Interpretacja indywidualna z dnia 24 kwietnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.213.2024.2.ACZ

Możliwość skorzystania z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 lutego 2024 r. złożyła Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób w zakresie możliwości skorzystania z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 7 kwietnia 2024 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pani matką 5 letniej córki, a z byłym mężem rozwiodła się Pani w 2021 r. Ojciec dziecka ma ograniczoną przez sąd władzę rodzicielską do współdecydowania w najważniejszych kwestiach dotyczących dziecka. Miejsce zamieszkania córki jest tożsame z Pani miejscem zamieszkania, a ojciec dziecka mieszka osobno.

Ojciec płaci alimenty i utrzymuje kontakt z dzieckiem, ale od momentu rozwodu wyłącznie Pani wykonuje w całości w stosunku do dziecka władzę rodzicielską. Chodzi Pani z dzieckiem do lekarza, na zebrania do przedszkola, kontaktuje się Pani z wychowawcą, zapewnia dziecku zajęcia dodatkowe i wykonuje wszelakie obowiązki zapewniające dziecku prawidłowy rozwój fizyczny i psychiczny. Dba Pani o zabezpieczenie wszelkich potrzeb dziecka, sprawuje nad nią pieczę i podejmuje wszystkie istotne decyzje. Córka jest pod Pani stałą, codzienną opieką.

Do końca maja 2023 r. ojciec spotykał się z dzieckiem kilka razy w miesiącu. Spotkania polegają na spędzeniu kilku godzin z dzieckiem. Natomiast od czerwca 2023 r. ojciec dziecka mieszka i pracuje za granicą. Od czasu wyjazdu jego kontakt z córką jest ograniczony do rozmów telefonicznych lub przez komunikator (…). Spotkania są możliwe tylko w trakcie urlopu ojca, podczas którego przyjedzie do Polski. W drugim półroczu 2023 r. było to w trakcie dwutygodniowego pobytu. W 2024 r. ojciec dziecka ma zaplanowane dwa przyjazdy do Polski na 2-3 tygodnie.

Aktualnie jest Pani w nieformalnym związku, natomiast obecny partner nie ingeruje w proces wychowania córki oraz nie łoży na jej utrzymanie. Nie wychowuje Pani z nim ani nie współwychowuje innych dzieci. W całości odpowiedzialność za Pani córkę spoczywa wyłącznie na Pani i jest ona Pani jedynym dzieckiem.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Orzeczenie sądu o Pani rozwodzie uprawomocniło się z dniem (…) 2021 r.

Sąd nie orzekł o kontaktach ojca z dzieckiem (zgodnie z pkt 3 treści wyroku sąd nie orzeka o kontaktach powoda z małoletnią). Kontakty w 2023 r. były ustalane między Panią i ojcem dziecka. Były nieregularne, ustalane z kilkudniowym wyprzedzeniem, kiedy ojciec chciał się zobaczyć z dzieckiem.

Nie została orzeczona przez sąd opieka naprzemienna.

Pełną władzę rodzicielską posiada tylko Pani, ojciec nie posiada pełnej władzy rodzicielskiej. Wykonywanie władzy rodzicielskiej nad córką, zgodnie z pkt 4 treści wyroku sądu w sprawie o rozwód, zostało powierzone Pani. Ojcu dziecka zostało przyznane prawo do współdecydowania o istotnych sprawach związanych z dzieckiem.

Pani status cywilny w 2023 r. to rozwódka.

Wyłącznie Pani faktycznie wykonywała w 2023 r. i wykonuje dalej władzę rodzicielską w stosunku do córki. Dbała Pani o wszystkie jej potrzeby i rozwój, zapewniła zajęcia dodatkowe według jej zainteresowań, w tym zajęcia muzyczno-rytmiczne i plastyczne, ponosiła Pani koszty utrzymania i zadbała o warunki bytowe. Ma Pani obciążenie kredytem hipotecznym, który wzięła Pani w 2021 r., aby zakupić mieszkanie dla siebie i córki. Córka ma swój pokój wyposażony przez Panią według jej potrzeb i zainteresowań. Spłaca Pani samodzielnie kredyt, czynsz i wszelkie bieżące opłaty. Zapewniała Pani córce wyjazdy wypoczynkowe i wakacyjne. Dbała Pani o jej zdrowie, opiekowała się nią Pani kiedy była chora i wyłącznie Pani chodziła z nią na wszystkie wizyty do lekarzy, tak samo na zebrania do przedszkola. Dbała Pani o jej rozwój fizyczny i duchowy, rozwiązywała wszelkie codziennie problemy i potrzeby córki. Dbała Pani o to, aby zapewnić dziecku wszystko to czego potrzebuje i to o czym marzy. Sprawowała Pani nad dzieckiem pełną pieczę.

