Interpretacja indywidualna z dnia 9 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.183.2024.1.NS

Zwolnienie od podatku VAT dostawy lokali, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 marca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT dostawy lokali, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności gospodarczej wnioskodawcy są:

-roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych,

-rozbiórka i burzenie obiektów budowlanych,

-przygotowanie terenu pod budowę,

-kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek,

-wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi,

-pośrednictwo w obrocie nieruchomościami.

W dniu (…) czerwca 2021 roku wnioskodawca nabył na podstawie umowy sprzedaży nieruchomość, dla której prowadzona jest księga wieczysta KW nr (…), zwaną dalej nieruchomością. W dniu nabycia, nieruchomość była zabudowana budynkiem mieszkalnym wielolokalowym (dalej: kamienicą). Sprzedawca w treści umowy sprzedaży zawarł oświadczenie, iż nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Sporządzający umowę sprzedaży notariusz, działający w charakterze płatnika, pobrał od kupującego podatek od czynności cywilnoprawnych. Sprzedawca nie wystawił wnioskodawcy faktury. W związku z nabyciem nieruchomości wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

W chwili zakupu nieruchomości, żaden z lokali znajdujących się w kamienicy nie posiadał własnej księgi wieczystej i nie był przedmiotem prawa odrębnej własności lokalu.

Wnioskodawca nabył nieruchomość w celu dokonywania dostaw towarów, tj. lokali istniejących w kamienicy. Wraz z zawarciem umów sprzedaży lokali, zawierane będą umowy ustanowienia odrębnej własności lokali.

Przed rozpoczęciem sprzedaży lokali wnioskodawca wykona prace remontowo-budowlane. W szczególności wnioskodawca dokona:

-wymiany dachu,

-wymiany niektórych stropów,

-wymiany instalacji centralnego ogrzewania, elektrycznej, wodnej,

-wykonania nowej kotłowni centralnego ogrzewania z instalacją ogrzewania gazowego,

-wymiany okien,

-wykonania nowej elewacji od strony podwórza,

-odrestaurowania elewacji od frontu kamienicy,

-renowacji klatek schodowych i wejść do budynków,

-izolacji budynków,

-wymiany tynków wewnętrznych,

-renowacji powierzchni wspólnych,

-montażu 2 wind.

Według oświadczenia sprzedawcy zawartego w umowie sprzedaży, w chwili nabycia nieruchomości przez wnioskodawcę kamienica nie była wynajęta, użyczona, oddana w użytkowanie obciążona dożywociem lub w inny sposób oddana do dyspozycji osobom trzecim, z wyjątkiem 3 lokali, które były przedmiotem najmu na cele użytkowe oraz 4 lokali zajmowanych bez tytułu prawnego. Wnioskodawca wstąpił w stosunki najmu jako wynajmujący z mocy przepisów kodeksu cywilnego, a następnie wypowiedział umowy najmu. Do chwili upływu okresu wypowiedzenia umów najmu, wnioskodawca był wynajmującym 3 lokale, a wynajem stanowił dla niego odpłatne świadczenie usług. Z tytułu wykonywania usługi najmu wnioskodawca wystawiał faktury i odprowadzał podatek od towarów i usług należny z tytułu usług najmu.

W chwili zakupu nieruchomości, w kamienicy znajdowało się X lokali. Liczba lokali, które podlegać będą sprzedaży przez wnioskodawcę, będzie taka sama. Powierzchnia lokali według stanu na moment zakupu nieruchomości przez wnioskodawcę będzie zbliżona do powierzchni lokali podlegających sprzedaży przez wnioskodawcę. W wyniku prac remontowo-budowlanych prowadzonych przez wnioskodawcę, w niektórych lokalach dojdzie do nieznacznej zmiany powierzchni lokali. Wszystkie lokale, których sprzedaży dokonywać będzie wnioskodawca, istniały w kamienicy w chwili nabycia nieruchomości. W chwili nabycia nieruchomości nie istniało jedynie odrębne prawo własności do tych lokali. Istniały one jednak jako lokale w rozumieniu przepisów prawa budowlanego.

W chwili dokonywania sprzedaży lokali przez wnioskodawcę, ponad 50% powierzchni użytkowej kamienicy przeznaczona będzie na cele mieszkaniowe. Kamienica będzie stanowić budynek mieszkalny w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych.

