Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 18 kwietnia 2024 r. Luis Carlos i in. przeciwko Air Berlín Luftverkehrs KG, Sucursal en España i Air Berlín PLC & CO Luftverkehrs KG., sygn. połączone C-765/22 i C-772/22

Artykuły 7 i 35 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/848 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie postępowania upadłościowego w związku z motywem 72 tego rozporządzenianależy interpretować w ten sposób, że:prawo państwa wszczęcia wtórnego postępowania upadłościowego ma zastosowanie do sposobu postępowania wyłącznie z wierzytelnościami powstałymi po wszczęciu tego postępowania, a nie do sposobu postępowania z wierzytelnościami powstałymi między wszczęciem głównego postępowania upadłościowego a wszczęciem wtórnego postępowania upadłościowego.Artykuł 3 ust. 2 i art. 34 rozporządzenia (UE) 2015/848należy interpretować w ten sposób, że:majątkiem znajdującym się w państwie wszczęcia wtórnego postępowania upadłościowego jest tylko majątek znajdujący się na terytorium tego państwa członkowskiego w chwili wszczęcia tego postępowania.Artykuł 21 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/848należy interpretować w ten sposób, że:zarządca w głównym postępowaniu upadłościowym może usunąć majątek dłużnika z terytorium państwa członkowskiego innego niż państwo głównego postępowania upadłościowego, w sytuacji gdy wie on o istnieniu, po pierwsze, wierzytelności wynikających ze stosunku pracy przysługujących wierzycielom miejscowym na terytorium tego innego państwa członkowskiego, uznanych w orzeczeniach sądowych, a po drugie, o zajęciu zabezpieczającym majątku dokonanym w drodze orzeczenia sądu pracy tego ostatniego państwa członkowskiego.Artykuł 21 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/848należy interpretować w ten sposób, że:zarządca we wtórnym postępowaniu upadłościowym może wnieść powództwo o stwierdzenie bezskuteczności czynności prawnej dokonanej przez zarządcę w głównym postępowaniu upadłościowym.