Wyrok NSA z dnia 28 grudnia 2023 r., sygn. I OSK 2025/22

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Stojanowski Sędziowie Sędzia NSA Marian Wolanin Sędzia del. WSA Jakub Zieliński (spr.) po rozpoznaniu w dniu 28 grudnia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej U. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 23 czerwca 2022 r., sygn. akt III SA/Kr 65/22 sprawie ze skargi U. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Tarnowie z dnia 2 listopada 2021 r. nr SKO.NP/4115/418/2021 w przedmiocie przyznania świadczenia pielęgnacyjnego 1. uchyla zaskarżony wyrok, 2. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy S. z dnia 16 września 2021 r., nr GOPS.5211.69.11.2021, 3. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Tarnowie na rzecz U. S. kwotę 720,- (słownie: siedemset dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania za obie instancje.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie (dalej zwany też: "WSA" "Sąd I instancji") wyrokiem z dnia 23 czerwca 2022 r. o sygn. akt III SA/Kr 65/22 oddalił skargę U.S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Tarnowie z dnia 2 listopada 2021 r. sygn. akt SKO.NP/4115/418/2021 w sprawie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego. Wyrok ten zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Wójt Gminy S., po rozpoznaniu wniosku z 11 marca 2021 r., decyzją z dnia 16 września 2021 r. znak: GOPS.5211.69.11.2021 odmówił U.S. przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad niepełnosprawną matką A.K.

W ocenie organu I instancji brak jest dokumentów, które mogłyby potwierdzać zaprzestanie lub rezygnację skarżącej z zatrudnienia w związku z koniecznością sprawowania opieki nad matką. W związku z powyższym w sprawie nie jest spełniona przesłanka rezygnacji z zatrudnienia w celu sprawowania opieki na osobą potrzebującą. Zauważono, ze skarżąca pracowała w Gminnym Ośrodku Pomocy Społecznej w S. na podstawie umów zlecenia w okresie od 07 marca 2006 r. do 30 września 2020r. , wykonując usługi opiekuńcze i pielęgnacyjne w miejscu zamieszkania podopiecznych. Ponieważ zatrudnienie było zawarte na podstawie umowy zlecenia, brak jest dokumentów jakie mogłyby świadczyć, że rezygnacja skarżącej z zatrudnienia nastąpiła w związku z koniecznością sprawowania opieki nad matką. Ponadto organ zauważył, iż matka skarżącej ma siedmioro dzieci, a wykonywana przez nie praca, czy zamieszkiwanie w innych miejscowościach nie powinny, w ocenie organu, stanowić przeszkody do realizacji obowiązku alimentacyjnego wobec matki. Organ zaznaczył, że obowiązek alimentacyjny nie musi polegać na osobistej obecności, może ograniczać się do wsparcia finansowego na rzecz osoby uprawnionej. Skoro wskazane w oświadczeniu dzieci nie mogą sprawować osobistej opieki nad matką, to nie ma przeszkód, aby opiekę taką sprawowała skarżąca, zaś koszty związane z opieką, pokrywane były przez pozostałe dzieci, w ramach ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego.