Interpretacja indywidualna z dnia 28 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.71.2024.2.PT

Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (tzw. IP Box).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 stycznia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 23 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 25 marca 2024 r. (data wpływu 25 marca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną. Wnioskodawca prowadzi działalność i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce (zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych; t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 ze zm.; dalej: ustawa o PIT). Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 15 czerwca 2016 roku. Wnioskodawca rozlicza się za pomocą książki przychodów i rozchodów. Forma opodatkowania to podatek liniowy. Wnioskodawca uzyskał Interpretację Indywidualną (0113-KDIPT2-1.4011.768.2020.3.DJD) jednak ze względu na zmianę stanu faktycznego (od 1 stycznia 2024 roku) spowodowaną zaaneksowaniem Umowy Wnioskodawca wnioskuje o kolejną interpretację. Charakter jego pracy w ogóle nie uległ zmianie - uległy zmianie natomiast koszty bezpośrednie ponoszone przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca jest przedsiębiorcą w rozumieniu art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1292 ze zm.). Wnioskodawca wykonuje działalność gospodarczą, wpisaną do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, przede wszystkim w zakresie świadczenia usług związanych z oprogramowaniem i doradztwem w zakresie informatyki i usług powiązanych (scharakteryzowanych w sekcji J, dziale 62 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU); Dz. U. z 2015 r., poz. 1676 ze zm.; oraz w sekcji J, dziale 62 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU); Dz. U. z 2008 r., nr 207, poz. 1293 ze zm.). Wnioskodawca zawarł z jednym ze swoich kontrahentów umowę o świadczenie usług informatycznych (dalej: Umowa). Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz kontrahenta od 16 września 2019 roku. Zgodnie z przedmiotową Umową, za świadczenie usług informatycznych uznaje się w szczególności:

1)tworzenie oprogramowania zgodnie z wytycznymi kontrahenta lub podmiotów wskazanych przez kontrahenta;

2)projektowanie systemów zgodnie z wymaganiami kontrahenta lub podmiotów wskazanych przez kontrahenta;

3)sporządzanie opinii technicznych dotyczących oprogramowania lub systemów komputerowych

4)projektowanie i tworzenie algorytmów;

5)sporządzanie dokumentacji projektowej;

6)informowanie o postępie prac programistycznych;

7)udział we wdrożeniu wytworzonego oprogramowania u podmiotów wskazanych przez kontrahenta;

8)analiza, walidacja i sporządzanie dokumentacji technicznej realizowanych prac programistycznych;

9)testowanie systemu komputerowego;

10)przeprowadzanie konsultacji i szkoleń użytkowników systemów.

