Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 8 kwietnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.73.2024.2.KW
Możliwość zastosowania szczególnej procedury dla dostawy telefonów komórkowych i ustalenie podstawy opodatkowania zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o VAT.
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe w części dotyczącej możliwości zastosowania szczególnej procedury dla dostawy telefonów komórkowych stanowiących towary używane i ustalenia podstawy opodatkowania zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy oraz nieprawidłowe w części dotyczącej możliwości zastosowania szczególnej procedury dla dostawy telefonów komórkowych nieuznanych za towary używane i ustalenia podstawy opodatkowania zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
31 stycznia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 16 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości zastosowania szczególnej procedury dla dostawy telefonów komórkowych i ustalenia podstawy opodatkowania zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 28 marca 2024 r. (wpływ 3 kwietnia 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która w 2021 roku prowadziła działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca był w 2021 roku czynnym podatnikiem podatku VAT.
Wnioskodawca zajmuje się sprzedażą detaliczną sprzętu telekomunikacyjnego, w tym skupem i sprzedażą używanych telefonów komórkowych. W momencie zakupu telefonów od osób fizycznych, telefony mogły być, ale nie musiały posiadać oryginalnego pudełka i być zapakowane w oryginalne opakowanie. Telefony komórkowe nie posiadały gwarancji producenta. Były nabywane od osób fizycznych za pomocą portali internetowych. Po nabyciu sprzęt był wnikliwie sprawdzany przez Wnioskodawcę pod kątem prawidłowości działania i zgodności z opisem na portalu internetowym przy zakupie telefonu. Wnioskodawca przy nabyciu części telefonów wysyłał do sprzedającego druk umowy celem potwierdzenia transakcji. Stałą częścią umowy był dopisek, że sprzedawca oświadcza, że przedmiot sprzedaży jest w pełni sprawny, nigdy nie został użyty, a jego opakowanie zabezpiecza plomba fabryczna w nienaruszonym stanie. Natomiast telefony zakupione na podstawie takich umów miały bardzo różne ślady użycia, również te, które były fabrycznie zapakowane. Często sprzęt ten również miał odległą datę produkcji. Część telefonów wymagała naprawy. Należy więc uznać, że były to towary używane w powszechnym rozumieniu tego terminu. Nie były to towary nowe.
Wnioskodawca sprzedawał ww. towary używane, ustalając podstawę opodatkowania na podstawie przepisu art. 120 ust. 4 ustawy o VAT, czyli jako marżę, stanowiącą różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszoną o kwotę podatku.
W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał następujące informacje:
1.Jakiego okresu dotyczy sprzedaż zakupionych przez Pana telefonów komórkowych od osób fizycznych, z zastosowaniem szczególnej procedury w zakresie towarów używanych, objęta zakresem zadanego we wniosku pytania?
Odpowiedź: Sprzedaż dotyczy okresu: 2021-2022.
2.Czy prowadzi Pan ewidencję, która zawiera informacje dotyczące transakcji zakupu telefonów komórkowych, objętych zakresem zadanego we wniosku pytania? Jeżeli tak, prosimy o wskazanie jakie informacje zawiera prowadzona przez Pana ewidencja (np. dane nabywcy, data i kwota nabycia, nazwa zakupionego towaru itd.)?
Odpowiedź: Jest prowadzona ewidencja.
Zawiera następujące informacje:
-dane nabywcy,
-datę nabycia,
-nazwę zakupionego towaru,
-kwotę nabycia.
3.Czy do sprzedaży telefonów komórkowych, o których mowa w opisie sprawy przy zastosowaniu procedury VAT-marża, wykorzystuje Pan ww. towary nabyte od podmiotów, o których mowa w art. 120 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług (…)?
Odpowiedź: Tak, podatnik wykorzystuje towary nabyte od podmiotów, o których mowa w art. 120 ust. 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
4.W jaki sposób osoby fizyczne, o których mowa we wniosku, dokumentują sprzedaż towarów na Pana rzecz? Czy na wystawionych dokumentach jest wskazana cena nabycia towaru?
Odpowiedź: Na ogół strony umowy zawierają umowę w formie pisemnej nabycia towaru. Są też zapisy transakcji w formie mailowej lub przez inny komunikator. Jest wskazana cena.
5.Czy posiada Pan np. oświadczenia sprzedawców lub inne dokumenty stanowiące podstawę do uznania nabywanych towarów za towary używane?