Powierzchnia użytkowa jednego z lokali mieszkalnych będzie w chwili dokonywania sprzedaży przez wnioskodawcę przekraczać 150 m² powierzchni użytkowej. Powierzchnia pozostałych lokali mieszkalnych w chwili dokonywania sprzedaży przez wnioskodawcę nie będzie przekraczać 150 m².

Wnioskodawca nie jest pierwszym nabywcą lub użytkownikiem kamienicy oraz lokali po wybudowaniu kamienicy i lokali. W okresie poprzedzającym nabycie nieruchomości przez wnioskodawcę, kamienica i lokale były użytkowane. Okres użytkowania kamienicy i lokali poprzedzający nabycie nieruchomości przez wnioskodawcę przekracza 2 lata.

Wnioskodawca:

-nie ujął kamienicy w ewidencji środków trwałych, o której mowa w art. 16d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: updop),

-nie uczynił z kamienicy środka trwałego w rozumieniu art. 16a ust. 1 pkt 1) updop,

-nie rozpoznał ceny nabycia kamienicy jako wartości początkowej środka trwałego w rozumieniu art. 16g ust. 1 pkt 1) updop,

-nie zakwalifikował wydatków na prace remontowe i budowlane prowadzone w kamienicy jako ulepszenie w rozumieniu art. 16g ust. 13 updop.

Wnioskodawca:

-nie ujął któregokolwiek z lokali w ewidencji środków trwałych, o której mowa w art. 16d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: updop),

-nie uczynił z któregokolwiek z lokali środka trwałego w rozumieniu art. 16a ust. 1 pkt 1) updop,

-nie rozpoznał ceny nabycia któregokolwiek z lokali jako wartości początkowej środka trwałego w rozumieniu art. 16g ust. 1 pkt 1) updop,

-nie zakwalifikował wydatków na prace remontowe i budowlane prowadzone w którymkolwiek z lokali jako ulepszenie w rozumieniu art. 16g ust. 13 updop.

Usługi oraz towary nabywane przez wnioskodawcę w związku z pracami remontowo – budowlanymi wykonywanymi w kamienicy zostały przez wnioskodawcę nabyte od podmiotów będących czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Podmioty wykonujące usługi oraz dokonujące dostaw towarów wystawiały wnioskodawcy faktury, w których wykazany był podatek VAT należny. Wnioskodawca nie dokonywał obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany w treści tych faktur. W chwili nabywania towarów i usług używanych do wykonania prac budowlanych i remontowych wnioskodawca przewidywał, że do dostawy towarów, tj. lokali, zastosowanie znajdzie zwolnienie z podatku od towarów i usług.

Pytanie

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, odpłatne dostawy lokali dokonywane przez wnioskodawcę będą podlegały zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10) uptu?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, odpłatne dostawy lokali dokonywane przez wnioskodawcę będą podlegały zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10) uptu.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 pkt 1) uptu).

Przez odpłatną dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 uptu).

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale związanych z gruntem albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu (art. 29a ust. 8 uptu).

Z podatku zwolniona jest dostawa budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

-dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

-pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata (art. 43 ust. 1 pkt 10) uptu).

Przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

-wybudowaniu lub

-ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej (art. 2 pkt 14) uptu).

Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych, w razie odpłatnego nabycia, uważa się cenę ich nabycia (art. 16g ust. 1 pkt 1) updop). Środkami trwałymi są stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1) updop (art. 16a ust. 1 pkt 1) updop). Środki trwałe wprowadza się do ewidencji środków trwałych najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania (art. 16d ust. 2 updop). Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych (art. 16h ust. 1 pkt 1) updop). Wartość początkową środków trwałych powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji (art. 16g ust. 13 updop).

Zastosowanie zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10) uptu wymaga spełnienia następujących warunków:

-przedmiotem dostawy jest budynek, budowla lub ich część,

-dostawa nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

-pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

W przypadku budynków, budowli lub ich części już wybudowanych, może dojść do ich ponownego zasiedlenia w przypadku przewidzianym w art. 2 pkt 14) lit. b) uptu, to jest w razie ulepszenia, jeżeli wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Nieruchomości (np. lokale), które nie będą stanowić u podatnika środka trwałego, nie mogą ulec ulepszeniu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, ponieważ pojęcie ulepszenia, do którego odwołuje się ustawodawca w art. 2 pkt 14 uptu, odsyłając do przepisów o podatku dochodowym, dotyczy ulepszenia środków trwałych.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że:

-wnioskodawca nie jest pierwszym nabywcą lub użytkownikiem kamienicy i lokali po ich wybudowaniu,

-w okresie poprzedzającym nabycie nieruchomości przez wnioskodawcę, kamienica i lokale były użytkowane,

-okres użytkowania kamienicy i lokali poprzedzający nabycie nieruchomości przez wnioskodawcę przekracza 2 lata,

-wnioskodawca nie ujął kamienicy i lokali w ewidencji środków trwałych, o której mowa w art. 16d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: updop),

-kamienica i lokale nie stanowią dla wnioskodawcy środka trwałego w rozumieniu art. 16a ust. 1 pkt 1) updop,

-wnioskodawca nie rozpoznał ceny nabycia kamienicy i lokali jako wartości początkowej środka trwałego w rozumieniu art. 16g ust. 1 pkt 1) updop,

-wydatki na prace remontowe i budowlane prowadzone w kamienicy nie zostały przez wnioskodawcę zakwalifikowane jako ulepszenie w rozumieniu art. 16g ust. 13 updop.

Nieruchomości, w tym lokale, które nie będą stanowić u podatnika środka trwałego, nie mogą ulec ulepszeniu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, ponieważ pojęcie ulepszenia, do którego odwołuje się ustawodawca w art. 2 pkt 14 uptu odsyłając do przepisów o podatku dochodowym, dotyczy ulepszenia środków trwałych. Pogląd taki wyrażony został w interpretacjach indywidualnych:

-z dnia 16 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0111-KDIB3-1.4012.920.2023.2.AB,

-z dnia 30 września 2021 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0111-KDIB3-1.4012.597.2021.1.AB,

-z dnia 15 lipca 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0111-KDIB3-1.4012.396.2022.2.AB,

-z dnia 19 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0114-KDIP1-2.4012.302.2023.2.JO,

-z dnia 10 marca 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0111-KDIB3-1.4012.14.2022.1.AB,

-z dnia 12 stycznia 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0112-KDIL1-3.4012.539.2021.2.AP.

Przenosząc powyższe na grunt przedstawionego zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, że:

-sprzedaż i wyodrębnienie własności lokalu dokonywane przez wnioskodawcę będą stanowić odpłatną dostawę towarów,

-dostawa towarów nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, albowiem kamienica oraz lokale nie będą podlegały ulepszeniu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym,

-pomiędzy pierwszym zasiedleniem dostawą lokali upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, odpłatne dostawy lokali dokonywane przez wnioskodawcę będą podlegały zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10) uptu.

Wnioskodawca ma świadomość, że przytoczone wyżej interpretacje zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią źródła materialnego prawa podatkowego. Wnioskodawca przywołuje jednak uzasadnienia przytoczonych interpretacji i zawarte w nich wywody Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej czyniąc je elementem własnego uzasadnienia prawnego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy:

W oparciu o art. 2 pkt 22 ustawy:

Przy czym, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności lub zwolnienie od podatku (podmiotowe lub przedmiotowe).

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dla dostawy towarów zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części zwolnienie od podatku przysługuje – po spełnieniu określonych warunków – na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub pkt 10a ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Zatem, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Według art. 2 pkt 14 ustawy:

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. „Pierwsze zasiedlenie” budynku lub jego części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika, bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku.

Podkreślić w tym miejscu należy, że termin „ulepszenia” zawarty w ustawie o podatku od towarów i usług, odwołuje się do przepisów o podatku dochodowym.

Na podstawie art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm.):

Ulepszeniem środka trwałego – w rozumieniu ustawy podatkowej – jest więc:

·przebudowa środka trwałego, tj. wykonanie takich prac, w wyniku których nastąpi jego dostosowanie do zmienionych potrzeb funkcjonalnych, użytkowych lub technicznych;

·rozbudowa środka trwałego, tj. wykonanie takich prac, które powiększają ten środek trwały;

·rekonstrukcja środka trwałego, tj. wykonanie prac, w wyniku których nastąpi odtworzenie zniszczonego środka trwałego do jego poprzedniego stanu;

·adaptacja środka trwałego, tj. wykonanie prac mających na celu przystosowanie danego środka trwałego do spełniania odmiennych funkcji od tych, dla których został zbudowany lub użytkowany;

·modernizacja środka trwałego, tj. unowocześnienie środka trwałego.

