Interpretacja indywidualna z dnia 15 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.137.2024.2.KK

Brak prawa do zastosowania stawki 0% dla świadczonych usług transportu międzynarodowego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 marca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 18 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku prawa do zastosowania stawki 0% dla świadczonych usług transportu międzynarodowego. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 29 kwietnia 2024 r. (wpływ 29 kwietnia 2024 r.) oraz pismem z 6 maja 2024 r. (wpływ 6 maja 2024 r.).

Opis stanu faktycznego (ostatecznie przedstawiony w piśmie z 29 kwietnia 2024 r.)

„A” Sp. z o.o. (wnioskodawca interpretacji indywidualnej) zastosowała stawkę podstawową VAT – 23% dla usługi transportu na trasie „B” (GB) – „C” (PL), podczas gdy nabywca usługi („D”) stoi na stanowisku, że usługa ta powinna podlegać opodatkowaniu obniżoną stawką VAT – 0% (jako usługa transportu międzynarodowego).

Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy VAT, stawkę 0% VAT stosuje się do usług transportu międzynarodowego.

Jak stanowi art. 83 ust. 3 pkt 1 lit. b) ustawy o VAT, przez usługi transportu międzynarodowego rozumie się przewóz z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju (z takim rodzajem transportu międzynarodowego mamy do czynienia w tym przypadku).

Przy czym, dla zastosowania stawki 0% konieczne jest odpowiednie udokumentowanie takiej transakcji, tj. zgodnie z art. 83 ust. 5 ustawy VAT w przypadku:

1)towarów przez przewoźnika lub spedytora – list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora), z zastrzeżeniem pkt 2;

2)towarów importowanych – oprócz dokumentów, o których mowa w pkt 1, dokument potwierdzony przez urząd celno-skarbowy, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów.

W konsekwencji, Państwa zdaniem, w przypadku towarów importowanych (przywożonych z UK do Polski) stawka 0% miałaby zastosowanie w razie posiadania dokumentów:

·potwierdzających przekroczenie granicy z państwem trzecim – w Państwa ocenie, warunek ten jest spełniony (zebrana dokumentacja potwierdza tę okoliczność),

·potwierdzających fakt wliczenia wartości usługi transportu do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów (dokument taki musi być dodatkowo potwierdzony przez urząd celno-skarbowy) – Nabywca („D”) będący również pośrednikiem w transporcie ww. towarów na danym dokumencie wskazał swój numer faktury wystawionej na klienta ostatecznego.

Nie posiadają Państwo dokumentu potwierdzonego przez urząd celno-skarbowy, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości świadczonych przez Państwa usług transportu do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów.

W Państwa ocenie zastosowana stawka 23% VAT jest prawidłowa, ponieważ nie mają Państwo jasnego potwierdzenia, iż wykonana przez Państwa usługa transportu została wliczona do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów.

Proszą Państwo o interpretację, czy w przypadku dwóch firm pośredniczących w transporcie na dokumencie SAD powinny być wskazane faktury obu firm potwierdzające wliczenie do podstawy opodatkowania usługi transportu.

Wskazali Państwo, że Nabywca Państwa faktury upiera się, że zastosowali Państwo błędną stawkę VAT (23%), ponieważ on uwzględnił usługę transportu do podstawy podając na dokumencie SAD w pkt 44 numer swojej faktury. Poza numerem nie mają Państwo żadnych innych informacji o ww. fakturze.

Załączają Państwo całą dostępną dokumentację do zrealizowanej usługi.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego w piśmie z 6 maja 2024 r.

Podmiot wskazany we wniosku jako nabywca usługi posiada siedzibę w Polsce oraz jest czynnym podatnikiem VAT.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 29 kwietnia 2024 r.)

Czy mimo braku dokumentu celno-skarbowego jednoznacznie wskazującego wliczenie wartości świadczonych przez Państwa usług do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów mają Państwo prawo do opodatkowania świadczonych usług transportu stawką VAT 0%, zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy VAT?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie wyrażone w piśmie z 29 kwietnia 2024 r.)