Ojciec córki utrzymywał z nią kontakt w 2023 r., ale nie wykonywał on władzy rodzicielskiej. Ojciec korzysta z prawa do kontaktów, ale poza obowiązkiem alimentacyjnym nie pełni innych zobowiązań wobec dziecka.

Spotkania ojca z córką w okresie styczeń-maj 2023 r. polegały na spędzeniu kilku godzin z dzieckiem, np. odebraniu z przedszkola i zabraniu na spacer. Ojciec nie zabierał dziecka na dłużej niż kilka godzin. Nie zabierał córki na wyjazdy wypoczynkowe czy wakacje. Córka nie nocowała u ojca w mieszkaniu. Kiedy była chora również spotkanie było odwoływane i dziecko zostawało w domu.

Od czasu wyjazdu ojca za granicę, tj. od czerwca 2023 r. jego kontakt z córką jest ograniczony do rozmów telefonicznych lub przez komunikator (…). Ojciec dzwonił średnio raz w tygodniu porozmawiać chwilę z dzieckiem. W drugim półroczu 2023 r. ojciec był w Polsce raz przez około dwa tygodnie i spotkał się kilka razy z dzieckiem. Spotkania te również polegały na spędzeniu kilku godzin z córką.

Nie miały w 2023 r. w stosunku do Pani oraz Pani córki zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym ani przepisy z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006r. o podatku tonażowym oraz przepisy ustawy z dnia 6 lipca 2016r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

W 2023 r. osiągnęła Pani dochody opodatkowane według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu umowy o pracę (ze stosunku pracy) oraz umowy zlecenie.

Pytanie

Czy przysługuje Pani możliwość rozliczenia PIT za 2023 r. w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, jest Pani osobą samotnie wychowującą dziecko i przysługuje Pani możliwość rozliczenia PIT za 2023 r. w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 6 ust. 4c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Stosownie do art. 6 ust. 4d ww. ustawy:

Na podstawie art. 6 ust. 4e ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym w 2023 r.:

Art. 6 ust. 4f ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym w 2023 r., stanowi:

W myśl art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków:

·posiadania przez rodzica lub opiekuna prawnego statusu osoby samotnie wychowującej dziecko (dzieci);

·wychowywania przez rodzica lub opiekuna prawnego samotnie w roku podatkowym dziecka (dzieci);

·nieuzyskiwania przez rodzica lub opiekuna prawnego i dziecko (dzieci) przychodów/dochodów, do których zastosowanie mają przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem najmu prywatnego – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

·niepodlegania przez rodzica lub opiekuna prawnego i dziecko (dzieci) opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Przepis art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może być odczytywany w ten sposób, że każda osoba mająca dzieci i znajdująca się w stanie wolnym określonym w tym przepisie jest osobą samotnie wychowującą dziecko.

Z istoty pojęcia „osoby samotnie wychowującej dziecko” wynika, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie, tj. w roku podatkowym, zupełnie sama (bez udziału drugiej osoby), zajmuje się wychowywaniem dziecka. Jak wynika z powyższego, ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych od spełnienia m.in. warunku samotnego wychowywania w roku podatkowym dzieci (dziecka) wymienionych w art. 6 ust. 4c ww. ustawy. Przepis ten wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci, jak również do tego, że osoba ta w roku podatkowym musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców.

Z uwagi na to, że ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarł definicji pojęcia „wychowywać”, należy odwołać się do jego definicji słownikowych. „Wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pani matką 5 letniej córki, a z byłym mężem rozwiodła się Pani w 2021 r. (orzeczenie sądu o rozwodzie uprawomocniło się z dniem (…) 2021 r.). Pani status cywilny w 2023 r. to rozwódka. Wykonywanie władzy rodzicielskiej nad córką, zgodnie z pkt 4 treści wyroku sądu w sprawie o rozwód, zostało powierzone Pani. Pełną władzę rodzicielską posiada tylko Pani. Ojcu dziecka zostało przyznane prawo do współdecydowania o istotnych sprawach związanych z dzieckiem. Nie została orzeczona przez sąd opieka naprzemienna.

Miejsce zamieszkania córki jest tożsame z Pani miejscem zamieszkania, a ojciec dziecka mieszka osobno.

Sąd nie orzekł o kontaktach ojca z dzieckiem.

Kontakty w 2023 r. były ustalane między Panią i ojcem dziecka. Były nieregularne, ustalane z kilkudniowym wyprzedzeniem, kiedy ojciec chciał się zobaczyć z dzieckiem.

