Wyrok SN z dnia 21 lutego 2024 r., sygn. III USKP 79/22

Sąd Najwyższy może orzekać w ramach podstawy faktycznej ustalonej przez sąd drugiej instancji, a organ rentowy jest uprawniony do kontroli deklarowanej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, w przypadku gdy działalność gospodarcza ma pozory rzeczywistej i nie zmierza do osiągnięcia zarobku, lecz do uzyskania świadczeń ubezpieczeniowych kosztem innych ubezpieczonych i wbrew zasadzie solidaryzmu.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jarosław Sobutka (przewodniczący, sprawozdawca)

‎SSN Zbigniew Korzeniowski

‎SSN Agnieszka Żywicka

w sprawie z odwołania D. C.
‎od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Ostrowie Wielkopolskim
‎o podleganie ubezpieczeniom społecznym,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 21 lutego 2024 r.,
‎skargi kasacyjnej odwołującej się od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu
‎z dnia 20 kwietnia 2020 r., sygn. akt III AUa 1527/19,

I. oddala skargę kasacyjną,

II. zasądza od D. C. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Ostrowie Wielkopolskim kwotę 240,00 (dwieście czterdzieści ) złotych, wraz z odsetkami, o których mowa w art. 98 § 1¹ k.p.c. - tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych, decyzją z dnia 28 września 2018 r., numer: […] (znak […]), stwierdził, że wnioskodawczyni jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą, nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu od dnia 1 września 2013 r. do dnia 9 września 2018 r. oraz nie podlega dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu od dnia 1 września 2013 r. do dnia 9 września 2018 r.