W ramach świadczonych usług, wnioskodawca tworzy kod źródłowy (dalej: „prace programistyczne”). Wnioskodawca w prowadzonych pracach programistycznych wykorzystuje nową i istniejącą wiedzę w celu tworzenia nowych rozwiązań (metod, aplikacji, elementów kodu źródłowego programu). Prace te prowadzone są w systematyczny sposób - wg z góry zdefiniowanych celów (zakładających stworzenie określonych funkcjonalności/efektów w zakładanym czasie). Mają one także charakter twórczy - w ich wyniku powstaje nowy w skali jego przedsiębiorstwa, a także w skali przedsiębiorstwa kontrahenta kod źródłowy. W zakresie wykonywanej działalności, wnioskodawca współpracuje z zespołem kontrahenta, przy czym w ramach takiej współpracy odpowiada za wykonanie określonego obszaru i wytwarza zdefiniowane i funkcjonalnie samodzielne elementy kodu źródłowego. Elementy te mają charakter indywidualny i są utrwalone w postaci zapisu w repozytorium kodu a zatem spełniają definicję utworu w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1231 ze zm.; dalej: ustawa o IP). Wykonując swoje prace nie podlega on kierownictwu kontrahenta. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów lub usług. Wnioskodawca samodzielnie wytwarza kod źródłowy w nowoczesnych językach programowania stanowiący implementację nowych w skali przedsiębiorstwa rozwiązań i funkcjonalności. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta jest wytwarzane w ramach prac rozwojowych w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe, nie prowadzi natomiast badań naukowych. Zgodnie z postanowieniami Umowy, jeżeli Wnioskodawca w związku z realizacją Umowy wytworzy utwory w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1231 ze zm.; dalej: ustawa o IP), to w ramach przedmiotowej Umowy oraz ustalonych w niej warunków współpracy, bez konieczności składania dodatkowych oświadczeń woli, Wnioskodawca przenosi na kontrahenta prawa autorskie majątkowe do utworów powstałych w wyniku wykonywania Umowy, w tym prawa zależne i pokrewne, bez ograniczeń czasowych i terytorialnych. Zgodnie z przedmiotową Umową, kontrahent nabywa majątkowe prawa autorskie do utworów będących przedmiotem prawa autorskiego stworzonych przez Wnioskodawcę w wyniku wykonywania Umowy z chwilą przyjęcia utworu. Z chwilą przyjęcia utworu kontrahent nabywa również prawo własności przedmiotu, na którym utwór utrwalono, wszelkich egzemplarzy utworu, kodu źródłowego i dokumentacji dotyczącej utworu. Umowa reguluje również, które pola eksploatacji utworów obejmuje przeniesienie autorskich praw majątkowych w ramach przedmiotowej Umowy. W praktyce współpracy Wykonawcy z kontrahentem, przyjęcie utworu następuje w momencie zdeponowania kodu w repozytorium, w efekcie, w tym momencie Wykonawca zbywa autorskie prawo do programu komputerowego. Wnioskodawca przedstawia kontrahentowi miesięczne zestawienie liczby godzin świadczenia usług informatycznych na rzecz kontrahenta, a także liczby godzin pozostawania w gotowości do ich świadczenia. Zestawienie, zgodnie z Umową, powinno wykazywać co najmniej: ilość godzin spędzonych na świadczeniu danej usługi, ilość godzin spędzonych na pozostawaniu w gotowości do świadczenia danej usługi, dane identyfikujące realizowany projekt oraz rodzaj czynności (usług informatycznych) składających się na dany projekt. Zestawienie zaakceptowane przez kontrahenta stanowi podstawę do naliczenia i wypłaty wynagrodzenia na rzecz Wnioskodawcy przez kontrahenta. Z tytułu świadczenia usług informatycznych i pozostawania w gotowości do ich świadczenia kontrahent zobowiązany jest do zapłaty na rzecz Wnioskodawcy wynagrodzenia, stanowiącego iloczyn godzin, wynikających z zaakceptowanego zestawienia ilości godzin, oraz określonej stawki godzinowej. Zgodnie z Umową, wynagrodzenie należne Wnioskodawcy od kontrahenta z tytułu świadczenia usług informatycznych zawiera w sobie element wynagrodzenia z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do utworów wytworzonych przez Wnioskodawcę w ramach wykonywania Umowy w wysokości [80%] całości wynagrodzenia za faktyczne świadczenie usług (tj. z wyłączeniem wynagrodzenia za gotowość do świadczenia usługi). Wyżej wskazana część wynagrodzenia nie obejmuje wynagrodzenia za rutynowe zmiany oprogramowania istniejącego, a jedynie za wytworzenie nowego oprogramowania. W związku z powyższym, w ramach wykonywania usług informatycznych na podstawie Umowy Wnioskodawca wytwarza programy komputerowe, będące przedmiotem autorskiego prawa majątkowego do programu komputerowego w rozumieniu art. 74 ustawy o IP. Wnioskodawca, również w ramach przedmiotowej Umowy, przenosi odpłatnie (za wynagrodzeniem) przedmiotowe autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego na rzecz kontrahenta. Wnioskodawca ponosi i będzie ponosił szereg kosztów bezpośrednio związanych z tworzeniem i rozwojem oprogramowania:

1)koszty telekomunikacyjne - niezbędne do kontaktu z kontrahentem(wykonywanie połączeń głosowych, wysyłanie wiadomości SMS/MMS, dostęp do internetu, który jest niezbędny do działania komunikatorów internetowych),

2)koszty związane z samochodem: leasing na samochód, paliwo i koszty eksploatacyjne - ponoszone w celu dojazdu Wnioskodawcy do kontrahenta i realizacji prac rozwojowych w jego siedzibie,

