Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 10 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.258.2024.2.JM
Rezydencja podatkowa a obowiązek podatkowy.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
1 marca 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 1 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązku podatkowego.
Uzupełniła go Pani – na wezwanie – pismem z 1 marca 2024 r. (data wpływu 22 kwietnia 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Jest Pani osobą fizyczną posiadającą podwójne obywatelstwo – polskie oraz filipińskie. Urodziła się, wychowała oraz zdobyła Pani wykształcenie i doświadczenie zawodowe na Filipinach. Od 2005 r. mieszkała Pani w Polsce, a od 2008 r. posiada Pani polskie obywatelstwo.
Pani mąż posiada polskie obywatelstwo oraz jest polskim rezydentem podatkowym; jest on zatrudniony przez spółkę z siedzibą w Polsce oraz oddelegowany do pracy w Szwajcarii – posiada on pozwolenie na pobyt oraz pracę w Szwajcarii. Wraz z mężem posiada Pani dwoje małoletnich dzieci, pozostających na Państwa utrzymaniu (dalej również jako „Dzieci”). Pani dzieci również posiadają podwójne obywatelstwo – polskie oraz filipińskie. Od 2012 r. posiada Pani zawartą z mężem umowę majątkową małżeńską, która ustanowiła w Państwa małżeństwie ustrój rozdzielności majątkowej.
Mieszka Pani w wynajętym mieszkaniu w Szwajcarii, dokąd przeprowadziła się Pani wraz z Dziećmi w dniu 7 sierpnia 2023 r., z intencją zamieszkania w tym państwie na co najmniej kilka lat. Wkrótce po przyjeździe do Szwajcarii, wraz z Dziećmi dokonała Pani zameldowania w gminie (…) (…), zgodnie z obowiązującym w tym państwie prawem. Od czasu wyjazdu do Szwajcarii, odwiedziła Pani Polskę jedynie 2 razy: (i) około tygodniowy pobyt, głównie w celu zabrania z Polski pozostałych po przeprowadzce ruchomości (np. ubrań) oraz rozdania niepotrzebnych rzeczy; oraz (b) około trzydziestogodzinny pobyt w celu finalizacji zabiegu stomatologicznego, gdzie podczas tego pobytu nocowała Pani w hotelu, nie zaś w domu. Wskazuje Pani jednoznacznie, że nie planuje Pani powrotu na stałe do Polski w żadnym momencie w przyszłości. Ponadto, po tym gdy Dzieci osiągną pełnoletność i podejmą studia wyższe za granicą (tj. nie w Polsce), planuje Pani zamieszkać na stałe na Filipinach, skąd pochodzi. W związku z powyższym, planuje Pani zakup mieszkania na Filipinach i rozpoczęła już jego poszukiwania. Ponadto, w ciągu kilku lat, planuje Pani zbyć część nieruchomości posiadanych w Polsce.
Dzieci uczęszczają i dalej będą uczęszczać do szkoły w Szwajcarii. Nauczanie prowadzone jest w języku angielskim. Już po przeprowadzce, Pani i męża syn podjął zatrudnienie w Szwajcarii, w niepełnym wymiarze godzin – prowadzi zajęcia sportowe piłki nożnej dla dzieci w wieku 6-11 lat, w różnych szkołach i obiektach sportowych na terenie (…). Syn Pani i męża planuje odbyć kurs na prawo jazdy oraz uzyskać prawo jazdy kategorii B w Szwajcarii.
Dzieci posiadają w Szwajcarii pozwolenie na pobyt. Pani również posiada pozwolenie na pobyt w Szwajcarii, jak również pozwolenie na pracę w tym kraju, powiązane z pozwoleniem na pobyt i pracę w Szwajcarii Pani męża. W styczniu 2024 r., dokonała Pani wymiany prawa jazdy wydanego w Polsce na prawo jazdy wydane w Szwajcarii.
Dokonała Pani wymeldowania z miejsca pobytu stałego w Polsce, tj. z domu, w którym przed przeprowadzką mieszkała wraz z mężem. Dokonała Pani również aktualizacji danych ujętych w rejestrze PESEL, zgłaszając wyjazd na stałe poza granice Rzeczypospolitej Polskiej oraz wskazując Szwajcarię jako kraj wyjazdu. W odniesieniu do Dzieci, wysłane zostały zgłoszenia wymeldowania z pobytu stałego oraz zgłoszenia wyjazdu na stałe za granicę. Zgłoszenia wymeldowania oraz wyjazdu Pani i Dzieci poza granice kraju zostały wysłane w końcu stycznia 2024 r. oraz na początku lutego 2024 r., tj. kilka miesięcy po faktycznej dacie ich wyjazdu do Szwajcarii.
Została Pani ponadto wyrejestrowana z ubezpieczeń społecznych w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych oraz z prywatnej opieki medycznej w Polsce. Nie podlega Pani ponadto obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu w Polsce. Z wyjątkiem wspomnianego, jednostkowego przypadku finalizacji zabiegu stomatologicznego, realizacji kilku recept oraz wykonania szczepienia przeciw grypie, od czasu przeprowadzki nie korzysta Pani już w Polsce ze świadczeń prywatnej opieki medycznej, ani nie planuje korzystać z takich świadczeń w przyszłości, bowiem została Pani objęta prywatną opieką medyczną w Szwajcarii.