Wyłącznie Pani faktycznie wykonywała w 2023 r. i wykonuje dalej władzę rodzicielską w stosunku do córki. Dbała Pani o wszystkie jej potrzeby i rozwój, zapewniła zajęcia dodatkowe według jej zainteresowań, w tym zajęcia muzyczno-rytmiczne i plastyczne, ponosiła Pani koszty utrzymania i zadbała o warunki bytowe. Ma Pani obciążenie kredytem hipotecznym, który wzięła Pani w 2021 r., aby zakupić mieszkanie dla siebie i córki. Córka ma swój pokój wyposażony przez Panią według jej potrzeb i zainteresowań. Spłaca Pani samodzielnie kredyt, czynsz i wszelkie bieżące opłaty. Zapewniała Pani córce wyjazdy wypoczynkowe i wakacyjne. Dbała Pani o jej zdrowie, opiekowała się nią Pani kiedy była chora i wyłącznie Pani chodziła z nią na wszystkie wizyty do lekarzy, tak samo na zebrania do przedszkola, kontaktowała się/kontaktuje się Pani z wychowawcą córki. Dbała Pani o jej rozwój fizyczny i duchowy, rozwiązywała wszelkie codziennie problemy i potrzeby córki. Dbała Pani o to, aby zapewnić dziecku wszystko to czego potrzebuje i to o czym marzy. Sprawowała Pani nad dzieckiem pełną pieczę. Córka jest pod Pani stałą, codzienną opieką.

Ojciec córki utrzymywał z nią kontakt w 2023 r., ale nie wykonywał on władzy rodzicielskiej. Ojciec korzysta z prawa do kontaktów, ale poza obowiązkiem alimentacyjnym nie pełni innych zobowiązań wobec dziecka.

Do końca maja 2023 r. ojciec spotykał się z dzieckiem kilka razy w miesiącu. Spotkania ojca z córką w okresie styczeń-maj 2023 r. polegały na spędzeniu kilku godzin z dzieckiem, np. odebraniu z przedszkola i zabraniu na spacer. Ojciec nie zabierał dziecka na dłużej niż kilka godzin. Nie zabierał córki na wyjazdy wypoczynkowe czy wakacje. Córka nie nocowała u ojca w mieszkaniu. Kiedy była chora również spotkanie było odwoływane i dziecko zostawało w domu.

Od czasu wyjazdu ojca za granicę, tj. od czerwca 2023 r. jego kontakt z córką jest ograniczony do rozmów telefonicznych lub przez komunikator (…). Ojciec dzwonił średnio raz w tygodniu porozmawiać chwilę z dzieckiem. W drugim półroczu 2023 r. ojciec był w Polsce raz przez około dwa tygodnie i spotkał się kilka razy z dzieckiem. Spotkania te również polegały na spędzeniu kilku godzin z córką.

Aktualnie jest Pani w nieformalnym związku, natomiast obecny partner nie ingeruje w proces wychowania córki oraz nie łoży na jej utrzymanie. Nie wychowuje Pani z nim ani nie współwychowuje innych dzieci. W całości odpowiedzialność za Pani córkę spoczywa wyłącznie na Pani i jest ona Pani jedynym dzieckiem.

W 2023 r. nie miały w stosunku do Pani oraz Pani córki zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym ani przepisy z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006r. o podatku tonażowym oraz przepisy ustawy z dnia 6 lipca 2016r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

W 2023 r. osiągnęła Pani dochody opodatkowane według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu umowy o pracę (ze stosunku pracy) oraz umowy zlecenie.

W tym miejscu należy jednoznacznie podkreślić, że wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78 poz. 483 ze zm.), stanowiącego, że:

Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Co więcej, zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 ww. ustawy.

Stąd też, korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Niezbędną przesłanką w przedmiotowej sprawie jest, jak już wcześniej zaznaczono, aby osoba, która chce skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów w trakcie roku podatkowego faktycznie samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców wychowywała dziecko. Podkreślić należy, że wychowywanie dziecka nie sprowadza się jedynie do „jego utrzymania” czy też czasowego (doraźnego) przebywania z nim, lecz obejmuje ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania człowieka w sferze psychicznej oraz zapewnienia mu materialnych podstaw rozwoju.

Z istoty pojęcia „osoba samotnie wychowująca dzieci” należy wyprowadzić taki stan, w którym nie wystąpi konkurencja wspomnianych w analizowanym przepisie art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osób.

Użycie określenia „osoba samotnie wychowująca dzieci” oznacza zatem, że intencją ustawodawcy było przyznanie prawa do rozliczenia dochodów jako osoba samotnie wychowująca dziecko jednemu z rodziców lub opiekunów prawnych, który faktycznie wychowuje dziecko.