W Państwa ocenie, przez brak dokumentu celno-skarbowego jednoznacznie wskazującego wliczenie wartości świadczonych przez Państwa usług do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów, nie mają Państwo prawa do opodatkowania świadczonych usług transportu stawką VAT 0%, zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy VAT.

Zastosowana przez Państwa stawka 23% VAT jest prawidłowa, ponieważ nie mają Państwo jasnego potwierdzenia, iż wykonana przez Państwa usługa pośredniczenia w transporcie została wliczona do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów.

Według Państwa, w przypadku dwóch firm pośredniczących w transporcie na dokumencie celno-skarbowym powinny być wskazane faktury obu firm potwierdzające wliczenie do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów – usługi transportu.

Nabywca Państwa faktury twierdzi, że zastosowali Państwo błędną stawkę VAT (23%), ponieważ on wliczył usługę transportu do podstawy opodatkowania od importu towarów podając na dokumencie celno-skarbowym (SAD) w pkt 44 numer swojej faktury, która w jego ocenie jest wyższa od naszej o narzuconą marżę. Państwo poza numerem nie mają żadnych innych informacji o ww. fakturze.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą”:

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 4 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 5 ustawy:

W oparciu o art. 2 pkt 6 ustawy:

Przepis art. 2 ust. 7 ustawy wskakuje, że:

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 8 ust. 2a ustawy:

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie w pierwszej kolejności miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług regulują przepisy art. 28a do 28o ustawy.

Stosownie do art. 28a ustawy:

Powyższy przepis wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy, która ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą.

Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy, w myśl tego przepisu:

Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną regułą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy:

Natomiast w myśl art. 28b ust. 2 ustawy:

Stosownie do art. 28b ust. 3 ustawy:

Zatem z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika, w rozumieniu art. 28a ustawy, dla których ustawodawca nie przewidział szczególnych zasad ustalania miejsca świadczenia usług jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Według art. 28f ust. 1a ustawy:

W myśl art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy:

Treść art. 83 ust. 3 pkt 1 ustawy stanowi, że:

Zgodnie z art. 83 ust. 3 pkt 3 ustawy:

W myśl art. 83 ust. 5 ustawy:

Z przytoczonego powyżej przepisu art. 83 ust. 5 ustawy jednoznacznie wynika, że prawo podatnika do zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT jest ograniczone. Aby zastosować dla usług transportu międzynarodowego stawkę podatku w wysokości 0% konieczne jest bowiem dopełnienie określonych warunków w zakresie dokumentowania tych usług. Podatnik powinien posiadać w swojej dokumentacji dowody wiarygodne, potwierdzające wykonanie i charakter usługi, tj. faktyczne świadczenie usługi transportu międzynarodowego. Jak wynika z art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy, prawo do zastosowania dla usług międzynarodowego transportu towarów stawki podatku 0% uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, że w wyniku przewozu towaru z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim. Istotą przywołanego przepisu jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, że towary będące przedmiotem transportu rzeczywiście przekroczyły granicę z państwem trzecim.

W świetle powyższych uwag należy stwierdzić, że polskiemu podatnikowi świadczącemu usługę transportu towarów na rzecz innego polskiego podatnika z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego lub odwrotnie, przysługuje prawo do zastosowania stawki podatku od towarów i usług w wysokości 0% pod warunkiem, że posiada on dokumenty wymienione w art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy, tj. list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz fakturę wystawioną przez przewoźnika (spedytora).

Natomiast, jeżeli przewożone towary mają charakter towarów importowanych, wówczas dowodem świadczenia usług transportu jest dodatkowo dokument potwierdzony przez właściwy organ celno-skarbowy, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi transportowej do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów. Preferencyjna stawka podatku może więc mieć zastosowanie jedynie do tej wartości usługi transportowej, która została wliczona do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów.

Z opisu sprawy wynika, że zastosowali Państwo stawkę VAT – 23% dla usługi transportu na trasie „B”(GB) – „C” (PL). Posiadają Państwo dokumentację potwierdzającą przekroczenie granicy z państwem trzecim. Nie posiadają Państwo jednak dokumentu potwierdzonego przez urząd celno-skarbowy, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości świadczonych przez Państwa usług transportu do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów. Nabywca usługi posiada siedzibę w Polsce oraz jest czynnym podatnikiem.

Państwa wątpliwości dotyczą wskazania, czy mimo braku dokumentu celno-skarbowego jednoznacznie wskazującego wliczenie wartości świadczonych przez Państwa usług do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów mają Państwo prawo do opodatkowania świadczonych usług transportu stawką VAT 0%, zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy.

W analizowanej sprawie wskazali Państwo, że nabywca usługi posiada siedzibę w Polsce oraz jest czynnym podatnikiem VAT.

Świadczone przez Państwa usługi są usługami do których nie znajdą zastosowania szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia określone w przepisach art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy.

Mając na uwadze powyższą analizę przepisów stwierdzić należy, że miejscem świadczenia usług wykonywanych przez Państwa na rzecz podatnika posiadającego siedzibę prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, jest zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy – miejsce, w którym usługobiorca (nabywca) posiada siedzibę (tj. Polska).

Zatem, wykonywane przez Państwa usługi transportu na trasie „B” (GB) – „C” (PL) związane z transportem towarów importowanych, podlegają opodatkowaniu 0% stawką podatku od towarów i usług na podstawie art. 83 ust. 3 pkt 1 ustawy, pod warunkiem jednakże – jak już wyżej wskazano – posiadania dokumentów, o których mowa w art. 83 ust. 5 ustawy.

Chcąc zastosować stawkę podatku w wysokości 0%, powinni Państwo posiadać w swojej dokumentacji dowody wiarygodne i potwierdzające faktyczne świadczenie usługi transportu międzynarodowego.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, w przypadku towarów importowanych, prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT ma wyłącznie podmiot posiadający dokumenty, o których mowa w art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy oraz dokument, o którym mowa w art. 83 ust. 5 pkt 2 ustawy, tj. potwierdzony przez urząd celny dokument, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów. Stawka podatku 0% może mieć zastosowanie jedynie do tej wartości usługi transportowej, która została wliczona do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów, co powinno mieć odzwierciedlenie w dokumencie celnym. Jeżeli więc – w przypadku towarów importowanych – podatnik nie posiada dokumentu, o którym mowa w art. 83 ust. 5 pkt 2 ustawy, nie ma prawa do zastosowania obniżonej do 0% stawki podatku dla świadczonych usług, lecz ma obowiązek zastosować właściwą stawkę podatku VAT. Wynika to wprost z przepisów art. 83 ust. 5 pkt 1 i 2 ustawy, które nie dają podstaw do zastosowania wyjątku dla przywozu (importu) towarów do Polski.

Zatem, skoro w związku ze świadczeniem opisanych usług transportu międzynarodowego towarów z Wielkiej Brytanii do Polski, posiadają Państwo dokumentację, która potwierdza przekroczenie granicy z państwem trzecim (tj. dokument, o którym mowa w art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy), ale nie posiadają Państwo dokumentu celnego jednoznacznie potwierdzającego wliczenie świadczonej przez Państwa usługi do podstawy opodatkowania importu towarów (tj. dokumentu, o którym mowa w art. 83 ust. 5 pkt 2 ustawy) – powinni Państwo opodatkować przedmiotowe usługi właściwą stawką podatku. W tym przypadku nie są bowiem spełnione przesłanki do zastosowania preferencyjnej stawki podatku, na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 23 w zw. z art. 83 ust. 5 pkt 2 ustawy.

Podsumowując, stwierdzić należy, że skoro nie posiadają Państwo dokumentu celno -skarbowego, z którego wynika, że wartość świadczonych przez Państwa na rzecz Nabywcy posiadającego siedzibę prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju usług transportu międzynarodowego została wliczona do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów, to nie mają Państwo prawa do opodatkowania świadczonych usług stawką VAT 0% .

Tym samym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (stanu faktycznego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, że analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym załączone do wniosku dokumenty nie mogą być przedmiotem merytorycznej analizy.

Wskazujemy, że interpretacja ta wywołuje skutki podatkowe jedynie dla Państwa, nie ma natomiast zastosowania dla innych uczestników opisanej transakcji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).