Nie posiada Pani w Polsce żadnych krewnych. Jednocześnie, oprócz Dzieci, posiada Pani również kilkoro innych krewnych zamieszkałych na terenie (…) w Szwajcarii, którzy posiadają szwajcarskie obywatelstwo i z którymi regularnie oraz często się spotyka od czasu przeprowadzki do tego kraju.
Planuje Pani nadal aktywnie korzystać z czynnego prawa wyborczego w Polsce, tj. brać udział w wyborach odbywających się w Polsce, głosując osobiście w lokalach wyborczych utworzonych w Szwajcarii lub na Filipinach.
Nie należy Pani do żadnych organizacji o charakterze politycznym, społecznym lub kulturalnym w Polsce (z wyłączeniem wspólnot mieszkaniowych, których jest członkiem z mocy prawa w związku z posiadanymi nieruchomościami). Jednocześnie, należy Pani do klubu turystyki pieszej w Szwajcarii, prowadzonego przez stowarzyszenie rodziców, działające przy szkole, do której uczęszczają Dzieci. Wraz z innymi członkami klubu, uprawia Pani regularnie turystykę pieszą w górach w Szwajcarii.
Od 31 października 2023 r., uczęszcza Pani regularnie w Szwajcarii na lekcje języka niemieckiego oraz uczestniczy i planuje uczestniczyć w imprezach (koncerty, przedstawienia, itp.) organizowanych przez szwajcarskie gminy oraz miasto (…).
Od sierpnia 2023 r., Pani oraz Dzieci posiadają wykupione całoroczne abonamenty zniżkowe na publiczny transport zbiorowy w Szwajcarii (tj. koleje, koleje linowe, statki, autobusy i tramwaje), uprawniające do przejazdów z 50% zniżką i aktywnie z nich korzystają, podróżując często zarówno w najbliższej okolicy miejsca zamieszkania, jak i po całym kraju. Jednocześnie, nie posiadają oni żadnych biletów miesięcznych ani kart miejskich, które uprawniałyby do zniżek na przejazdy publicznym transportem zbiorowym w Polsce.
Jest Pani właścicielką czterech nieruchomości położonych w Polsce: trzech mieszkań oraz jednego domu. Uzyskuje Pani dochody z wynajmu trzech mieszkań. Dom nie jest wynajmowany i pozostaje do dyspozycji Pani męża, przy czym dom ten może stanowić jedynie Pani miejsce doraźnego, krótkotrwałego pobytu (noclegu) w przypadku wizyty w Polsce, z jakiegokolwiek powodu, bowiem jej intencją jest stałe zamieszkiwanie w Szwajcarii.
Posiada Pani rachunek bankowy w banku z siedzibą w Polsce. Na rachunek ten wpływają czynsze z wynajmu dwóch mieszkań posiadanych przez Panią. W przyszłości, po aneksowaniu umowy najmu trzeciego mieszkania, wszystkie należności z tytułu czynszów wpływać będą na wskazany wyżej rachunek. Za pośrednictwem tego rachunku regulowane będą również wszelkie opłaty związane z wynajmem lub obsługą mieszkań oraz domu, posiadanych przez Panią i położonych w Polsce. Do wskazanego wyżej rachunku bankowego, przynależy subkonto walutowe prowadzone we frankach szwajcarskich, służące do wymiany polskich złotych na franki szwajcarskie i przekazywania nadwyżek finansowych na rachunki w bankach w Szwajcarii, należące do Pani. W lutym 2024 r. zamknięte zostały wszystkie pozostałe subkonta oszczędnościowe i walutowe oraz zerwane zostały lokaty terminowe, powiązane wcześniej ze wskazanym wyżej rachunkiem.
Posiada Pani jeszcze jeden rachunek bankowy, prowadzony przez bank z siedzibą w Polsce, do którego przynależał wcześniej rachunek maklerski, za pośrednictwem którego dokonywała Pani inwestycji w akcje polskich przedsiębiorstw notowanych (…). Na moment sporządzenia i złożenia niniejszego wniosku, wszystkie akcje zdeponowane na tym rachunku zostały zbyte a sam rachunek maklerski został zamknięty, przy czym transakcje sprzedaży akcji dokonane zostały w październiku 2023 r., tj. po Pani przeprowadzce do Szwajcarii. W lutym 2024 r., zamknięte zostały wszystkie subkonta oszczędnościowe i walutowe, powiązane wcześniej z tym rachunkiem. Rachunek ten służy obecnie obsłudze wpływów i rozchodów związanych z wynajmem lub obsługą trzeciego mieszkania oraz domu. W najbliższym czasie, po aneksowaniu umowy najmu trzeciego mieszkania, wskazany wyżej rachunek bankowy zostanie zamknięty.
Posiada Pani również pełnomocnictwa do polskich rachunków bankowych należących do Pani męża.
