunki określone w przepisie art. 28j ustawy o CIT.

Dodatkowo art. 28k ww. ustawy wyłącza wprost niektóre kategorie podatników z zakresu podmiotowego tej regulacji.

I tak, zgodnie z art. 28j ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 28j ust. 2 ustawy o CIT:

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że od momentu powstania Spółki, tj. od 1 marca 2023 r., korzystają Państwo z opodatkowania w ramach ryczałtu od dochodu spółek. W pierwszym roku podatkowym trwającym od momentu zawiązania Spółki do 31 grudnia 2023 r. nie zatrudniali Państwo pracowników na podstawie umowy o pracę, nie będących udziałowcem, akcjonariuszem ani wspólnikiem.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia, jakie powinni Państwo utrzymać limity zatrudnienia w latach 2023-2026 aby spełnić wymogi zawarte w art. 28j-28t ustawy o CIT oraz czy wymagane jest zatrudnienie pracownika na umowę o pracę przez minimum 300 dni w roku podatkowym, czy też wystarczającym będzie zatrudnienie go w dowolnym momencie roku podatkowego, zgodnie z art. 28j ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości wskazać należy, że warunki opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek zawiera art. 28j ust. 1 ustawy o CIT. W odniesieniu do części obowiązków wynikających z powyższego przepisu, w oparciu o art. 28j ust. 2 ustawy o CIT, z preferencji w tym zakresie skorzystać mogą tylko podatnicy rozpoczynający prowadzenie działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że przepis art. 28j ust. 2 ustawy o CIT odnosi się ogólnie do podatników rozpoczynających prowadzenie działalności i nie zawiera negatywnego katalogu wyłączającego zastosowanie tej regulacji do podatników, rozpoczynających prowadzenie działalności w określony sposób.

Jak wynika z powyższego, warunek zatrudnienia przez okres co najmniej 300 dni w roku podatkowym, a w sytuacji gdy rokiem podatkowym nie jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych – przez co najmniej 82% dni roku podatkowego, nie dotyczy podmiotów rozpoczynających prowadzenie działalności gospodarczej. Już od drugiego roku podatkowego podatnik musi corocznie zwiększać zatrudnienie o co najmniej jeden etat w pełnym wymiarze czasu pracy aż do osiągnięcia wielkości zatrudnienia wymaganego przez warunek, o którym mowa w art. 28j ust. 2 ustawy o CIT. Przepis ten nie wymaga jednak, aby co roku w okresie przejściowym, każdy nowo zatrudniony na umowę o pracę pracownik, przepracował 300 dni. Do minimalnego poziomu zatrudnienia, o którym mowa powyżej nie wlicza się wspólników podatnika.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że zgodnie z literalnym brzmieniem art. 28j ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT podatnik rozpoczynający prowadzenie działalności gospodarczej, począwszy od drugiego roku podatkowego jest obowiązany do corocznego zwiększenia zatrudnienia o co najmniej 1 etat w pełnym wymiarze czasu pracy, aż do osiągnięcia wielkości zatrudnienia określonej w tym przepisie.

Skoro w pierwszym roku podatkowym opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek byli Państwo podatnikiem rozpoczynającym działalność gospodarczą oraz nie zatrudnili Państwo żadnego pracownika (niebędącego udziałowcem, akcjonariuszem albo wspólnikiem), to aby dopełnić wymogów ustawowych w drugim roku podatkowym, tj. w 2024 r. muszą Państwo zatrudnić pracownika na pełen etat, a następnie w kolejnych latach podatkowych zwiększać zatrudnienia o 1 etat w pełnym wymiarze czasu pracy w każdym kolejnym roku podatkowym, aż do osiągnięcia w 2026 r. wielkości zatrudnienia określonej w art. 28j ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT. Okoliczność, że okres zatrudnienia pracownika w 2024 r. oraz ewentualnie w kolejnym roku podatkowym, tj. w roku 2025 nie wyniesie 300 dni w roku podatkowym pozostaje bez wpływu na spełnienie warunku wielkości zatrudnienia wynikającego z art. 28j ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT. Jednakże w czwartym roku podatkowym, tj. w roku 2026 będą Państwo obowiązani:

-zatrudniać na podstawie umowy o pracę co najmniej 3 osoby w przeliczeniu na pełne etaty, niebędące udziałowcami, akcjonariuszami ani wspólnikami tego podatnika, przez okres co najmniej 300 dni w roku podatkowym, a w przypadku gdy rokiem podatkowym nie jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych - przez co najmniej 82% dni przypadających w roku podatkowym, lub

-ponosić miesięcznie wydatki w kwocie stanowiącej co najmniej trzykrotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw z tytułu wypłaty wynagrodzeń na rzecz zatrudnionych na podstawie umowy innej niż umowa o pracę co najmniej 3 osób fizycznych, niebędących udziałowcami, akcjonariuszami ani wspólnikami tego podatnika, jeżeli w związku z wypłatą tych wynagrodzeń podatnik jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych lub płatnikiem składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych lub ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Preferencja dla podatników rozpoczynających prowadzenie działalności gospodarczej, przewidziana w przepisie art. 28j ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT dotyczy wyłącznie roku rozpoczęcia działalności i dwóch lat podatkowych bezpośrednio po nich następujących. Nie dotyczy więc ona czwartego roku podatkowego.

Biorąc powyższe pod uwagę, z ww. zastrzeżeniem dotyczącym czwartego roku opodatkowania ryczałtem, Państwa stanowisko uznano za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym,

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634, ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).