Interpretacja indywidualna z dnia 6 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDST2-1.4011.141.2024.2.MD

Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

‒nieprawidłowew części dotyczącej uznania wydatku na ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej – w sytuacji, gdy umowa z Kontrahentem nie zawiera zapisów zobowiązujących Panią do poniesienia wskazanego wydatku oraz wydatku poniesionego na reklamę za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

‒prawidłowe – w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 marca 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 29 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełniła go Pani w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 15 kwietnia 2024 r. (daty wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której od dnia 20 stycznia 2020 r. przedmiotem jest działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania.

Wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą.

Wnioskodawca prosi o uzyskanie interpretacji indywidualnej w zakresie możliwości zastosowania przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowania kwalifikowanych dochodów z praw autorskich do programów komputerowych przenoszonych odpłatnie na wymienionego we wniosku Kontrahenta preferencyjną 5% stawką podatkową na zasadach wskazanych w tych przepisach w zeznaniu za lata podatkowe 2023 oraz lata przyszłe.

I.Informacje ogólne o Wnioskodawcy.

Ogólny Opis działalności Wnioskodawcy

Wnioskodawca prowadzi w wyżej wskazanym okresie działalność gospodarczą na własne ryzyko, podlega również odpowiedzialności kontraktowej wskazanej w art. 471 i następnych k.c. Wnioskodawca w związku z prowadzoną działalnością wykupił polisę OC.

Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz Kontrahentów w oparciu o umowę współpracy, która pozostaje w związku wykonywaniem przez Wnioskodawcę i danego Kontrahenta działalności gospodarczej. Wnioskodawca podkreśla ponadto, że Umowy, które łączyły go z Kontrahentami nie nosiły znamion umowy pracę, Wnioskodawca nie działał pod kierownictwem Kontrahentów ani w czasie i miejscu wskazanym przez Kontrahentów. Kontrahenci wskazywali jedynie ogólny kierunek działań Wnioskodawcy i analizowali wymagania w zakresie dedykowanego mu Oprogramowania oraz ram czasowych, w których Wnioskodawca zobowiązany był ukończyć dany projekt, produkt lub proces.

Działania Wnioskodawcy zmierzały do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów posiadanej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych rozwiązań lub nowych zastosowań istniejących już rozwiązań.

Wnioskodawca wykonuje usługi we własnym zakresie, na własne ryzyko oraz na własną odpowiedzialność, z wykorzystaniem swojego doświadczenia oraz zasobów niezbędnych do pełnej, skutecznej i prawidłowej realizacji umowy współpracy.

Kontrahenci Wnioskodawcy mogą zgodnie z umową pokryć lub zwrócić Wnioskodawcy koszty transportu, zakwaterowania czy organizacji spotkań z kontrahentami Klienta – pod warunkiem ich uprzedniej akceptacji. Wnioskodawca nie ma prawa do urlopów i innych tego rodzaju świadczeń. Wnioskodawca również nie świadczył nigdy wcześniej pracy na podstawie umowie o pracę dla obecnych Kontrahentów.

Sposób prowadzenia działalności przez Wnioskodawcę

Działalność prowadzona była/jest/będzie przez Wnioskodawcę w sposób ciągły i systematyczny, a jej efektem było tworzenie Oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb klientów. Działania Wnioskodawcy zmierzały do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Systematyczność tych działań polegała na wykonywaniu prac zgodnie z zaplanowanym harmonogram.

Zgodnie z definicją zawartą w słowniku języka polskiego PWN „systematyczny” oznacza: (o działaniach:) prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny (https://sjp.pwn.pl/szukaj/Systematyczny. html).

Współpraca z kontrahentem

Wnioskodawca podkreśla ponadto, że Umowy, które łączyły go z Kontrahentami nie nosiły znamion umowy pracę, Wnioskodawca nie działał pod kierownictwem Kontrahentów ani w czasie i miejscu wskazanym przez Kontrahentów. Kontrahenci wskazywali jedynie ogólny kierunek działań Wnioskodawcy w zakresie wymagań, oczekiwań dotyczących działającego już produktu bądź oczekiwanych nowych funkcjonalności, w których Wnioskodawca zobowiązany był ukończyć dany projekt, produkt lub proces. Wnioskodawca wykonuje usługi dla Kontrahentów w miejscu przez siebie wybranym, sporadycznie pojawia się potrzeba spotkania z Kontrahentem w jego siedzibie lub innym miejscu przez niego wyznaczonym. Działania Wnioskodawcy zmierzały do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów posiadanej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych rozwiązań lub nowych zastosowań istniejących już rozwiązań.

Wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę

Wnioskodawca wskazuje, że czynności programistyczne (twórcze), które wykonuje, stanowią od 30-40%. Wnioskodawca wykonuje także dodatkowe czynności, które stanowią od 60-70% jego miesięcznego wynagrodzenia, jednakże ta część działań Wnioskodawcy nie jest objęta przedmiotowym wnioskiem. Wnioskodawca prowadzi na bieżąco ewidencję, w której są ujęte wszystkie przeniesione prawa autorskie.

W prowadzonej ewidencji wyodrębnione jest każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Ewidencja pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Wynagrodzenie za świadczenie usług jest łączną zapłatą za usługi programistyczne. Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca nie wyodrębnia na fakturze osobnej pozycji dotyczącej przeniesienia praw majątkowych do stworzonego lub rozwiniętego oprogramowania, to jest w stanie je wyodrębnić na podstawie prowadzonych ewidencji i zapisów.

II.Autorskie prawa majątkowe

Wytwarzane i rozwijane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej). Twórczy charakter tej działalności polega na tym, że każdorazowo tworzone rozwiązania są wynikiem autorskich pomysłów Wnioskodawcy, opierają się na wieloletnim doświadczeniu, praktyce i wiedzy Wnioskodawcy, jak również stanowią nowe, nieistniejące do tej pory rozwiązania, dopasowane do indywidualnych potrzeb klientów. Wnioskodawca analizuje dane i tworzy z nich zaawansowane modele i struktury oraz opracowuje i implementuje wymyślone przez Wnioskodawcę algorytmy, pozwalające na dokonanie (...) oraz (...).

W każdym przypadku, zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku modyfikowania/rozwijania utworów – efekty prac Wnioskodawcy były/są/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Utwory tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę są chronione przez art. 74 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.). Wskazać należy, że w zakresie rozwoju Oprogramowania, Wnioskodawca staje się użytkownikiem takiego na mocy postanowień umowy o świadczenie usług, podpisanej ze Zleceniodawcą. Zobowiązuje on Wnioskodawcę do rozwoju Oprogramowania, które stanowi po implementacji rozwijanych funkcjonalności osobny program komputerowy chroniony nadmienionym art. 74 ust. 1 i 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wskazane powyżej efekty prowadzonych prac twórczych, powinny być kwalifikowane jako prace prowadzące do powstania utworów w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych bądź poprzez stworzenie nowego programu komputerowego, bądź poprzez twórczą zmianę (opracowanie) istniejącego programu komputerowego (aplikacji wykorzystywanej przez Kontrahenta Wnioskodawcy).

Wnioskodawca podkreśla, iż projekty polegające na tworzeniu i rozwoju Oprogramowania mają skomplikowany charakter i każdorazowo wymagają podjęcia wielu prac i czynności o charakterze programistycznym. Mają one przymiot indywidualności, innowacyjności oraz niepowtarzalny charakter. Wiedza, jaką Wnioskodawca wykorzystuje w procesie tworzenia praw autorskich nie jest wiedzą powszechną, gdyż w procesie tworzenia łączy znajomość języków programowania, baz danych, systemów komputerowych i zagadnień związanych z sieciami komputerowymi i infrastrukturą IT ze szczegółową wiedzą specjalistyczną. Aby tworzyć prawa autorskie Wnioskodawca musi korzystać nie tylko z posiadanej i rozwijanej wiedzy technicznej dotyczącej procesu wytwarzania oprogramowania, ale również analizować ustawy i przepisy podatkowe, dokumentacje techniczne. Tworzone oprogramowanie wymaga twórczego i innowacyjnego podejścia, gdyż Wnioskodawca częstokroć samodzielnie analizuje dane i tworzy z nich zaawansowane modele i struktury oraz opracowuje i implementuje wymyślone przez siebie algorytmy pozwalające na dokonanie (...) oraz (...). Tworzenie i rozwijanie Oprogramowania wymaga ponadto zaplanowania działań projektowych, począwszy od analizy problemu, poprzez stworzenie (...), aż do implementacji opracowanej samodzielnie logiki biznesowej i algorytmów oraz testowaniu tworzonego rozwiązania. Ze względu na specyfikę i poziom skomplikowania problemów, które ma rozwiązywać tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie, planowanie działań projektowych jest niezbędne do efektywnej pracy nad projektem.

Wnioskodawca bez wątpienia w ramach działalności gospodarczej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Bez wątpienia działalność na rzecz danego Kontrahenta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach prowadzonej działalności nie miały miejsca. W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Natomiast Oprogramowanie stworzone na rzecz danego Kontrahenta powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności co oznacza, że cecha twórczości jest spełniona.

Twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu jak wskazano w Objaśnieniu Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (IP BOX). Wobec czego Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej na rzecz danego Kontrahenta opracowuje nowe programy komputerowe, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzy innowacyjne rozwiązania w wymiarze światowym, gdyż nie weryfikuje tego w takiej skali. Zasobami wiedzy, które Wnioskodawca wykorzystuje przy planowaniu projektu są technologie informatyczne, czyli wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma wytworzony program. Ustawodawca, jednakże nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy, dlatego istotny jest element celowościowy, jaki Wnioskodawca uwzględnia w swojej działalności.

Twórczy charakter działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę

Czynności podejmowane przez Wnioskodawcę, prowadzące do serii spotkań z członkami zespołu klienta, zebranie informacji na temat tego jak proces realizowany jest obecnie, jakie są wymagania i ograniczenia procesu, z jakimi problemami mierzy się klient. Na podstawie tych informacji Wnioskodawca tworzył koncepcję narzędzia, proces jego utworzenia (plan) oraz stworzył samo narzędzie. Każdy z etapów był omawiany z klientem, testowany i dostosowywany lub modyfikowany do potrzeb klienta.

Wnioskodawca tworzył nowe funkcjonalności w oparciu o wyniki analizy potrzeb Kontrahenta lub użytkownika Oprogramowania, przygotowywanie koncepcji rozwiązania z uwzględnieniem języków programowania i technologii wybranych na etapie projektowania oprogramowania, wsparcie Kontrahenta podczas wdrażania oprogramowania oraz świadczenie pomocy technicznej w trakcie użytkowania oprogramowania związane z analizą potencjalnych błędów na etapie produkcyjnego działania oprogramowania oraz poprawą tychże błędów.

Prace zmierzające do stworzenia lub rozwinięcia oprogramowania kończą się pozytywnym wynikiem, którego efektem jest oprogramowanie, napisane w języku programistycznym. Wnioskodawca wyodrębnia w prowadzonej ewidencji pozarachunkowej, Prawa IP Box (prawa autorskie do Oprogramowania), spełniając tym samym wymóg wynikający z art. 30cb ustawy o PIT.

Sposób „przeniesienia” każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następował/następuje/będzie następował zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

III.Szczegółowy opis usług świadczonych przez Wnioskodawcę

W ramach omawianej działalności gospodarczej, współpracując z Kontrahentem, Wnioskodawca jest członkiem zespołu programistycznego (zespół programistów współpracujących z Kontrahentem na podstawie odrębnych umów). Do przewidzianych obowiązków należą (...).

Projekt implementacji (...):

(...)

Podsumowując, do zakresu obowiązków Wnioskodawcy względem Kontrahenta należy przede wszystkim modyfikacja i dostosowanie oprogramowania według specyfikacji i danego zamówienia klienta, tworzenia nowych funkcjonalności oprogramowania oraz optymalizacja wydajności oprogramowania, zarówno po stronie kodu, jak i infrastruktury.

Wytwarzanie oprogramowania mającego na celu (....) ma zatem miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania jej zasobów do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym m.in. z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów czy usług), w postaci innowacyjnego oprogramowania. W ramach omawianej działalności zobowiązany jest do zdobywania, poszerzania i łączenia interdyscyplinarnej wiedzy z (...), w szczególności w technologii, w której tworzy to oprogramowanie i która umożliwia (...). Efektem prowadzonej działalności są indywidualne i niepowtarzalne rozwiązania niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub są one na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Działania polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania każdorazowo zmierzają do poprawy użyteczności oraz funkcjonalności tego oprogramowania. Dodatkowo, tworzone rozwiązania (w postaci oprogramowania) stanowią rezultat indywidualnej, twórczej pracy prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Kod samodzielnie i bezpośrednio stworzony przez Wnioskodawcę podlega ochronie prawnej jako program komputerowy. Wnioskodawca przenosił całość praw autorskich do programu komputerowego, które podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz.U.2021.0.1062) w ramach wynagrodzenia ustalonego z Kontrahentem.

Co Wnioskodawca zaplanował: Wnioskodawca zmierzał do tego, aby podejmowane prace nosiły znamiona działalności badawczo rozwojowej, dotyczyły zastosowania praktycznie nowych/unikalnych/innowacyjnych, rozwiązań, które cechować będą się zupełną nowością/innowacyjnością w skali prowadzonej działalności gospodarczej, a charakter tych prac stanowił przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

Cele, które na wstępie postawił sobie Wnioskodawca w zakresie poszczególnych realizowanych „Oprogramowań” oraz źródeł finansowania zaplanowanych prac w okresie objętym przedmiotowym wnioskiem: Wnioskodawca zmierzał do tego, aby podejmowane prace nosiły znamiona działalności badawczo-rozwojowej, dotyczyły zastosowania praktycznie nowych/unikalnych/innowacyjnych rozwiązań, które cechować będą się zupełną nowością/innowacyjnością w skali prowadzonej działalności gospodarczej, a charakter tych prac stanowił przejaw działalności twórczej.