Powyższy przepis wskazuje, że na gruncie prawa podatkowego „ulepszenie” jest pojęciem, które dotyczy wyłącznie składników majątku będących środkami trwałymi. Zatem, nieruchomość (np. lokal), który nie będzie stanowić u podatnika środka trwałego, nie może ulec ulepszeniu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, ponieważ pojęcie ulepszenia, do którego odwołuje się ustawodawca w art. 2 pkt 14 ustawy odsyłając do przepisów o podatku dochodowym, dotyczy ulepszenia środków trwałych.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich miało miejsce pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Ponadto należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Mając powyższe na uwadze należy zauważyć, że aby dostawa budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, muszą być spełnione łącznie dwa warunki występujące w tym artykule.

Przy czym, jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów, tj. zarówno nieruchomości, jak i ruchomości, przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT oraz wykorzystywanych niezależnie od okresu ich używania przez podatnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy, regulujących prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie

ww. obiektów. Stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym:

Zatem, przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków lub budowli w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Co do zasady zatem grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według tych samych regulacji jak budynki i budowle na nim posadowione.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy stanie się bezzasadne.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W dniu (…) czerwca 2021 roku nabyli Państwo na podstawie umowy sprzedaży nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym wielolokalowym (kamienicą). Nabyli Państwo nieruchomość w celu dokonywania dostaw towarów, tj. lokali istniejących w kamienicy. W chwili zakupu nieruchomości, w kamienicy znajdowało się X lokali. Liczba lokali, które podlegać będą sprzedaży przez Państwa, będzie taka sama.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, odpłatne dostawy lokali dokonywane przez Państwa będą podlegały zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Z uwagi na fakt, że ustawa oraz przepisy wykonawcze do ustawy nie zawierają definicji lokalu, należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1048).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 cyt. ustawy o własności lokali:

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy o własności lokali:

Z powyższych przepisów wynika, że odrębną nieruchomość może stanowić samodzielny lokal, a dla powstania odrębnej własności lokali niezbędny jest wpis do księgi wieczystej mający charakter konstytutywny. Bez wpisu do księgi wieczystej odrębna własność lokalu (części budynku) nie może skutecznie powstać. Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług lokal ten staje się odrębnym od budynku towarem i stanowi samodzielny przedmiot czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

W celu ustalenia, czy w analizowanej sprawie dla dostaw lokali zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy w odniesieniu do tych lokali miało miejsce pierwsze zasiedlenie, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości stwierdzić należy, że dostawa lokali nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia. Jak wynika bowiem z opisu sprawy – nie są Państwo pierwszym nabywcą lub użytkownikiem kamienicy oraz lokali po wybudowaniu kamienicy i lokali. W okresie poprzedzającym nabycie przez Państwa nieruchomości, kamienica i lokale były użytkowane. Okres użytkowania kamienicy i lokali poprzedzający nabycie przez Państwa nieruchomości przekracza 2 lata.

W tym miejscu należy wskazać, że o wydatkach poniesionych przez Państwa na remont budynku i lokali nie można mówić jak o wydatkach na ulepszenie wskazanych

w art. 2 pkt 14 ustawy, gdyż ww. lokale nie stanowią środka trwałego Spółki. Tym samym, skoro w rozpatrywanej sprawie lokale nie są środkiem trwałym Spółki, to nakłady ponoszone przez Państwa na te lokale nie będą stanowiły ulepszenia w rozumieniu cyt. wyżej przepisu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jak już zaznaczono powyżej, na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych „ulepszenie” jest pojęciem, które dotyczy wyłącznie składników majątku będących środkiem trwałym.

Tym samym, sprzedaż lokali nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia. Do sprzedaży przedmiotowych lokali dojdzie bowiem po upływie 2 lat licząc od daty ich pierwszego zasiedlenia.

Zatem, w odniesieniu do przedmiotowych lokali, zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy

o podatku od towarów i usług.

W związku z tym, że dostawa lokali będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, dalsza analiza zwolnień ww. czynności – wynikająca z art. 43 ust. 1 pkt 10a i art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy – jest bezzasadna.

W konsekwencji, odpłatne dostawy lokali dokonywane przez Państwa będą podlegały zwolnieniu od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Tym samym, Państwa stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego, Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i należy je traktować indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).