W przypadku, gdy żadne z rodziców nie jest pozbawione władzy rodzicielskiej, rodzic który faktycznie w roku podatkowym dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim ciągłą opiekę, stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, ma prawo do przedmiotowej preferencji podatkowej. Nie jest przy tym konieczne, aby drugi z rodziców był całkowicie wyeliminowany z opieki i wychowania dziecka. W sytuacji, gdy dziecko zamieszkując wraz z jednym rodzicem, pozostaje pod jego stałą, codzienną opieką, a drugi rodzic jest zobowiązany do płacenia alimentów oraz zajmowania się dzieckiem doraźnie (w określonych, ustalonych przez sąd przedziałach czasowych, np. niektóre święta, tydzień ferii, miesiąc wakacji, co drugi weekend każdego miesiąca oraz ściśle określone dni powszednie), status samotnego rodzica ma ten, przy którym dziecko zamieszkuje i który wykonuje wszystkie obowiązki, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój. Fakt utrzymywania kontaktów pomiędzy dzieckiem i drugim rodzicem, nie pozbawia pierwszego rodzica (przy którym dziecko mieszka) prawa do opodatkowania swoich dochodów na zasadach określonych w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pojęcie wychowywania dziecka uszczegółowił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku  z 31 maja 2011 r., sygn. akt II FSK 30/10, w uzasadnieniu którego znalazło się następujące stwierdzenie: „Wychowanie dziecka można określić jako kształtowanie osobowości dziecka poprzez kształtowanie jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijanie predyspozycji intelektualnych i umiejętności praktycznych, kształtowanie światopoglądu oraz systemu wartości oraz postaw emocjonalnych”.

Podstawową kwestią jest zatem ustalenie, który z rodziców faktycznie wychowuje dziecko, gdy rodzice nie pozostają w związku małżeńskim i żadnemu z rodziców sąd nie ograniczył władzy rodzicielskiej, a jednocześnie ojciec (matka) dziecka częściowo wypełnia postanowienia wyroku sądowego w zakresie realizacji kontaktów z dzieckiem/świadczeń alimentacyjnych. Jednakże wychowywanie dziecka nie sprowadza się jedynie do łożenia na jego utrzymanie oraz do czasowego (doraźnego) z nim przebywania. Wychowywanie dziecka obejmuje bowiem ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania człowieka w sferze duchowej, emocjonalnej i psychicznej wraz z materialną podstawą rozwoju. Oznacza to, że wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na tym, że rodzic osobiście zajmuje się sprawami małoletniego dziecka, czyli podejmuje trud wykonywania wszystkich obowiązków, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój.

Zatem, prawo do omawianej preferencji podatkowej będzie przysługiwało jedynie temu z rodziców, czy opiekunów prawnych, który będąc osobą stanu wolnego (za wyjątkiem ściśle w ustawie określonym) faktycznie w roku podatkowym samotnie dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim samodzielnie ciągłą opiekę, bez udziału drugiego rodzica w procesie wychowawczym.

Jednocześnie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dziecko. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny i powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro w 2023 r. wyłącznie Pani faktycznie wykonywała władzę rodzicielską w stosunku do córki, tj. dbała Pani o wszystkie jej potrzeby i rozwój, zapewniła zajęcia dodatkowe według jej zainteresowań, w tym zajęcia muzyczno-rytmiczne i plastyczne, ponosiła Pani koszty jej utrzymania i zadbała o warunki bytowe, zapewniała córce wyjazdy wypoczynkowe i wakacyjne, dbała Pani o jej zdrowie, opiekowała się nią kiedy była chora i wyłącznie Pani chodziła z nią na wszystkie wizyty do lekarzy, na zebrania do przedszkola, kontaktowała się Pani z wychowawcą córki, dbała o jej rozwój fizyczny i duchowy, rozwiązywała wszelkie codziennie problemy i potrzeby córki, natomiast ojciec Pani córki poza płaconymi alimentami nie pełni innych zobowiązań wobec dziecka, do końca maja 2023 r. spotykał się z dzieckiem kilka razy w miesiącu a spotkania polegały na spędzeniu kilku godzin z dzieckiem, np. odebraniu z przedszkola i zabraniu na spacer, córka nie nocowała u ojca w mieszkaniu, ojciec dziecka nie zabierał córki na wyjazdy wypoczynkowe czy wakacje, kiedy była chora również spotkanie było odwoływane i dziecko zostawało w domu, z kolei od czasu wyjazdu ojca za granicę, tj. od czerwca 2023 r. jego kontakt z córką jest ograniczony do rozmów telefonicznych lub przez komunikator (…) (ojciec dzwonił średnio raz w tygodniu porozmawiać chwilę z dzieckiem), w drugim półroczu 2023 r. ojciec był w Polsce raz przez około dwa tygodnie i spotkał się kilka razy z dzieckiem (spotkania te polegały na spędzeniu kilku godzin z córką), to uznać należy, że spełnia Pani warunki określone w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym przysługuje Pani prawo do skorzystania w deklaracji podatkowej za 2023 r. z preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko na zasadach określonych w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu interpretacji Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacjanie będzie chroniła Pani w zakresie przedstawionego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).