Wyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 11 kwietnia 2024 r. Credit Agricole Bank Polska SA przeciwko AB., sygn. C-183/23

Artykuł 6 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1215/2012 z dnia 12 grudnia 2012 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych należy interpretować w ten sposób, że:w sytuacji gdy ostatnie znane miejsce pobytu będącego konsumentem pozwanego obywatela państwa trzeciego znajduje się na terytorium państwa członkowskiego sądu, przed który wniesiono pozew, a sąd ten nie jest w stanie ustalić aktualnego miejsca zamieszkania tego pozwanego ani też nie dysponuje poszlakami pozwalającymi stwierdzić, że zamieszkuje on w rzeczywistości na terytorium innego państwa członkowskiego czy też opuścił terytorium Unii Europejskiej, jurysdykcja do rozpoznania sporu w tej sprawie nie jest określana przez prawo państwa członkowskiego tego sądu, lecz przez art. 18 ust. 2 tego rozporządzenia, zgodnie z którym właściwy do rozpoznania sporu w tej sprawie jest sąd okręgu, w którym znajduje się ostatnie znane miejsce zamieszkania tego pozwanego.