Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 12 marca 2024 r., sygn. III SAB/Gl 425/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Herman, Sędziowie Sędzia WSA Adam Gołuch (spr.), Sędzia WSA Marzanna Sałuda, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 12 marca 2024 r. sprawy ze skargi M. P. na bezczynność Wójta Gminy O. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej oddala skargę.

Uzasadnienie

W dniu 7 listopada 2023 r. M. P. (skarżący, strona, wnioskodawca), zwrócił się do Wójta Gminy O. (Organ), w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej z wnioskiem o udostępnienie mu informacji w następującym zakresie: "Kto z imienia i nazwiska i na jakiej podstawie proszę o link do ogłoszenia o wolnym stanowisku, piastuje funkcję sekretarza gminy O. (prawny obowiązek) wakat po odejściu z dniem 31 maja 2023 r. p E. P.".

W odpowiedzi na ww. wniosek z dnia 7 listopada 2023 roku, pismem z 21 listopada 2023 r. Organ poinformował skarżącego, że zakres przedmiotowy jego wniosku w warunkach tej konkretnej sprawy i w okolicznościach jej towarzyszących nie stanowi informacji publicznej w rozumieniu ustawy z dnia 6 września 2001 roku o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2022r., poz. 902, dalej: u.d.i.p.).

Organ stwierdził, że skarżący wykorzystuje ustawę i kolejno składa wnioski o informację publiczną wyłącznie w celu zakłócenia funkcjonowania organów gminy.

Nadto Organ wskazał, że w okresie od 2015r. (w którym odnotowano wzrost aktywności związanej ze składaniem wniosków o dostęp do informacji publicznej) do dnia 31 października 2023 r. wpłynęło do tutejszego Urzędu Gminy około 2084 wniosków pochodzących od wnioskodawcy, bądź konfigurowanych w taki sposób przy użyciu środków komunikacji elektronicznej, które mylnie mogą sugerować, że pochodzą od innych osób niż skarżący.

W ocenie organu, wykorzystywanie ustawy o dostępie do informacji publicznej w celu zakłócania, dezorganizowania, poniżania, co nierzadko ma miejsce w treściach samych wniosków lub komentarzy do tych wniosków, nie może skutkować udzieleniem ochrony prawnej wobec osoby, która w tak skrajny sposób posługuje się legalnym narzędziem prawnym do realizowania innych celów, niż założyła je ustawa o dostępie do informacji publicznej.