Posiada Pani od 2019 r. rachunek inwestycyjny prowadzony przez bank wyspecjalizowany w bankowości prywatnej z siedzibą w Szwajcarii, na którym zgromadzona jest większość oszczędności posiadanych przez Panią, w postaci lokat terminowych, akcji spółek zagranicznych, (tj. niepolskich) oraz innych (niepolskich) instrumentów finansowych.
Od 2020 r. posiada Pani również rachunek inwestycyjny w banku z siedzibą w Danii, za pośrednictwem którego dokonywała inwestycji w papiery wartościowe spółek zagranicznych (tj. niepolskich), jak również w papiery spółek notowanych na (...), przy czym spółki polskie stanowią niewielką część Pani portfela inwestycyjnego zgromadzonego na tym rachunku. W 2024 r. założyła Pani nowy rachunek inwestycyjny w banku z siedzibą w Szwajcarii, należącym do tej samej grupy kapitałowej, co wskazany wyżej bank z siedzibą w Danii. Na moment sporządzenia i złożenia niniejszego wniosku, uruchomiony został proces przeniesienia na rachunek w Szwajcarii akcji przedsiębiorstw oraz gotówki, zgromadzonych wcześniej na rachunku w Danii. Po zakończeniu procesu przeniesienia aktywów finansowych z banku w Danii do banku w Szwajcarii, rachunek prowadzony przez bank z siedzibą w Danii zostanie zamknięty.
Ponadto, posiada Pani dwa rachunki bankowe w banku z siedzibą w Szwajcarii: (i) rachunek osobisty oraz (ii) rachunek wspólny z mężem.
Na moment sporządzenia i złożenia niniejszego wniosku, na rachunek osobisty przekazała Pani część środków ze swojego rachunku w Polsce, pochodzących z wynajmu nieruchomości. Zamierza Pani regularnie zasilać rachunek szwajcarski takimi środkami z rachunku polskiego. Z kolei na rachunku wspólnym z mężem znajdują się środki przelane przez Pani męża z jego rachunku bankowego prowadzonego przez bank w Polsce, które były Pani niezbędne w początkowym etapie następującym bezpośrednio po jej przeprowadzce wraz z Dziećmi do Szwajcarii w sierpniu 2023 r. Każdy ze wskazanych wyżej rachunków składa się w istocie z dwóch rachunków – rachunku bieżącego oraz rachunku oszczędnościowego. Środki gromadzone na rachunku oszczędnościowym podlegają oprocentowaniu.
Reasumując, posiada Pani łącznie w Szwajcarii sześć rachunków bankowych w trzech różnych bankach, tj. dwa rachunki bieżące, dwa rachunki oszczędnościowe oraz dwa rachunki inwestycyjne, na których gromadzone są lub wkrótce będą środki pieniężne (w tym lokaty terminowe), akcje spółek oraz inne instrumenty finansowe.
Łączna wartość środków pieniężnych oraz papierów wartościowych, zgromadzonych obecnie na rachunkach w Szwajcarii należących do Pani oraz podlegających przeniesieniu z rachunku w Danii na rachunek w Szwajcarii, jest porównywalna z wartością rynkową położonych w Polsce nieruchomości należących do Pani.
Z uwagi na posiadany majątek, w tym m.in. środki pieniężne oraz papiery wartościowe, nie musi Pani podejmować zatrudnienia w Szwajcarii (tj. może utrzymywać się ze zgromadzonych oszczędności), jednakże rozważa Pani podjęcie zatrudnienia w tym państwie. W tym celu, rozpoczęła Pani poszukiwania pracy w Szwajcarii, jednakże na moment sporządzenia i złożenia niniejszego wniosku nie znalazła Pani jeszcze zatrudnienia. W przypadku, gdyby poszukiwania okazały się bezskuteczne, rozważa Pani również rozpoczęcie prowadzenia w Szwajcarii działalności gospodarczej w zakresie nauczania języka angielskiego. Posiada Pani do tego odpowiednie kwalifikacje oraz zdobyła w tym zakresie doświadczenie zawodowe.
Język angielski jest jednym z języków urzędowych na Filipinach, gdzie Pani dorastała oraz gdzie zdobyła wykształcenie i doświadczenie zawodowe. Cała Pani edukacja, od przedszkola, poprzez szkołę podstawową i średnią aż po uczelnię wyższą, prowadzona była w języku angielskim. Ukończyła Pani kolejno dwa kierunki studiów na prestiżowej uczelni, tj. ekonomię biznesu oraz prawo, z językiem wykładowym angielskim. Również w całym swoim dotychczasowym życiu zawodowym, posługiwała się Pani głównie językiem angielskim. Po studiach pracowała Pani jako prawnik w renomowanych kancelariach prawnych na Filipinach, gdzie zajmowała się prawem korporacyjnym. System prawny w tym kraju oparty jest na języku angielskim i znakomita większość aktów prawnych oraz oficjalnych dokumentów sporządzana jest w tym języku. Przed przeprowadzką do Polski w roku 2005, ukończyła Pani kurs nauczania języka angielskiego jako języka obcego, potwierdzony uzyskanym świadectwem. Po przeprowadzce, prowadziła Pani zajęcia w prywatnej szkole języka angielskiego w (…) a następnie przez ponad 8 lat była zatrudniona w polskiej filii międzynarodowego przedsiębiorstwa, gdzie wykonywała Pani swoje obowiązki posługując się głównie językiem angielskim. Kwalifikacje i posiadane doświadczenie predysponują Panią do nauczania biznesowego języka angielskiego. Jednocześnie, w (…), istnieje zapotrzebowanie na naukę biznesowego języka angielskiego ze względu na fakt, że miasto (…) stanowi jedno z najważniejszych centrów światowych finansów. Zapotrzebowanie na naukę języka biznesowego stwarza obiecujące warunki dla powodzenia rozważanej przez Panią działalności gospodarczej.
