Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 20 marca 2024 r., sygn. I SA/Bk 54/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz, Sędziowie sędzia WSA Justyna Siemieniako, sędzia WSA Dariusz Marian Zalewski (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Marta Anna Lawda, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 20 marca 2024 r. sprawy ze skargi M. sp. z o.o. w B. na decyzję Naczelnika Podlaskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Białymstoku z dnia 20 grudnia 2023 r. nr 318000-COP.4103.56.2023 w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za wrzesień, listopad i grudzień 2019 r. i styczeń, luty, kwiecień, maj, lipiec 2020 r. oraz nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za październik 2019 r., marzec i czerwiec 2020 r. oraz ustalenia dodatkowego zobowiązania w podatku od towarów i usług za wrzesień, październik, listopad i grudzień 2019 r. i styczeń – lipiec 2020 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

I. Rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym:

1. Zaskarżoną decyzją z 20 grudnia 2023 r. nr 318000-COP.4103.56.2023 Naczelnik Podlaskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Białymstoku (dalej powoływany jako: Naczelnik PUCS, organ) utrzymał w mocy decyzję z 20 czerwca 2023 r.

nr 318000-CKZ-3.2.5001.57.2023.13 w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za wrzesień, listopad, grudzień 2019 r. i styczeń, luty, kwiecień, maj, lipiec 2020 r. oraz nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za październik 2019 r. i marzec, czerwiec 2020 r. oraz ustalenia dodatkowego zobowiązania w podatku od towarów i usług za wrzesień, październik, listopad, grudzień 2019 r. i styczeń, luty, marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec 2020 r. – wydaną względem M. sp. j. (aktualnie w wyniku przekształcenia następcą prawnym jest M. sp. z o.o. – dalej powoływana jako skarżąca, Spółka).

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ przywołał motywy decyzji wydanej w I instancji. Stwierdzono, że faktury na których jako wystawca widnieje B. sp. z o.o.., o łącznej wartości 1.288.327,83 zł (wartość netto 1.047.421 zł, podatek VAT 240.906,83 zł), mające potwierdzać zakup narzędzi marek Festool, RUBl i Lamello, w szczególności zestawów wierteł, pił tarczowych, tarcz do cięcia – nie dokumentują rzeczywiście przeprowadzonych transakcji. Skutkiem powyższego stwierdzono, że Spółka dokonała nieuprawnionego obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z ww. faktur, które nie odzwierciedlały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, czym naruszyła przepisy art. 86 ust. 1 i art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm., dalej jako: u.p.t.u.).