Interpretacja indywidualna z dnia 12 kwietnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.73.2024.2.JŚ

Możliwość zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania 5% (IP BOX).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 stycznia 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem, które wpłynęło 9 kwietnia 2024 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą … Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o PIT.

Wnioskodawca jest opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych i prowadzi Podatkową Księgę Przychodów i Rozchodów. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest tworzenie programów komputerowych - ujawniony w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej kod wykonywanej działalności to 62.01.Z - Działalność związana z oprogramowaniem.

Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2021 r. poz. 706, późn, zm.).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zawarł 10 kwietnia 2023 r. umowę z ... z siedzibą w … (dalej: odpowiednio: „Umowa” i „Zleceniodawca”). Na podstawie Umowy Wnioskodawca jest zobowiązany do świadczenia usług polegających na tworzeniu oprogramowania (Oprogramowanie) na rzecz Zleceniodawcy, w tym w szczególności poprzez:

·branie udziału w opracowywaniu, wdrażaniu i testowaniu rozbudowanych systemów i usług;

·tworzenie kompleksowych rozwiązań i funkcjonalności oprogramowania;

·rozpoznawanie ograniczeń systemowych;

·wykorzystywanie znanych metodologii (Agile/Scrum) do tworzenia oprogramowania;

·współpraca z klientem zewnętrznym Zlecającego;

·raportowanie postępów;

·tworzenie testów jednostkowych dostarczanego oprogramowania.

Usługi są świadczone w oparciu o specjalistyczną wiedzę Wnioskodawcy w dziedzinie programowania komputerowego.

Wnioskodawca jest zobowiązany do świadczenia usług osobiście, zaś korzystanie z usług podwykonawców jest dozwolone wyłącznie za zgodą Zleceniodawcy. Usługi są świadczone w zamian za wynagrodzenie. Wynikiem świadczenia powyższych usług programistycznych jest powstanie całkowicie nowego oprogramowania, jakie dotychczas nie istniało.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi każdorazowo charakteryzują się innowacyjnością w odniesieniu do poszczególnych programów. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi mają zatem charakter twórczy i indywidualny. Usługi świadczone są w sposób ciągły i systematyczny (zaplanowany i metodyczny).

Wytworzone w ramach świadczonych usług oprogramowanie, zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. 2021 r. poz. 1062 ze zm.) - dalej jako „ustawa PAIPP”, są utworami. Umowa przewiduje, że wytworzone w wyniku jej realizacji utwory nie mogą naruszać jakichkolwiek praw przysługujących osobom trzecim, ani nie będzie stanowiło czynu niedozwolonego, w tym w szczególności nie będzie stanowiło naruszenia praw do dóbr stanowiących utwory w rozumieniu przepisów ustawy PAIPP.

Ponadto w Umowie strony postanowiły, że Wnioskodawca przeniesie na Zleceniodawcę całość autorskich praw majątkowych do Oprogramowania, bez żadnych ograniczeń czasowych i terytorialnych, na wszelkich znanych w chwili jej zawarcia polach eksploatacji, a w szczególności:

• w zakresie utrwalania i zwielokrotniania - wytwarzanie dowolną techniką;
• prawo do rozpowszechniania i wprowadzania do obrotu egzemplarzy sporządzonych na dowolnym nośniku, do publicznej sprzedaży, publikacji w całości lub we fragmentach, nadawania za pośrednictwem wizji lub fonii;
• prawo udostępniania za pośrednictwem Internetu oraz pomiędzy komputerami za pomocą wszelkich innych technik;
• prawo do udostępniania odpłatnego i nieodpłatnego nieograniczonej ilości egzemplarzy wytworzonych dowolna techniką;
• prawo do modyfikacji przeróbek, aktualizacji oraz wykorzystywania Oprogramowania do tworzenia innego oprogramowania;
• prawo do oferowania produktów wytworzonych z wykorzystaniem Oprogramowania lub jego części.

Przejście autorskich praw majątkowych na Zleceniodawcę następuje w momencie zapłaty Wnioskodawcy wynagrodzenia. Odpłatność za przeniesienie powyższych praw następuje w sposób zryczałtowany w ramach wynagrodzenia za świadczone usługi.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca ponosi wydatki z tytułu:

1)nabywania usług księgowych i usług doradztwa podatkowego,

2)składek na ubezpieczenia społeczne,

3)zakupu sprzętu komputerowego,

4)zakupu usług telekomunikacyjnych (Internet i telefon)

ponadto w przyszłości Wnioskodawca przewiduje dokonywanie wydatków na:

5)usługi leasingu pojazdu

6)usługi transportu osobistego (lotnicze, kolejowe).

Poza opisanymi powyżej usługami Wnioskodawca nie wykonuje w ramach prowadzonej działalności innych czynności.

Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 1 i 2 ustawy o PIT, w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W przypadku braku możliwości przyporządkowania poszczególnych wydatków jako kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia określonej Pracy, Wnioskodawca dokonuje przyporządkowania tych kosztów według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia poszczególnych Prac do przychodów ogółem w danym okresie.