Ponadto, od 2020 r. nie podejmowała Pani zatrudnienia w Polsce.
Zgodnie z prawem szwajcarskim, osoba fizyczna staje się rezydentem podatkowym tego państwa w sytuacji, gdy, w przypadku nieprowadzenia w tym państwie działalności zarobkowej, przebywa w nim przez co najmniej 90 dni, niezależnie od krótkich przerw w tym pobycie (Artykuł 3 federalnej ustawy o federalnym podatku bezpośrednim – niem. Bundesgesetz über die direkte Bundessteuer), przy czym osoba taka jest uznawana za rezydenta podatkowego tego państwa od momentu przyjazdu. Otrzymała Pani od władz skarbowych Szwajcarii certyfikat rezydencji potwierdzający szwajcarską rezydencję podatkową od dnia 7 sierpnia 2023 r. Ponadto, nie jest Pani szwajcarskim rezydentem podatkowym wyłącznie w ujęciu formalnym. Posiada Pani aktywa oraz osiąga dochody w odniesieniu do których zobowiązana jest Pani uiszczać w Szwajcarii należne kwoty podatków, tj. od wartości netto posiadanego majątku (z wyłączeniem wartości nieruchomości położonych w Polsce) oraz od dochodów z dywidend, w związku z posiadanymi papierami wartościowymi.
Pytania
1.Czy utraciła Pani polską rezydencję podatkową w dniu przeprowadzki do Konfederacji Szwajcarskiej, w związku z czym nie jest Pani polskim rezydentem podatkowym od 7 sierpnia 2023 r.?
2.W przypadku odpowiedzi negatywnej na pytanie nr 1, tj. w przypadku, gdy nie utraciła Pani polskiej rezydencji podatkowej w dniu przeprowadzki do Szwajcarii, to czy utraciła Panipolską rezydencję podatkową począwszy od dnia 1 stycznia 2024 r. i w roku 2024 nie jest Pani polskim rezydentem podatkowym?
Pani stanowisko w sprawie
Ad. 1
W Pani ocenie, utraciła Pani polską rezydencję podatkową w dniu przeprowadzki do Konfederacji Szwajcarskiej, w związku z czym nie jest Pani polskim rezydentem podatkowym od 7 sierpnia 2023 r.
Ad. 2
W Pani ocenie, w przypadku odpowiedzi negatywnej na pytanie nr 1, tj. w przypadku, gdy nie utraciła Pani polskiej rezydencji podatkowej w dniu przeprowadzki do Szwajcarii, to utraciła Pani polską rezydencję podatkową począwszy od dnia 1 stycznia 2024 r. i w roku 2024 nie jest Pani polskim rezydentem podatkowym.
UZASADNIENIE:
Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy PIT, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Zgodnie art. 3 ust. 1a tej ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub
gospodarczych (ośrodek interesów życiowych); lub
2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Natomiast art. 3 ust. 2a ustawy PIT stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).
Przesłanki uznania danej osoby fizycznej za mającą miejsce zamieszkania w Polsce zostały określone jako tzw. alternatywa łączna (w postaci spójnika „lub”). Zatem spełnienie choćby jednego z ww. warunków jest wystarczające dla uznania, że podatnik ma miejsce zamieszkania w Polsce w rozumieniu omawianego przepisu, a więc podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów (tak na przykład Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z 10 sierpnia 2023 r. sygn. I SA/Kr 579/23).
Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie danej osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przepisy ustawy PIT wskazują posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
W świetle art. 3 ust. 1a ustawy PIT, warunek przebywania na terytorium Polski przez ponad 183 dni w roku podatkowym stanowi samodzielną podstawę do uznania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależnie od wskazanego powyżej posiadania przez nich na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ośrodka interesów życiowych.
W świetle powyższego, zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy PIT, w przedmiotowym stanie faktycznym winna Pani zostać uznana za osobę podlegającą w roku 2023 nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.
Jednocześnie, jak wskazano w opisie stanu faktycznego, zgodnie z ustawodawstwem szwajcarskim, wskutek przebywania na terytorium Szwajcarii bez wykonywania działalności zarobkowej przez ponad 90 dni – niezależnie od krótkich przerw w tym pobycie – została Pani objęta w Szwajcarii nieograniczonym obowiązkiem podatkowym, tj. od momentu przeprowadzki do tego kraju, w związku z pobytem trwającym ponad 90 dni, potwierdzonym szwajcarskim certyfikatem rezydencji podatkowej.
