Wyrok WSA w Warszawie z dnia 5 grudnia 2023 r., sygn. VII SA/Wa 1611/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Agnieszka Wilczewska- Rzepecka, Sędziowie sędzia WSA Artur Kuś, asesor WSA Iwona Ścieszka (spr.), Protokolant sekretarz sądowy Katarzyna Dawejnis po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 grudnia 2023 r. sprawy ze skargi Instytutu [...] we W. na decyzję Ministra Edukacji i Nauki z dnia 24 lutego 2023 r. nr 738/606/2022-1 w przedmiocie przyznania kategorii naukowej oddala skargę

Uzasadnienie

Minister Edukacji i Nauki (dalej: Minister) decyzją z 24 lutego 2023 r., działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2022 r. poz. 2000, ze zm., dalej: k.p.a.) oraz art. 269 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, ze zm., dalej: ustawa), po rozpatrzeniu wniosku Instytutu [...] (dalej: Instytut, skarżący) o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy decyzję własną z 29 lipca 2022 r. o przyznaniu Instytutowi kategorii naukowej A w dyscyplinie nauki fizyczne.

Minister zaznaczył, że we wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy Instytut zakwestionował prawidłowość dokonanej przez Komisję Ewaluacji Nauki (dalej: Komisja), dodatkowej oceny eksperckiej, której podlegały podmioty kandydujące do kategorii naukowej A+, a także przedstawił fakty i okoliczności, które – zdaniem Instytutu – uzasadniają przyznanie mu wyższej kategorii naukowej. Wywodził, że eksperci Komisji oceniający dorobek skarżącego kandydującego do kategorii naukowej A+ kierowali się błędnymi danymi, nie uwzględniając wszystkich dostępnych informacji o ewaluowanym podmiocie. Odnosząc się do oceny eksperta nr 1, wskazał na fakt niedostrzeżenia przez eksperta wszystkich, tj. 195 publikacji naukowych w dyscyplinie nauki fizyczne, co mogło się przełożyć – w opinii Podmiotu – na ostateczną, niemiarodajną opinię oceniającego. Zdaniem Instytutu, subiektywna i niereprezentatywna selekcja ekspercka dotyczy wyboru 21 publikacji z niewielką ogólną liczbą cytowań i niskim indeksem Hirsha (7). Instytut nie zgodził się z wynikiem porównania jego dorobku naukowego do dorobku Uniwersytetu we F. i określił ośrodek zagraniczny jako słabszy pod względem ilości publikacji i ich wpływu na ww. dyscyplinę. W przypadku opinii eksperta nr 2 Instytut wniósł zastrzeżenia dotyczące znajomości przez tego eksperta procedury i przepisów prawa, określających zasady ewaluacji. Jego zdaniem, charakter obecnej procedury ewaluacyjnej sprowadza ocenę działalności naukowej do poziomu poszczególnych dyscyplin i nie pozwala na pełne uwidocznienie wszystkich najistotniejszych atutów Instytutu, w tym interdyscyplinarności badań naukowych, która nie została dostrzeżona przez ekspertów. Wywodził, że pozanaukowe znaczenie działalności pracowników, którzy nierzadko wybierali polskie wydawnictwa jako miejsce publikacji materiałów pokonferencyjnych (np. [...]), mimo że współczynnik wpływu tych czasopism nie jest najwyższy w skali globalnej. Ponadto wskazano na inne aspekty, takie jak wsparcie naukowców ukraińskich w obliczu trwającej wojny.