Cele, które zostały osiągnięte przez Wnioskodawcę w okresie objętym przedmiotowym wnioskiem, w ramach jakich zasobów ludzkich, rzeczowych i finansowych nastąpiło opracowanie konkretnego rozwiązania praktycznego problemu lub innowacyjnego rozwiązania: efekty prac, do których Wnioskodawca przenosił majątkowe prawa autorskie w okresie objętym wnioskiem zawsze były/będą/są wynikiem podejmowanych przez Wnioskodawcę prac rozwojowych w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W wyniku prac rozwojowych Wnioskodawca projektował i tworzył nowy, zmieniony lub ulepszony produkt, proces lub usługę w postaci oprogramowania, rozumianego jako zbiór komend i algorytmów w językach programowania. Wnioskodawca rozwija istniejące oprogramowanie.

Wnioskodawca wykonywał zaplanowane prace, pracą własną w ramach własnej działalności gospodarczej, na własne ryzyko i rachunek.

Sposób w jaki Wnioskodawca realizował planowane przedsięwzięcie: działalność prowadzona była przez Wnioskodawcę w sposób ciągły i systematyczny, a jej efektem było tworzenie Oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb klientów. Działania Wnioskodawcy zmierzały do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Harmonogramy, na podstawie, których Wnioskodawca, w okresie objętym przedmiotowym wnioskiem wytwarzał „Oprogramowanie”: działalność prowadzona jest przez Wnioskodawcę w sposób ciągły i systematyczny, tj. uporządkowany oraz według opracowanego przez siebie harmonogramu, a jej efektem jest tworzenie Oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb klientów. Wszystkie harmonogramy opracowane przez Wnioskodawcę w latach, które obejmuje Wniosek zostały zrealizowane.

Technologie (rozwiązania, narzędzia), które powodują, iż „Oprogramowanie” po jego wytworzeniu lub modyfikacji różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy: wiedza, języki programowania: Wnioskodawca korzysta z wiedzy, którą programiści z całego świata dzielą się na (...) forum: (...) oraz z (...) – w przypadku (...).

Wnioskodawca korzysta również z dodatkowych materiałów edukacyjnych, jakie są dostępne na portalach (...) i (...) to narzędzie, jakie (...).

Realizacja zlecenia programistycznego przez Wnioskodawcę na rzecz swoich kontrahentów, przy wykorzystaniu narzędzi (...), polegała na utworzeniu aplikacji (...). Celem stworzonych aplikacji jest (...).

W wyniku prowadzonych prac powstają programy komputerowe – utwory na gruncie art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1062 z późn. zm. – dalej jako „ustawa o PAIPP”) będące utrwaleniem przejawu działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o PAIPP programy komputerowe mogą być wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. Podkreślenia wymaga, że przedmiotem ochrony na zasadach przewidzianych w powyższych regulacjach jest również utwór w wersji nieukończonej od momentu utrwalenia.

Miejsce, sposób wykorzystania oraz selekcji wyżej wskazanej wiedzy pod względem przydatności do realizacji „Oprogramowania” wytwarzanego przez Wnioskodawcę w okresie objętym wnioskiem: w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca podejmuje działalność, która obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Efekt działań Wnioskodawcy – nowe zastosowanie powstało przy realizacji usług świadczonych przez Wnioskodawcę w okresie objętym przedmiotowym wnioskiem: jak wyżej wspomniano, Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę było rozwiązaniem nowym i unikatowym na rynku, wcześniej nie było lub nie było znane rozwiązanie tego rodzaju co te, które zostało wytworzone przez Wnioskodawcę. Nie istniało na rynku dedykowane rozwiązanie w odpowiedni sposób adresujące wymagania klienta.

Efekty prac, do których Wnioskodawca przenosił majątkowe prawa autorskie w okresie objętym wnioskiem zawsze były/będą/są wynikiem podejmowanych przez Wnioskodawcę prac rozwojowych w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W wyniku prac rozwojowych Wnioskodawca projektował i tworzył nowy, zmieniony lub ulepszony produkt, proces lub usługę w postaci oprogramowania, rozumianego jako zbiór komend i algorytmów w językach programowania.

Podsumowanie

1.Efekty pracy Wnioskodawcy (dotyczy zarówno tworzenia, jak i rozwijania/ulepszania), nazywane w przedmiotowym wniosku „Oprogramowaniem” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.: zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Efekty prac, do których majątkowe prawa autorskie Wnioskodawca przenosi na zleceniodawcę zawsze są efektem podejmowanych przez Wnioskodawcę prac rozwojowych w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

2.Oferowane przez Wnioskodawcę produkty, procesy lub usługi mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter i nie są wynikiem działalności obejmującej wprowadzenie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług. Należy podkreślić, że nie są one efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny.

3.Wytwarzane i rozwijane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej Wnioskodawcy o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej); twórczy charakter tej działalności polega na tym, że Wnioskodawca tworzy rozwiązania będące wynikiem jego indywidualnych pomysłów, dopasowane do potrzeb klienta i niewystępujące dotychczas w jego praktyce gospodarczej. Podkreślenia wymaga, że nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów. W każdym przypadku – tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku modyfikowania/rozwijania utworów – efekty prac Wnioskodawcy były/są/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Sposób „przeniesienia” każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następował/następuje/będzie następował zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

IV.Koszty IP Box

Wnioskodawca wskazuje, że stosuje proporcję przychodową kosztów ponoszonych, których nie można bezpośrednio przyporządkować tylko do konkretnego dzieła (vide: licencja na (...), koszty utrzymania pojazdu). Wnioskodawca prowadził na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową Ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT. W związku z tym, że przepisy nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji, sporządzana jest ona techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego, obejmującego comiesięczne zestawienie dokumentów.

Na koniec każdego miesiąca kalendarzowego Wnioskodawca ustalał dochód z każdego programu komputerowego. Równolegle w tejże ewidencji, Wnioskodawca wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT i uwzględnia je we wzorze w celu ustalenia wysokości wskaźnika Nexus, a następnie oblicza podstawę opodatkowania preferencyjną stawką. Przepis art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT stanowi, że podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Wnioskodawca wskazuje, iż w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą ponosi następujące koszty (koszty poniesione przez Wnioskodawcę w okresie objętym wnioskiem lub/i ponoszone stale):

1.koszt ubezpieczenia społecznego ZUS – koszt obowiązkowy w prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, polegającej na realizacji prac rozwojowych, zaliczany przez Wnioskodawcę jako koszt uzyskania przychodów, w skład którego mieści się ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe;

2.koszt doradztwa prawno-podatkowego – koszty poniesione na usługi doradcze dotyczą możliwości skorzystania z ulgi IP Box, jak i samego złożenia wniosku o interpretację, w tym kontekście Wnioskodawca będzie miał możliwość otrzymania odpowiedzi, czy jego działalność gospodarcza związana jest z działalnością badawczo-rozwojową; wydatki na usługi doradcze nie obejmują natomiast opłaty za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej;