3)składki na ubezpieczenie społeczne i fundusz pracy - element obligatoryjny przy prowadzeniu działalności gospodarczej,

4)koszty związane z literaturą branżową, kursami, szkoleniami programistycznymi niezbędnymi do stałego podnoszenia wiedzy i kwalifikacji zawodowych, które są niezbędne do wytwarzania oprogramowania w ramach pracy na rzecz kontrahenta,

5)koszty związane ze sprzętem komputerowym (laptopy, tablety) i peryferia komputerowe (mysz komputerowa, słuchawki z mikrofonem) - do tworzenia, rozwijania oprogramowania oraz kontaktu z kontrahentem,

6)telefony komórkowe - niezbędne do kontaktu z kontrahentem(wykonywanie połączeń głosowych, wysyłanie wiadomości SMS/MMS, komunikatory internetowe).

Z dniem 1 stycznia 2019 r., na podstawie art. 1 pkt 25 w związku z art. 48 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), wszedł w życie art. 30ca ustawy o PIT, regulujący podatek od dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z wejściem w życie przepisu art. 30ca ustawy o PIT, Wnioskodawca powziął wątpliwość co do tego, czy norma zawarta w tym przepisie znajdzie zastosowanie w przedstawionym stanie faktycznym. W szczególności, czy wynagrodzenie otrzymane przez Wnioskodawcę w zamian za przeniesienie autorskiego prawa do programu komputerowego będzie stanowiło podstawę do obliczenia dochodu ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT. Ponadto, Wnioskodawca powziął wątpliwości co do sposobu ustalania wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Pomimo powyższych wątpliwości, Wnioskodawca pragnie podkreślić, że na podstawie art. 30cb ustawy o PIT, oprócz ewidencji w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, w odrębnej ewidencji, Wnioskodawca, od początku okresu objętego wnioskiem (tj. od poniesienia pierwszych wydatków na wytworzenie będącego przedmiotem wniosku oprogramowania):

1)wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

2)prowadzi księgę przychodów i rozchodów wraz z ewidencją dodatkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Ponadto, Wnioskodawca wskazuje, że nie nabywa wyników prac badawczo- rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej od innych podmiotów w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Wnioskodawca wskazuje również, że nie nabywa kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę (a więc także te związane z tworzeniem, rozwijaniem bądź ulepszaniem oprogramowania) są wykonywane w Polsce - zdalnie lub w siedzibie (biurze) Kontrahenta.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

Poprzez „tworzenie” Wnioskodawca rozumie rozwijanie, ulepszanie, modyfikowanie już istniejących programów oraz także budowanie/implementowanie programów od zera. Zależy to od zleconego zadania. Zawsze jednak efektem pracy Wnioskodawcy jest implementacja, która zawsze dotyczy zbudowania nieistniejącej wcześniej funkcjonalności w skali przedsiębiorstwa. W największym stopniu korzystam z własnej wiedzy, prace wykonuję samodzielnie.

Głównym zajęciem Wnisokodawcy jest pisanie kodu źródłowego w językach programowania (...), (...), (...). W pracy Wnisokodawca najczęściej buduję systemy informatyczne, które są złożone - składają się z wielu komponentów (czyli z wielu programów), ponieważ tak aktualnie buduje się systemy informatyczne - przykładem mogą być architektury mikroserwisowe, gdzie jest bardzo dużo programów/serwisów, które łącznie realizują funkcje/zadania. Natura pracy Wnioskodawy jest związana z projektami (przedsięwzięciami, które mają na celu zbudowanie określonych programów, które dostarczają określone funkcjonalności) - dlatego Wnioskodawca mógł zastosować skrót myślowy: praca na projekcie zawsze polega na implementacji systemów informatycznych, czyli wielu programów.

