Postanowienie SN z dnia 9 kwietnia 2024 r., sygn. II KK 549/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Antoni Bojańczyk

w sprawie B. M. ,

uniewinnionego od zarzutu popełnienia przestępstwa z art. 197 § 1 k.k.

po rozpoznaniu w Izbie Karnej

na posiedzeniu bez udziału stron w dniu 9 kwietnia 2024 r.

wniosku obrońcy oskarżonego o wyłączenie sędziego SN Jerzego Grubby od udziału
‎w sprawie o sygn. akt II KK 549/22

na podstawie art. 41 § 1 k.p.k. a contrario w zw. z art. 29 § 5 ustawy o Sądzie Najwyższym

p o s t a n o w i ł:

pozostawić bez rozpoznania wniosek obrońcy oskarżonego B. M. o wyłączenie sędziego SN Jerzego Grubby od udziału w sprawie o sygn. akt II KK 549/22.

UZASADNIENIE

W dniu 18 marca 2024 r. do Sądu Najwyższego wpłynęło pismo procesowe obrońcy oskarżonego B. M. (datowane na 13 stycznia 2024 r.) stanowiące wniosek o wyłączenie sędziego SN Jerzego Grubby od udziału w sprawie rozpoznania kasacji wniesionych przez oskarżyciela publicznego oraz pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej K. J. na niekorzyść oskarżonego B. M. , na podstawie art. 41 § 1 k.p.k., ze względu na okoliczności mogące wywołać uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności sędziego.

W uzasadnieniu wniosku jego autor w pierwszej kolejności wskazał, że sędzia SN Jerzy Grubba jest jednym z sygnatariuszy listu 30 Sędziów SN złożonego 17 stycznia 2022 r., w którym sędziowie Ci odmówili orzekania wspólnie z innymi sędziami, których określili mianem „neo-sędziów”. Okoliczność ta, zdaniem obrońcy, może mieć realne przełożenie na grunt przedmiotowej sprawy i jej oceny dokonanej przez sędziego SN Jerzego Grubbę bowiem, że na temat oskarżonego (prawomocnie uniewinnionego) szkalujące artykuły (związane bezpośrednio z tą sprawą) na łamach czasopisma N. pisała redaktor A. Ż. , która w ostrych słowach pisała artykuły dotyczące reformy sądów. Zależność – pomiędzy aktywnością prasową dotyczącą niniejszej sprawy, a zaangażowaniem wyznaczonego do jej prowadzenia sędziego w spór toczący się w kwestii obsady sądów i sposobu powoływania sędziów – zdaniem obrońcy oskarżonego należy traktować jako tego rodzaju powiązanie, które powoduje, iż spojrzenie sędziego na sprawę nacechowane będzie ukierunkowaniem przeciwko jego mocodawcy. Podkreślił, iż atakująca oskarżonego dziennikarka oraz wyznaczony do rozpoznawania sprawy sędzia wywodzą się z tego samego środowiska, rozumianego jako osoby, które połączone są wspólnotą poglądów artykułowanych w sposób bezpośredni i kwestionujących istniejący porządek prawny, co świadczyć może o tym, iż sędzia jest w pewien sposób uprzedzony do oskarżonego (prawomocnie uniewinnionego), który w dodatku (co również może wpływać na treść wydanego orzeczenia) w czasopiśmie N. został „opisany” jako reprezentant innej opcji politycznej (k. 129-130 akt SN).