Powyższa sytuacja określana jest jako „kolizja rezydencji”. Normy pozwalające rozstrzygnąć zaistniałą kolizję, tj. określić, które państwo uprawnione jest do objęcia danej osoby nieograniczonym obowiązkiem podatkowym – czy Polska, czy Szwajcaria – zostały określone w Artkule 4 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Bernie dnia 2 września 1991 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 22 poz. 92 ze zm. – dalej jako „UPO”), której przepisy – zgodnie z przepisem art. 4a ustawy PIT – uwzględniać należy przy stosowaniu przepisów art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b ustawy PIT.
Stosownie do art. 4 ust. 1 UPO określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która według ustawodawstwa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu ze względu na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz każdą jednostkę jego podziału terytorialnego lub organ władzy lokalnej. Jednakże, określenie to nie obejmuje żadnej osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko ze względu na dochód jaki osiąga ona ze źródeł położonych w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.
Z kolei w myśl art. 4 ust. 2 UPO, jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 (Artykułu 4) osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Państwach, to jej status będzie określony według następujących zasad:
a)osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Państwach, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);
b)jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym zwykle przebywa;
c)jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest obywatelem;
d)jeżeli jest ona obywatelem obu Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną zagadnienie w drodze wzajemnego porozumienia.
Dla potrzeb dokonania interpretacji ww. przepisu, należy sięgnąć do Komentarza do Modelowej Konwencji OECD. Głównym celem Modelowej Konwencji OECD jest umożliwienie rozwiązywania w sposób jednolity najczęściej występujących problemów w zakresie międzynarodowego prawnego podwójnego opodatkowania. Zgodnie z zaleceniami Rady OECD, państwa członkowskie przy zawieraniu lub rewizji dwustronnych konwencji powinny stosować się do Modelowej Konwencji i do interpretacji zawartej w Komentarzu do tej Umowy.
Tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej, zostały wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.
Postanowienia Konwencji zyskały powszechne (światowe) uznanie wyrażające się włączaniem ich do większości dwustronnych umów. Wiele umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, które zawarła Polska z innymi krajami została sporządzona w zgodzie z postanowieniami Modelowej Konwencji OECD, w tym Konwencja, a więc umowa, zawarta między Polską i Konfederacją Szwajcarską.
Według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD, posiadanie stałego miejsca zamieszkania, tj. miejsca ogniska domowego, które osoba fizyczna urządziła i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas. Zgodnie z Komentarzem, istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały. Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze. Przez takie powiązania, Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby.
Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, wyprowadziła się Pani z Polski na stałe oraz przeprowadziła się do Szwajcarii z intencją zamieszkania w tym państwie na co najmniej kilka lat, o czym świadczy w szczególności przeprowadzka wraz z Dziećmi, jak również jej plany zamieszkania na stałe na Filipinach po tym, gdy Dzieci podejmą studia wyższe za granicą, tj. nie w Polsce. Ponadto, zamieszkała Pani w Szwajcarii w wynajętym mieszkaniu, dokonała zameldowania w szwajcarskiej gminie, rozpoczęła poszukiwania zatrudnienia oraz aktywnie uczestniczy w życiu kulturalnym lokalnej społeczności (w imprezach, koncertach, przedstawieniach, itp. organizowanych przez szwajcarskie gminy oraz miasto (…)). W celu lepszej integracji ze szwajcarskim społeczeństwem, rozpoczęła również naukę języka niemieckiego. Ponadto, w styczniu 2024 r., dokonała Pani wymiany prawa jazdy wydanego w Polsce na prawo jazdy wydane w Szwajcarii, zaś syn Pani i Pani męża planuje odbyć kurs
oraz uzyskać prawo jazdy w Szwajcarii.
Jednocześnie, wraz z przeprowadzką do Szwajcarii, wyzbyła się Pani wszelkich więzów łączących ją z Polską, które mogłyby wskazywać na posiadanie w Polsce stałego miejsca zamieszkania. W szczególności, położone w Polsce mieszkania należące do Pani wykorzystywane są przez Panią w celach wyłącznie zarobkowych i żadne z nich nie stanowi mieszkania, w odniesieniu do którego Pani czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały.
Ponadto, jak wskazuje się w Komentarzu do Konwencji (teza 13 komentarza do Artykułu 4 par. 2) samo posiadanie domu (w tym mieszkania) w danym państwie nie jest wystarczające dla uznania, że dom ten pozostaje do dyspozycji tej osoby w okresie, gdy dom został wynajęty i faktycznie przekazany niepowiązanemu podmiotowi tak, że osoba fizyczna nie jest już w posiadaniu domu i nie może w nim przebywać. Z kolei należący do Pani dom, pozostający do dyspozycji Pani męża, może stanowić jedynie miejsce Pani doraźnego, krótkotrwałego pobytu w przypadku wizyty w Polsce, z jakiegokolwiek powodu.
