Interpretacja indywidualna z dnia 8 kwietnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.53.2024.2.DD

Możliwości zmiany formy opodatkowania na ryczałt od dochodów spółek oraz uznania wskazanych we wniosku wydatków za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 lutego 2024 r. za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z 31 stycznia 2024 r., który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zmiany formy opodatkowania na ryczałt od dochodów spółek oraz uznania wskazanych we wniosku wydatków za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Z uwagi na braki formalne wniosku, wezwaliśmy Państwa, pismem z 13 marca 2024 r., o ich uzupełnienie. Wezwanie zostało odebrane 15 marca 2024 r., uzupełnienie do ww. wniosku wpłynęło 21 marca 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Przeważającą częścią działalności gospodarczej Spółki jest sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana (PKD 46.90.Z). Spółka zajmuje się przede wszystkim sprzedażą sprzętu i akcesoriów (…). Spółka jest polskim rezydentem podatkowym, a jej wspólnicy to osoby fizyczne, również będące polskimi rezydentami podatkowymi.

W momencie składania niniejszego wniosku Spółka rozważa zmianę formy opodatkowania na ryczałt od dochodów spółek. Z uwagi na fakt, że Spółka jest przedsiębiorstwem funkcjonującym na rynku od lat, w jej ramach dochodzi do różnego rodzaju zjawisk gospodarczych. Poniżej przedstawiony został opis niektórych z nich, mogących mieć wpływ na możliwość opodatkowania Wnioskodawcy ryczałtem od dochodów spółek w przyszłości oraz wysokości potencjalnego podatku.

Fundacja

Wspólnicy Spółki są założycielami Fundacji (…) (dalej: „Fundacja”) – Fundacji działającej na rzecz (…). Fundacja zajmuje się również edukacją społeczeństwa w tym zakresie. Wspólnicy Spółki zasiadają również w organach Fundacji. W związku z założeniem fundacji, wspólnicy Spółki nie posiadają żadnych praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji.

Faktoring

Spółka niejednokrotnie spotyka się z nieterminowym dokonywaniem płatności przez jej kontrahentów. Stąd w celu utrzymania płynności finansowej Spółka zawarła umowy faktoringu należnościowego i odwrotnego.

W konsekwencji Spółka uzyskuje środki z tytułu sprzedaży wierzytelności. W praktyce przychody z tego tytułu w 2023 r. wyniosły (…) rocznego przychodu Spółki. Może się jednak zdarzyć, że przychody z tego tytułu przekroczą (…) rocznych przychodów Spółki.

Transakcje z podmiotami powiązanymi

Spółka w ramach swojej działalności gospodarczej prowadzi transakcje z podmiotami powiązanymi w myśl art. 11a ust. 1 pkt 4 CITu polegającymi na świadczeniu usług oraz zakupie i sprzedaży towarów handlowych. Przychody z tytułu transakcji z podmiotami powiązanymi kształtują się następująco:

- (…) całości obrotu Spółki to przychody ze sprzedaży towarów i wyrobów do wszystkich powiązanych spółek,

- (…) całości obrotu Spółki to przychody ze sprzedaży usług o niskiej lub zerowej wartości dodanej do wszystkich powiązanych spółek.

Strata z grudnia 2023 r. – rozliczenie

Spółka wskazuje, że po rozliczeniu roku podatkowego 2023 za miesiąc grudzień 2023 r. najprawdopodobniej wykaże stratę podatkową – głownie z uwagi na sezonowość branży pszczelarskiej, która jest jej głównym rynkiem. W konsekwencji w okresie wiosna-lato Spółka odnosi zyski, w pozostałych okresach ponosi stratę lub wykazuje niewielki zysk.

PFRON

Spółka jest pracodawcą, który spełnia warunek określony w art. 21 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 44.), w związku z czym zobowiązana jest do płacenia miesięcznej składki na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (dalej: PFRON).

Świadczenia na rzecz kontrahentów

Spółka w ramach swojej działalności gospodarczej dokonuje różnego rodzaju świadczeń na rzecz swoich kontrahentów. W związku z tym Spółka ponosi koszty zakupu różnego rodzaju prezentów oraz spotkań biznesowych.

Celem omawianych świadczeń jest pozyskanie klientów biznesowych lub utrzymanie dobrych relacji biznesowych z dotychczasowymi klientami.

Darowizny

Spółka w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu przekazuje darowizny na rzecz organizacji pożytku publicznego oraz lokalnych stowarzyszeń. Celem tych darowizn jest budowanie relacji ze społecznościami lokalnymi oraz budowa wizerunku Spółki jako firmy społecznie odpowiedzialnej.

Benefity pracownicze

W celu zwiększenia atrakcyjności zatrudnienia w zakładzie pracy prowadzonym przez Spółkę, Wnioskodawca oferuje swoim pracownikom szereg udogodnień i dodatków pozapłacowych w formie m.in.:

- kart (…),

- nagród w konkursach (…),

- dodatków (…),

Łącznie zwane dalej: „Benefity pracownicze”.

W celu optymalizacji pracy i stosowania się pracowników do wytycznych właściwych dla danego działu, Spółka organizuje konkursy (…) skierowane dla pracowników działów produkcji i magazynowego. Każdy z działów biorących udział w ww. jest oceniany w skali punktowej. Na koniec konkursu przewidziane są nagrody, którymi w tych konkursach są:

- za I miejsce: impreza integracyjna organizowana dla całego zakładu pracy,

- za II miejsce: impreza integracyjna działu,

- za III miejsce: bony paliwowe.

Z kolei dodatek (…), to dodatek przyznawany za usprawnienia pracownicze. Usprawnienia pracownicze, będące projektami racjonalizatorskimi w Spółce, polegają na tym, że każdy pracownik Spółki ma możliwość zgłoszenia jakiegoś pomysłu odnośnie usprawnienia pracy w jakimkolwiek dziale firmy. Takie wnioski rozpatruje odpowiednia komisja, w której po dokonaniu analizy dany pomysł jest akceptowany albo odrzucony. Po zaakceptowaniu przez komisję zaproponowanej innowacji dział Płac otrzymuje listę osób do wypłacenia dodatku, po czym wypłaca pracownikowi dodatkowy składnik wynagrodzenia.

Benefity pracownicze cieszą się pozytywnym odbiorem wśród członków załogi Spółki, zwiększając pośrednio zaangażowanie i motywację pracowników Spółki do osiągania lepszych wyników. Wydatki finansowane są ze środków obrotowych. W Spółce nie funkcjonuje Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych.

Szkolenia

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka nabywa usługi szkoleniowe:

- dla poszczególnych działów Spółki, w zakresie księgowym, płacowym, obsługi klienta czy negocjacji zakupowych,

- dla poszczególnych grup pracowników – takich jak Akademia menadżera czy szkolenia dla członków zarządu.

Szkolenia te mają na celu podniesienie kwalifikacji poszczególnych pracowników, co pozwoli na lepsze wyniki wykonywanej przez nich pracy, co pośrednio ma wpływ zwiększenie obrotów Spółki.

Niedobory magazynowe

W ramach prowadzonej przez Spółkę gospodarki magazynowej zdarza się, że powstają tzw. niedobory inwentaryzacyjne. Niedobory te związane są z wydawaniem produktów do zezłomowania, szkodami powstałymi w transporcie i na magazynach.

W przypadku stwierdzenia takiego niedoboru, przedstawiciele Spółki przeprowadzają postępowanie wyjaśniającego co do przyczyny i okoliczności powstania rozbieżności w postaci niedoborów w środkach obrotowych, pozwalające stwierdzić jednoznacznie, że ujawniona w trakcie inwentaryzacji strata w towarach powstała, pomimo że pracownicy Spółki dołożyli należytej staranności w celu jej uniknięcia. Przeprowadzone postępowanie zakończone jest sporządzeniem odpowiedniego dokumentu wskazującego na przyczyny powstania niedoboru.

Spółka zalicza je obecnie do pozostałych kosztów operacyjnych.

Używanie samochodów i amortyzacja

Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarcze wykorzystuje:

- samochody dostawcze – mające zastosowanie do przewozu zakupionych i sprzedawanych produktów, wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej;

- samochody osobowe typu bus – wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej w celu przewozu pracowników na wystawy, wyjazdy szkoleniowe itp.,

- pozostałe samochody osobowe – wykorzystywane w trybie mieszanym – wykorzystywane na cele wyjazdów służbowych, wizyt u klientów, wyjazdów do sklepów firmowych, na magazyny zewnętrzne, do wyjazdów po drobne zakupy związane z działalnością Spółki, itp.

Fundacja rodzinna

Należy wskazać, że Spółka przewiduje, że w przyszłości część jej udziałów zostanie przeniesiona do fundacji rodzinnej, którą założą jej wspólnicy. Działanie te mogą zostać podjęte jeszcze w czasie opodatkowania Spółki ryczałtem. W konsekwencji Spółka będzie zmuszona do rezygnacji z opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek.

W piśmie z 21 marca 2024 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, wskazali Państwo m.in., że:

1. Rok podatkowy Spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym.

2. Spółka uzyskała dochód w wysokości umożliwiającej odliczenie wskazanej we wniosku straty za rok podatkowy 2023.

3. Pomiędzy Spółką a podmiotami powiązanymi, o których mowa w art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT dochodzi do następujących świadczeń:

- transakcje usługowe: tzn. usługi księgowe, kadrowe, transporty – które stanowią (…) całego przychodu Spółki;

- sprzedaż towarów i wyrobów do wszystkich powiązanych spółek – które stanowią (…) całości przychodu Spółki.

4. Mniej niż (…) przychodów z działalności osiągniętych w roku bezpośrednio poprzedzającym okres opodatkowania ryczałtem, liczonych z uwzględnieniem kwoty należnego podatku od towarów i usług, pochodzi z transakcji z podmiotami powiązanymi.

5. W związku:

- ze sprzedażą towarów i wyrobów do podmiotów powiązanych – wytwarzana jest wartość dodana pod względem ekonomicznym,

- z usługami księgowymi, kadrowymi, transportem – wytwarzana wartość dodana jest znikoma.

6. Kontrahenci, o których mowa w pytaniu Nr 7 wniosku, to podmioty niepowiązane ze Spółką, prowadzący działalność gospodarczą. Są to podmioty dokonujące zakupów towarów od Spółki.

7. Prezenty dla kontrahentów, o których mowa we wniosku, to towary znajdujące się w ofercie Spółki. Są to najczęściej:

- wyroby gotowe Spółki,

- towary handlowe związane ściśle z działalnością firmy czyli (…).

8. Spotkania z kontrahentami będą się zazwyczaj odbywać w siedzibie Spółki lub w siedzibie kontrahenta. Zdarza się jednak, że również w wynajmowanych lokalach, jeżeli jest to dla Spółki lub dla klienta bardziej dogodne.

