Wyrok NSA z dnia 13 marca 2024 r., sygn. I GSK 210/23

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Hanna Kamińska Sędzia NSA Piotr Pietrasz Sędzia del. WSA Grzegorz Dudar (spr.) po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Dyrektora Podkarpackiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Rzeszowie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 17 listopada 2022 r. sygn. akt I SA/Rz 560/22 w sprawie ze skargi K. R. na decyzję Dyrektora Podkarpackiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Rzeszowie z dnia 29 czerwca 2022 r. nr 9099-2022-305 w przedmiocie przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z dnia 17 listopada 2022 r., sygn. akt I SA/Rz 560/22 po rozpoznaniu sprawy ze skargi K.R.(dalej powoływany także jako skarżący) na decyzję Dyrektora Podkarpackiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Rzeszowie (dalej powoływany także jako DR ARiMR) z dnia 29 czerwca 2022 r. w przedmiocie odmowy przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego na 2019 r. uchylił zaskarżoną decyzję oraz orzekł o kosztach postępowania sądowego.

Skargę kasacyjną na powyższe orzeczenie sądu pierwszej instancji wniósł DR ARiMR zaskarżając je w całości. Zaskarżonemu wyrokowi na podstawie art. 174 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej: p.p.s.a.) zarzucił naruszenie przepisów prawa materialnego tj.:

1) art.145 § 1 pkt 1 lit. a p.p.s.a. w związku z art. 4 ust. 1 pkt a, b, c i art. 9 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającego przepisy dotyczące płatności bezpośrednich dla rolników na podstawie systemów wsparcia w ramach wspólnej polityki rolnej oraz uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 637/2008 i rozporządzenie Rady (WE) nr 73/2009, dalej powoływane jako "rozporządzenie nr 1307/2013" przez jego błędną wykładnię i przyjęcie za podstawę faktyczną, iż jedyną przesłanką którą wykonanie jest konieczne do przyznania uprawnień do gruntu jest władanie nim, a nie jego prawidłowe użytkowanie;