Całość wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę jest wykorzystywana do działalności gospodarczej opisanej powyżej. W szczególności:

1)nabycie usług księgowych oraz usług doradztwa podatkowego jest niezbędne do prawidłowego prowadzenia działalności gospodarczej, w tym w szczególności do prawidłowego rozliczania się z tytułu jej prowadzenia z Budżetem Państwa,

2)składki na ubezpieczenie społeczne,

3)sprzęt komputerowy jest niezbędny do prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług programistycznych,

4)nabywane oprogramowanie (licencja) służy do wykonywania usług programistycznych,

5)nabywanie usług telekomunikacyjnych (Internet, telefon) jest niezbędne do kontaktowania się ze Zleceniodawcą, doradcą podatkowym (świadczącym także usługi księgowe), organami Państwowymi, dostawcami usług i sprzętu oraz do przesyłania Oprogramowania Zleceniodawcy, w razie powstanie konieczności osobistego kontaktowania się ze Zleceniodawcą oraz jego klientami (do czego jest zobowiązany) Wnioskodawca rozważa możliwość nabycia usługi leasingu pojazdu (np. samochodu osobowego). Pojazd ten może być wykorzystywany także do innych celów związanych z działalnością gospodarczą, np. dojazd do urzędów, sklepów w celu zakupu sprzętu niezbędnego do prowadzenia działalności, na szkolenia związane z prowadzoną działalnością, a także do celów osobistych (wówczas będzie uznawany za pojazd wykorzystywany do celów mieszanych),

6)nabywane usługi transportowe (lotnicze, kolejowe) mogą być niezbędne do kontaktów osobistych ze Zleceniodawcą oraz wskazanymi przez niego klientami, w szczególności w przypadku, gdy w sprawie wytworzenia Oprogramowania konieczny jest kontakt osobisty z klientem znajdującym się za granicą. Wnioskodawca nie będzie zaliczał do kosztów uzyskania przychodów wydatków na usługi transportowe nabywane w celach osobistych i będzie każdorazowo w stanie wykazać cel podróży udokumentowanej biletem i powiązać go z wytworzeniem konkretnego oprogramowania.

Uzupełnienie wniosku:

Wniosek dotyczy dochodów uzyskiwanych począwszy od 2023 r. i za lata następne - w tym także za lata przyszłe, w których Wnioskodawca będzie prowadził działalność na tych samych zasadach, jak opisane we wniosku.

Działalność opisana we wniosku dotyczy tworzenia oprogramowania. W tym miejscu należy jednak zaznaczyć, że przez tworzenie oprogramowania należy rozumieć pisanie całkowicie nowego kodu „od zera”, jak również rozwijanie, ulepszanie oraz modyfikacja istniejącego już kodu w wyniku czego powstaje całkowicie nowy kod w kształcie, w jakim dotychczas on nie występował.

W ramach swojej działalności Wnioskodawca tworzy oprogramowanie odpowiadające za routing danych wewnątrz pojazdów opartych o protokoły CAN/LIN/Ethernet oraz wsparte rozwiązaniami (...) tutaj innowacyjność to wykorzystywanie dostępnych narzędzi pomiarowych, programów do optymalizacji czasów przesyłów danych oraz usprawnienie komunikacji w ww. protokołach również minimalizacja utraty danych podczas przesyłu.

Oprogramowanie jest tworzone od początku prowadzenia działalności (kwiecień 2023 r.).

Na obecną chwilę Wnioskodawca nie tworzył (w tym nie rozwijał, nie modyfikował i nie ulepszał) innych produktów. W przyszłości nie można jednak wykluczyć, że do tego dojdzie. Z uwagi na charakter działalności, ewentualnie tworzone w przyszłości programy (także w wyniku rozwijania, ulepszania i modyfikacji już istniejącego oprogramowania) za każdym razem będą stanowić nowy, nieistniejących dotychczas program komputerowy.

Oprogramowanie jest tworzone przez Wnioskodawcę, przy czym w niektórych przypadkach funkcjonalność tworzonego w ten sposób oprogramowania jest wskazywana przez inne osoby (np. architekta projektu). Ponadto niektóre programy powstają jako modyfikacja programów stworzonych przez inne osoby. W takim przypadku jednak każdorazowo w wyniku działalności Wnioskodawcy powstaje całkowicie nowe oprogramowanie i Wnioskodawca jest autorem wszystkich rozwiązań informatycznych (jest twórcą nowego kodu).

W celu tworzenia nowego oprogramowania wykorzystywana jest dostępna aktualnie wiedza i posiadane przez Wnioskodawcę umiejętności.

Działania podejmowane w ramach prowadzonej działalności polegają na ustalaniu zakładanych celów, jakie ma spełniać nowo tworzone oprogramowanie, w tym oczekiwania pod kątem jego funkcjonalności. Cele oraz funkcjonalności ustalane są we współpracy z konsultantami, architektem projektu oraz testerami oprogramowania. Po ustaleniu zakładanych celów Wnioskodawca pisze kod stanowiący program komputerowy, który następnie jest przekazywany do testów i w razie wystąpienia takiej konieczności, jest ulepszany w dalszym ciągu w celu uzyskania żądanej funkcjonalności. Poszczególne czynności są wykonywane zgodnie z ustalonym wcześniej harmonogramem.

Działania są zgodne z metodyką ... (scrum). Metodologia ... to podejście do zarządzania projektami, które polega na dzieleniu projektu na etapy i kładzie nacisk na ciągłą współpracę i doskonalenie. Zespoły działają zgodnie z cyklem planowania, realizacji i oceny.

Przy tworzeniu programów wykorzystywane są następujące technologie: ..., (...).

Należy zatem stwierdzić, że tworzenie programów odbywa się w sposób zaplanowany, systematyczny i metodyczny.

Oryginalność działań podejmowanych przez Wnioskodawcę polega na tym, że są one unikalne i charakterystyczne tylko dla danego procesu. Do zadania przesyłania (routing) danych wytypowany został jeden rdzeń procesora z rodziny SR6G7 o ograniczonych zasobach, lecz stricte przeznaczony do efektywnego transferu danych w protokołach stricte przeznaczonych do dziedziny automotive (...), testy prędkości transmisji danych pozwalały na zamknięcie cyklu rozwojowego, tak aby lokalizować miejsca w bibliotekach wspomnianych protokołów gdzie dochodzi do opóźnień i niwelowanie tych miejsc/ulepszanie tak ,aby zwiększyć wydajność transmisji. Dodatkowo oryginalność pojawiła się też w przerabianiu dostępnych systemów czasu rzeczywistego oraz bibliotek protokołów komunikacyjnych tak, aby jak najsprawniej utylizować dostępne (ograniczone) zasoby takie jak pamięć, moc obliczeniowa etc.

Utylizacja oraz optymalizacja pamięci oraz dedykowanego systemu czasu rzeczywistego pozwoliła na zmaksymalizowania ilości zasobów dla przestrzeni odpowiedzialnych za przechowywanie danych w przesyłanych pakietach tak, aby można było zaimplementować proces sprawnego kolejkowania pakietów tak, aby transmisja wykonywana była na wielu wątkach. Innowacyjnością jest też tutaj możliwość mieszania typów transmisji między protokołami, między ilościami danych wejściowych i wyjściowych (1 do 1, 1 do wielu i wiele do 1), całość procesu była „debugowana” w dedykowanym oprogramowaniu (wytworzonym przez współpracującą firmę) pozwalający na wgląd w każdy takt procesu trwania programu, optymalizacje każdej przechowywanej danej oraz testowaniem każdego wewnętrznego procesu tak, aby wykorzystywał on minimalną ilość dostępnych zasobów przy maksymalnej swojej wydajności.

Twórczy charakter przejawia się w tym, że w wyniku działalności Wnioskodawcy powstaje nowe, nieistniejące dotychczas, unikalne oprogramowanie.

Działania te obejmują implementowanie elementów architektury w oparciu o aktualne dokumentacje sprzętu, na którym osadzony jest projekt, testowanie każdego komponentu przy pomocy bibliotek testowych oraz sprzętu w laboratorium (oscyloskop, autorskie oprogramowanie testowe z bazą danych przechowującą wyniki testów).

Działania Wnioskodawcy polegają na pracy z kodem oraz oprogramowaniem pomagającym debugować program podczas jego pracy, obserwowanie „na żywo” rejestrów i pamięci procesora, na którym osadzony jest projekt, wykorzystywanie bibliotek testowych (...) do pokrywania kodu testami.

Oprogramowanie nie dość, że pokazuje niezwykle szybkie transmisje danych protokołami komunikacyjnymi przeznaczonymi do systemów automotive to również pozwala na krzyżową komunikację miedzy protokołami, oraz między różnymi typami komunikacji (1 do 1, 1 do wielu, wiele do 1). Uzyskanie tej funkcjonalności wymaga stworzenia nowego kodu (także przy wykorzystaniu kodu już istniejącego w wyniku jego modyfikacji). Nie jest on kopią istniejących dotychczas programów, co stanowi to o jego oryginalności.

Głównym celem było stworzenie systemu umożliwiającego transmisję danych na dużej ilości kanałach (uzależnionych od sprzętu), w jak najmniejszym czasie, przy użyciu bardzo ograniczonych zasobów (głównie pamięci). Wnioskodawca zawarł umowę, o której mowa we wniosku i która przewiduje finansowanie Jego pracy.

Przede wszystkim osiągnięty został cel routingu danych w tym samym czasie między różnymi protokołami komunikacyjnymi w systemach (...) przy prawie o utracie danych podczas nieustannej komunikacji. Ponadto rozwinięty został autorski sposób testowania czasu, który jest wybierany w dowolnym momencie pracy programu (punkt początkowy, punkt końcowy) i wysyłany z wewnątrz systemu przy pomocy protokołu CAN tak, aby można było badać czas trwania dowolnego momentu w całym programie i potem te wyniki przetwarzać celem ulepszania oprogramowania.

Systematyczność polega na działaniu zaplanowanym i metodycznym. Wyniki pracy są na bieżąco monitorowane i w razie czego, na bieżąco są wprowadzane niezbędne poprawki i modyfikacje.