Spotkania będą odbywać się z przedstawicielami kontrahentów i osobami decyzyjnymi w tych jednostkach. Celem spotkań z kontrahentami jest nawiązanie i podtrzymanie kontaktów biznesowych, budowa długotrwałych i osobistych relacji, tworzenie pozytywnego wizerunku firmy, promowanie marki oraz wzrost zainteresowania produktami Wnioskodawcy.

Wydatki ponoszone z tego tytułu to wydatki związane z organizacją spotkania, typu wynajem Sali czy poczęstunek. Dodatkowo Spółka w ramach spotkań będzie wręczać kontrahentom dobrowolnie i nieodpłatnie prezenty o różnej wartości: gadżety, słodycze i okolicznościowe upominki (np. świąteczne zestawy prezentów). Przekazywanie klientom podarunków ma na celu wykreowanie pozytywnej opinii o Wnioskodawcy, a także budowanie jego wizerunku jako godnego zaufania partnera gospodarczego. To również stanowi koszt spotkań.

9. Darowizny na rzecz organizacji pożytku publicznego oraz lokalnych stowarzyszeń pozwalają m.in. na utrzymanie wysokiej renomy Spółki w lokalnym środowisku. Wsparcie lokalnie poważanych podmiotów wpływa pozytywnie na relacje lokalne Spółki, ukazując ją jako podmiot społecznie odpowiedzialny. Taki wizerunek pozwala Spółce cieszyć się z większego zaufania i powodzenia wśród lokalnych nabywców jej usług.

10. Darowizny, o których mowa we wniosku wpisują się w filozofię społecznej odpowiedzialności (…). Darowizny są przekazywane na rzecz lokalnych ochotniczych jednostek straży pożarnej, szkół, fundacji i (…).

Ochotnicze straże pożarne to organizacje cieszące się dużym szacunkiem w społeczeństwach lokalnych (…) Polski. Często są to jedyne lub jedne z niewielu organizacji non profit znajdujących się w niewielkich ośrodkach tego regionu. Organizacje te wspierają formowanie się tzw. społeczeństwa obywatelskiego i szeroko pojętej odpowiedzialności mieszkańców za dobro wspólne. Ponadto ochotnicze straże pożarnej spełniają wiele celów ważnych z perspektywy lokalnych społeczności, w tym:

1) informowanie ludności o istniejących zagrożeniach pożarowych i ekologicznych oraz sposobach ochrony przed nimi,

2) rozwijanie i upowszechnianie kultury, sztuki, ochrony dóbr kultury oraz tradycji,

3) rozwijanie i krzewienie kultury fizycznej i sportu,

4) wychowanie dzieci i młodzieży, ze szczególnym uwzględnieniem wychowania dla bezpieczeństwa,

5) przeciwdziałanie wykluczeniu społecznemu oraz dyskryminacji osób i grup społecznych,

6) podtrzymywanie tradycji narodowej, pielęgnowanie polskości oraz rozwoju świadomości narodowej, obywatelskiej i kulturowej.

Ochotnicze straże pożarne nie byłyby w stanie wykonywać zamierzonych celów bez odpowiedniego finansowania. Stąd darowizny dokonywane przez mieszkańców oraz lokalnych przedsiębiorców (w tym Wnioskodawcę) umożliwiają działanie tych podmiotów, a pośrednio pozwalają na zrównoważony rozwój lokalnej społeczności.

Jeżeli zaś chodzi o szkoły, fundacje i (…), darowizny w postaci produktów (…) przekazywane na ich rzecz pozwalają na kompleksowy rozwój społeczeństwa lokalnego zaczynając od ich podstaw (najmłodsi – uczniowie szkół), aż po osoby związane ze środowiskiem naturalnym, rolniczym i (…) (fundacje, (…)). Działania takie pozwalają m.in. na:

- zwiększanie świadomości społecznej w obliczu globalnego spadku populacji (…), przez co możliwe jest zwiększenie zaangażowania w działania na rzecz ochrony (…), co wpływa bezpośrednio na otoczenie naturalne lokalnych społeczności,

- promowanie praktyk rolniczych przyjaznych dla (…), mających bezpośrednie przełożenie na zmiany w otoczeniu krajobrazu rolniczego i stosowane przez rolników środki ochrony roślin,

- promowanie produktów (…) jako zdrowszej alternatywy dla żywności przetworzonej.

Całokształt działań podejmowanych przez Spółkę pozytywnie wpływa na zrównoważony rozwój lokalnych społeczności, rozpoczynając od świadomości w zakresie roli (…) w społeczeństwie, kończąc na zachowaniu zdrowej diety i dbaniu o środowisko naturalne.

11. Darowizny pozwalają m.in. na utrzymanie wysokiej renomy Spółki w lokalnym środowisku. Wsparcie lokalnie poważanych podmiotów wpływa pozytywnie na relacje lokalne Spółki, ukazując ją jako podmiot społecznie odpowiedzialny. Taki wizerunek pozwala Spółce cieszyć się z większego zaufania i powodzenia wśród lokalnych nabywców jej usług.

12. Dzięki przekazywanym darowiznom społeczeństwo lokalne docenia rolę Spółki w jego rozwój, co przekłada się na pozytywną ocenę jego działalności. W konsekwencji tego typu działania zwiększają szansę na zakup produktów produkowanych przez Spółkę, a nie podmiot konkurencyjny.

13. Zaangażowanie Spółki w przekazywanie darowizn przedstawia Spółkę w pozytywnym świetle jako podmiot społecznie odpowiedzialny. W konsekwencji produkty Spółki są wybierane częściej niż te należące do konkurencji.

14. Spółka informuje o swoich działaniach w mediach społecznościowych, takich jak (…). Czasem pomiot obdarowany zamieszcza odpowiednią wzmiankę o otrzymanej darowiźnie poprzez swoje kanały medialne.

15. Darowizny są przekazywane na rzecz podmiotów niepowiązanych ze Spółką i jej udziałowcami.

16. Poprzez stwierdzenie: podatnik ryczałtu od dochodów spółek będzie mógł zaliczyć kwotę przekazanej darowizny jako koszt związany z działalnością gospodarczą, Spółka ma na myśli fakt niezakwalifikowania dokonanej darowizny jako wydatku niezwiązanego z działalnością gospodarczą w myśl art. 28m ust 1 pkt 2 CITu.

17. W związku z Benefitami pracowniczymi Spółka ponosi/będzie ponosiła wydatki na:

- imprezy integracyjne w ramach konkursu (…),

- bony paliwowe w ramach konkursu (…),

- karta (…),

- dodatki z tytułu usprawnień pracowniczych (…) polegają na tym, że każdy pracownik Spółki ma możliwość zgłoszenia jakiegoś pomysłu odnośnie usprawnienia pracy w jakimkolwiek dziale firmy. Takie wnioski rozpatruje odpowiednia komisja, w której po dokonaniu analizy dany pomysł jest akceptowany albo odrzucony. Po zaakceptowaniu przez komisję zaproponowanej innowacji dział Płac otrzymuje listę osób do wypłacenia dodatku, po czym wypłaca pracownikowi dodatkowy składnik wynagrodzenia.

W tym miejscu należy wyjaśnić czym jest Konkurs (…). Jest to konkurs organizowany w celu optymalizacji pracy i stosowania się pracowników do wytycznych właściwych dla danego działu – czyli konkursu opartego na metodzie (…). Konkursy (…) skierowane są dla pracowników działów produkcji i magazynowego Spółki.

Wydatki te będą udokumentowane fakturami lub dowodami wewnętrznymi.

18.W związku z opisanymi we wniosku Szkoleniami Spółka będzie ponosiła wydatki na:

- usługi szkoleniowe (kursy i szkolenia organizowane w formie spotkań „na żywo” lub online,

- materiały dydaktyczne związane z ww. kursami.

19. Z praktyki Spółki wynika, ze przyczyną powstania Niedoborów Magazynowych są:

- szkody powstałe w transporcie, np. do najczęstszych przypadków należy uszkodzenie towarów podczas ładowania lub rozładowywania, a także w wyniku wypadków drogowych

- szkody magazynowe, np. uszkodzenie towarów podczas manipulacji wózkami widłowymi lub innym sprzętem.

20. Spółka dochowuje należytej staranności w celu uniknięcia powstania opisanych Niedoborów Magazynowych, poprzez:

- wdrożenie kompleksowego systemu zarządzania zapasami i regularne audyty bezpieczeństwa,

- wprowadzenie procedury kontroli jakości i monitorowania stanu zapasów, aby na bieżąco wykrywać i zapobiegać potencjalnym zagrożeniom dla towarów,

- przeszkolenie personelu z zakresu właściwych praktyk magazynowych i bezpieczeństwa, zapewniając, że wszystkie operacje są realizowane zgodnie z najwyższymi standardami,

- zainstalowanie systemu zabezpieczeń, w tym monitoring wizyjny i alarmy antywłamaniowe, co znacząco ogranicza ryzyko kradzieży i uszkodzeń.

Pytania

1. Czy fakt założenia i prowadzenia fundacji przez wspólników Wnioskodawcy oraz pełnienie funkcji w organach fundacji wpłynie na możliwość opodatkowania Spółki ryczałtem od dochodów spółek?

2. Czy Spółka po wyborze opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek będzie miała prawo do rozliczenie ewentualnej straty podatkowej z 2023 r. zgodnie z art. 7 ust. 7 ustawy o CIT?

3. Czy w przypadku rezygnacji z opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek oraz późniejszej zmiany udziałowca Spółki (np. poprzez przekazanie części udziałów w spółce na rzecz Fundacji rodzinnej), będzie ona zobowiązana do zapłaty podatku od rozdysponowanego dochodu z tytułu zysku netto na podstawie art. 28n ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT?

4. Czy Spółka osiągając przychody z tytułu sprzedaży wierzytelności w ramach umów faktoringu należnościowego w wysokości większej niż 50% wszystkich przychodów będzie mogła wybrać opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek?

5. Czy Spółka osiągając przychody z tytułu transakcji z podmiotami powiązanymi w wysokości większej niż 50% wszystkich przychodów będzie mogła wybrać opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek?

(pytanie przeformułowane w uzupełnieniu wniosku z 21 marca 2024 r.)

6. Czy wydatki z tytułu PFRON należy uznać za wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT?

7. Czy opisane koszty świadczeń dokonywanych na rzecz kontrahentów Spółki należy uznać za wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT?

8. Czy darowizny opisane we wniosku należy uznać za wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT?

9. Czy wydatki z tytułu Benefitów pracowniczych należy uznać za wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT?

10. Czy wydatki z tytułu opisanych Szkoleń należy uznać za wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT?

11. Czy opisane niedobory magazynowe należy uznać za wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT?

12. Czy dokonywane przez Spółkę odpisy amortyzacyjne od samochodów wykorzystywanych do celów niewyłącznie związanych z działalnością gospodarczą należy uznać za wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że fakt założenia i prowadzenia fundacji przez wspólników Wnioskodawcy oraz pełnienie funkcji w organach fundacji nie wpływa na możliwość opodatkowania Spółki ryczałtem od dochodów spółek (dalej również: „ryczałtem”).

Zgodnie z treścią art. 28j ust. 1 pkt 4 CITu, opodatkowaniu ryczałtem może podlegać podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

(…)

 4) prowadzi działalność w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki akcyjnej, prostej spółki akcyjnej, spółki komandytowej, spółki komandytowo-akcyjnej, której odpowiednio udziałowcami, akcjonariuszami lub wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne nieposiadające praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciele (fundatorzy) lub beneficjenci fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym, z wyłączeniem fundatorów i beneficjentów fundacji rodzinnej.

Jak wynika z treści cytowanego przepisu, osoby będące odpowiednio udziałowcami, akcjonariuszami lub wspólnikami spółki opodatkowanej ryczałtem od dochodów spółek nie mogą posiadać praw do otrzymania świadczenia jako założyciele (fundatorzy) lub beneficjenci fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym.

Wspólnicy Wnioskodawcy w związku z założeniem opisanej fundacji nie posiadają żadnych praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji. W konsekwencji fakt założenia i prowadzenia przez nich fundacji nie wpływa na możliwość opodatkowania Spółki ryczałtem.

Ad. 2.

Zgodnie z treścią art. 7 ust. 7 CITu, podatnik, który w latach podatkowych poprzedzających pierwszy rok opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek osiągnął stratę ze źródła przychodów i nabył prawo do jej odliczenia na podstawie ust. 5:

 1) może obniżyć o wysokość tej nieodliczonej straty dochód ze źródła przychodów uzyskany w 2 latach podatkowych bezpośrednio poprzedzających pierwszy rok opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek kapitałowych, pod warunkiem stosowania tego opodatkowania przez okres co najmniej 4 lat podatkowych;

 2) traci prawo do tego odliczenia, począwszy od pierwszego roku opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek kapitałowych.

Spółka stoi na stanowisku, że po wyborze opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek będzie miała prawo do rozliczenie ewentualnej straty podatkowej z 2023 r. zgodnie z cytowanym art. 7 ust. 7 CITu.

Ad. 3.

Zdaniem Spółki, w przypadku rezygnacji z opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek oraz późniejszej zmiany udziałowca (np. poprzez przekazanie części udziałów w spółce na rzecz Fundacji rodzinnej) Spółka będzie zobowiązana do zapłaty podatku od rozdysponowanego dochodu z tytułu zysku netto na podstawie art. 28n ust. 1 pkt 4 CITu, w terminie, o którym mowa w art. 28t ust. 1 pkt 2 CITu.

Z uwagi na fakt, że Spółka najpierw samodzielnie zrezygnuje z opodatkowania ryczałtem, zastosowanie znajdzie do niej treść art. 28l ust. 1 CITu, zgodnie z którą podatnik opodatkowany ryczałtem traci prawo do tego opodatkowania z końcem:

1) roku podatkowego okresu, o którym mowa w art. 28f ust. 1 albo 2 – w przypadku gdy podatnik złoży informację o rezygnacji z opodatkowania ryczałtem.

Rezygnacja z estońskiego CIT jest możliwa wraz z końcem roku podatkowego mieszczącego się w 4-letnim okresie stosowania ryczałtu. Rezygnacja ta wykazywana jest w zeznaniu rocznym CIT-8E.

Z kolei zgodnie z art. 28n ust. 1 pkt 4 CITu podstawę opodatkowania ryczałtem stanowi:

4) dochód z tytułu zysku netto osiągnięty w roku podatkowym, w którym zakończył opodatkowanie ryczałtem.

Natomiast sama zapłata podatku będzie musiała nastąpić dopiero wówczas, gdy Spółka postanowi o dystrybucji zysku osiągniętego w trakcie opodatkowania ryczałtem.

Potwierdzeniem powyższego postępowania jest interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 22 sierpnia 2022 r. Znak: 0111-KDIB1-1.4010.112.2022.1.BS:

Tym samym Wnioskodawca w sytuacji podjęcia decyzji o rezygnacji z opodatkowania estońskim CIT po upływie 4-letniego okresu (lub wcześniej), nie będzie zobowiązany do opodatkowania jednorazowo niezwłocznie po zakończeniu opodatkowania w formie ryczałtu CIT, tj. do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po ostatnim roku opodatkowania ryczałtem CIT niewypłaconych udziałowcom zysków, które wypracowane zostały przez Spółkę w okresie objętym ryczałtem CIT, ale w przypadku podjęcia takiej decyzji Wnioskodawca będzie mógł opodatkowywać takie zyski dopiero w chwili ich faktycznego rozdysponowania, tj. przeznaczenia do dystrybucji w jakiejkolwiek formie, w tym w postaci wypłaty wspólnikom dywidendy.

Ad. 4.

Wnioskodawca twierdzi, że osiągając przychody z tytułu sprzedaży wierzytelności w ramach umów faktoringu należnościowego w wysokości większej niż 50% wszystkich przychodów nie będzie mogła wybrać opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek.

Zgodnie z treścią art. 28j ust. 1 CITu, opodatkowaniu ryczałtem może podlegać podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

(...)

2) mniej niż 50% przychodów z działalności osiągniętych w poprzednim roku podatkowym, liczonych z uwzględnieniem kwoty należnego podatku od towarów i usług, pochodzi:

a) z wierzytelności, (...).

Jak wynika z powyższego, fakt przekroczenia 50% udziału przychodów z wierzytelności w przychodach Spółki osiągniętych w poprzednim roku podatkowym uniemożliwi jej wybór opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek.

Stanowisko to potwierdził również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 23 grudnia 2022 r. Znak: 0111-KDIB1-1.4010.489.2022.1.BS: Zatem do wartości przychodów, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o CIT powinien wliczać wartość przychodów z tytułu zbycia wierzytelności własnych w ramach umowy faktoringu. W konsekwencji, jeżeli przychody z tego tytułu przekroczą 50% przychodów z działalności osiągniętych w poprzednim roku liczonych z uwzględnieniem kwot należnego podatku od towarów i usług, to Spółka nie będzie mogła skorzystać z ryczałtu od dochodów spółek, jako formy opodatkowania prowadzonej działalności gospodarczej.

Ad. 5.

Spółka stoi na stanowisku, że osiągając przychody z tytułu transakcji z podmiotami powiązanymi w wysokości większej niż 50% wszystkich przychodów, nadal będzie mogła wybrać opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek.

Zgodnie z treścią art. 28j ust. 1 CITu, opodatkowaniu ryczałtem może podlegać podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

(...)

2) mniej niż 50% przychodów z działalności osiągniętych w poprzednim roku podatkowym, liczonych z uwzględnieniem kwoty należnego podatku od towarów i usług, pochodzi:

 g) z transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 – w przypadku gdy w związku z tymi transakcjami nie jest wytwarzana wartość dodana pod względem ekonomicznym lub wartość ta jest znikoma.

W ramach opisywanych transakcji, w przeważającej ich części wytwarzana jest wartość dodana pod względem ekonomicznym. Jeżeli udział transakcji z podmiotami powiązanymi przekroczy 50% ogólnych przychodów spółki, lecz w związku z nimi wytwarzana będzie wartość dodana, Spółka zachowa prawo do opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek.

Ad. 6.

Zdaniem Spółki, wydatku z tytułu PFRON nie należy uznawać za wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Zgodnie z treścią art. 28m ustawy o CIT opodatkowaniu ryczałtem podlega m.in dochód odpowiadający wysokości wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą (dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą).

Jak wskazuje orzecznictwo tut. Organu dochody niezwiązane z działalnością gospodarczą mogą częściowo pokrywać się z dochodami stanowiącymi ukryte zyski. W przypadku jednak wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą nie jest konieczne i wymagane badanie powiązań z podmiotem, na rzecz którego dokonywana jest wypłata lub z którym dokonuje się transakcji (tak np. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 6 lipca 2022 r. Znak: 0111-KDIB1-2.4010.205.2022.2.AK).

Z przepisów ustawy CIT nie wynika wprost jakiego rodzaju wydatki mogą być uznane za dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Ustawodawca nie zdecydował się na sformułowanie w przepisie definicji ani nawet przykładowego katalogu tego rodzaju wydatków. Przepisy Rozdziału 6b ustawy CIT nie zawierają definicji legalnej wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. W związku z powyższym, aby ustalić jakie kategorie wydatków oraz kosztów mieszczą się w zakresie wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, należy odwołać się do znaczenia, jakie posiada niniejsze pojęcie w języku powszechnym.

Jak wskazuje się w praktyce, jedną z nieodłącznych cech działalności gospodarczej, która wyróżnia ją od innego rodzaju aktywności, jest jej zarobkowy charakter. Zatem za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą można uznać m.in. takie wydatki i koszty, które nie są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Nie ulega wątpliwości, że Spółka realizując cele zarobkowe, a zarazem zasadę społecznej odpowiedzialności biznesu, dąży do zwiększenia zatrudnienia. W konsekwencji, Spółka jest pracodawcą, który spełnia warunek określony w art. 21 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 44), w związku z czym zobowiązana jest do płacenia miesięcznej składki na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Spełnienie tego warunku jest ściśle związane z działalnością gospodarczą – trudno bowiem mówić o zwiększaniu zatrudnienia w celu innym niż związanym z tą działalnością.

Dodatkowo, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 36 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wpłat, o których mowa w art. 21 ust. 1 i w art. 23 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 573). W reżimie prawnym ryczałtu od dochodów spółek nie bierze się pod uwagę warunków stosowanych w klasycznym opodatkowaniu CIT.

Biorąc pod uwagę powyższe należy uznać, że wydatki na PFRON nie powinny być opodatkowane na gruncie Estońskiego CIT.

Ad. 7.

Spółka stoi na stanowisku, że koszty opisanych we wniosku świadczeń dokonywanych na rzecz kontrahentów Spółki nie stanowią wydatku niezwiązanego z działalnością gospodarczą zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, wydatki te związane są z pozyskiwaniem nowych klientów lub utrzymywaniem relacji biznesowych z dotychczasowymi klientami, co ma bezpośredni wpływ na wyniki działalności gospodarczej Spółki. W konsekwencji nie można uznać tych wydatków za niezwiązane z działalnością gospodarczą.

Ad. 8.