Powyższe znajduje potwierdzenie również w fakcie, że w celu odbycia wizyty stomatologicznej w Polsce, finalizującej rozpoczęty jeszcze przed przeprowadzką do Szwajcarii zabieg, nocowała Pani w hotelu, nie zaś w żadnej z należących do Pani nieruchomości, w szczególności w domu.
W Pani ocenie, powyższe okoliczności jednoznacznie wskazują, że po przeprowadzce do Szwajcarii nie posiada Pani stałego miejsca zamieszkania w Polsce, a w Szwajcarii – w państwie, z którym wiąże Pani swoje dalsze życie, co potwierdza fakt podjęcia opisanych powyżej działań, dokonanych wraz z przeprowadzką oraz w okresie bezpośrednio po niej.
Jednak nawet gdyby uznać, że posiada Pani stałe miejsce zamieszkania zarówno w Polsce jak i w Szwajcarii, to zgodnie z Artykułem 4 ust. 2 lit. a) in fine UPO, miejsce zamieszkania dla celów ustalenia Pani rezydencji podatkowej powinno zostać określone ze względu na położenie ośrodka jej interesów życiowych, rozumianego jako ośrodek interesów osobistych i gospodarczych, który w Pani ocenie znajduje się w Szwajcarii.
W tym zakresie, jak wskazuje Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 czerwca 2022 r. (sygn. II FSK 2692/19): „dokonując oceny, w którym z państw znajduje się centrum interesów osobistych i gospodarczych osoby fizycznej, należy wziąć pod uwagę przede wszystkim związki osobiste i ekonomiczne osoby fizycznej z danym państwem, wśród których istotne są więzi rodzinne, towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczna, kulturalna i wszelka inna działalność, miejsce wykonywania działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, zaciągnięte kredyty, konta bankowe, a także miejsce, z którego osoba zarządza swoim mieniem itd.” W orzeczeniu tym Naczelny Sąd Administracyjny wskazuje również, że o zlokalizowaniu centrum interesów osobistych i gospodarczych w innym państwie świadczy również w szczególności fakt przebywania za granicą wraz z rodziną, korzystanie przez dzieci z systemu edukacji tego państwa, wynajem mieszkania w tym państwie, ubezpieczenie zdrowotne w prywatnym towarzystwie ubezpieczeniowym na terenie drugiego państwa, członkostwo w kościele w drugim państwie oraz w tamtejszej społeczności.
Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, mieszka Pani razem z Dziećmi w wynajętym mieszkaniu w Szwajcarii. Dzieci uczęszczają i dalej będą uczęszczać do szkoły w Szwajcarii, a Pani syn podjął w Szwajcarii zatrudnienie polegające na prowadzeniu zajęć sportowych. Planuje on również rozpocząć kurs oraz uzyskać w Szwajcarii prawo jazdy. Została Pani objęta prywatną opieką medyczną w Szwajcarii. Uczestniczy Pani również aktywnie w życiu kulturalnym lokalnej społeczności. W celu lepszej integracji ze szwajcarskim społeczeństwem, rozpoczęła Pani również naukę języka niemieckiego. Należy też Pani do klubu turystyki pieszej w Szwajcarii, prowadzonego przez stowarzyszenie rodziców, działające przy szkole, do której uczęszczają Dzieci. Wraz z innymi członkami klubu, uprawia Pani regularnie turystykę pieszą w górach w Szwajcarii. Pani oraz Dzieci posiadają również wykupione całoroczne abonamenty zniżkowe na publiczny transport zbiorowy w Szwajcarii (tj. koleje, koleje linowe, statki, autobusy i tramwaje), uprawniające do przejazdów z 50% zniżką i aktywnie z nich korzystają, podróżując często zarówno w najbliższej okolicy miejsca zamieszkania, jak i po całym kraju. Powyższe okoliczności właściwie w pełni odpowiadają okolicznościom świadczącym o posiadaniu w danym państwie ośrodka interesów osobistych i gospodarczych wskazanych przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyżej przytoczonym orzeczeniu.
Ponadto, co szczególnie istotne, nie posiada Pani w Polsce żadnych krewnych, podczas gdy w Szwajcarii posiada ona kilkoro krewnych, z którymi regularnie się spotyka. W Pani ocenie, powyższe bezspornie świadczy o tym, że centrum interesów osobistych Pani od momentu wyprowadzki znajduje się w Szwajcarii, a nie w Polsce.