Wnioskodawca prowadzi swoją działalność od kwietnia 2023 r. Plan pracy przewiduje kamienie milowe, takie jak osadzenie projektu na sprzęcie, uruchomienie komunikacji i jej testowanie, ulepszenie komunikacji o kolejne protokoły, wprowadzenie warstwy (...) do systemu

Wnioskodawca jest programistą posiadającym wiedzę i doświadczenie z zakresu systemów czasu rzeczywistego, ..., języków skryptowych i wielu innych.

Jest to specjalistyczna wiedza z tworzenia oprogramowania w systemach (...), używanie protokołów komunikacyjnych dedykowanych do systemów automotive + ... dla automotive, testowanie systemów (...).

Używane są głównie technologie (...) oraz niektóre ogólnodostępne takie jak ... czy ... i ...do testowania, jeżeli chodzi o fizyczne technologie to wykorzystane również zostały oscyloskopy, multimetry oraz urządzenia (...) Jeżeli chodzi o stricte programistyczne to (...)

Głównie oparte tutaj wszystko było o architekturę oraz dokumentacje procesora i protokołów komunikacyjnych użytych w projekcie.

Efekty Pana prac, które nazywa Pan „Oprogramowaniem”/„Programem komputerowym” zawsze odznaczały się/odznaczają/będą odznaczały się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej, ponieważ projekt ten wykorzystuje gotowe już rozwiązania/biblioteki, by wytaczać nowe ścieżki w osiągnieciu jak najwydajniejszych czasów komunikacji w systemach ….

Efekty Pana prac nie były/nie są/nie będą efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny ponieważ oscyluje się tutaj bardzo blisko fizycznych granic przesyłu danych oraz ich obróbki, nie da się przewidzieć, jak oprogramowanie/sprzęt zachowa się, gdy będzie się wykorzystywać go do granic możliwości aby zdobywać nowe osiągi czasowe/wydajnościowe/zasobowe.

Projekt zaczął się od zera więc tutaj na każdym etapie był twórczy bo zamysł architekta był wielokrotnie poddawany wątpliwością, dyskusją i przekształcaniem go przez Wnioskodawcę w aktualny stan projektu.

Co do zasady uznaje się, że prawa autorskie przechodzą na zleceniodawcę w momencie zapłaty.

Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie wyłącznie za efekty swojej pracy, co sprowadza się do przeniesienia na zleceniodawcę praw autorskich do stworzonych programów. Umowa zawarta ze zleceniodawcą przewiduje, że za efekty swojej pracy Wnioskodawca będzie otrzymywał wynagrodzenie w stałej wysokości, natomiast prawa autorskie do wszystkich Jego programów będą przechodzić na zleceniodawcę. Z tego powodu nie są one wyodrębniane na fakturach.

Wynagrodzenie nie obejmuje innych czynności niezwiązanych z wytworzeniem oprogramowania.

Działania podejmowane przez Wnioskodawcę wymagają każdorazowo procesu twórczego, dlatego nie posiadają one charakteru działań rutynowych i okresowych.

Usługi są świadczone przez Wnioskodawcę w celu realizacji celów wyznaczonych przez zleceniodawcę, ale nie są one wyznaczane pod jego kierownictwem, ani w czasie i miejscu wyznaczonym przez tego zleceniodawcę.

Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z wykonywaną przez Niego działalnością.

Co do zasady Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność przed swoim zleceniodawcą, jednak w określonych sytuacjach możliwa jest odpowiedzialność także wobec osób trzecich.

Wnioskodawca przenosi na zleceniodawcę prawa własności intelektualnej do programu i otrzymuje za to wynagrodzenie określone w umowie w sposób zryczałtowany.

Wnioskodawca jest opodatkowany podatkiem liniowym.

Koszty zostały wskazane we wniosku jako wydatki zaliczane do określonego typu, ponieważ wniosek dotyczy również przyszłości, nie jest możliwe wskazanie poszczególnych wydatków.

Sprzęt komputerowy jest/będzie związany z całokształtem działalności Wnioskodawcy.

Nie ma możliwości przedstawienia katalogu zamkniętego oprogramowania (licencji) zakupionego przez Wnioskodawcę, gdyż wniosek dotyczy także przyszłości. Zakupione oprogramowanie może w przyszłości być związane z całokształtem działalności.

Wniosek dotyczy wydatków, które mogą być poniesione w przyszłości.

Wnioskiem objęto wydatki, które mogą mieć związek z prowadzoną działalnością, np. udanie się do siedziby klienta zleceniodawcy w celu omówienia zagadnień związanych z realizacją zadań przez Wnioskodawcę.

Wydatki co do zasady są/będą związane z całokształtem działalności wykonywanej przez Wnioskodawcę.

Ponieważ Wnioskodawca uzyskuje dochody tylko z przeniesienia praw autorskich do programów komputerowych, a wydatki są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, są one przyporządkowane do całej działalności w ujęciu miesięcznym, tak jak to ma miejsce w przypadku prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Inne zasady wyliczania wskaźnika nexus nie są stosowane.

Działalność Wnioskodawcy jest prowadzona wyłącznie w Polsce.

Pytania

1. Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu Oprogramowania komputerowego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT?