Wnioskodawca implementuję programy komputerowe w języku (...), (...) lub (...). Funkcjonalności implementowane przez Wnioskodawce zależą od projektów informatycznych w których biorę udział. Ostatnio zaimplementowane programy to: - program do (...) - program do (...) do (...) - program do zarządzania (...) - program do przetwarzania (...) - program (...) - program (...) w oparciu o (...) - program realizujący funkcję (...). Jest to kilka przykładów. Jak widać są to programy związane z branżą (...), ponieważ ostatnio Wnisokodawca takie ma zlecenia - może to natomiast ulec zmianie. To co nie ulegnie zmianie dość szybko jest to w czym Wnioskodawca się specjalizuję, czyli: implementowanie dedykowanego oprogramowania w języku (...). Wymienione programy składają się na większe fragmenty - dlatego czasami używam sformułowania, że implementuje system informatyczne (bo implementuję wiele komponentów/programów, które razem funkcjonują jako „system”).

Ostatnie kilka lat Wnioskodawca pracuję w branży (...) - implementuję zatem programy, które realizują funkcjonalności np. związane z (...), które są uruchamiane w chmurze publicznej. Systemy (...) jednak są bardzo skomplikowane, więc zdarza się, że Wnisokodawca implementuję „systemy informatyczne” - mając na myśli to, że tworzy wiele współdziałających ze sobą programów. W istocie tak wyglądają systemy informatyczne (...). Oprogramowanie Wnioskodawca rozwija od zrozumienia czego oczekuje i potrzebuje klient. Specyfikacja wymagań umieszczana jest najczęściej w systemach zarządzania projektami do których otrzymuję dostęp na czas trwania projektu. W momencie jak Wnioskodawca zrozumie jaki jest problem i co należy zaimplementować - przystępuję do implementacji. Często są to zmiany obejmujące stworzenie całkowicie nowego programu komputerowego lub modyfikacja/rozbudowa istniejącego. Zaimplementowany kod umieszczany jest przeze mnie w repozytorium kodu klienta, potem (w bardzo dużym uproszczeniu) następuje jego „recenzja” (ang. Code review), potem kod jest budowany i uruchamiany na środowiskach klienta. Oprócz kodu programu komputerowego Wnioskodawca zawsze implementuję tzw „testy jednostkowe” - jest to kod testujący zasadniczy kod funkcji, który Wnioskodawca implementuję.

Okres objęty tym wnioskiem dotyczy czasu od 1 stycznia 2024 roku.

Głównym obowiązkiem Wnioskodawcy jest pisanie kodu źródłowego programów komputerowych samodzielnie, własnoręcznie. Jednak ze względu na doświadczenie i specjalizację zdarza się, że: Wnioskodawca projektuję systemy informatyczne lub fragmenty systemów informatycznych, które potem Wnioskodawca rozwija ja lub inni programiści. Wnioskodawca projektuję algorytmy i sposoby przetwarzania danych ich optymalne składowanie. Wnioskodawca projektuje także interfejsy programistyczne oraz integracje, które bardzo często same w sobie są zdefiniowane i zapisane jako kod źródłowy. Wnioskodawca pragnie jednak nadmienić, że jego głównym obowiązkiem jest pisanie kodu źródłowego samodzielnie - jest to moja specjalizacja - czyli budowanie nowych, nowoczesnych dedykowanych programów komputerowych, które mają niestandardowe funkcje, funkcjonalności.

Kod źródłowy który Wnioskdoawca piszę spełnia wszystkie wymienione wymagania. Kod źródłowy jest zawsze pisany przez Wnioskodawcę, ma on charakter twórczy i nie jest to praca powtarzalna. Każda sytuacja i wymagania i każde przedsiębiorstwo jest inne - zatem i rozwiązania są zawsze inne. Na tym zasadniczo polega praca Wnioskodawcy - że jest w stanie stworzyć dedykowane oprogramowanie, które realizuje aktualne potrzeby klienta.

Być może nieumiejętnie posługuję się tymi terminami(tworzenie/rozwijanie). Sens pracy Wnioskodawcy to implementacja kodu źródłowego programów komputerowych o nieistniejących wcześniej i pożądanych funkcjonalnościach w skali przedsiębiorstwa. Praca Wnioskodawcy nie ma charakteru rutynowego – Wnioskodawca jest programistą, który implementuje dedykowane oprogramowanie na potrzeby klienta.

