Wyrok WSA w Łodzi z dnia 25 kwietnia 2024 r., sygn. III SAB/Łd 11/24

Dnia 25 kwietnia 2024 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział III w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Joanna Wyporska-Frankiewicz (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Ewa Alberciak, Sędzia WSA Anna Dębowska, , po rozpoznaniu w dniu 25 kwietnia 2024 roku na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi A. Y. na bezczynność Wojewody Łódzkiego w przedmiocie wniosku o wydanie zezwolenia na pobyt czasowy 1. stwierdza, że Wojewoda Łódzki dopuścił się przewlekłego prowadzenia postępowania w załatwieniu wniosku skarżącego A. Y. z dnia 11 października 2023 roku, które nie miało miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 2. oddala skargę w pozostałym zakresie; 3. zasądza od Wojewody Łódzkiego na rzecz skarżącego A. Y. kwotę 597 (pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

A.Y., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na bezczynność Wojewody Łódzkiego w przedmiocie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy i pracę.

W sprawie ustalono następujący stan faktyczny i prawny.

11 października 2023 r. A. Y. złożył do Wojewody Łódzkiego, za pośrednictwem platformy e-PUAP, wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy. Do wniosku załączono pełnomocnictwo oraz kserokopię dokumentu podróży. 30 października 2023 r. pełnomocnik strony wniósł, za pośrednictwem platformy e-PUAP, ponaglenie na działanie organu I instancji, zarzucając Wojewodzie Łódzkiemu dopuszczenie się niezałatwienia sprawy w terminie. 15 listopada 2023 r. za pośrednictwem Poczty Polskiej wpłynął wniosek A. Y. w formie papierowej.

10 stycznia 2024 r. wniosek został zarejestrowany w ogólnopolskim systemie informatycznym rejestracji pobytu cudzoziemców Pobyt.

Następnie pismem z 24 stycznia 2024 r. cudzoziemiec wniósł skargę na bezczynność organu w zakresie rozpoznania jego wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy. W uzasadnieniu wskazał, że organ nie dopełnił obowiązku określonego w art. 36 k.p.a. i nie zawiadomił strony o zwłoce w załatwieniu sprawy, jak również nie wskazał nowego terminu jej załatwienia. Zaistniała zatem bezczynność, bowiem organ nie zakończył postępowania wydaniem decyzji lub nie podjął stosownej czynności. W ocenie skarżącego organ naruszył art. 8, art. 12, art. 35 § 1 i art. 36 § 1 k.p.a. przez rażące przekroczenie terminów załatwienia sprawy w postępowaniu administracyjnym. Skarżący wniósł o zobowiązanie organu do wydania odpowiedniego aktu w terminie 14 dni od daty doręczenia akt organowi, przyznanie sumy pieniężnej w wysokości połowy kwoty określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a., ewentualnie wymierzenie organowi grzywny w maksymalnej wysokości określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a. Wniósł także o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.