2.Czy prawo autorskie do Oprogramowania komputerowego wytwarzanego samodzielnie przez Wnioskodawcę jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT?

3. Czy wydatki na:

a)nabywanie usług księgowych i usług doradztwa podatkowego,

b)składki na ubezpieczenia społeczne,

c)zakup sprzętu komputerowego oraz licencji oprogramowania,

d)zakup usług telekomunikacyjnych (Internet i telefon),

e)usługi leasingu pojazdu

f)usługi transportu osobistego (lotnicze, kolejowe)

w części, w jakiej będą przypisane do przychodów przypadających ze zbycia Oprogramowania, można uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT?

4. Czy w świetle przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego Wnioskodawcy przysługuje prawo do opodatkowania kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej według stawki 5% podstawy opodatkowania?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przedstawionego powyżej opisu stanu faktycznego:

1)podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu Oprogramowania komputerowego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

2)Prawo autorskie do Oprogramowania komputerowego wytwarzanego samodzielnie przez Wnioskodawcę jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT.

3)Wydatki na:

a)nabywanie usług księgowych i usług doradztwa podatkowego,

b)składki na ubezpieczenia społeczne,

c)zakup sprzętu komputerowego oraz licencji oprogramowania,

d)zakup usług telekomunikacyjnych (Internet i telefon)

e)usługi leasingu pojazdu

f)usługi transportu osobistego (lotnicze, kolejowe)

w części, w jakiej będą przypisane do przychodów przypadających ze zbycia Oprogramowania, można uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

4)W świetle przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego Wnioskodawcy przysługuje prawo do opodatkowania kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej według stawki 5% podstawy opodatkowania.

UZASADNIENIE

Ad 1

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie zaś z pkt. 40 tego artykułu, ilekroć w ustawie jest mowa pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Powołany w powyższym przepisie art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce stanowi, że prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W procesie tworzenia nowego kodu komputerowego konieczne jest posiadanie określonej wiedzy z zakresu programowania. Podczas ujawniania się określonych problemów istnieje nierzadko konieczność jej poszerzenia, zaś sam proces programowania sprowadza się do łączenia i kształtowania wiedzy już posiadanej, jak też nowo nabytej.

Niewątpliwie zatem tworzenie przez Wnioskodawcę Oprogramowania stanowi działalność polegającą na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych programów komputerowych. Należy przy tym zaznaczyć, że prace Wnioskodawcy polegają każdorazowo na zastosowaniu działań adekwatnych do zamierzonego celu. Mogą to być zarówno działania zbliżone do działań wykonywanych przy tworzeniu poprzednich prac wykonywanych przez Wnioskodawcę, jak również mogą to być działania zupełnie nowe, innowacyjne; nie można im zatem przypisać cechy działań rutynowych. Działania te są podejmowane zależnie od potrzeb Zleceniodawcy i jego klientów i nie mają one na celu wprowadzania okresowych ulepszeń.

Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi działalność twórczą, gdyż w jej wyniku powstaje oprogramowanie w kształcie, w jakim dotychczas ono nie występowało. Jest ono wynikiem pracy Wnioskodawcy. Działania Wnioskodawcy podejmowane w celu wytworzenia nowego Oprogramowania obejmują w szczególności ustalenie celu, jakiemu Oprogramowanie to ma służyć, warunków, jakie ma spełniać oraz opracowanie i stworzenie kodu pozwalającego na realizację zamierzonego celu. To zaś oznacza, że działania te noszą znamiona systematyczności. Wytworzone przez Wnioskodawcę Oprogramowanie umożliwia zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie ich do nowych zastosowań.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że działalność Wnioskodawcy polegająca na tworzeniu, modyfikacji oraz ulepszaniu oprogramowania ma charakter działalności badawczo -rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 i 40 ustawy o PIT.

Ad 2

Zgodnie z art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie zaś z art. 74 ust. 1 ustawy PAIPP, programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi MF do IP Box (pkt 80), program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Stwierdzono ponadto, że pojęcie to należy traktować szeroko. Wnioskodawca w takim przypadku wytwarza program komputerowy.

Nadto jak zostało wyżej podkreślone, podlega ono ochronie prawnej. Tworzenie przez Wnioskodawcę Oprogramowania stanowi prace badawczo-rozwojowe i jako takie powodują powstanie nowego programu komputerowego, z którym wiąże się powstanie autorskiego prawa do programu komputerowego, który podlega ochronie na podstawie przepisów ustawy PAIPP.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, powyższe prawa autorskie stanowią kwalifikowane prawa własności, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Ad 3