Ponadto, jak wskazano w opisie stanu faktycznego, o ile uzyskuje Pani dochody z wynajmu nieruchomości położonych w Polsce, to jednak całokształt jej działalności inwestycyjnej w zakresie inwestycji w akcje spółek – przeważnie międzynarodowych – oraz inne papiery wartościowe, jak również dochody z tytułu odsetek od lokat terminowych, realizowane są za pośrednictwem rachunków bankowych prowadzonych przez banki, które nie mają swojej siedziby w Polsce (Szwajcaria lub Dania). W Szwajcarii zachodzi również całokształt czynności składających się na zarządzanie posiadanym mieniem. Posiada Pani również rachunki bankowe w szwajcarskim banku, które służą obsłudze jej zwykłych spraw finansowych, związanych z codziennym funkcjonowaniem. Z kolei dwa rachunki bankowe prowadzone przez banki z siedzibą w Polsce, z których jeden zostanie w najbliższym czasie zamknięty, służą głównie obsłudze wpływów i rozchodów związanych z wynajmem lub obsługą nieruchomości zlokalizowanych w Polsce. Wskutek przeprowadzki oraz w następstwie wspomnianej w opisie stanu faktycznego wizyty w Polsce już po przeprowadzce, w Szwajcarii znalazły się również wszystkie należące do Pani i używane przez nią ruchomości. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, o ile Pani – ze względu na sytuację majątkową – nie musi podejmować zatrudnienia, to jednak mimo to planuje ona podjąć zatrudnienie lub rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej w Szwajcarii, do prowadzenia której posiada – w ujęciu obiektywnym – odpowiednie kwalifikacje, wynikające z posiadanego wykształcenia i doświadczenia zawodowego. Ponadto, na ściślejsze związanie Pani ze Szwajcarią wskazuje również to, że w okresie kilku lat przed przeprowadzką do tego państwa nie była Pani zatrudniona w Polsce, podczas gdy po zamieszkaniu w Szwajcarii aktywnie poszukuje Pani w tym państwie zatrudnienia.
W związku z powyższym, w szczególności w świetle wspomnianego powyżej orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, w Pani ocenie bezspornym jest, że Pani centrum interesów gospodarczych znajduje się w Szwajcarii oraz znajdowało się tam w momencie objęcia jej nieograniczonym obowiązkiem podatkowym w tym państwie (tj. od 7 sierpnia 2023 r.).
Mając na uwadze wszystkie powyższe okoliczności, w Pani ocenie, w momencie objęcia Pani nieograniczonym obowiązkiem podatkowym w Szwajcarii na mocy przepisów krajowych tego państwa, posiadała Pani w Szwajcarii stałe miejsce zamieszkania w rozumieniu Artykułu 4 ust. 2 lit. a) UPO. Ponadto, w tamtym momencie w Szwajcarii znajdował się również ośrodek Pani interesów życiowych. Tym samym, z uwagi na wypełnienie przesłanek posiadania zarówno polskiej jak i szwajcarskiej rezydencji podatkowej na podstawie przepisów krajowych tych państw, w Pani ocenie, od momentu, w którym nabyła Pani szwajcarską rezydencję podatkową (tj. od 7 sierpnia 2023 r.), utraciła Pani polską rezydencję podatkową, zgodnie z Artykułem 4 ust. 2 UPO i od tego momentu nie jest Pani polskim rezydentem podatkowym i podlega w Polsce jedynie ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
Powyższa oznacza w istocie utratę rezydencji w trakcie roku podatkowego oraz możliwość podlegania w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu tylko przez część roku podatkowego. Dopuszczalność takiego rozwiązania na gruncie polskich przepisów potwierdza się w Objaśnieniach podatkowych z dnia 29 kwietnia 2021 r. – Rezydencja podatkowa oraz zakres obowiązku podatkowego osób fizycznych w Polsce (dalej jako „Objaśnienia”) : „zmiana państwa rezydencji podatkowej może nastąpić w trakcie roku podatkowego. W takim przypadku, do dnia pozostawania polskim rezydentem podatkowym podatnik rozlicza się w Polsce na zasadzie nieograniczonego obowiązku podatkowego. Natomiast po przeniesieniu miejsca zamieszkania za granicę, podatnik podlega w Polsce opodatkowaniu tylko od dochodów uzyskanych na terytorium Polski.”
Podsumowując, w Pani ocenie, mając na uwadze powyższą argumentacje, w szczególności z uwagi na przeniesienie centrum jej interesów osobistych i gospodarczych do Konfederacji Szwajcarskiej w sierpniu 2023 r., utraciła Pani polską rezydencję podatkową w dniu przeprowadzki (7 sierpnia 2023 r.), a pozostawała Pani polskim rezydentem podatkowym do dnia przeprowadzki (utrata rezydencji w trakcie roku podatkowego).
Jednak nawet w przypadku, gdyby z jakiegoś powodu uznano, że nie doszło przez Panią do utraty polskiej rezydencji podatkowej w trakcie roku podatkowego 2023, to fakt, że w roku 2024 przebywać będzie Pani na terytorium Polski przez mniej niż 183 dni i nie będzie Pani posiadała w Polsce centrum ani interesów osobistych ani gospodarczych oznacza, że w tym roku nie będzie Pani polskim rezydentem podatkowym i nie będzie podlegać w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że:
Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).
Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Według art. 4a ustawy:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.
Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.
Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast, jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).
Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a więc – podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.
Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych).
Przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczną, polityczną, kulturalną, obywatelską, przynależność do organizacji/klubów, uprawiane hobby itp. Z kolei „centrum interesów gospodarczych” to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunek ten stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium Polski centrum interesów życiowych.