Umowa (w formie pisemnej) na mocy, której Wnioskodacwa świadczy usługi określa, że Wnioskodawca przenosi prawa autorskie oraz wymienione są pola eksploatacji.

Koszty telekomunikacyjne - pisząc kod źródłowy Wnioskodawca korzysta z laptopa, który ma podłączenie do Internetu. Za pomocą Internetu Wnioskodawca jest w stanie zdeponować stworzony kod źródłowy w repozytoriach klienta. Za pomocą Internetu Wnioskodawca odbiera także specyfikacje wymagań ((...),(...)) oraz komunikuję się z klientem (email i komunikatory internetowe: (...), (...)). Bez podłączenia do Internetu Wnioskodawca nie byłby w stanie przekazać kodu źródłowego klientowi. Koszty związane z samochodem - ustalenia dotyczące wymagań wymagają spotkania się osobiście z klientem. Są to spotkania regularne. Samochód zatem służy Wnioskodawcy, aby dojechać do ustalonego miejsca (siedziba klienta, biuro). Składki na ubezpieczanie społeczne i fundusz pracy - prowadząc działalność gospodarczą Wnioskodawca jest zobligowany je uiszczać. Koszty związane z literaturą branżową, kursami, szkoleniami programistycznymi - specjalizacją Wnioskodacy jest implementacja dedykowanego, nowoczesnego oprogramowania. Nie jest to praca rutynowa. Oprogramowanie jest skrojone na miarę i musi podążać za najnowocześniejszymi praktykami, metodykami, technikami. Stąd jestem zmuszony ciągle rozwijać się, aby móc dostarczać usługi, które wpisują się w najnowocześniejsze trendy, praktyki i technologie (bardzo często jest to wręcz wymagane przez klientów). Koszty związane ze sprzętem komputerowym (laptopy, tablety) i peryferia komputerowe (mysz komputerowa, słuchawki z mikrofonem) - do tworzenia, rozwijania oprogramowania oraz kontaktu z kontrahentem. Komputer i peryferia (monitor, mysz, klawiatura, słuchawki z mikrofonem) są jedynymi narzędziami, które są niezbędne do wykonywania pracy Wnioskodawcy. Wnioskodawca potrzebuję zatem posiadać komputer, na którym piszę kod źródłowy i wykonuję prace programistyczne. Telefon komórkowy - telefon komórkowy służy Wnioskodawcy do codziennego kontaktu z klientem. Ze względu na charakter pracy w IT – Wnioskodawca codziennie, kilka razy dziennie komunikuję się, raportuję postęp prac i status wykonywanych zadań.

Odnośnie sprzętu komputerowego - oczywiście nie jest tak, że każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej Wnioskodawca implementuję na osobnym/nowym komputerze/laptopie. Jeden laptop zazwyczaj służy Wnioskodawcy klika lat. Zdarza się także, że komputer dostaję od klienta – wtedy Wnioskodawca jest zobligowany do korzystania z komputera klienta. W takich sytuacjach oczywiście nie ma mowy o kosztach związanych ze sprzętem komputerowym, bo ich nie ponoszę.

Kwalifikowane prawo własności intelektualnej Wnioskodawca utożsamia z konkretnym projektem informatycznym w którym uczestniczy świadcząc usługi. Te projekty trwają od kilku do kilkunastu miesięcy. W trakcie trwania Wnioskodawca implementuję kod źródłowy zazwyczaj kilku programów (przykładowo jeden z systemów (...), które ostatnio Wnioskodawca budował sumarycznie posiadał niemalże 100 programów/serwisów). Regularnie występującymi kosztami (przynajmniej raz w miesiącu) są koszty telekomunikacyjne, koszty związane z samochodem, składki na ubezpieczenie społeczne i fundusz pracy. Koszty związane z literaturą branżową oraz kursami zazwyczaj występują kilka razy do roku – gdy Wnioskodawca ma czas na podniesienie swoich kwalifikacji w zakresie wykonywanych przeze mnie usług. Koszy związane ze sprzętem komputerowym lub telefonami komórkowymi Wnioskodawca ponosi w zależności od potrzeb - raz na kilkanaście lub kilkadziesiąt miesięcy. W związku z tym, zdarza się, że kilka kwalifikowanych praw własności intelektualnej Wnioskodawca stworzy na tym samym komputerze i używając tego samego telefonu komórkowego do kontaktu z klientem. W tych okolicznościach całość kosztu który ponosi w momencie zakupuwnioskodawca uwzględnia jako kwalifikowany koszt kwalifikowanego prawa własności, który aktualnie realizuję.

