Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 27 marca 2024 r., sygn. II SA/Gd 1044/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jolanta Górska Sędziowie: Sędzia WSA Krzysztof Kaszubowski Asesor WSA Justyna Dudek-Sienkiewicz (spr.) po rozpoznaniu w Gdańsku na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 27 marca 2024 r. sprawy ze skargi J. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Słupsku z dnia 29 września 2023 r. nr SKO.421.814.2023 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Skarga J. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Słupsku z dnia 29 września 2023 r. nr SKO.421.814.2023 wniesiona została w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

W dniu 31 lipca 2023 r. skarżąca złożyła do Burmistrza Miasta Łeby wniosek o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką sprawowaną nad niepełnosprawnym ojcem W. B.

Burmistrz Miasta Łeby decyzją z dnia 18 sierpnia 2023 r. odmówił skarżącej przyznania świadczenia pielęgnacyjnego wskazując, że nie została spełniona przesłanka zawarta w art. 17 ust. 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jednolity Dz.U. 2022r., poz. 615), zwanej dalej ustawą, ponieważ niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała po 18 roku życia.

Zaskarżoną w niniejszej sprawie decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Słupsku, po rozpatrzeniu odwołania J. B., utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.

Kolegium nie zgodziło się z organem pierwszej instancji w kwestii zaistnienia negatywnej przesłanki z art. 17 ust. 1b ustawy, gdyż nie jest dopuszczalne oparcie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego na tej części przepisu art. 17 ust. 1b ustawy, która została przez Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia 21 października 2014 r., sygn. akt K 38/13 uznana za niezgodną z Konstytucją. Niemniej, w ocenie Kolegium, zachodzi inna negatywna przesłanka uniemożliwiająca przyznanie skarżącej świadczenia pielęgnacyjnego, o której mowa w art. 17 ust. 5 pkt 2a ustawy. W. B. pozostaje bowiem w związku małżeńskim z K. B., która legitymuje się orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. Prawo do otrzymania świadczenia pielęgnacyjnego przez osoby wymienione w art. 17 ust. 1 ustawy ze względu na sprawowanie opieki nad osobą pozostającą w związku małżeńskim jest ograniczone wyłącznie do sytuacji, w której współmałżonek takiej osoby legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.