3.koszt usług księgowych – koszty te związane są bezpośrednio z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością programistyczną, księgowość wskazuje jakie koszty są kosztami poniesionymi w danym okresie, wskazuje prawidłowość przyporządkowania ze strony księgowej danych kosztów do IP oraz umożliwia rozdział faktury za usługi, ponadto wskazuje, pod którą pozycją dany koszt znajduje się w KPiR;

4.koszty składek ubezpieczenia społecznego ZUS – koszt obowiązkowy w prowadzonej działalności, gospodarczej Wnioskodawcy, polegającej na realizacji prac rozwojowych, zaliczany przez Wnioskodawcę jako koszt uzyskania przychodów, w skład którego mieści się ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe;

5.koszt sprzętu biurowego (słuchawki, mysz, akcesoria) – urządzenia te służą Wnioskodawcy do bezpośredniego tworzenia i rozwijania Oprogramowania;

6.koszt paliwa, koszty eksploatacyjne pojazdu – koszt związany z użytkowaniem samochodu (np. paliwo, ubezpieczenie, serwis, przeglądy techniczne, amortyzacja), umożliwia Wnioskodawcy sprawny transport, czy to do Kontrahenta w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania, czy to do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń programistycznych; podkreślić należy, iż zakup i użytkowanie samochodu jest wprost związane z wytworzeniem, rozwinięciem, oprogramowania lub jego części (kwalifikowane IP);

7.koszt oprogramowania – kosz ten dotyczy narzędzi, które usprawniają proces wytwarzania Oprogramowania;

8.koszt reklamy – Wnioskodawca ponosi koszty reklamy np. (...), dzięki czemu podejmowane działania mogą dotrzeć do szerszej grupy odbiorców, co w konsekwencji przekłada się na zyski z prowadzonej działalności, z tego względu należy uznać te koszty za związane z wytwarzaniem oprogramowania;

9.koszt polisy OC – ponoszone w związku z odpowiedzialnością cywilnoprawną Wnioskodawcy;

10.konferencje – koszty te są niezbędne z tego względu, że Oprogramowanie wytwarzane jest przede wszystkim na podstawie wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy, dla jego finalnego rezultatu decydujące znaczenie mają posiadane przez Wnioskodawcę informacje specjalne i wiedza specjalistyczna, w tym celu Wnioskodawca ustawicznie pogłębia swój zasób wiedzy przez szkolenia oraz konferencje. Wnioskodawca wskazuje, że pozyskanie tego rodzaju informacji nie zawsze jest możliwe za pomocą źródeł bezpłatnych (biblioteki, źródła internetowe), gdyż poziom specjalizacji wymagany w praktyce, a także tempo zmian sprawia, że zasadne jest korzystanie jedynie z najnowszych, profesjonalnych szkoleń i konferencji. Wnioskodawca wskazał we wniosku, że w ramach świadczonych usług wytwarza coraz to nowe produkty spełniające nowe funkcje oraz często wymagające zastosowania metod i/lub narzędzi, których jeszcze nie miał sposobności stosować.

Uzupełnienie

Usługi Wnioskodawcy polegają na tworzeniu, utrzymaniu i rozwijaniu oprogramowania dla Klienta, zarówno na poziomie (...). Innowacyjność tworzonych przez Wnioskodawcę rozwiązań polega na dostosowywaniu ich do specyficznych potrzeb Klienta i tworzeniu niestandardowych rozwiązań, które są dostosowane do ich unikalnych wymagań. Co więcej, (...). (...).

Tworzone i modyfikowane przez Wnioskodawcę oprogramowanie ma na celu (...). Każdy program jest ściśle skrojony pod konkretne warunki, w jakich pracuje dana organizacja. W związku z tym wymagane jest od Wnioskodawcy stworzenie autorskiego oprogramowania (...).

Wnioskodawca realizuje zlecenia programistyczne na rzecz swoich kontrahentów, a w szczególności: korzystając z narzędzi (...) utworzone zostały (...). W wyniku prowadzonych prac powstają programy komputerowe – utwory na gruncie art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 z późn. zm. – dalej jako „ustawa o PAIPP”) będące utrwaleniem przejawu działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o PAIPP programy komputerowe mogą być wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. Podkreślenia wymaga, że przedmiotem ochrony na zasadach przewidzianych w powyższych regulacjach jest również utwór w wersji nieukończonej od momentu utrwalenia.

Tworzone przez Wnioskodawcę algorytmy, funkcjonalności oraz części oprogramowania, o których mowa w złożonym wniosku stanowią odrębny, podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych program komputerowy. Wnioskodawca jest twórcą całości danego rozwiązania, które każdorazowo wykonuje dla swoich kontrahentów.

Prace Wnioskodawcy dotyczą projektowania, implementacji i modyfikacji oprogramowania w formie (...).

Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę można podzielić na następujące etapy:

1.analiza i zrozumienie wymagań/potrzeb kontrahenta,

2.projektowanie,

3.testowanie,

4.wdrażanie,

5.wsparcie i rozwój.

Działalność Wnioskodawcy, w ramach której tworzy i rozwija Oprogramowanie ma charakter twórczy o indywidualnym charakterze, jest wyrazem własnej twórczości indywidualnej, posiada charakter kreatywny, nowatorski, oryginalny w pomyśle, jest nastawiona na tworzenie nowych oryginalnych rozwiązań o charakterze unikatowym.

Wnioskodawca tworzy Oprogramowanie tak, aby zaspokoić potrzeby istniejących, jak i potencjalnych Klientów. Wnioskodawca jest w stanie stwierdzić, że tworzenie programów komputerowych ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej, w ramach której Wnioskodawca prowadzi prace w sposób systematyczny, zaplanowany i metodyczny w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Wnioskodawca wykorzystuje przy tym własną inwencję twórczą i korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności. Niniejsze przesądza m.in. o elemencie „twórczym” owej działalności, tzn. są to działania, które choćby w minimalnym stopniu odróżniają się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiadają cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia, a w szczególności należy wskazać, że konkretne działania zmierzające do usprawnienia oprogramowania komputerowego wytworzonego już wcześniej polegały na dopisywaniu nowych linijek kodu w celu dodania nowej funkcjonalności oraz usuwaniu starych linijek kodu i zastępowaniu ich nowymi w celu poprawy wydajności lub usuwaniu już niepotrzebnych funkcjonalności i zastępowaniu ich nowymi. Funkcjonalności nowe miały charakter samodzielnych utworów – programów komputerowych.

Podsumowując, unikatowość Oprogramowania Wnioskodawcy polega na połączeniu najnowszych technologii z zaawansowanymi metodami analizy, dostarczając tym samym rozwiązania dostosowane do konkretnych, specyficznych wyzwań Klienta.

Wnioskodawca używa wymiennie pojęć oprogramowanie, (...). Wnioskodawca nie miał na celu rozróżnienia w ten sposób efektów swoich prac. Autorskie oprogramowanie, stworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Autorskie oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, jest tworzone, jak również rozwinięte i ulepszone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W ramach działalności Wnioskodawcy konieczne jest zdobywanie i wykorzystywanie aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności w celu projektowania, tworzenia oraz rozwoju programów komputerowych. Wymaga więc to nieustannego zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystywania jej do tworzenia nowych zastosowań (kursy internetowe, książki o tematyce informatycznej, blogi programistyczne, dokumentacje wykorzystywanych technologii, uczestnictwo w spotkaniach szkoleniowych oraz konferencjach), co stanowi o badawczo-rozwojowym charakterze działalności Wnioskodawcy.