Wniosek dotyczy okresu od 1 stycznia 2024 roku. Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że przed 1 stycznia 2024 korzystał z opodatkowania preferencyjną stawką, ponieważ całe życie zawodowe (od 2013 roku) jest programistą i wytwarzam kod źródłowy samodzielnie. W 2020 roku zaczął prowadzić ewidencję kwalifikowanych praw własności intelektualnych oraz uzyskał interpretację ( 0113- KDIPT2-1.4011.768.2020.3.DJD).

Aktualny wniosek wynika z faktu, że została zaaneksowana umowa pomiędzy Wnioskodawca a jego Kontrahentem. Ta zmiana, wprowadzona od 1 stycznia 2024 roku, powoduje, że posiadana interpretacja indywidualna traci sens - dlatego teraz wnioskuję o drugą interpretację indywidualną. Zmiana umowy polega na wyeliminowaniu „zaplecza technicznego”, które szeroko było opisane w stanie faktycznym funkcjonującym od 1 stycznia 2020 do 1 stycznia 2024. Teraz wniosek zawiera pytania dotyczące kosztów innego typu, ponieważ charakter pracy Wnioskodawcy się nie zmienił, nie zmienił się także profil świadczonych przeze mnie usług. Wnioskodawca pracuję jako programista, który pisze kod źródłowy i ponosi regularnie koszty związane z tą działalnością gospodarczą.

Usługi wykonuję na zlecenie Kontrahenta. Wnioskodawca sługi świadczy w modelu hybrydowym: częściowo zdalnie, częściowo w miejscu i czasie wyznaczonym przez Kontrahenta.

Wnisokodawca prowadzi ewidencję od 1 stycznia 2020 roku. Od tego momentu stosuję także preferencyjną stawkę. Wnioskodawca posiada interpretację indywidualną ( 0113-KDIPT2-1.4011.768.2020.3.DJD), ale zmiana umowy z 1 stycznia 2024 pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem spowodowała, że Wnioskodawca składa wniosek jeszcze raz pytając o inny typ kosztów które ponoszę (charakter wykonywanej przeze mnie pracy nie zmienił).

Odrębna ewidencja jest prowadzona u Wnioskodawcy od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP.

Odrębna ewidencja prowadzona jest na bieżąco, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

W odrębnej ewidencji na bieżąco Wnioskodawca wyodrębniał każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Wnioskodawca wzkazuje, że prawo przysługuje do części, którą samodzielnie wprowadzał. Wynagrodzenie przysługujące Wnioskodawcy jest wyliczane w oparciu o stawkę godzinową, która jest ujęta w umowie pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem - w sytuacji, gdy w efekcie prowadzonych przez Wnioskodawcę prac powstaje część oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami - wytworzonymi przez inne osoby - stanowi program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ww. ustawy, to czy wszyscy współtwórcy, w tym Wnioskodawca przenoszą razem (łącznie) na rzecz Kontrahenta (jako współwłaściciele) na podstawie odrębnej, wspólnie zawartej umowy prawo do stworzonego przez nich łącznie programu komputerowego.

Wnioskodawca nie ma precyzyjnie wiedzy jak wygląda umowa innych osób, które współpracują nad budową wspomnianych programów i systemów informatycznych. Z dużą dozą prawdopodobieństwa Wnioskodawca twierdzi, że i oni przenoszą prawa autorskie w podobny sposób co Wnioskodawca. Oczywiście nie ma wspólnej umowy o której mowa w pytaniu. Repozytorium kodu umożliwia stwierdzenie, kto jest autorem poszczególnej linijki kodu.

Pytania

1)Czy autorskie prawo do programu komputerowego, wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach Umowy, jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT?

