Wyrok Trybunału (siódma izba) z dnia 11 kwietnia 2024 r. Direktor na Direktsia „Obzhalvane i danachno-osiguritelna praktika“ Sofia pri Tsentralno upravlenie na Natsionalna agentsia za prihodite przeciwko „Legafact“ EOOD., sygn. C-122/23

Dyrektywę Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zmienioną dyrektywą Rady 2009/162/UE z dnia 22 grudnia 2009 r.,należy interpretować w ten sposób, że:nie stoi ona na przeszkodzie przepisom krajowym przyjętym przez państwo członkowskie na podstawie art. 287 tej dyrektywy, ze zmianami, które uzależniają skorzystanie ze zwolnienia z podatku od wartości dodanej (VAT) przewidzianego w rzeczonej dyrektywie, ze zmianami, dla małych przedsiębiorstw od warunku, by podatnik, którego roczny obrót lub obrót mierzony w okresie dwóch kolejnych miesięcy przekracza kwotę wskazaną dla tego państwa członkowskiego w tym przepisie, złożył w wyznaczonym terminie wniosek o rejestrację do celów VAT.Dyrektywę Rady 2006/112, zmienioną dyrektywą 2009/162należy interpretować w ten sposób, że:nie sprzeciwia się ona przepisom krajowym, które przewidują, że naruszenie przez podatnika obowiązku złożenia w terminie, w przypadkach, o których mowa w pkt 1 niniejszej sentencji, wniosku o rejestrację do celów podatku od wartości dodanej (VAT) skutkuje powstaniem zobowiązania podatkowego, pod warunkiem że przepisy te, o ile i w zakresie, w jakim nie ograniczają się do odzyskania VAT z tytułu transakcji dokonanych w okresie, w którym podatek ten zostałby wykazany na fakturze, gdyby podatnik wywiązał się w terminie z ciążącego na nim obowiązku rejestracji do celów VAT, po pierwsze, są zgodne z zasadą skuteczności zwalczania naruszeń zharmonizowanych zasad w dziedzinie VAT, a po drugie, spełniają wymogi proporcjonalności, zgodnie z orzecznictwem Trybunału.