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a+b)x1,3]:(a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

aprowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

bnabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

cnabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

dnabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę (wymienione w opisie stanu faktycznego/opisie zdarzenia przyszłego) są w całości bezpośrednio związane z działalnością badawczo-rozwojową związaną z powstaniem autorskiego prawa do programu komputerowego, o którym mowa w punktach poprzednich. W szczególności:

a)wydatki na obsługę księgową i usługi doradztwa podatkowego - są związane z prawidłowym prowadzeniem działalności polegającej w całości na wytworzeniu autorskich praw do programów komputerowych i stanowią nieodłączny element tej działalności. Ustalenie zakresu i kształtu powinności względem Budżetu Państwa stanowi bowiem nieodłączny element każdej działalności gospodarczej;

b)składki na ubezpieczenie społeczne - ich opłacanie stanowi niezbędny element prowadzenia działalności gospodarczej, która w całości jest związana z uzyskiwaniem dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej

c)sprzęt komputerowy i oprogramowanie (licencje) - jest niezbędny do wykonywania działalności Wnioskodawcy jako programisty - przy pomocy sprzętu komputerowego Wnioskodawca tworzy bowiem programy komputerowe opisane w niniejszym wniosku. Nabywane oprogramowanie (licencje) jest niezbędne do tworzenia programów komputerowych opisanych w niniejszym wniosku;

d)usługi telekomunikacyjne - zapewniają one łączność ze Zleceniodawcami, ich przedstawicielami oraz organami państwowymi i zleceniobiorcami (w tym z doradcą podatkowym odpowiedzialnym również za obsługę księgową Wnioskodawcy). Przy pomocy łącza internetowego Wnioskodawca w szczególności przesyła Zleceniodawcom wyniki wytworzonych przez siebie Prac;

e)opłaty leasingowe - pojazd będący środkiem transportu umożliwia Wnioskodawcy osobiste kontaktowanie się ze Zleceniodawcą i jego klientami do czego Wnioskodawca został wprost zobowiązany w Umowie, a także służy do kontaktów z organami państwowymi oraz zleceniobiorcami, jeśli wystąpi taka potrzeba (np. z doradcą podatkowym) w sprawach związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą;

f)bilety lotnicze i kolejowe - w określonych sytuacjach z uwagi na odległości Wnioskodawca w celu osobistego kontaktu z ze Zleceniobiorcą oraz klientami Zleceniobiorcy musi przemieszczać się z wykorzystaniem zewnętrznych środków transportu (pociągi i samoloty) w tym w szczególności, gdy klient taki posiada siedzibę za granicą bądź w miejscach, gdzie własnym środkiem transportu mogłoby stanowić dla Wnioskodawcy niepotrzebną trudność.

Wnioskodawca, poza działalnością opisaną w niniejszej wniosku, nie prowadzi innej działalności, w związku z czym całość wydatków związanych z działalnością gospodarczą ma jednocześnie bezpośredni związek z działalnością badawczo-rozwojową.

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, całość opisanych powyżej wydatków stanowi koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o której mowa w art. 30ca ust. 4 pkt a ustawy o PIT.

Ad 4

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Ustalanie dochodu kwalifikowanego następuje zgodnie z powołanym wyżej art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT poprzez ustalenie wskaźnika Nexus na podstawie określonej wielkości przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym oraz kwalifikowanych kosztów.

W świetle powyższego Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przysługuje Mu prawo do opodatkowania kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej według stawki 5% podstawy opodatkowania.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Preferencyjna stawka opodatkowania 5% (tzw. ulga IP-Box)

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Przedmiotem opodatkowania preferencyjną stawką opodatkowania 5% (tzw. ulga IP-Box) jest dochód, który łącznie spełnia następujące warunki:

·został osiągnięty w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, a więc działalności, która spełnia warunki określone w art. 5a pkt 6 w zw. z art. 5b ustawy;

·jest „kwalifikowanym dochodem z kwalifikowanych praw własności intelektualnej”.

Aby wyjaśnić znaczenie pojęcia „kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej” należy odnieść się do:

·art. 30ca ust. 2 ustawy, który określa, czym jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

·art. 30ca ust. 7 ustawy, który wyjaśnia, jakie kategorie dochodów mogą być uznane za dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, oraz

·art. 30ca ust. 4, który określa, w jaki sposób ustala się kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Kwalifikowane prawa własności intelektualnej

I tak, zgodnie z art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (tzw. kwalifikowanym IP) jest więc prawo własności intelektualnej, które spełnia wszystkie następujące warunki:

·jest jednym z rodzajów praw własności intelektualnej, które ustawodawca wymienił w art. 30ca ust. 2;

·podlega ochronie prawnej na podstawie odrębnych przepisów;

·jego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego jako kwalifikowane IP

Jednym z rodzajów praw własności intelektualnej wymienionych w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym osób fizycznych jest autorskie prawo do programu komputerowego.

Ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji „programu komputerowego” ani też nie odsyła w tym zakresie do żadnych konkretnych regulacji. W języku powszechnym program komputerowy to zestaw instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych, przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów. Program komputerowy jest więc pewną odrębną całością, która pozwala użytkownikowi komputera na realizację określonych działań.

Co istotne, tak rozumiany program komputerowy jest przedmiotem prawa autorskiego, jeśli spełnia definicję „utworu” będącego przedmiotem prawa autorskiego z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 ze zm.). Stosownie do tego przepisu przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie definiuje „programu komputerowego”. Wymienia „programy komputerowe” jako rodzaj utworów będących przedmiotem prawa autorskiego wyrażanych słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (art. 1 ust. 2 pkt 1 tej ustawy).