Prace wykonywane przez Wnioskodawcę, polegające na wytworzeniu programów komputerowych oraz ich ulepszeń i tworzeniu nowych funkcjonalności, stanowią działalność badawczo-rozwojową. Daje to możliwość stosowania stawki 5% do dochodu uzyskanego ze sprzedaży praw autorskich do oprogramowania bądź też dochodu uzyskanego ze sprzedaży usług, w których cenie sprzedaży uwzględnione jest zbycie praw autorskich do oprogramowania. Prace polegające na tworzeniu nowego oprogramowania, ulepszeń, czy nowych funkcjonalności mają twórczy charakter. Twórczy charakter działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy odznacza się tym, że realizowane prace mają na celu tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie wykonawcy (Wnioskodawcy).

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę, objęte niniejszym wnioskiem nigdy nie stanowią rutynowych i okresowych zmian do produktów. Tworzenie i modyfikowanie przez Wnioskodawcę Oprogramowania ma na celu (...). Każdy program jest ściśle skrojony pod konkretne warunki, w jakich pracuje dany kontrahent. Stąd też od Wnioskodawcy wymagane jest stworzenie autorskiego oprogramowania (...). (...). W efekcie, dzięki Oprogramowaniu bądź jego modyfikacji, które dostarcza Wnioskodawca, procesy u kontrahenta zostaną usprawnione, a także zostaje zwiększona efektywność działania przedsiębiorstwa Kontrahenta.

Oprogramowanie zostało wytworzone w oparciu o technologię (...), Wnioskodawca wykorzystuje język programowania (...) oraz dodatkowo (...). Wnioskodawca tworzy i rozwija Oprogramowanie w oparciu o technologie i języki programowania określone w przedmiotowym wniosku. Oryginalność tego oprogramowania/programów komputerowych przejawia się przede wszystkim przez fakt, że programy te nie mogłyby być zakupione przez Zleceniodawcę na wolnym rynku, musiały być stworzone lub rozwinięte przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca tworzy i rozwija oprogramowanie/programy komputerowe w oparciu o technologie i języki programowania określone w przedmiotowym wniosku. Technologie i języki programowania zostały dobrane do konkretnego projektu indywidualnie. Oprogramowania stworzone przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahentów ulepszyły i rozwijały działanie starych programów lub też powodowały stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej bądź na tyle nowatorskich, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Zdaniem Wnioskodawcy, stworzone programy stanowią przejaw twórczej działalności oraz są one innowacyjne zarówno w prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności, jak i Kontrahenta.

Jak wskazano w Objaśnieniu Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (IP BOX), twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu – „wystarczające jest działanie na skalę przedsiębiorstwa [...] nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot” oraz „[...] Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika”.

Wnioskodawca zmierzał do tego, aby podejmowane prace nosiły znamiona działalności badawczo-rozwojowej, dotyczyły zastosowania praktycznie nowych/unikalnych/ innowacyjnych, rozwiązań, które cechować będą się zupełną nowością/innowacyjnością w skali prowadzonej działalności gospodarczej, a charakter tych prac stanowił przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

Prace programistyczne Wnioskodawcy mają na celu (...). (...).

Efekty prac, do których Wnioskodawca przenosił majątkowe prawa autorskie w okresie objętym wnioskiem zawsze były/będą/są wynikiem podejmowanych przez Wnioskodawcę prac rozwojowych w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W wyniku prac rozwojowych Wnioskodawca projektował i tworzył nowy, zmieniony lub ulepszony produkt, proces lub usługę w postaci oprogramowania, rozumianego jako zbiór komend i algorytmów w językach programowania. Wnioskodawca rozwija istniejące oprogramowanie. Wnioskodawca wykonywał zaplanowane prace pracą własną w ramach własnej działalności gospodarczej, na własne ryzyko i rachunek.

Wnioskodawca wytwarzał oprogramowanie przy wykorzystaniu własnych zasobów. Działalność prowadzona jest przez Wnioskodawcę w sposób ciągły i systematyczny, tj. uporządkowany oraz według opracowanego harmonogramu, a jej efektem jest tworzenie Oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb klientów. Wszystkie harmonogramy opracowane przez Wnioskodawcę w latach, które obejmuje wniosek zostały zrealizowane. Wnioskodawca dysponował wiedzą z zakresu programowania oraz funkcjonowania technologii (...). Wnioskodawca wykorzystuje język programowania (...) oraz dodatkowo (...). Wnioskodawca korzysta z wiedzy, którą programiści z całego świata dzielą się na (...) forum: (...)oraz z (...) – w przypadku ponadprzeciętnie wyspecjalizowanych i niestandardowych projektów. Wnioskodawca korzysta również z dodatkowych materiałów edukacyjnych jakie są dostępne na portalach (...) i (...) to narzędzie, które bardzo szybko się rozwija i rozrasta, ma mnóstwo komponentów i opcji programistycznych i trzeba stale powiększać swoją wiedzę. Na tych dwóch portalach jest bardzo dużo kursów, filmików instruktażowych i Wnioskodawca stale z nich korzysta w celu poszerzenia swojej wiedzy.

Realizacja zlecenia programistycznego przez Wnioskodawcę na rzecz swoich kontrahentów przy wykorzystaniu narzędzi (...), polegała na utworzeniu aplikacji (...). Celem stworzonych aplikacji jest (...). W wyniku prowadzonych prac powstają programy komputerowe - utwory na gruncie art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1062 z późn. zm. – dalej jako „ustawa o PAIPP”) będące utrwaleniem przejawu działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o PAIPP programy komputerowe mogą być wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. Podkreślenia wymaga, że przedmiotem ochrony na zasadach przewidzianych w powyższych regulacjach jest również utwór w wersji nieukończonej od momentu utrwalenia.

Wnioskodawca wykorzystuje język programowania (...) oraz dodatkowo (...) oraz technologię (...). Wnioskodawca świadczył/świadczy i będzie świadczył usługi programistyczne, polegające na wytworzeniu nowego Oprogramowania. Wnioskodawca potwierdził, że efekty pracy, zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz majątkowe prawa autorskie do tych „programów komputerowych” przysługują Wnioskodawcy.

Wnioskodawca potwierdził, że efekty pracy (dotyczy zarówno tworzenia, jak i rozwijania oprogramowania), zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.: zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Efekty prac Wnioskodawcy zawsze odznaczają się indywidualnym charakterem i twórczym charakterem.

Wnioskodawca wskazał, że otrzymuje wynagrodzenie z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W odniesieniu do „kosztu polisy OC” Wnioskodawca wyjaśnił, że ubezpieczenie OC zawodowe informatyka lub programisty zapewnia nie tylko pokrycie roszczeń związanych ze szkodami osób trzecich, ale także wszelkiego typu kosztów niezbędnych do zweryfikowania zasadności zgłoszonych roszczeń lub ich wysokości, w tym m.in. koszty sądowe, które mogą okazać się równie wysokie jak samo roszczenie. Umowy zawarte z kontrahentami nie zobowiązują Wnioskodawcy do zawarcia umowy OC, jednakże, niektórzy kontrahenci wymagają od Wnioskodawcy posiadania takiej polisy.