Powyższe przepisy stosuje się bowiem z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, co wynika z art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W Pani przypadku będzie miała zastosowanie Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Bernie 2 września 1991 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 22 poz. 92) zmieniona Protokołem między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską o zmianie Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Bernie dnia 2 września 1991 r. oraz Protokołu, sporządzonego w Bernie dnia 2 września 1991 r., sporządzonym w Warszawie dnia 20 kwietnia 2010 r. (Dz. U. z 2011 r. nr 255 poz. 1533) oraz Obwieszczeniem Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 2 lutego 2021 r. o sprostowaniu błędów (Dz. U. z 2021 r. poz. 262).
Zgodnie z art. 4 ust. 1 tej Konwencji:
W rozumieniu niniejszej Konwencji, określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która według ustawodawstwa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu ze względu na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz każdą jednostkę jego podziału terytorialnego lub organ władzy lokalnej. Jednakże, określenie to nie obejmuje żadnej osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko ze względu na dochód jaki osiąga ona ze źródeł położonych w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.
Na mocy art. 4 ust. 2 Konwencji:
Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Państwach, to jej status będzie określony według następujących zasad:
a)osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Państwach, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);
b)jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym zwykle przebywa;
c)jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest obywatelem;
d)jeżeli jest ona obywatelem obu Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną zagadnienie w drodze wzajemnego porozumienia.
Według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, że osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas.
Zgodnie z Komentarzem, istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały.
Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze. Przez takie powiązania, Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby.
Aby uznać Panią za osobę posiadającą w Polsce ograniczony obowiązek podatkowy muszą być spełnione następujące warunki:
1.posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) w innym państwie niż Polska, lub
2.przebywanie na terytorium Polski krócej niż 183 dni.
Analizując Pani powiązania osobiste i gospodarcze, stwierdzam, że od 7 sierpnia 2023 r. nie posiada Pani miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. Posiada Pani ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze ze Szwajcarią. 7 sierpnia 2023 r. przeprowadziła się Pani wraz z dziećmi do Szwajcarii z intencją zamieszkania w tym państwie na co najmniej kilka lat. Dzieci uczęszczają i dalej będą uczęszczać do szkoły w Szwajcarii. Od czasu wyjazdu do Szwajcarii, odwiedziła Pani Polskę jedynie 2 razy na krótki pobyt. Nie planuje Pani powrotu na stałe do Polski w żadnym momencie w przyszłości. Po osiągnięciu przez dzieci pełnoletności planuje Pani zamieszkać na stałe na Filipinach. Została Pani objęta prywatną opieką medyczną w Szwajcarii. Nie posiada Pani w Polsce żadnych krewnych. Jednocześnie, oprócz dzieci, posiada Pani również kilkoro innych krewnych zamieszkałych na terenie (…) w Szwajcarii, którzy posiadają szwajcarskie obywatelstwo i z którymi regularnie oraz często spotyka się Pani od czasu przeprowadzki do tego kraju. Należy Pani do klubu turystyki pieszej w Szwajcarii. Od 31 października 2023 r., uczęszcza Pani regularnie w Szwajcarii na lekcje języka niemieckiego oraz uczestniczy i planuje uczestniczyć w imprezach (koncerty, przedstawienia, itp.) organizowanych przez szwajcarskie gminy oraz miasto (…). Pani intencją jest stałe zamieszkiwanie w Szwajcarii. W Szwajcarii posiada Pani łącznie sześć rachunków bankowych w trzech różnych bankach, tj. dwa rachunki bieżące, dwa rachunki oszczędnościowe oraz dwa rachunki inwestycyjne, na których gromadzone są lub wkrótce będą środki pieniężne (w tym lokaty terminowe), akcje spółek oraz inne instrumenty finansowe. Rozważa Pani również rozpoczęcie prowadzenia w Szwajcarii działalności gospodarczej w zakresie nauczania języka angielskiego. Otrzymała Pani od władz skarbowych Szwajcarii certyfikat rezydencji potwierdzający szwajcarską rezydencję podatkową od dnia 7 sierpnia 2023 r. Ponadto, nie jest Pani szwajcarskim rezydentem podatkowym wyłącznie w ujęciu formalnym. Posiada Pani aktywa oraz osiąga dochody w odniesieniu do których zobowiązana jest Pani uiszczać w Szwajcarii należne kwoty podatków.
Od 7 sierpnia 2023 r. ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze posiada Pani w Szwajcarii. Od tego dnia nie posiada Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania dla celów podatkowych.
Zatem, od 7 sierpnia 2023 r. podlega Pani w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów uzyskanych na terytorium Polski z uwzględnieniem właściwych umów/Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Pani stanowisko w powyższym zakresie jest prawidłowe.
Z uwagi na uznanie za prawidłowe Pani stanowiska w zakresie pytania nr 1, organ odstąpił od udzielenia odpowiedzi na pytanie nr 2, gdyż oczekiwała Pani na nie odpowiedzi wyłącznie, gdyby stanowisko w zakresie pytania nr 1 zostało ocenione jako nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right