2)Czy wymienione we wniosku koszty faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę w związku ze świadczeniem usług informatycznych, objętych zakresem Umowy, polegających między innymi na tworzeniu oprogramowania zgodnie z wytycznymi kontrahenta lub podmiotów wskazanych przez kontrahenta / projektowaniu systemów zgodnie z wymaganiami kontrahenta lub podmiotów wskazanych przez kontrahenta / projektowaniu i tworzeniu algorytmów analizy danych / projektowaniu i tworzeniu scenariuszy testowych są kosztami faktycznie poniesionymi przez Wnioskodawcę na działalność badawczo- rozwojową prowadzoną bezpośrednio przez niego i związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT?

3)Czy dochód (strata) Wnioskodawcy, jaki uzyskuje on w związku z odpłatnym przeniesieniem autorskiego prawa do programu komputerowego na rzecz kontrahenta w ramach Umowy, jest dochodem (stratą) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT?

Pana stanowisko

Ad.1.

Autorskie prawo do programu komputerowego, wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach Umowy, jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT.

Ad. 2

Wymienione we wniosku koszty faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę w związku ze świadczeniem usług informatycznych, objętych zakresem Umowy, polegających między innymi na tworzeniu oprogramowania zgodnie z wytycznymi kontrahenta lub podmiotów wskazanych przez kontrahenta / projektowaniu systemów zgodnie z wymaganiami kontrahenta lub podmiotów wskazanych przez kontrahenta / projektowaniu i tworzeniu algorytmów analizy danych / projektowaniu i tworzeniu scenariuszy testowych, są kosztami faktycznie poniesionymi przez Wnioskodawcę na działalność badawczo- rozwojową prowadzoną bezpośrednio przez niego i związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Ad 3.

Dochód (strata) Wnioskodawcy, jaki uzyskuje on w związku z odpłatnym przeniesieniem autorskiego prawa do programu komputerowego na rzecz kontrahenta w ramach Umowy, jest dochodem (stratą) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Opodatkowanie preferencyjną stawką podatku

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast w myśl art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30cb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:

Oznacza to, że ulga IP Box jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.

Z przedstawionych okoliczności analizowanej sprawy wynika, że:

1)Tworzy Pan oprogramowanie komputerowe w ramach działalności gospodarczej.

2)Tworzy Pan oprogramowanie w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Działalność, która Pan prowadzi jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe.

3)Wytwarzane przez Pana oprogramowanie stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i podlega ochronie na podstawie art. 74 tej ustawy.

4)W związku z tworzeniem oprogramowania osiąga Pan dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

5)Prowadzi Pan od 1 stycznia 2020 roku odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową Ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT.

Reasumując, odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego w ramach umowy stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym osiąga Pan kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ust. 2 tej ustawy.

Może więc Pan za rok 2024 i lata kolejne zastosować stawkę 5% od dochodów z powyższego tytułu, osiągniętych w ramach prowadzonej działalności opisanej we wniosku.

Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 i 3 również należało uznać za prawidłowe.

Uwzględnienie kosztów przy ustalaniu wskaźnika nexus

Pana wątpliwość budzi również kwestia uznania kosztów:

• telekomunikacyjnych,
• samochodowych (leasing na samochód, paliwo i koszty eksploatacyjne),
• składek na ubezpieczenie społeczne i fundusz pracy;
• literatury branżowej, kursów szkoleń programistycznych;
• sprzętu komputerowego(laptopy, tablety) i peryferii komputerowych (mysz komputerowa, słuchawki z mikrofonem),
• telefonów komórkowych

za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
• kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
• dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Wobec powyższego należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i
• wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz
• wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Tym samym wydatki poniesione przez Pana na koszty telekomunikacyjne, koszty samochodowe (leasing na samochód, paliwo i koszty eksploatacyjne); składki na ubezpieczenie społeczne i fundusz pracy; literaturę branżową, kursy i szkolenia programistyczne; sprzęt komputerowy (laptopy, tablety) i peryferia komputerowe (mysz komputerowa, słuchawki z mikrofonem); telefony komórkowe mogą stanowić koszty, o których mowa w lit. a) wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 również należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Nadmienia się ponadto, że rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Pana. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634, dalej jako: „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).