Wyrok SN z dnia 7 lutego 2024 r., sygn. II CSKP 892/22

Niemające charakteru cenotwórczego i niebędące efektem swobodnych negocjacji opłaty, pobierane od kontrahentów przez przedsiębiorcę o silnej pozycji rynkowej, stanowią niedozwoloną barierę w dostępie do rynku i delikt nieuczciwej konkurencji w rozumieniu art. 15 ust. 1 pkt 4 Ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, a ich pobieranie może być podstawą do żądania wydania uzyskanych w ten sposób bezpodstawnie korzyści na zasadach ogólnych dotyczących bezpodstawnego wzbogacenia.

Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:

SSN Jacek Grela (przewodniczący)

‎SSN Marcin Łochowski

‎SSN Adam Doliwa (sprawozdawca)

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 7 lutego 2024 r. w Warszawie
‎skargi kasacyjnej M. spółki akcyjnej w W.
‎od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie
‎z 10 marca 2020 r., VII AGa 2026/18,
‎w sprawie z powództwa J. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. 
‎przeciwko M. spółce akcyjnej w W. 
‎o zapłatę,

1. oddala skargę kasacyjną;

2. zasądza od M. spółki akcyjnej w W. na rzecz J. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. 5400 zł (pięć tysięcy czterysta złotych) kosztów postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

J. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł.(dalej: J.) wytoczyła powództwo przeciwko M. S.A. w W.(dalej: M.) o zapłatę 566 310,56 zł i 12 801,67 zł z bliżej określonymi odsetkami i kosztami procesu. Powódka dochodziła zwrotu korzyści bezprawnie uzyskanych przez pozwaną wskutek czynu nieuczciwej konkurencji.

Pozwana wniosła o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie na swoją rzecz kosztów procesu.

Sąd Okręgowy w Warszawie wyrokiem z 4 czerwca 2018 r. oddalił powództwo i rozstrzygnął o kosztach procesu.

Jak ustalił Sąd Okręgowy, strony współpracowały ze sobą w ten sposób, że powódka sprzedawała pozwanej towary w celu ich odsprzedaży w sklepach należących do sieci M. Strony łączyła umowa o współpracę handlową z 30 października 2008 r., następnie aneksowana w zakresie między innymi wysokości spornych opłat. Przedmiotem umowy były zasady współpracy handlowej w zakresie dostaw towarów oraz usług świadczonych przez pozwaną na rzecz powódki. Była to umowa nienazwana o charakterze mieszanym zawierająca elementy umów sprzedaży oraz o świadczenie usług. Pozwana wystawiała powódce faktury za świadczenie usług, a powódka obciążała pozwaną fakturami za sprzedane towary. Rozliczenie wzajemnych roszczeń odbywało się w drodze potrącenia.