Odpowiedź: Tak, podatnik posiada od części zbywców takie oświadczenia. Natomiast podatnik nie weryfikuje tożsamości osób, od których kupuje towar przez internet. Są to osoby fizyczne, z którymi kontaktuje się na odległość.
6.Czy nabywane przez Pana telefony komórkowe, o których mowa w opisie sprawy, posiadają wizualne znamiona ich używania (faktycznego korzystania z nich)? Jeżeli tak, to należy opisać jakie?
Odpowiedź: Towary posiadają ślady używania, np. nie są fabrycznie zapakowane albo posiadają inne ślady używania. Są również towary używane ale bez żadnych śladów używania.
7.Czy nabywane przez Pana telefony komórkowe będące przedmiotem wniosku są towarami używanymi w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy o podatku od towarów i usług?
Odpowiedź: Tak są to towary używane.
Pytanie
Czy Wnioskodawca postępował słusznie sprzedając zakupione telefony komórkowe od osób fizycznych z zastosowaniem szczególnej procedury w zakresie towarów używanych i ustalając podstawę opodatkowania na podstawie przepisu art. 120 ust. 4 ustawy o VAT, tj. uznając, że podstawą opodatkowania podatkiem VAT jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku?
Pana stanowisko w sprawie
Wnioskodawca postępuje słusznie sprzedając zakupione telefony komórkowe od osób fizycznych z zastosowaniem szczególnej procedury w zakresie towarów używanych i ustalając podstawę opodatkowania na podstawie przepisu art. 120 ust. 4 ustawy o VAT, tj. uznając, że podstawą opodatkowania podatkiem VAT jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.
Uzasadnienie
Jak stanowi przepis art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.
Przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7 ustawy o VAT (ust. 1 pkt 5 omawianego artykułu).
Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych ustawodawca w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT określił, że przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).
Opodatkowanie w systemie marży jest ograniczone do pewnej kategorii towarów używanych, oraz istotne jest przy tym, od kogo towary używane zostały nabyte.
Stosownie do art. 120 ust. 10 cyt. ustawy, przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:
- osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
- podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
- podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
- podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
- podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
Zgodnie z art. 120 ust. 14 ustawy o VAT, podatnik może stosować ogólne zasady opodatkowania do dostaw, do których stosuje się przepisy ust. 10 i 11. W przypadku zastosowania ogólnych zasad podatnik ma prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego od towarów, o których mowa w ust. 11, w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy u tego podatnika z tytułu dostawy tych towarów.
Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy między innymi towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania wszystkiego co stanowi zapłatę z tytułu sprzedaży, pomniejszonego o kwotę należnego podatku. Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od określonej kategorii podmiotów. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marży uprawnieni są wszyscy podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy.
Wspólną cechą wszystkich przypadków, o których mowa w art. 120 ust. 10 ustawy, warunkujących zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania marży, jest to, że we wcześniejszej fazie obrotu podmiot sprzedający używany towar pozbawiony był prawa do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego przy jego nabyciu. Dotyczy to zarówno osób, które nie są podatnikami tego podatku i już z tego powodu pozbawione są możliwości obniżenia podatku należnego, jak i osób, które wprawdzie są podatnikami tego podatku, ale z różnych powodów prawo do obniżenia podatku należnego im nie przysługiwało.
Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że skoro przedmiotem sprzedaży przez Wnioskodawcę jest sprzęt stanowiący towary używane, w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy, a Wnioskodawca jak wynika z opisu sprawy nabywa ww. towary od podmiotów wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy, to spełniona jest przesłanka umożliwiająca stosowanie przy sprzedaży tych urządzeń procedury opodatkowania marży, przewidzianej w art. 120 ust. 4 ustawy.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe w części dotyczącej możliwości zastosowania szczególnej procedury dla dostawy telefonów komórkowych stanowiących towary używane i ustalenia podstawy opodatkowania zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy oraz nieprawidłowe w części dotyczącej możliwości zastosowania szczególnej procedury dla dostawy telefonów komórkowych nieuznanych za towary używane i ustalenia podstawy opodatkowania zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Według ust. 2 powołanego artykułu:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Definicję towarów, w stosunku do których mają zastosowanie szczególne procedury VAT marża zawiera art. 120 ustawy.
W myśl art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy:
Przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112).
Stosownie do art. 120 ust. 4 ustawy:
W przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.
Zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy:
Przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7.