Wnioskodawca na potrzeby ustalenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oblicza wskaźnik Nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca prowadzi od (...) 2023 r.

Pytania

1.Czy opisane prace wykonywane przez Wnioskodawcę, polegające na tworzeniu i rozwijaniu Oprogramowania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach ustawy o PIT?

2.Czy Prawa IP Box, tj. autorskie prawa majątkowe do Oprogramowania wskazane w niniejszym wniosku, będące efektem tworzenia lub rozwijania programów komputerowych, spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?

3.Czy dochód IP Box osiągany z przeniesienia Praw IP Box (autorskich praw majątkowych do Oprogramowania) z tytułu tworzenia i rozwijania programów komputerowych wskazanych we wniosku podlega opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%?

4.Czy ustalając wskaźnik Nexus, Wnioskodawca ma prawo do uwzględniania kosztów opisanych w niniejszym wniosku w punkcie IV (Koszty IP Box) wskaźnika Nexus?

Pani stanowisko w sprawie

Ad. 1

Wnioskodawca uważa, że opisane prace wykonywane przez Wnioskodawcę, rozumiane jako całość działalności realizowanej w ramach umowy ze Zleceniodawcą, polegające na tworzeniu i rozwijaniu Oprogramowania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach ustawy o PIT.

Stosownie do treści art. 5a ust. 1 pkt 38 ustawy o PIT przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca jest dostawcą usług programistycznych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykonuje prace programistyczne zlecane przez klientów, prowadzące do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności.

Prace badawczo-rozwojowe są realizowane w sposób ciągły i systematyczny. W celu realizacji prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawca wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności z dziedziny nauki i technologii.

Należy przy tym podkreślić, iż opisane w stanie faktycznym podejmowane prace zmierzające do stworzenia Oprogramowania nie mają charakteru prac rutynowych, a zadania i problemy, przed którymi stawiany jest Wnioskodawca wymagają zawsze indywidualnego podejścia i praktycznego zastosowania posiadanej wiedzy i umiejętności.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, Prawa IP Box, tj. autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego, wskazane w niniejszym wniosku będące efektem tworzenia lub rozwijania programów komputerowych, spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Za takie ustawodawca w art. 30ca ust. 1 uPIT traktuje m.in. autorskie prawo do programu komputerowego. Warunkiem jest jego ochrona prawna na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest RP, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest UE, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. W przedmiotowym wniosku Wnioskodawca wskazał, że przejaw jego działań prowadzonych w ramach działalności gospodarczej stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a ust. 1 pkt 38 ustawy o PIT. Jego praca spełnia bowiem definicję prac rozwojowych zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz.U. z 2020 r. poz. 85 z późn. zm.). Wnioskodawca wskazuje, że w ramach działalności m.in. „tworzy” i „rozwija” oprogramowanie, co ustawodawca wymaga, aby uznać je za prace rozwojowe. Prawa autorskie realizowane przez Wnioskodawcę są programami komputerowymi, podlegającymi osobnej ochronie, o której mowa w art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi MF do IP BOX (pkt 80), program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Stwierdzono ponadto, że pojęcie to należy traktować szeroko. Wnioskodawca w takim przypadku wytwarza program komputerowy. Nadto jak zostało wyżej podkreślone, podlega ono ochronie prawnej.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód osiągany z przeniesienia Praw IP Box (autorskich praw majątkowych do programów komputerowych) z tytułu tworzenia i rozwijania programów komputerowych wskazanych we wniosku będzie mógł podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która prowadzi działalność gospodarczą polegającą na tworzeniu i rozwoju programów komputerowych na zlecenie. Wnioskodawca przenosi prawa autorskie do programów wytworzonych we własnej działalności gospodarczej w ramach sprzedaży tych praw.

Wnioskodawca ponosi koszty, które mogą być uznane za bezpośrednie bowiem są związane bezpośrednio z tworzeniem i rozwojem Oprogramowania. Wobec czego Wnioskodawca jest w stanie ustalić wskaźnik Nexus dla tworzonych IP.

Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze prowadzonej działalności oraz nie działa pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wskazanym przez Zleceniodawcę.

Zarówno tworzone, jak i rozwijane (zaimplementowane funkcjonalności, jak i ich kod źródłowy) programy komputerowe są chronione przez art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 2, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego. Warunkiem jest, że podlegają one ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw. W odesłaniu do ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.), w art. 1 ustawodawca wskazuje, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego są utwory m.in. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT podatnik zobowiązany jest prowadzić ewidencję, która umożliwia wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w prowadzonych księgach – tu podatkowych. Prowadzenie ewidencji pozaksięgowej w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, pozwala nadto wyodrębnić koszty przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Z uwagi na to, że Wnioskodawca spełnia te wszystkie przesłanki, ma prawo do opodatkowania dochodu z kwalifikowanych praw autorskich w stawce 5%.

Ad. 4

Zdaniem Wnioskodawcy, ustalając wskaźnik Nexus miał prawo do uwzględniania wszystkich kosztów, opisanych w niniejszym wniosku wskaźnika odrębnie na każde Prawo IP BOX.

Ustawodawca w art. 30ca ust. 4 uPIT, wskazuje, że podatnik chcący skorzystać z preferencyjnej stawki podatkowej, zobowiązany jest obliczyć tzw. wskaźnik nexus. Jedną ze składowych mających zastosowanie w przedmiotowym wskaźniku, są koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Zastrzeżono przy tym, że nie wszystkie koszty uznać można za kwalifikowane. Nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wartość odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Ustawodawca posłużył się tu katalogiem otwartym takich kosztów. Jednak, wykładnia tego przepisu powinna prowadzić do uznania, że mowa tu o tzw. kosztach pasywnych i to w części finansowej oraz takich, które dotyczą miejsca powstawania prawa własności intelektualnej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r. poz. 742, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania. Działalność, którą opisuje Pani we wniosku była/jest/będzie prowadzona w sposób ciągły i systematyczny, a jej efektem było tworzenie Oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb klientów. Pani działania zmierzały do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Realizuje Pani zlecenia programistyczne na rzecz swoich kontrahentów, a w szczególności: korzystając z narzędzi (...) utworzone zostały (...) celem stworzonych aplikacji jest (...).

Pani prace dotyczą projektowania, implementacji i modyfikacji oprogramowania w formie (...).

Oprogramowanie zostało wytworzone w oparciu o technologię (...), wykorzystuje Pani język programowania (...) oraz dodatkowo (...).

