Wyrok NSA z dnia 24 stycznia 2024 r., sygn. I FSK 620/23

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jan Rudowski (sprawozdawca), Sędzia NSA Gabriela Zalewska-Radzik, Sędzia del. WSA Włodzimierz Gurba, po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 13 grudnia 2022 r., sygn. akt I SA/Gd 829/22 w sprawie ze skargi R. S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 10 maja 2022 r., nr 2201-IEW.4253.8.2022.KP w przedmiocie określenia przybliżonych kwot zobowiązań podatkowych z tytułu podatku od towarów i usług za miesiące listopad i grudzień 2017 r. oraz zabezpieczenie wykonania na majątku ww. przybliżonych kwot zobowiązań podatkowych oraz odsetek za zwłokę 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od R. S. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 13 grudnia 2022 r., I SA/Gd 829/22, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę R. S. (dalej: "skarżący", "strona") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z 10 maja 2022 r. w przedmiocie określenia przybliżonych kwot zobowiązań podatkowych z tytułu podatku od towarów i usług za listopad i grudzień 2017 r. oraz orzeczenia zabezpieczenia na majątku podatnika.

2. Jak wskazano w uzasadnieniu orzeczenia, istotą sporu w sprawie jest kwestia ustalenia, czy zachodziły przesłanki do zastosowania art. 33 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U. z 2021 r., poz. 1540, dalej: "o.p."), a więc czy w ustalonych okolicznościach faktycznych organy podatkowe zasadnie dokonały zabezpieczenia przybliżonych kwot zobowiązania podatkowego na majątku skarżącego z uwagi na uzasadnioną obawę ich niewykonania. Z ustaleń kontroli celno-skarbowej wynikało, że fakturowany przez stronę towar (folia stretch J.) przechodził przez łańcuch podmiotów i transakcje te nie miały na celu uzyskania wymiernych korzyści ekonomicznych w związku ze sprzedażą towaru, ale osiągnięcie nienależnych korzyści związanych z rozliczeniami z zakresu podatku od towarów i usług z wykorzystaniem tzw. "znikającego podatnika. Organy - wskazując jednocześnie na wysokość deklarowanych przez skarżącego dochodów, jego sytuację majątkową, jak również dokonywanie czynności świadczących o wyprzedaży majątku osobistego - uznały, że wystąpiła "uzasadniona obawa" niewykonania zobowiązania, tj. przesłanka przewidziana w art. 33 § 1 o.p., uzasadniająca wydanie decyzji o zabezpieczeniu.