Na mocy art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy:
Przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika.
Należy zaznaczyć, że opodatkowanie w systemie marży jest ograniczone do pewnej kategorii towarów używanych oraz istotne jest przy tym, od kogo towary używane zostały nabyte.
I tak, stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy:
Przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:
1)osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2)podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3)podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4)podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5)podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
Według art. 120 ust. 14 ustawy:
Podatnik może stosować ogólne zasady opodatkowania do dostaw, do których stosuje się przepisy ust. 10 i 11. W przypadku zastosowania ogólnych zasad podatnik ma prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego od towarów, o których mowa w ust. 11, w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy u tego podatnika z tytułu dostawy tych towarów.
Przepisy ustawy przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy – między innymi – towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania wszystkiego co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej. Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył w celu odsprzedaży, od określonej kategorii podmiotów. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marży uprawnieni są wszyscy podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy.
Wspólną cechą wszystkich przypadków, o których mowa w art. 120 ust. 10 ustawy, warunkujących zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania marży, jest to, że we wcześniejszej fazie obrotu podmiot sprzedający używany towar pozbawiony był prawa do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego przy jego nabyciu. Dotyczy to zarówno osób, które nie są podatnikami tego podatku i już z tego powodu pozbawione są możliwości obniżenia podatku należnego, jak i osób, które wprawdzie są podatnikami tego podatku, ale z różnych powodów prawo do obniżenia podatku należnego im nie przysługiwało.
Analiza przedstawionego opisu sprawy oraz powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że ma Pan prawo przy sprzedaży towaru „używanego” – noszącego znamiona używania – do zastosowania szczególnej procedury VAT marży. W przypadku, gdy przedmiotem sprzedaży przez Pana jest sprzęt – telefony komórkowe – stanowiący towar używany w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy, który został nabyty od podmiotów wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy, to spełniona jest przesłanka umożliwiająca stosowanie przy sprzedaży tych urządzeń procedury opodatkowania marży przewidzianej w art. 120 ust. 4 ustawy. Zatem, dokonując dostawy towarów używanych (używanych telefonów komórkowych) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, może Pan określić podstawę opodatkowania zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy (jako marżę stanowiącą różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszoną o kwotę podatku).
W związku z tym, Pana stanowisko w części dotyczącej możliwości zastosowania szczególnej procedury dla dostawy telefonów komórkowych stanowiących towary używane i ustalenia podstawy opodatkowania zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy, uznaję za prawidłowe.
Z kolei w odniesieniu do towarów – telefonów komórkowych nabytych przez Pana i przeznaczonych do sprzedaży, które są fabrycznie zapakowane i – jak wskazał Pan we wniosku – nie posiadają żadnych śladów używania, należy jeszcze raz podkreślić, że określenie dla towaru „używany” wskazuje, że nie dotyczy to towarów nowych, lecz takich, z których faktycznie korzystano, użytkowano je. Również zawarte w ww. przepisie określenie „nadające się do dalszego użytku” wskazuje, że towary te przed dokonaniem dostawy były wcześniej używane. O tym, czy dany towar jest „towarem używanym” w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy stanowi jego stan i faktyczne korzystanie z niego, powodujące mniejsze lub większe zużycie. Nie jest prawnie możliwe stosowanie procedury VAT marża do dostawy towarów nowych, które nie były użytkowane. Procedura VAT marża może być stosowana tylko wówczas, gdy kupiono „towar używany” i zakup nie był opodatkowany VAT przez dostawcę. Pojęcie „towary używane” oznacza wszystkie towary, które nie są fabrycznie nowe. (…)” (wyrok NSA z dnia 11 stycznia 2019 r., sygn. Akt I FSK 305/17).
Zatem należy stwierdzić, że telefony komórkowe, które nie posiadają śladów użytkowania i są jeszcze fabrycznie zapakowane, nie mogą być objęte procedurą VAT marży, o której mowa w art. 120 ust. 4 ustawy. Tym samym dokonując dostawy telefonów komórkowych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, których – wbrew Pana twierdzeniu – nie można uznać za towar używany, nie może Pan określić podstawy opodatkowania według ww. art. 120 ust. 4 ustawy.
W związku z tym, Pana stanowisko w części dotyczącej możliwości zastosowania szczególnej procedury dla dostawy telefonów komórkowych, które nie stanowią towarów używanych, i ustalenia podstawy opodatkowania zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy, uznaję za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right