Zdaniem Spółki darowizny opisane w treści wniosku nie stanowią wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Na wstępie należy wskazać, że zgodnie z treścią art. 18g ust. 1 pkt 1 CITu podatnikowi przysługuje odliczenie od dochodu kwoty przekazanych darowizn na cele pożytku publicznego zgodnie z ustawą z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie w łącznej kwocie nieprzekraczającej 10% dochodu.

Zdaniem Spółki, przez analogię należy traktować darowizny przekazywane na działalność lokalnych stowarzyszeń i organizacji pożytku publicznego. Zatem skoro, na gruncie art. 18g ust. 1 pkt 1 CITu podatnik opodatkowany klasycznym CIT może od dochodu odliczyć łączną kwotę nieprzekraczającą 10% dochodu, to analogicznie podatnik ryczałtu od dochodów spółek będzie mógł zaliczyć kwotę przekazanej darowizny jako koszt związany z działalnością gospodarczą.

Należy podkreślić, że poprzez taką działalność Spółka daje wyraz wrażliwości społecznej na potrzeby publiczne w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu, do której wezwany jest każdy podmiot życia społeczno-gospodarczego. W związku z tym Spółka nie może zostać ukarana za działalność polegającą na wspieraniu działań publicznie pożytecznych poprzez opodatkowanie darowizny zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 jako wydatek niezwiązany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zatem należy uznać, że przekazywane darowizny na rzecz lokalnych stowarzyszeń i organizacji pożytku publicznego powinny być kwalifikowane jako wydatki związane z przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej. W świetle powyższego należy uznać, że omawianie darowizny nie będą stanowić wydatku niezwiązanego z działalnością gospodarczą, zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Ad. 9. (stanowisko przeformułowane w uzupełnieniu wniosku z 21 marca 2024 r.)

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki z tytułu Benefitów pracowniczych należy uznać za wydatek związany z działalnością gospodarczą zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Jak wskazano w treści wniosku, wydatki z tytułu Benefitów pracowniczych mają przełożenie na zaangażowanie i motywację pracowników Spółki do osiągania lepszych wyników. Co więcej, zwiększają atrakcyjność zakładu pracy Spółki.

W konsekwencji należy uznać, że wydatki na Benefity pracownicze przyczyniają się na rozwój i wynik finansowy Spółki, a co za tym idzie - mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki

Ad. 10.

Zdaniem Spółki, wydatki z tytułu opisanych Szkoleń nie stanowią wydatku niezwiązanego z działalnością gospodarczą zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Szkolenia te mają bowiem na celu podniesienie kwalifikacji poszczególnych pracowników, co pozwoli na lepsze wyniki wykonywanej przez nich pracy, co pośrednio ma wpływ zwiększenie obrotów Spółki.

Ad. 11.

Zdaniem Spółki, powstałe niedobory magazynowe nie będą stanowiły wydatku niezwiązanego z działalnością gospodarczą w myśl art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

W przypadku stwierdzenia takiego niedoboru, przedstawiciele Spółki przeprowadzają postępowanie wyjaśniającego co do przyczyny i okoliczności powstania rozbieżności w postaci niedoborów w środkach obrotowych, pozwalające stwierdzić jednoznacznie, że ujawniona w trakcie inwentaryzacji strata w towarach powstała, pomimo że pracownicy Spółki dołożyli należytej staranności w celu jej uniknięcia. Przeprowadzone postępowanie zakończone jest sporządzeniem odpowiedniego dokumentu wskazującego na przyczyny powstania niedoboru.

Zgodnie z linią interpretacyjną wyrażoną m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 21 marca 2008 r. sygn. IP-PB3-423-46/08-2/MS uzasadnione niedobory magazynowe mogą stanowić koszt uzyskania przychodu podatnika: Reasumując, Spółka może zaliczać do kosztów uzyskania przychodów wartości ujawnionych niedoborów towarów handlowych wykazywanych w trakcie inwentaryzacji kontrolnych oraz w rocznej inwentaryzacji magazynu, gdyż jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego są one uznane przez Wnioskodawcę za niezawinione - są normalnym, chociaż niechcianym następstwem prowadzenia działalności przy tak szerokim asortymencie oraz w tak szerokim zakresie i ich występowanie w toku działalności Spółki, pomimo dołożenia należytej staranności, jest nieuniknione.

Jak już wyżej wskazano, z przepisów CITu nie wynika wprost jakiego rodzaju wydatki mogą być uznane za dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Stąd też pośrednio można posiłkować się zasadami ogólnymi dotyczącymi kosztów uzyskania przychodów przy opodatkowaniu w formie klasycznego CIT. Jeżeli na gruncie CIT możliwe jest uznanie niedoborów magazynowych za koszt uzyskania przychodu, tym bardziej należy uznać, że w reżimie prawnym ryczałtu nie należy uznawać ich za wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą.

Ad. 12.

Spółka stoi na stanowisku, że dokonywane przez Spółkę odpisy amortyzacyjne od samochodów wykorzystywanych niewyłącznie do działalności gospodarczej (działalności mieszanej) należy uznać za wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Konieczność opodatkowania wynika wprost z treści z art. 28m ust. 4 pkt 2 lit. b ustawy o CIT, zgodnie z którego treścią do ukrytych zysków należy zaliczyć 50% wydatków i odpisów amortyzacyjnych oraz odpisów z tytułu trwałej utraty wartości, związanych m.in. z używaniem samochodów osobowych, które nie są wykorzystywane wyłącznie dla celów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytań). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji. Przede wszystkim przedmiotem interpretacji nie była ocena czy w istocie spełnione będą pozostałe przesłanki do korzystania z zasad opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek przez Państwa.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że rozważacie Państwo zmianę formy opodatkowania na ryczałt od dochodów spółek.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ściśle określają jakie warunki zobowiązany jest spełnić podatnik aby mógł wybrać formę opodatkowania w postaci ryczałtu od dochodu spółek, czyli tzw. estoński CIT.

Zgodnie z art. 28j ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”),

opodatkowaniu ryczałtem może podlegać podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

 1) (uchylony)

 2) mniej niż 50% przychodów z działalności osiągniętych w poprzednim roku podatkowym, liczonych z uwzględnieniem kwoty należnego podatku od towarów i usług, pochodzi:

 a) z wierzytelności,

 b) z odsetek i pożytków od wszelkiego rodzaju pożyczek,

 c) z części odsetkowej raty leasingowej,

 d) z poręczeń i gwarancji,

 e) z praw autorskich lub praw własności przemysłowej, w tym z tytułu zbycia tych praw,

f) ze zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych,

 g) z transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 - w przypadku gdy w związku z tymi transakcjami nie jest wytwarzana wartość dodana pod względem ekonomicznym lub wartość ta jest znikoma;

3) podatnik:

 a) zatrudnia na podstawie umowy o pracę co najmniej 3 osoby w przeliczeniu na pełne etaty, niebędące udziałowcami, akcjonariuszami ani wspólnikami tego podatnika, przez okres co najmniej 300 dni w roku podatkowym, a w przypadku gdy rokiem podatkowym nie jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych - przez co najmniej 82% dni przypadających w roku podatkowym, lub

 b) ponosi miesięcznie wydatki w kwocie stanowiącej co najmniej trzykrotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw z tytułu wypłaty wynagrodzeń na rzecz zatrudnionych na podstawie umowy innej niż umowa o pracę co najmniej 3 osób fizycznych, niebędących udziałowcami, akcjonariuszami ani wspólnikami tego podatnika, jeżeli w związku z wypłatą tych wynagrodzeń na podatniku ciąży obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych i składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych lub ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych;

 4) prowadzi działalność w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki akcyjnej, prostej spółki akcyjnej, spółki komandytowej, spółki komandytowo-akcyjnej, której odpowiednio udziałowcami, akcjonariuszami lub wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne nieposiadające praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciele (fundatorzy) lub beneficjenci fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym;

 5) nie posiada udziałów (akcji) w kapitale innej spółki, tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym lub w instytucji wspólnego inwestowania, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną oraz innych praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym;

 6) nie sporządza za okres opodatkowania ryczałtem sprawozdań finansowych zgodnie z MSR na podstawie art. 45 ust. 1a i 1b ustawy o rachunkowości;

 7) złoży zawiadomienie o wyborze opodatkowania ryczałtem, według ustalonego wzoru, do właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca pierwszego miesiąca pierwszego roku podatkowego, w którym ma być opodatkowany ryczałtem.

Określone wyżej warunki podatnik zobowiązany jest spełniać w każdym okresie opodatkowania ryczałtem.

Ad. 1.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Państwa Wspólnicy są założycielami Fundacji (…) – Fundacji działającej na rzecz ochrony (…). Wspólnicy zasiadają również w organach Fundacji. W związku z założeniem fundacji, Państwa wspólnicy nie posiadają żadnych praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji.

Przedmiotem Państwa wątpliwości w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 jest kwestia ustalenia, czy fakt założenia i prowadzenia fundacji przez Państwa Wspólników oraz pełnienie funkcji w organach fundacji wpłynie na możliwość opodatkowania Spółki ryczałtem od dochodów spółek.

Odnosząc się do powyższych wątpliwości wskazać należy, że pkt 4 powołanego wyżej art. 28j ust. 1 ustawy o CIT wyraźnie wskazuje, iż jednym z warunków umożliwiających opodatkowanie spółki ryczałtem jest nieposiadanie przez jego wspólnika (osobę fizyczną) praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciele (fundatorzy) lub beneficjenci fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym.

Literalne brzmienie ww. przepisu nie wyklucza zatem, by udziałowcami, akcjonariuszami lub wspólnikami spółek chcących skorzystać z opodatkowania ryczałtem były osoby fizyczne będące fundatorem fundacji. Niemniej jednak, jeśli takim udziałowcem, akcjonariuszem lub wspólnikiem jest założyciel (fundator) fundacji, to nie może on posiadać praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub jako beneficjent fundacji.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 166),

Zgodnie z art. 4 ww. ustawy,

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy o fundacjach,

Zgodnie natomiast z art. 44 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.),

Prawa majątkowe to natomiast prawa podmiotowe przysługujące wobec rzeczy lub przedmiotów materialnych niebędących rzeczami albo dóbr niematerialnych lub prawnych.

Zgodnie z regulacjami zawartym w ustawie o fundacjach, fundator fundacji samodzielnie ustala statut fundacji, określając m.in. jej cele, zasady, formy i zakres działalności, skład i organizację zarządu oraz sposób jego powoływania. Fundator ustala również nie tylko obowiązki ale również uprawnienia zarządu i jego członków. Fundator ustala także inne kwestie regulujące funkcjonowanie fundacji. Fundator określa krąg beneficjentów fundacji mając przy tym całkowitą swobodę w kształtowaniu obecnych i przyszłych beneficjentów a także proporcji w jakich będą oni partycypować w zyskach fundacji. Fundator może być również jednym z beneficjentów fundacji, o czym decyduje on sam.

