Wyrok WSA w Kielcach z dnia 14 marca 2024 r., sygn. II SA/Ke 717/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sylwester Miziołek Sędziowie Sędzia WSA Renata Detka Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal (spr.) Protokolant Starszy inspektor sądowy Joanna Dziopa po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 marca 2024 r. przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w K. W. Klimontowicz sprawy ze skargi L. S. na decyzję Wojewody z dnia [...] września 2023 r. [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję organu I instancji.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z 18 września 2023 r. [...] Wojewoda, po rozpatrzeniu odwołania L. S., utrzymał w mocy decyzję Prezydenta Miasta K. z 21 czerwca 2023 r., znak: [...] [...] o wymeldowaniu skarżącego z pobytu stałego z lokalu położonego w K., ul. [...].

W uzasadnieniu zaskarżonego rozstrzygnięcia Wojewoda wskazał, że podstawę materialno - prawną decyzji organu pierwszej instancji stanowił art. 35 ustawy z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności (tekst jedn. Dz. U. z 2022 r., poz. 1191 ze zm.) zwanej dalej "ustawą". Podał, że 16 lutego 2023 r. K. M. współwłaścicielka spornej nieruchomości wystąpiła do organu pierwszej instancji z wnioskiem o wymeldowanie skarżącego z pobytu stałego w powyższym lokalu, uzasadniając, że od wielu lat mieszka on za granicą i nie przebywa w tym lokalu.

W ocenie Wojewody, organ pierwszej instancji dokonał słusznej interpretacji okoliczności faktycznych sprawy, poprzez przyjęcie, że niekwestionowany fakt opuszczenia przez skarżącego miejsca pobytu stałego ma charakter dobrowolności i trwałości. Faktu tego nie mogą podważyć subiektywne, werbalne deklaracje skarżącego o zamiarze powrotu z zagranicy w bliżej nieokreślonym czasie i zamieszkaniu w spornym lokalu. Fakt wyjazdu za granicę przez skarżącego nie był kwestionowany tak naprawdę przez żadną ze stron postępowania. Skarżący podkreślił, że nie ma zamiaru rezygnować z możliwości pobytu w spornym lokalu, do którego przyjeżdża kilka razy w roku, posiada tam część swoich rzeczy i przekazuje środki na opłatę czynszu M. I., który twierdzi, że przebywa w tym lokalu w trakcie nieobecności skarżącego i "opiekuje się’’ tym lokalem w trakcie tej nieobecności. Zarządca budynku H. M. stwierdził, że przydział na sporny lokal otrzymał ojciec skarżącego, a skarżący zajmuje go bezumownie. Z informacji, które uzyskał od mieszkańców klatki wynika, że lokal obecnie zamieszkuje M. I..