Postanowienie SN z dnia 18 kwietnia 2024 r., sygn. V KO 30/24

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jarosław Matras

w sprawie G. L.

oskarżonej o przestępstwa z art. 212 § 1 k.k. i in.

po rozpoznaniu w Izbie Karnej

na posiedzeniu w dniu 18 kwietnia 2024 r.

wniosku Sądu Rejonowego dla Łodzi- Śródmieścia w Łodzi

o przekazanie sprawy sygn. akt V K 1114/23

do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu,

na podstawie art. 37 k.p.k. a contrario.,

p o s t a n o w i ł:

wniosku nie uwzględnić.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 12 marca 2024 r. oskarżona wniosła o „przeniesienie sprawy do prowadzenia przez inny równorzędny sąd, nie wchodzący w zasięg terytorialny Sądu Okręgowego w Łodzi”.

Na rozprawie w dniu 14 marca 2024 r. Sąd Rejonowy dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi wystąpił do Sądu Najwyższego o rozważenie możliwości przekazania, w trybie art. 37 k.p.k., sprawy oskarżonej G. L., innemu sądowi równorzędnemu. W uzasadnieniu postanowienia sąd właściwy do rozpoznania sprawy, odwołując się do argumentów podniesionych przez oskarżoną, a dotyczących szczególnych powiązań zawodowo- towarzyskich łączących oskarżycieli prywatnych i ich pełnomocnika z adwokatami, prokuratorami, a przede wszystkim wszystkimi sędziami, wielość postępowań toczących się z udziałem stron przed sądem właściwym, czy wreszcie rodzinne relacje łączące pełnomocnika oskarżycieli prywatnych z Prezesem sądu właściwego, stwierdził, że przemawiają one za wystąpieniem do Sądu Najwyższego o rozważenie zastosowania art. 37 k.p.k.