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena, czy prowadzone przez Panią prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Panią efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazała Pani, że prace zmierzające do stworzenia lub rozwinięcia oprogramowania, kończą się pozytywnym wynikiem, którego efektem jest oprogramowanie, napisane w języku programistycznym. Projekty polegające na tworzeniu i rozwoju Oprogramowania mają skomplikowany charakter i każdorazowo wymagają podjęcia wielu prac i czynności o charakterze programistycznym. Mają one przymiot indywidualności, innowacyjności oraz niepowtarzalny charakter. Wytwarzane i rozwijane przez Panią oprogramowanie stanowi przejaw Pani działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej). Twórczy charakter tej działalności polega na tym, że każdorazowo rozwiązania tworzone przez Panią są wynikiem autorskich pomysłów, opierają się na wieloletnim doświadczeniu, praktyce i wiedzy, jak również stanowią nowe, nieistniejące do tej pory rozwiązania, dopasowane do indywidualnych potrzeb Pani klientów. Analizuje Pani dane i tworzy z nich zaawansowane modele i struktury oraz opracowuje i implementuje wymyślone przez siebie algorytmy pozwalające na dokonanie (...) oraz (...). Efekty Pani pracy (zarówno w przypadku tworzenia, jak i rozwijania oprogramowania), zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.: zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Efekty Pani prac zawsze odznaczają się indywidualnym charakterem i twórczym charakterem. Oferowane przez Panią produkty, procesy lub usługi mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter i nie są wynikiem działalności obejmującej wprowadzenie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług. Nie są one efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych, i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny.

Zatem prowadzona przez Panią działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wskazała Pani, że prowadzi działalność w sposób ciągły i systematyczny, tj. uporządkowany oraz według opracowanego harmonogramu, a jej efektem jest tworzenie Oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb klientów. Wszystkie harmonogramy opracowane przez Panią w latach, które obejmuje wniosek zostały zrealizowane. Pani działania zmierzały do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wskazała Pani, że czynności wykonywane przez Panią można podzielić na następujące etapy:

1.analiza i zrozumienie wymagań/potrzeb kontrahenta,

2.projektowanie,

3.testowanie,

4.wdrażanie,

5.wsparcie i rozwój.

Systematyczność tych działań polegała na wykonywaniu prac zgodnie z zaplanowanym harmonogram. Stwierdziła Pani, że tworzenie programów komputerowych ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej, w ramach której prowadzi prace w sposób systematyczny, zaplanowany i metodyczny w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy.

Tworzenie i rozwijanie Oprogramowania wymaga ponadto zaplanowania działań projektowych, począwszy od (...). Ze względu na specyfikę i poziom skomplikowania problemów, które ma rozwiązywać tworzone przez Panią oprogramowanie, planowanie działań projektowych jest niezbędne do efektywnej pracy nad projektem.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanych przez Panią programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że dysponowała Pani wiedzą z zakresu programowania oraz funkcjonowania technologii (...). Wykorzystuje Pani język programowania (...) oraz dodatkowo (...). Korzysta Pani z wiedzy, którą programiści z całego świata dzielą się na (...) forum: (...)oraz z (...) – w przypadku ponadprzeciętnie wyspecjalizowanych i niestandardowych projektów. Korzysta Pani również z dodatkowych materiałów edukacyjnych jakie są dostępne na portalach (...) i (...) to narzędzie, które bardzo szybko się rozwija i rozrasta, ma mnóstwo komponentów i opcji programistycznych i trzeba stale powiększać swoją wiedzę. Na tych dwóch portalach jest bardzo dużo kursów, filmików instruktażowych i stale z nich Pani korzysta w celu poszerzenia swojej wiedzy.

W ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje Pani dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym m.in. z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów czy usług), w postaci innowacyjnego oprogramowania. W ramach omawianej działalności zobowiązana jest Pani do zdobywania, poszerzania i łączenia interdyscyplinarnej wiedzy z (...), w szczególności w technologii, w której tworzy to oprogramowanie i która umożliwia (...).

Wiedza, jaką wykorzystuje Pani w procesie tworzenia praw autorskich nie jest wiedzą powszechną, gdyż w procesie tworzenia łączy znajomość języków programowania, baz danych, systemów komputerowych i zagadnień związanych z sieciami komputerowymi i infrastrukturą IT ze szczegółową wiedzą specjalistyczna. Aby tworzyć prawa autorskie musi Pani korzystać nie tylko z posiadanej i rozwijanej wiedzy technicznej dotyczącej procesu wytwarzania oprogramowania, ale również analizować ustawy i przepisy podatkowe, dokumentacje techniczne. Tworzone oprogramowanie wymaga twórczego i innowacyjnego podejścia, gdyż częstokroć samodzielnie analizuje Pani dane i tworzy z nich zaawansowane modele i struktury oraz opracowuje i implementuje wymyślone przez siebie algorytmy pozwalające na dokonanie (...) oraz (...).

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pani istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest również zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

-badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

-prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;

·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazuje Pani we wniosku, w ramach podejmowanej działalności podejmuje działalność, która obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Prace zmierzające do stworzenia lub rozwinięcia oprogramowania, kończą się pozytywnym wynikiem, którego efektem jest oprogramowanie, napisane w języku programistycznym. W wyniku prac rozwojowych projektowała i tworzyła Pani nowy, zmieniony lub ulepszony produkt, proces lub usługę w postaci oprogramowania, rozumianego jako zbiór komend i algorytmów w językach programowania. Projekty polegające na tworzeniu i rozwoju Oprogramowania mają skomplikowany charakter i każdorazowo wymagają podjęcia wielu prac i czynności o charakterze programistycznym. Mają one przymiot indywidualności, innowacyjności oraz niepowtarzalny charakter. Wiedza, jaką wykorzystuje Pani w procesie tworzenia praw autorskich nie jest wiedzą powszechną, gdyż w procesie tworzenia łączy Pani znajomość języków programowania, baz danych, systemów komputerowych i zagadnień związanych z sieciami komputerowymi i infrastrukturą IT ze szczegółową wiedzą specjalistyczna. W wyniku prac rozwojowych projektowała i tworzyła Pani nowy, zmieniony lub ulepszony produkt, proces lub usługę w postaci oprogramowania, rozumianego jako zbiór komend i algorytmów w językach programowania. Zmierzała Pani do tego aby podejmowane prace dotyczyły zastosowania praktycznie nowych/unikalnych/innowacyjnych rozwiązań, które cechować będą się zupełną nowością/innowacyjnością w skali prowadzonej działalności gospodarczej, a charakter tych prac stanowił przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Cele, które zostały osiągnięte przez Panią w okresie objętym przedmiotowym wnioskiem, w ramach jakich zasobów ludzkich, rzeczowych i finansowych nastąpiło opracowanie konkretnego rozwiązania praktycznego problemu lub innowacyjnego rozwiązania. Oferowane przez Panią produkty, procesy lub usługi mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter i nie są wynikiem działalności obejmującej wprowadzenie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowych spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe. Poandto sama Pani wskazała we wnisoku, że efekty prac, do których przenosi majątkowe prawa autorskie w okresie objętym wnioskiem zawsze były/będą/są wynikiem podejmowanych prac rozwojowych w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy, Pani działalność polegająca na tworzeniu i rozwoju programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Panią ani też całość prowadzonej przez Panią działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu oraz w warunkach działalności opisanych we wniosku i jego uzupełnieniu.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do kwalifikowanego dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, Pani działalność w zakresie tworzenia programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazała Pani, że prowadzi działalność gospodarczą w sposób ciągły i systematyczny, a jej efektem było tworzenie Oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb klientów. Wskazała Pani, że w zakresie rozwoju Oprogramowania, staje się Pani użytkownikiem takiego na mocy postanowień umowy o świadczenie usług, podpisanej ze Zleceniodawcą. Zobowiązuje on Panią do rozwoju Oprogramowania, które stanowi po implementacji rozwijanych funkcjonalności osobny program komputerowy chroniony nadmienionym art. 74 ust. 1 i 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W każdym przypadku, zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku modyfikowania/rozwijania utworów – efekty Pani prac były/są/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Otrzymuje Pani wynagrodzenie z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Sposób „przeniesienia” każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następował/następuje/będzie następował zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Ponadto z treści wniosku wynika, że prowadzi Pani na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową Ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT. W prowadzonej ewidencji wyodrębnione jest każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Ewidencja pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzi Pani od (...) 2023 r.