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu, programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy Rozdziału 7 ustawy nie stanowią inaczej. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Ochronie nie podlegają natomiast idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego (art. 74 ust. 2 ww. ustawy).

A zatem program komputerowy zawsze jest funkcjonalną całością. Jednak nie każdy tak rozumiany program polega ochronie prawno-autorskiej. Program, który jest napisany z wykorzystaniem powtarzalnych schematów, którego wytworzenie wymagało wiedzy i umiejętności programistycznych, ale nie wiązało się z prowadzeniem działań twórczych o indywidualnym charakterze, nie będzie przedmiotem praw autorskich.

Autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej może być uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy wyłącznie wówczas, gdy przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Zatem warunkiem skorzystania z omawianej preferencji IP Box jest:

·prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej przez podatnika, który chce skorzystać z tej preferencji;

·wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie przez podatnika przedmiotu ochrony autorskim prawem do programu komputerowego w ramach tej działalności badawczo-rozwojowej.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej

Definicje ustawowe

Znaczenie pojęcia „działalność badawczo-rozwojowa” zostało wyjaśnione w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest to:

Przy czym znaczenia pojęć „badania naukowe” i „prace rozwojowe” zostały określone odpowiednio w art. 5a pkt 39 i 40 ww. ustawy.

I tak, stosownie do art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć jest w niej mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.), a więc:

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli:

Pracami rozwojowymi, o których mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych są natomiast – zgodnie z art. 5a pkt 40 tej ustawy – prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.), czyli:

Łącząc te elementy można stwierdzić, że działalnością badawczo-rozwojową jest działalność twórcza obejmująca:

·badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, a więc prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne; lub

·badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń; lub

·prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń,

podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Twórczy charakter działalności badawczo-rozwojowej

Działalność badawczo-rozwojowa musi być działalnością twórczą. Twórczy to „mający na celu tworzenie”. Synonimy pojęcia twórczy (pomysł, praca) to „konstruktywny, kreatywny, kreacyjny, kreatorski, koncepcyjny”. Należy przy tym zwrócić uwagę na różnicę znaczeniową pojęcia „tworzyć” – określające czynność, której istotą jest element kreacyjny i „wytwarzać”, czyli „zrobić, wyprodukować coś”. Wytwarzanie także prowadzi do powstania rzeczy lub praw, ale nie ma w sobie indywidualnego elementu kreacyjnego – jest to proces wymagający wiedzy i umiejętności, ale nie prowadzi do powstania efektów niepowtarzalnych.

Prace rozwojowe

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje m.in. prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce. Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzą wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;

·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Systematyczność i cele działalności badawczo-rozwojowej

Działalność badawczo-rozwojowa jest podejmowana:

·w sposób systematyczny,

·w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Pojęcie „systematyczny” w odniesieniu do procesów oznacza „zachodzący stale od dłuższego czasu”; w odniesieniu do działań oznacza „prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; planowy, metodyczny”.

Z uwagi na charakter działań, jakie obejmuje działalność badawczo-rozwojowa, pojęcia systematyczności tych działań nie należy ograniczać wyłącznie do ich zwykłego organizacyjnego uporządkowania i częstotliwości podejmowanych czynności. Znaczenie pojęcia „systematyczności” będzie także wynikową przedmiotu prowadzonych działań (badań naukowych lub prac rozwojowych) – musi uwzględniać specyfikę podejmowanych badań lub prac.

Celem działalności badawczo-rozwojowej jest: zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Punktem wyjściowym dla działalności badawczo-rozwojowej jest więc posiadanie pewnego poziomu (określonych zasobów) wiedzy w konkretnym temacie. Aby stwierdzić, czy podjęte działania prowadzą do zwiększenia poziomu wiedzy oraz służą wykorzystywaniu zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań koniecznym jest określenie poziomu wiedzy „wyjściowej” i „wyjściowego” stanu wykorzystywania zasobów wiedzy, „wyjściowego” stanu jej zastosowań. Bez takiego nakreślenia „punktu wyjścia” dla działalności badawczo-rozwojowej nie da się nakreślić celów podejmowanych działań.

Dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej

Ustawodawca określił, jakie rodzaje dochodów, które podatnik uzyskuje w ramach działalności gospodarczej, mogą być uznane za dochody z kwalifikowanych IP.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy:

Katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego IP, jest zamknięty.

Co istotne, użyte przez ustawodawcę pojęcie dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej odnosi się do dochodu (straty) z konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Tym samym w celu skorzystania z ulgi IP Box podatnik nie ustala łącznego dochodu (straty) ze wszystkich posiadanych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, ale odrębne dochody (straty) z poszczególnych praw.

Dochód ustala się według zasad z art. 9 ust. 2 ustawy. Przy ustalaniu przychodów należy mieć na względzie przepisy o momentach rozpoznawania przychodów. Jako koszty uzyskania przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej należy rozpoznać koszty funkcjonalnie związane z działalnością podatnika, które w sposób bezpośredni albo pośredni przyczyniły się do powstania takiego przychodu. Należy mieć również na względzie obowiązujące podatnika zasady potrącalności kosztów.

Kwalifikowany dochód z kwalifikowanego IP

Dochód, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy jest jednym z elementów, które służą ustaleniu przedmiotu opodatkowania preferencyjną stawką opodatkowania 5%, tj. ustaleniu kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zasadę obliczania kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej określa art. 30ca ust. 4 ustawy. Kwalifikowanym dochodem z kwalifikowanego IP jest iloczyn:

·dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i

·wskaźnika obliczonego według wzoru podanego w przepisie (tzw. wskaźnika nexus).

Dopiero tak ustalony dochód jest przedmiotem opodatkowania preferencyjną stawką 5%.

Celem wskaźnika nexus nie jest „podatkowe rozliczenie” wydatków ponoszonych przez podatników (kwestia możliwości uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu z kwalifikowanego IP jest rozstrzygana na etapie ustalania dochodu z kwalifikowanego IP, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy). Wskaźnik nexus służy określeniu, czy za kwalifikowany dochód z kwalifikowanego IP można uznać całość dochodu z kwalifikowanego IP, czy tylko jego część. Istotna jest tu proporcja wykazywanych przez podatnika wartości.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy, wskaźnik nexus oblicza się według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek,opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy). Jeśli wartość wskaźnika jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 30ca ust. 6).

Wskaźnik nexus ustala się dla każdego konkretnego kwalifikowanego IP. Iloczyn wskaźnika nexus ustalonego dla konkretnego kwalifikowanego IP i dochodu uzyskanego z tego kwalifikowanego IP to kwalifikowany dochód z kwalifikowanego IP (art. 30ca ust. 4 ustawy).

Podstawa opodatkowania preferencyjną stawką opodatkowania 5%

Suma ustalonych we wskazany sposób kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym jest podstawą opodatkowania preferencyjną stawką opodatkowania 5% (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Co istotne, podatnik, który chce skorzystać z ulgi IP-Box musi również spełnić obowiązki ewidencyjne, o których mowa w art. 30cb ustawy.

Ocena charakteru Pana działalności

W opisie sprawy wskazał Pan, że prowadzi działalność, której przedmiotem jest tworzenie i rozwój oprogramowania. Opisując tę działalność zaznaczył Pan, że:

A zatem wskazał Pan, że wyodrębnione zadania w ramach działalności, której dotyczy Pana pierwsze pytanie:

• polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności,

• służą tworzeniu nowych produktów,
• mają twórczy charakter,
• są podejmowane systematycznie,
• nie obejmują wprowadzania okresowych i rutynowych zmian do tworzonych produktów.

Opisał więc Pan działania o cechach właściwych pracom rozwojowym, o których mowa w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tak opisanych okolicznościach faktycznych Pana poszczególne wyodrębnione zadania można uznać za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i w warunkach działalności z niego wynikających.

Jak Pan zaznaczył w opisie sprawy:

Dodatkowo z opisu tego wynika, że:

Wobec powyższego, przysługujące Panu majątkowe prawa autorskie do danego programu komputerowego, które zostały wytworzone w efekcie prowadzenia konkretnych prac rozwojowych, są kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej zwane także: kwalifikowanym IP).

Przychody z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych na kontrahenta mieszczą się w kategorii przychodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które są podstawą do ustalenia dochodu z kwalifikowanego IP (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy).

Podsumowując, Pana dochód w zakresie, w jakim został osiągnięty z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do kwalifikowanego IP na kontrahenta jest dochodem z kwalifikowanego IP (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy). Jest więc to rodzaj dochodu, który – przy zachowaniu zasad ustalenia podstawy opodatkowania określonych w art. 30ca ust. 3-5 ustawy oraz dopełnieniu obowiązków ewidencyjnych z art. 30cb – może podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku 5% (art. 30ca ust. 1 ustawy).

Dochód ten ustala się według zasad z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jako koszty uzyskania przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej należy rozpoznać koszty funkcjonalnie związane z działalnością podatnika, które w sposób bezpośredni albo pośredni przyczyniły się do powstania takiego przychodu.

Odnosząc się do Pana dalszych wątpliwości należy wskazać, że celem ustalenia podstawy opodatkowania musi Pan m.in. ustalić wskaźniki nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP. Przy ustalaniu wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Jak Pan zaznaczył w opisie okoliczności faktycznych sprawy w odniesieniu do wydatków wskazanych we wniosku:

Wobec tego wskazane we wniosku wydatki, w zakresie w jakim są przeznaczone na Pana poszczególne prace rozwojowe – ustalone z zachowaniem metody przyporządkowania, która najlepiej odzwierciedla związek poszczególnych wydatków z danymi pracami rozwojowymi i wytworzonym kwalifikowanym IP – można uwzględnić przy ustalaniu poszczególnych wskaźników nexus (art. 30ca ust. 4 lit. a ustawy). Suma ustalonych we wskazany sposób kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych IP będzie podstawą opodatkowania preferencyjną stawką podatku – 5%.

W konsekwencji poniesione przez Pana wydatki, do których odnosi się pytanie trzecie, które jest związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP, należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną działalność badawczo‑rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 powołanej ustaw.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako: „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).