Z przedstawionego zatem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego nie wynika, aby mogli być Państwo wykluczeni z opodatkowania ryczałtem z powodu niespełnienia warunku określonego w art. 28j ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT. Państwa Wspólnicy pomimo, że są założycielami Fundacji (fundatorami) oraz zasiadają w jej organach, nie posiadają bowiem żadnych praw majątkowych związanych z prawem do otrzymywania świadczenia jako założyciele (fundatorzy) lub jako beneficjenci Fundacji.

Reasumując, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 jest prawidłowe.

Ad. 2.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT,

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o CIT,

W myśl art. 7 ust. 5 ww. ustawy,

Z treści wniosku wynika, że po rozliczeniu roku podatkowego 2023 najprawdopodobniej wykażą Państwo stratę podatkową – głownie z uwagi na sezonowość branży (…), która jest Państwa głównym rynkiem. W konsekwencji w okresie wiosna-lato odnoszą Państwo zyski, w pozostałych okresach ponoszą stratę lub wykazują niewielki zysk. Uzyskali Państwo dochód w wysokości umożliwiającej odliczenie wskazanej we wniosku straty za rok podatkowy 2023.

Państwa wątpliwości w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 dotyczą ustalenia, czy po wyborze opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek będziecie mieli Państwo prawo do rozliczenie ewentualnej straty podatkowej z 2023 r. zgodnie z art. 7 ust. 7 ustawy o CIT.

W myśl art. 7 ust. 7 ustawy o CIT,

Zauważyć należy, że art. 7 ust. 7 ustawy o CIT stanowi odrębną od art. 7 ust. 5 tej ustawy podstawę rozliczania strat. W konsekwencji odliczenie, o którym mowa w art. 7 ust. 7 ustawy o CIT nie jest ograniczone żadnymi warunkami jakie zostały wskazane w art. 7 ust. 5 ustawy o CIT.

Zgodnie z literalnym brzmieniem art. 7 ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT, podatnik może obniżyć o wysokość nieodliczonej straty dochód ze źródła przychodów uzyskany w 2 latach podatkowych bezpośrednio poprzedzających pierwszy rok opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek.

Zatem dopuszczalne jest rozliczenie straty z dochodem osiągniętym przez podatnika w roku poprzedzającym rok podatkowy, w którym osiągnięto tę stratę.

Szczególne zasady odliczenia straty podatkowej zostały przedstawione w „Przewodniku do Ryczałtu od dochodów Spółek” z 23 grudnia 2021 r., w którym wskazano: Odliczenie straty na podstawie art. 7 ust. 7 ustawy o CIT od dochodu osiągniętego w roku podatkowym poprzedzającym pierwszy rok stosowania ryczałtu, podatnik dokonuje w zeznaniu podatkowym składanym za ten rok podatkowy. Natomiast dokonując odliczenia straty na podstawie art. 7 ust. 7 ustawy o CIT za drugi rok bezpośrednio poprzedzający pierwszy rok stosowania ryczałtu, podatnik jest zobowiązany złożyć korektę zeznania podatkowego.

Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy, należy uznać za dopuszczalne na podstawie art. 7 ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT rozliczenie ewentualnej straty podatkowej powstałej w roku podatkowym 2023 r. po wybraniu przez Państwa opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, w części, w jakiej umożliwia to wysokość wypracowanego przez Państwa dochodu w roku podatkowym 2022.

Mając powyższe na uwadze, w przedstawionym we wniosku opisie sprawy, na podstawie art. 7 ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT, będziecie mogli Państwo odliczyć stratę poniesioną w roku podatkowym bezpośrednio poprzedzającym okres opodatkowania ryczałtem od dochodu uzyskanego w roku podatkowym poprzedzającym ten rok

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Pamiętać jednakże należy, że w myśl art. 7 ust. 8 ustawy o CIT,

Ad. 3.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, że przewidują Państwo, iż w przyszłości część udziałów Spółki zostanie przeniesiona do fundacji rodzinnej, którą założą jej wspólnicy. Działania te mogą zostać podjęte jeszcze w czasie opodatkowania Spółki ryczałtem. W konsekwencji będziecie Państwo zmuszeni do rezygnacji z opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek.

W związku z powyższym powzięli Państwo następujące wątpliwości, czy w przypadku rezygnacji z opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek oraz późniejszej zmiany Państwa udziałowca (np. poprzez przekazanie części udziałów w spółce na rzecz Fundacji rodzinnej), będziecie Państwo zobowiązani do zapłaty podatku od rozdysponowanego dochodu z tytułu zysku netto na podstawie art. 28n ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 28l ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT,

Z przywołanego przepisu jasno wynika, że podatnik ma prawo zrezygnować z opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek z końcem każdego roku podatkowego, a nie dopiero na koniec 4-letniego okresu opodatkowania estońskim CIT.

Państwa zdaniem, w przypadku rezygnacji z opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek oraz późniejszej zmiany udziałowca (np. poprzez przekazanie części udziałów w spółce na rzecz Fundacji rodzinnej) będziecie Państwo zobowiązani do zapłaty podatku od rozdysponowanego dochodu z tytułu zysku netto na podstawie art. 28n ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, w terminie, o którym mowa w art. 28t ust. 1 pkt 2 ww. ustawy.

W myśl art. 28m ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT,

Z kolei stosownie do treści art. 28n ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT,

Zgodnie z art. 28h ust. 3 ustawy o CIT,

Z kolei zgodnie z art. 28h ust. 4 ww. ustawy,

Termin płatności ryczałtu został określony w art. 28t ustawy o CIT. Stosownie do art. 28t ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT,

W myśl art. 28t ust. 2 ustawy o CIT,

Artykuł 28t ust. 3 u.p.d.o.p., stanowi, że

Zatem mając na uwadze powyższe przepisy wskazać należy, że w sytuacji podjęcia decyzji o rezygnacji z opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek zysk z okresu opodatkowania ryczałtem będzie opodatkowany w momencie jego faktycznej redystrybucji. Oznacza to, że podatnik może zapłacić podatek dopiero w dniu wypłaty zysków osiągniętych w tym okresie po wyjściu z estońskiego CIT. Tym samym, jeżeli zysk jest reinwestowany, albo zatrzymywany w spółce i nie jest wypłacany do wspólników, to spółka nie ma obowiązku zapłaty podatku mimo, że spółka już nie jest podatnikiem ryczałtu od dochodów spółek.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości, mając na uwadze powyższe przepisy wskazać należy, że po zakończeniu opodatkowania Ryczałtem będziecie Państwo zobowiązani do zapłaty Ryczałtu z tytułu zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania Ryczałtem dopiero z chwilą jego rozdysponowania zgodnie z zasadami określonymi w art. 28t ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 3 jest prawidłowe.

Ad. 4.

Państwa wątpliwości w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 4 dotyczą ustalenia, czy osiągając przychody z tytułu sprzedaży wierzytelności w ramach umów faktoringu należnościowego w wysokości większej niż 50% wszystkich przychodów będziecie mogli Państwo wybrać opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek.

Zgodnie z art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT,

Zgodnie z art. 28l ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT,

Podatnik, aby móc wybrać ryczałt od dochodów spółek jest zobowiązany spełnić warunki określone w przepisach o ryczałcie. Dodatkowo przepisy te wyłączają wprost niektóre kategorie podatników z zakresu podmiotowego tej regulacji. Wyłączenie podmiotowe może mieć charakter trwały i wówczas dotyczy podmiotów, o których mowa w art. 28k ust. 1 pkt 1-4 ustawy o CIT. Może mieć również charakter czasowy i dotyczyć tych podmiotów, o których mowa w art. 28k ust. 1 pkt 5-6 ustawy o CIT.

Mając na uwadze Państwa wątpliwości należy zauważyć, iż wskazane w art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT warunki dotyczące struktury przychodów mają w zamierzeniu ograniczać możliwość korzystania z nowej formy opodatkowania tym podmiotom, które nie prowadzą aktywnej działalności gospodarczej, a swoje dochody opierają na pasywnych źródłach przychodów.

W przepisie art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o CIT ustawodawca wyklucza bowiem możliwość skorzystania z ryczałtu od dochodu spółek kapitałowych przez podmioty uzyskujące 50% lub więcej niż 50% przychodów z wierzytelności i innych tytułów wymienionych pod literami b) – g) tego przepisu (suma przychodów wymienionych w tym przepisie musi być mniejsza niż 50% przychodów z działalności z uwzględnieniem kwoty należnego podatku od towarów i usług).

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że z opisu sprawy wynika, iż niejednokrotnie spotykają się Państwo z nieterminowym dokonywaniem płatności przez kontrahentów. Stąd w celu utrzymania płynności finansowej zawarli Państwo umowy faktoringu należnościowego i odwrotnego. W konsekwencji uzyskujecie Państwo środki z tytułu sprzedaży wierzytelności. W praktyce przychody z tego tytułu w 2023 r. wyniosły (…) Państwa rocznego przychodu. Może się jednak zdarzyć, że przychody z tego tytułu przekroczą 50% rocznych przychodów.

W tym miejscu zauważyć należy, że umowa faktoringu nie jest zdefiniowana w polskich przepisach co oznacza, iż jest traktowana jako „umowa nienazwana”. Do umowy faktoringu znajdują zatem zastosowanie przede wszystkim przepisy art. 509 Kodeksu cywilnego mówiące o swobodzie przelewu wierzytelności. Zgodnie z ich treścią:

W następstwie umowy faktoringu następuje zmiana wierzyciela. W miejsce podmiotu, który dokonał sprzedaży towarów i usług i uzyskał w związku z tym roszczenie wobec dłużnika o zapłatę ceny za sprzedany towar lub usługę, roszczenie wobec dłużnika o zapłatę tej ceny przechodzi na faktora. Nie zmienia to jednak faktu, że w wyniku umowy faktoringu, faktorant otrzymuje od faktora środki finansowe, które odpowiadają całości lub części przenoszonych wierzytelności, przed terminem ich płatności. Celem takiego działania jest uzyskanie w miarę szybko kwoty pieniężnej, na jaką opiewa wierzytelność przelana na faktora. Faktorant, przelewając bowiem swoją wierzytelność, uzyskuje od faktora, nierzadko od razu, kwotę odpowiadającą jej wysokości pomniejszoną jedynie o prowizję faktora.

Z puntu widzenia faktoranta zawarcie umowy faktoringu ma więc na celu poprawę płynności finansowej wierzyciela, poprzez możliwość wcześniejszego dysponowania środkami finansowymi, należnymi takiemu wierzycielowi od dłużnika. Dzięki usłudze faktoringu podatnik uzyskuje środki finansowe zaraz po wystawieniu faktury, niezależnie od wskazanego terminu jej płatności. Zawarta przez Państwa umowa faktoringu również realizuje ten cel, bowiem jak wskazali Państwo: w celu utrzymania płynności finansowej Spółka zawarła umowy faktoringu należnościowego i odwrotnego.