Wniosła Pani o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie możliwości zastosowania przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowania kwalifikowanych dochodów z praw autorskich do programów komputerowych przenoszonych odpłatnie na Kontrahenta 5% stawką na zasadach wskazanych w tych przepisach w zeznaniu za lata podatkowe 2023 oraz lata przyszłe.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509; dalej: „ustawa o PAIPP”).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego, wytwarzanego samodzielnie przez Panią na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych na kontrahenta mieszczą się w kategorii przychodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które są podstawą do ustalenia dochodu z kwalifikowanego IP (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy).

Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może Pani zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za okres objęty wnioskiem, tj. za rok podatkowy 2023 oraz lata przyszłe, jeżeli przedstawione okoliczności sprawy oraz stan prawny nie ulegną zmianie.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

‒dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

‒wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc do Pani wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

‒wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

‒kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

‒dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinna Pani również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Analizując wykaz poniesionych kosztów w kontekście prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej na uwadze należy mieć zatem kwestię bezpośredniego ich wpływu na wytworzenie, rozwój i/lub ulepszenie kwalifikowanych IP.

W celu prawidłowego wykonania dyspozycji art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy odróżnić koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, od kosztów pośrednich. Dokonując powyższego należy mieć zatem na uwadze stosunek przyczynowo-skutkowy poniesionych wydatków w związku z wytworzeniem, rozwojem czy ulepszeniem kwalifikowanych IP, z pominięciem stopni pośrednich.

Brak wyznaczonej granicy pomiędzy wydatkami bezpośrednimi a pośrednimi prowadzi wprost to wypaczenia intencji ustawodawcy celowo posługującego się określeniem „bezpośrednio”. Rozszerzająca wykładnia wydatków obejmujących wszystkie ponoszone koszty, a więc również te pośrednio wpływające na wytworzenie, rozwój, czy ulepszenie kwalifikowanych IP, prowadzi wprost do wynaturzenia charakteru danego przepisu – z preferencji przedmiotowej związanej z rodzajem ponoszonych kosztów, staje się de facto preferencją podmiotową, ze względu na prowadzoną przez podatnika działalność.

Istotę powyższego rozróżnienia wyrażają postanowienia art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie wskazane zostało, że do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Powyższy przepis wskazuje na nieadekwatność kosztów związanych np. z nieruchomością. Koszty takie nie są bowiem bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej co nie zmienia faktu, że pośrednio taka relacja istnieje. Powyższe wyliczenie stanowi katalog otwarty, nieograniczony do wyliczenia w nim zawartego.

W świetle powyższego, do kalkulacji wskaźnika (litera a), o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,nie może Pani ująć:

-wydatków na nabycie ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej w sytuacji, gdy umowa z Kontrahentem nie zawiera zapisów zobowiązujących Panią do poniesienia wskazanego wydatku oraz

-wydatków poniesionych na reklamę.

W odniesieniu do ww. kosztów, trudno racjonalnie stwierdzić, że w takich okolicznościach wymienione wydatki są wprost związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem oprogramowania.

Z opisanych w sprawie okoliczności wynika, że umowy zawarte z kontrahentami nie zobowiązują Pani do zawarcia umowy OC, jednakże, niektórzy kontrahenci wymagają od Pani posiadania takiej polisy. Zatem w sytuacji, gdy umowy z kontrahentami nie zobowiązują Pani do zawarcia umowy OC, wydatek na polisę OC stanowi wydatek związany z Pani działalnością w ujęciu ogólnym, a nie z wytworzeniem konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.Do kalkulacji wskaźnika nexus nie może Pani również ująć ponoszonego kosztu na reklamę. Jak Pani wskazała, ponosi koszty reklamy np. (...), dzięki czemu podejmowane działania mogą dotrzeć do szerszej grupy odbiorców, co w konsekwencji przekłada się na zyski z prowadzonej działalności. Trudno bowiem uznać, że wydatki na reklamę związane są z prowadzoną bezpośrednio przez Panią działalnością badawczo-rozwojową. Promowanie własnych działań w celu dotarcia do szerszego grupy odbiorców stanowić będzie wydatek związany z Pani działalnością w ujęciu ogólnym, a nie z wytworzeniem konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Tym samym przedstawione okoliczności dotyczące wydatków na ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej – w sytuacji, gdy umowa z Kontrahentem nie zawiera zapisów zobowiązujących Panią do poniesienia wskazanego wydatku oraz na reklamę wskazują na brak bezpośredniego związku z wytworzeniem IP, w konsekwencji wydatki te nie będą stanowić kosztów, o których mowa w literze „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się natomiast do pozostałych wydatków wymienionych przez Panią w opisie sprawy, tj. wydatków na: ubezpieczenie społeczne ZUS; doradztwo prawno-podatkowe; usługi księgowe, sprzęt biurowy, paliwo oraz eksploatację pojazdu; oprogramowanie oraz konferencje, wskazać trzeba, że przy zachowaniu właściwej proporcji mogą one stanowić koszty, o których mowa w literze „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględnione przy wyliczaniu nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP, w zakresie, w jakim służyły/będą służyć prowadzeniu prac rozwojowych, których efektem było/będzie powstanie kwalifikowanego IP.

Jednakże zauważyć należy również, że dokonując oceny Pani stanowiska w zakresie uznania poniesionych wydatków za koszt, o których mowa w art. 30ca ust. 4 (lit. a wzoru) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, organ związany jest przedstawionym we wniosku stanem faktycznym i zdarzeniem przyszłym w kontekście zadanego pytania oraz zajętego stanowiska. To oznacza, że organ interpretacyjny ocenia możliwość uznania danego wydatku za koszt, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 (lit. a wzoru) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w kontekście przedstawionych we wniosku okoliczności. Jednakże ciężar wykazania związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami, a ich bezpośrednim związkiem z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową ciąży na Pani, a weryfikacja zasadności poczynionych ustaleń możliwa jest w postępowaniu dowodowym, które zastrzeżone jest dla innych trybów postępowania.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy :

·stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz

·zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).