Odnosząc powyższe do opisu sprawy, stwierdzić należy, że dokonują Państwo sprzedaży na rzecz faktora wierzytelności własnych. Zauważyć należy, że sprzedaż wierzytelności własnych jest odrębnym zdarzeniem od wcześniejszych operacji gospodarczych, w wyniku których powstał przychód należny, tj. od sprzedaży towarów kontrahentom.

Zatem mając na uwadze powyższe wskazać należy, że w istocie uzyskujecie Państwo przychody ze sprzedaży wierzytelności. Zatem do wartości przychodów, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o CIT powinni wliczać Państwo wartość przychodów z tytułu zbycia wierzytelności własnych w ramach umowy faktoringu. W konsekwencji, jeżeli przychody z tego tytułu przekroczą 50% przychodów z działalności osiągniętych w poprzednim roku liczonych z uwzględnieniem kwot należnego podatku od towarów i usług, to nie będą mogli skorzystać Państwo z ryczałtu od dochodów spółek, jako formy opodatkowania prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 4 jest prawidłowe.

Ad. 5.

Państwa wątpliwości w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 5 dotyczy ustalenia, czy osiągając przychody z tytułu transakcji z podmiotami powiązanymi w wysokości większej niż 50% wszystkich przychodów będą mogli Państwo wybrać opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek.

Podatnik, aby móc wybrać ryczałt od dochodów spółek jest zobowiązany łącznie spełnić wszystkie warunki określone w przepisie art. 28j ust. 1 ustawy o CIT. Przy czym warunki te podatnik musi spełniać w każdym okresie korzystania z tej formy opodatkowania. Dodatkowo przepisy rozdziału 6b ustawy o CIT wyłączają wprost niektóre kategorie podatników z zakresu podmiotowego tej regulacji. Wyłączenie podmiotowe może mieć charakter trwały i wówczas dotyczy podmiotów, o których mowa w art. 28k ust. 1 pkt 1-4 ustawy CIT. Może mieć również charakter czasowy i dotyczyć tych podmiotów, o których mowa w art. 28k ust. 1 pkt 5-6 ustawy CIT.

Zgodnie z powołanym powyżej art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. g ustawy o CIT,

Mając na uwadze Państwa wątpliwości należy zauważyć, iż wskazane w art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT warunki dotyczące struktury przychodów mają w zamierzeniu ograniczać możliwość korzystania z nowej formy opodatkowania tym podmiotom, które nie prowadzą aktywnej działalności gospodarczej, a swoje dochody opierają na pasywnych źródłach przychodów.

W przypadku transakcji, w związku z którymi nie jest wytwarzana wartość dodana pod względem ekonomicznym lub wartość ta jest znikoma (lit. g) – transakcje te ograniczone są do podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.

W przepisie art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. g ustawy o CIT ustawodawca wyklucza bowiem możliwość skorzystania z ryczałtu od dochodu spółek kapitałowych przez podmioty uzyskujące więcej niż 50% przychodów z transakcji z podmiotami powiązanymi ale wyłącznie w sytuacji, gdy w związku z tymi transakcjami nie jest wytwarzana wartość dodana pod względem ekonomicznym lub wartość ta jest znikoma.

Przy czym w myśl art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT,

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w ramach swojej działalności gospodarczej prowadzicie Państwo transakcje z podmiotami powiązanymi w myśl art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT polegającymi na świadczeniu usług oraz zakupie i sprzedaży towarów handlowych. Przychody z tytułu transakcji z podmiotami powiązanymi kształtują się następująco:

- (…) całości obrotu Spółki to przychody ze sprzedaży towarów i wyrobów do wszystkich powiązanych spółek, w związku z tymi transakcjami wytwarzana jest wartość dodana pod względem ekonomicznym,

- (…) całości obrotu Spółki to przychody ze sprzedaży transakcji usługowych, tzn. usług księgowych, kadrowych, transportowych, a więc usług o niskiej lub zerowej wartości dodanej do wszystkich powiązanych spółek.

Odnosząc się zatem do Państwa wątpliwości w niniejszej sprawie wskazać należy, że z literalnego brzmienia art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. g ustawy o CIT wynika, iż jednym z warunków opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek jest to aby u podatnika korzystającego z tej formy opodatkowania mniej niż 50% przychodów z działalności, osiągniętych w poprzednim roku podatkowym, liczonych z uwzględnieniem kwoty należnego podatku od towarów i usług, pochodziło z transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 – w przypadku gdy w związku z tymi transakcjami nie jest wytwarzana wartość dodana pod względem ekonomicznym lub wartość ta jest znikoma.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji wartości dodanej pod względem ekonomicznym. Zatem w pierwszej kolejności należy odnieść się do słownikowej definicji tego pojęcia. Zgodnie z Encyklopedią Zarządzania – ekonomiczna wartość dodana (EVA – Economical Value Added) obrazuje efekt gospodarowania przedsiębiorstwa. Stanowi jedną z najbardziej popularnych metod pomiaru wartości firmy. Bazuje na zasadzie osiągnięcia przez firmę stopy zwrotu z całego zainwestowanego kapitału o wartości przewyższającej jego koszt (https://mfiles.pl/pl/index.php/Ekonomiczna_warto %C5%9B%C4%87_dodana). Natomiast odnosząc się do pojęcia znikomy wskazać należy, że zgodnie z internetowym słownikiem języka polskiego, znikomy, to bardzo mały pod względem nasilenia, liczby, rozmiarów lub znaczenia» (https://sjp.pwn.pl).

Natomiast przez usługi o niskiej wartości dodanej należy rozumieć usługi o charakterze rutynowym, wspomagające działalność główną usługobiorcy, ogólnie lub łatwo dostępne, które nie przyczyniają się do powstania wartości dodanej dla usługodawcy lub usługobiorcy. Będą to zatem usługi, które charakteryzują się niskim poziomem ryzyka gospodarczego i nie mają istotnego wpływu na pozycję rynkową stron transakcji.

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że w przedstawionym we wniosku okolicznościach nie można uznać, iż świadczone przez Państwa, na rzecz podmiotów powiązanych usługi sprzedaży towarów i wyrobów będą stanowiły transakcje, w związku z którymi nie jest wytwarzana wartość dodana pod względem ekonomicznym lub wartość ta jest znikoma. Wskazane usługi sprzedaży towarów i wyrobów nie będą stanowiły bowiem usług wspomagających. Usług tych nie będzie można również uznać za usługi rutynowe, łatwo dostępne oraz charakteryzujące się niskim poziomem ryzyka. Usługi te niewątpliwie przyczynią się do powstania wartości dodanej zarówno dla Państwa jak i Państwa podmiotów powiązanych a wartość ta nie będzie znikoma.

Odnosząc się natomiast do wymienionych we wniosku usług księgowych, kadrowych i transportowych, zauważyć należy, że jak sami Państwo wskazali, wytwarzana w związku z tymi usługami wartość dodana jest znikoma.

Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy prawa oraz okoliczności przedstawione w opisie sprawy należy stwierdzić, że warunek określony w art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. g ustawy o CIT zostanie przez Państwa spełniony, o ile Państwa przychody z transakcji dotyczących usług księgowych, kadrowych i transportowych z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 będą mniejsze niż 50% Państwa przychodów z działalności osiągniętych w poprzednim roku podatkowym, liczonych z uwzględnieniem kwoty należnego podatku od towarów i usług.

Należy bowiem zauważyć, że warunek dotyczący uzyskiwania przychodów z transakcji z podmiotami powiązanymi na poziomie niższym niż 50% dotyczy wyłącznie sytuacji, w której w związku z tymi transakcjami nie jest wytwarzana wartość dodana pod względem ekonomicznym lub wartość ta jest znikoma. Natomiast jak wynika z przedstawionego przez Państwa zdarzenia w związku z transakcjami z podmiotami powiązanymi dotyczącymi:

- sprzedaży towarów i wyrobów – wytwarzana jest wartość dodana pod względem ekonomicznym,

- usług księgowych, kadrowych i transportowych – wytwarzana wartość dodana jest znikoma.

Organ podziela zatem Państwa stanowisko, iż osiągając przychody z tytułu transakcji z podmiotami powiązanymi wysokości większej niż 50% wszystkich przychodów, nadal będą mogli Państwo wybrać opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek, z zastrzeżeniem, że przychód z transakcji dotyczących usług księgowych, kadrowych i transportowych, od których wytwarzana wartość dodana jest znikoma, będzie mniejszy niż 50% Państwa przychodów z działalności osiągniętych w poprzednim roku podatkowym, liczonych z uwzględnieniem kwoty należnego podatku od towarów i usług.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 5, z powyższym zastrzeżeniem, należało uznać za prawidłowe.

Jednakże pamiętać należy, że jak już wskazano, w przepisie art. 28j ust. 2 ustawy o CIT jest mowa o sumie przychodów z tytułów wymienionych pod literami a) - g) tego przepisu.

Ad. 6

Stosownie do art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT,

Z przepisów ustawy o CIT nie wynika wprost jakiego rodzaju wydatki mogą być uznane za dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Ustawodawca nie zdecydował się na sformułowanie w przepisie definicji ani nawet przykładowego katalogu tego rodzaju wydatków.

Przepisy Rozdziału 6b ustawy o CIT nie zawierają definicji legalnej wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. W związku z powyższym, aby ustalić jakie kategorie wydatków oraz kosztów mieszczą się w zakresie wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, należy odwołać się do znaczenia, jakie posiada niniejsze pojęcie w języku powszechnym. W tym aspekcie warto odnotować, że jedną z immanentnych cech działalności gospodarczej, która wyróżnia ją od innego rodzaju aktywności, jest jej zarobkowy charakter. Zatem za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą możną uznać m.in. takie wydatki i koszty, które nie są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W związku z powyższym podczas określania, czy dany wydatek lub koszt stanowi wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą można pomocniczo posiłkować się praktyką podmiotu, jak również bogatym orzecznictwem sądów administracyjnych, w zakresie kwalifikacji wydatków oraz kosztów do kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy CIT.

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z 23 grudnia 2021 r. opracowanymi przez Ministerstwo Finansów w formie Przewodnika do Ryczałtu od dochodów spółek za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą będą uznane publicznoprawne wydatki o charakterze sankcyjnym, np. kary, grzywny czy odsetki od nieterminowego uregulowania zobowiązania podatkowego. Takie wydatki oprócz tego, że mają charakter sankcyjny, nie są również poniesione w celu osiągnięcia, zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów jak również ich ponoszenie nie jest podstawa prowadzenia działalności gospodarczej.

Dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika odpowiada wysokości takich wydatków.

Sposób kwalifikacji tego dochodu uzależniony jest od indywidualnego stanu faktycznego, w jakim pozostaje spółka. W ocenie wydatków kwalifikujących się do tego rodzaju dochodów można się posiłkować kwalifikacją wydatków do kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, wynikającą z praktyki podmiotu. Wprawdzie pojęcie „wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą” nie jest tożsame z pojęciem „wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów”, jednak należy zwrócić uwagę na podobieństwo, jakie może je cechować. Podobieństwa pomiędzy wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą a wydatkami niestanowiącymi kosztów uzyskania przychodu, należy upatrywać przede wszystkim w celu ich poniesienia. Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Te same cele powinny realizować wydatki związane z działalnością gospodarczą.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że jesteście Państwo pracodawcą, który spełnia warunek określony w art. 21 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, w związku z czym zobowiązani jesteście Państwo do płacenia miesięcznej składki na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.

Państwa wątpliwości w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 6 dotyczą ustalenia, czy wydatki z tytułu PFRON należy uznać za wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Odnosząc się do powyższego, należy wskazać, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 36 ustawy o CIT,

niemniej jednak wydatek ten spełnia definicję kosztu uzyskania przychodów, o którym mowa z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa oraz opis zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że wpłaty na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 44), nie są wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą i tym samym nie podlegają opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek.

Zatem, zgodzić należy się z Państwem, że wydatków z tytułu PFRON nie należy uznawać za wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

W związku z powyższym, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 6 należało uznać za prawidłowe.

Ad. 7

Z opisu sprawy wynika, że w ramach swojej działalności gospodarczej dokonujecie Państwo różnego rodzaju świadczeń na rzecz swoich kontrahentów. W związku z tym ponosicie Państwo koszty zakupu różnego rodzaju prezentów oraz spotkań biznesowych. Kontrahentami są podmioty niepowiązane z Państwem, prowadzące działalność gospodarczą. Są to podmioty dokonujące zakupów towarów od Państwa.

Prezentami dla kontrahentów są towary znajdujące się w Państwa ofercie. Są to najczęściej Państwa wyroby gotowe oraz towary handlowe związane ściśle z Państwa działalnością czyli (…).

Spotkania z kontrahentami będą się zazwyczaj odbywać w Państwa siedzibie lub w siedzibie kontrahenta. Zdarza się jednak, że również w wynajmowanych lokalach, jeżeli jest to dla Państwa lub dla klienta bardziej dogodne. Spotkania będą odbywać się z przedstawicielami kontrahentów i osobami decyzyjnymi w tych jednostkach. Celem spotkań z kontrahentami jest nawiązanie i podtrzymanie kontaktów biznesowych, budowa długotrwałych i osobistych relacji, tworzenie pozytywnego wizerunku firmy, promowanie marki oraz wzrost zainteresowania Państwa produktami.

Wydatki ponoszone z tego tytułu to wydatki związane z organizacją spotkania, typu wynajem Sali czy poczęstunek. Dodatkowo w ramach spotkań będziecie Państwo wręczać kontrahentom dobrowolnie i nieodpłatnie prezenty o różnej wartości: gadżety, słodycze i okolicznościowe upominki (np. świąteczne zestawy prezentów). Przekazywanie klientom podarunków ma na celu wykreowanie pozytywnej opinii o Spółce, a także budowanie Państwa wizerunku jako godnego zaufania partnera gospodarczego.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, czy opisane koszty świadczeń dokonywanych na rzecz Państwa kontrahentów należy uznać za wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Wskazać należy, że wydatki na spotkania biznesowe z kontrahentami, jak i wydatki na prezenty dla kontrahentów mają co do zasady związek z działalnością gospodarczą. Ponoszone są one w celu podtrzymania i umocnienia kontaktów z kontrahentami i mają związek z uzyskiwaniem przychodów.

Mogą być zatem uznane za związane z działalnością wydatki na spotkania biznesowe z kontrahentami, jak i wydatki na prezenty, jeżeli ich przekazanie miało na celu stworzenie dobrych relacji z kontrahentem. Jak bowiem wskazują Państwo w opisie sprawy, celem omawianych świadczeń jest pozyskanie klientów biznesowych lub utrzymanie dobrych relacji biznesowych z dotychczasowymi klientami.

Podkreślić jednakże w tym miejscu należy, że pełna weryfikacja okoliczności ponoszenia, zasadności i związku z prowadzoną działalnością wymienionych we wniosku wydatków na spotkania biznesowe z kontrahentami oraz na prezenty wręczane kontrahentom możliwa będzie w postępowaniu dowodowym, które zastrzeżone jest dla innych trybów postępowania. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie jest bowiem uprawniony do przeprowadzania postępowania dowodnego.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, iż wydatki na spotkania biznesowe z kontrahentami, jak i wydatki na różnego rodzaju prezenty pozostają w bezpośrednim związku z Państwa działalnością gospodarczą i nie będą stanowiły wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

W świetle powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 7 należało uznać za prawidłowe.

Ad. 8

Z opisu sprawy wynika, że w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu przekazujecie Państwo darowizny na rzecz organizacji pożytku publicznego oraz lokalnych stowarzyszeń. Celem tych darowizn jest budowanie relacji ze społecznościami lokalnymi oraz budowa wizerunku Spółki jako firmy społecznie odpowiedzialnej.

Zauważyć należy, że nie istnieje uniwersalna definicja zjawiska społecznej odpowiedzialności biznesu, dlatego można odwołać się do działań wskazanych w Komunikacie Komisji Europejskiej z dnia 25 października 2011 r. skierowanej do Parlamentu Europejskiego, Rady Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów – „Odnowiona strategia UE na lata 2011-2014 dotycząca społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw”.

We wskazanym dokumencie zostało wprost stwierdzone, że: Strategiczne podejście do CSR ma coraz większe znaczenie dla konkurencyjności przedsiębiorstw. Może przynieść korzyści w zakresie zarządzania ryzykiem, oszczędności kosztów, dostępu do kapitału, relacji z klientami, zarządzania zasobami ludzkimi i potencjału innowacyjnego. Ponieważ CSR wymaga zaangażowania zainteresowanych stron wewnątrz przedsiębiorstwa i poza nim, umożliwia to przedsiębiorstwom lepsze prognozowanie i wykorzystanie szybko zmieniających się oczekiwań ze strony społeczeństwa i warunków prowadzenia działalności, CSR może zatem stymulować rozwój nowych rynków i sprzyja tworzeniu nowych możliwości wzrostu gospodarczego. Zajmując się kwestiami odpowiedzialności społecznej, przedsiębiorstwa mogą budować długoterminowe zaufanie pracowników, konsumentów i obywateli, tworząc podstawę pod zrównoważone modele biznesowe. Większe zaufanie z kolei przyczynia się do tworzenia otoczenia, w którym przedsiębiorstwa mogą podejmować inicjatywy innowacyjne i rozwijać się.

Aktualną definicją społecznej odpowiedzialności biznesu (ang. Corporate Social Responsibility CSR) jest definicja zawarta w normie PN-ISO 26 000 odpowiedzialność organizacji za wpływ jej decyzji i działań (produkty, serwis, procesy) na społeczeństwo i środowisko, poprzez przejrzyste i etyczne zachowanie, które:

- przyczynia się do zrównoważonego rozwoju, zdrowia i dobrobytu społeczeństwa;

- bierze pod uwagę oczekiwania interesariuszy;

- jest zgodne z obowiązującym prawem i spójne z międzynarodowymi normami zachowania;

- jest spójne z organizacją i praktykowane w jej relacjach.

Społeczna odpowiedzialność biznesu to strategia zarządzania, zgodnie z którą przedsiębiorstwa w swoich działaniach dobrowolnie uwzględniają interesy społeczne, aspekty środowiskowe, czy relacje z różnymi grupami interesariuszy, w szczególności z pracownikami. Bycie społecznie odpowiedzialnym oznacza inwestowanie w zasoby ludzkie, w ochronę środowiska, relacje z otoczeniem firmy i informowanie o tych działaniach, co przyczynia się do wzrostu konkurencyjności przedsiębiorstwa i kształtowania warunków dla zrównoważonego rozwoju społecznego i ekonomicznego.

Należy zwrócić uwagę na aspekt świadomości działań podatnika oraz przyjętą przez niego strategię ich realizacji. CSR ma na celu budowanie pozytywnego odbioru danego podmiotu w społeczeństwie. Zaufanie konsumentów, obywateli ma w przyszłości przełożyć się na osiągnięcie celów finansowych, a więc powiększenie przychodów. Realizacja celów CSR nie następuje zatem przez sam wydatek ale przez zbudowanie wizerunku podmiotu, który przełoży się na skutki finansowe. Świadome inwestowanie w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu wymaga informowania o tych działaniach. Takie działania powinny wynikać z wcześniejszej strategii i planu działania, na które podatnik może powołać się w przypadku wątpliwości kategoryzacji wydatku.

Zatem, uznać należy, że czynniki te przemawiają za tym, iż ponoszone wydatki na realizację tego procesu mogą służyć realizacji podstawowego celu prowadzonej działalności gospodarczej jakim jest osiąganie zysków.

Z przedstawionego zdarzenia wynika, że darowizny na rzecz organizacji pożytku publicznego oraz lokalnych stowarzyszeń pozwalają m.in. na utrzymanie wysokiej renomy Spółki w lokalnym środowisku. Wsparcie lokalnie poważanych podmiotów wpływa pozytywnie na relacje lokalne Spółki, ukazując ją jako podmiot społecznie odpowiedzialny. Taki wizerunek pozwala Spółce cieszyć się z większego zaufania i powodzenia wśród lokalnych nabywców jej usług. Dzięki przekazywanym darowiznom społeczeństwo lokalne docenia Państwa rolę w jego rozwój, co przekłada się na pozytywną ocenę jego działalności. W konsekwencji tego typu działania zwiększają szansę na zakup produktów produkowanych przez Państwa, a nie podmiot konkurencyjny. O swoich działaniach informujecie Państwo w mediach społecznościowych, takich jak (…). Czasem pomiot obdarowany zamieszcza odpowiednią wzmiankę o otrzymanej darowiźnie poprzez swoje kanały medialne. Darowizny są przekazywane na rzecz podmiotów niepowiązanych ze Spółką i jej udziałowcami.

Mając na uwadze powyższe należy uznać, że przekazane darowizny na rzecz organizacji pożytku publicznego oraz lokalnych stowarzyszeń nie będą uznawane za niezwiązane z działalnością gospodarczą.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 8 jest prawidłowe.

Ad. 9

Z opisu sprawy wynika, że w celu zwiększenia atrakcyjności zatrudnienia w zakładzie pracy, oferujecie Państwo swoim pracownikom szereg udogodnień i dodatków pozapłacowych w formie m.in.: kart (…), nagród w konkursach (…), dodatków (…) (Benefity pracownicze).

W celu optymalizacji pracy i stosowania się pracowników do wytycznych właściwych dla danego działu, organizujecie Państwo konkursy (…) skierowane dla pracowników działów produkcji i magazynowego. Każdy z działów biorących udział w ww. jest oceniany w skali punktowej. Na koniec konkursu przewidziane są nagrody, którymi w tych konkursach są:

- za I miejsce: impreza integracyjna organizowana dla całego zakładu pracy,

- za II miejsce: impreza integracyjna działu,

- za III miejsce: bony paliwowe.

W związku z Benefitami pracowniczymi ponoszą/będą ponosili Państwo wydatki na:

- imprezy integracyjne w ramach konkursu (…),

- bony paliwowe w ramach konkursu (…),

- karta (…),

- dodatki z tytułu usprawnień pracowniczych (…).

Dodatek (…), to dodatek przyznawany za usprawnienia pracownicze. Usprawnienia pracownicze, będące projektami racjonalizatorskimi, polegają na tym, że każdy Państwa pracownik ma możliwość zgłoszenia jakiegoś pomysłu odnośnie usprawnienia pracy w jakimkolwiek dziale firmy. Takie wnioski rozpatruje odpowiednia komisja, w której po dokonaniu analizy dany pomysł jest akceptowany albo odrzucony. Po zaakceptowaniu przez komisję zaproponowanej innowacji dział Płac otrzymuje listę osób do wypłacenia dodatku, po czym wypłaca pracownikowi dodatkowy składnik wynagrodzenia.

Benefity pracownicze cieszą się pozytywnym odbiorem wśród członków Państwa załogi, zwiększając pośrednio zaangażowanie i motywację Państwa pracowników do osiągania lepszych wyników. Wydatki finansowane są ze środków obrotowych. Wydatki te będą udokumentowane fakturami lub dowodami wewnętrznymi.

Państwa wątpliwości budzi kwestia, czy wydatki z tytułu Benefitów pracowniczych należy uznać za wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

W ocenie Organu, wydatki poniesione przez Państwa na Benefity pracownicze, tj. dodatki pozapłacowe w formie m.in.: kart (…), nagród w konkursach (…), dodatków (…) nie będą stanowić wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Jak wskazali Państwo, wydatki te przyczyniają się do rozwoju i wyniku finansowego Spółki, a co za tym idzie – mają związek z prowadzoną przez Państwa działalnością gospodarczą. W związku z tym, należy uznać, że wydatki na Benefity pracownicze będą związane z osiągnięciem przychodów oraz z zabezpieczeniem i zachowaniem ich źródła, bowiem wydatki te mają przełożenie na zaangażowanie i motywację Państwa pracowników do osiągania lepszych wyników oraz zwiększają atrakcyjność zakładu pracy. Ponadto jak Państwo wskazali benefity powyższe stanowią dodatki pozapłacowe.

Biorąc pod uwagę opis sprawy i powołane powyżej przepisy wydatki poniesione przez Państwa z tytułu Benefitów pracowniczych nie powinny zostać zakwalifikowane jako wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą.

W świetle powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 9 należało uznać za prawidłowe.

Ad. 10

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest ustalenie, czy wydatki z tytułu opisanych Szkoleń należy uznać za wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Z wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabywają Państwo usługi szkoleniowe:

- dla poszczególnych działów, w zakresie księgowym, płacowym, obsługi klienta czy negocjacji zakupowych,

- dla poszczególnych grup pracowników – takich jak Akademia menadżera czy szkolenia dla członków zarządu.

W związku z opisanymi we wniosku Szkoleniami będą ponosili Państwo wydatki na:

- usługi szkoleniowe (kursy i szkolenia organizowane w formie spotkań „na żywo” lub online,

- materiały dydaktyczne związane z ww. kursami.

Szkolenia te mają na celu podniesienie kwalifikacji poszczególnych pracowników, co pozwoli na lepsze wyniki wykonywanej przez nich pracy, co pośrednio ma wpływ zwiększenie Państwa obrotów.

Biorąc pod uwagę powołane powyżej zasady posiłkowania się kwalifikacją wydatków do kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, należy stwierdzić, że ponoszone przez Państwa wydatki na usługi szkoleniowe dla poszczególnych działów oraz poszczególnych grup pracowników nie będą stanowiły wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT. Takie wydatki, jak wynika z wniosku, służą podniesieniu kwalifikacji poszczególnych pracowników co poprzez osiąganie przez nich lepszych wyników w wykonywanej pracy, pośrednio wpłynie na zwiększenie Państwa obrotów.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 10 należało uznać za prawidłowe.

Jednakże zauważyć należy, że szkolenia dla członków zarządu, o ile są podmiotami będącymi udziałowcem, akcjonariuszem albo wspólnikiem lub podmiotami powiązanymi bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem, akcjonariuszem albo wspólnikiem w określonych sytuacjach mogą być uznane za ukryty zysk w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 2 i ust. 3 ustawy o CIT. Kwestia ta nie jest jednak przedmiotem Państwa pytania dotyczącego wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Ad. 11

Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej przez Państwa gospodarki magazynowej zdarza się, że powstają tzw. niedobory inwentaryzacyjne. Niedobory te związane są z wydawaniem produktów do zezłomowania, szkodami powstałymi w transporcie i na magazynach. W przypadku stwierdzenia takiego niedoboru, przedstawiciele Spółki przeprowadzają postępowanie wyjaśniającego co do przyczyny i okoliczności powstania rozbieżności w postaci niedoborów w środkach obrotowych, pozwalające stwierdzić jednoznacznie, że ujawniona w trakcie inwentaryzacji strata w towarach powstała, pomimo że pracownicy Spółki dołożyli należytej staranności w celu jej uniknięcia. Przeprowadzone postępowanie zakończone jest sporządzeniem odpowiedniego dokumentu wskazującego na przyczyny powstania niedoboru. Obecnie niedobory magazynowe zaliczają Państwo do pozostałych kosztów operacyjnych.

Z Państwa praktyki wynika, że przyczyną powstania Niedoborów Magazynowych są:

- szkody powstałe w transporcie, np. do najczęstszych przypadków należy uszkodzenie towarów podczas ładowania lub rozładowywania, a także w wyniku wypadków drogowych,

- szkody magazynowe, np. uszkodzenie towarów podczas manipulacji wózkami widłowymi lub innym sprzętem.

Dochowują Państwo należytej staranności w celu uniknięcia powstania opisanych Niedoborów Magazynowych, poprzez:

- wdrożenie kompleksowego systemu zarządzania zapasami i regularne audyty bezpieczeństwa,

- wprowadzenie procedury kontroli jakości i monitorowania stanu zapasów, aby na bieżąco wykrywać i zapobiegać potencjalnym zagrożeniom dla towarów,

- przeszkolenie personelu z zakresu właściwych praktyk magazynowych i bezpieczeństwa, zapewniając, że wszystkie operacje są realizowane zgodnie z najwyższymi standardami,

- zainstalowanie systemu zabezpieczeń, w tym monitoring wizyjny i alarmy antywłamaniowe, co znacząco ogranicza ryzyko kradzieży i uszkodzeń.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości dotyczących ustalenia, czy opisane niedobory magazynowe należy uznać za wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT, wskazać należy, że co do zasady koszty nabycia towarów handlowych są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów z tytułu ich zbycia. Poniesienie tych kosztów było celowe, a powstawanie niedoborów magazynowych jest związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika.

Z powyższych względów, jeżeli analiza okoliczności powstania niedoborów magazynowych, całokształtu działalności prowadzonej przez Państwa oraz działań podjętych przez Państwa w celu zabezpieczenia się przed powstawaniem niedoborów, będzie prowadziła do wniosku, że powstające niedobory magazynowe:

- są zdarzeniem losowym,

- powstają w trakcie normalnego i racjonalnego działania Spółki,

- są niezależne od Państwa woli,

- są niezawinione przez Państwa,

- nie wynikają z braku dochowania przez Państwa należytej staranności,

nie będzie można traktować ich jako wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 11, należy uznać za prawidłowe.

Ad. 12

Z zawartego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarcze wykorzystujecie Państwo:

- samochody dostawcze – mające zastosowanie do przewozu zakupionych i sprzedawanych produktów, wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej;

- samochody osobowe typu bus – wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej w celu przewozu pracowników na wystawy, wyjazdy szkoleniowe itp.,

- pozostałe samochody osobowe – wykorzystywane w trybie mieszanym – wykorzystywane na cele wyjazdów służbowych, wizyt u klientów, wyjazdów do sklepów firmowych, na magazyny zewnętrzne, do wyjazdów po drobne zakupy związane z działalnością Spółki, itp.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy dokonywane przez Państwa odpisy amortyzacyjne od samochodów wykorzystywanych do celów niewyłącznie związanych z działalnością gospodarczą należy uznać za wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Organ podatkowy podziela Państwa stanowisko, iż dokonywane przez Państwa odpisy amortyzacyjne od samochodów wykorzystywanych niewyłącznie do działalności gospodarczej (działalności mieszanej) należy uznać za wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Wskazać bowiem należy, że ustawodawca uregulował wprost powyższe zagadnienie wprowadzając do ustawy o CIT art. 28m ust. 4a, zgodnie z którym

Jeżeli zatem składnik majątku nie jest wykorzystywany wyłącznie na cele działalności gospodarczej, to w konsekwencji podatnik jest obowiązany część wydatków, odpisów amortyzacyjnych oraz odpisów z tytułu trwałej utraty wartości, związanych z używaniem tego składnika majątku, zaliczyć do wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Zauważyć należy, że z literalnego brzmienia przepisu art. 28m ust. 4a ustawy o CIT, wynika, iż dyspozycją tego przepisu objęte zostały wydatki i odpisy amortyzacyjne oraz odpisy z tytułu trwałej utraty wartości, związane z używaniem samochodów osobowych, środków transportu lotniczego, taboru pływającego oraz innych składników majątku.

Tym samym, skoro jak wynika z opisu sprawy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystujecie Państwo m.in. samochodu osobowe, użytkowane w trybie mieszanym to podstawą opodatkowania ryczałtem w analizowanym przypadku będą odpisy amortyzacyjne w wysokości 50%.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że dokonywane przez Państwa odpisy amortyzacyjne samochodów osobowych, które nie będą wykorzystywane wyłącznie na cele działalności gospodarczej należy zaliczyć do dochodów niezwiązanych z działalnością gospodarczą w wysokości 50% tych wydatków i opodatkować ryczałtem od dochodów spółek zgodnie z art. 28m ust. 4a pkt 2 ustawy o CIT.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 12, należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.