Wyrok WSA w Łodzi z dnia 29 lutego 2024 r., sygn. I SA/Łd 876/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Kasprzak (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Paweł Janicki, Sędzia WSA Joanna Grzegorczyk-Drozda, Protokolant st. asystent sędziego Marta Aftowicz-Korlińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 lutego 2024 r. sprawy ze skargi T. M. na decyzję Naczelnika Łódzkiego Urzędu Celno-Skarbowego w Łodzi z dnia 28 września 2023 r. nr 368000-COP[1].4103.147.2023.22 w przedmiocie w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2020 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 28 września 2023 r. Naczelnik Łódzkiego Urzędu Celno-Skarbowego w Łodzi, po rozpatrzeniu odwołania T. M., na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.) dalej: O.p., uchylił własną decyzję z dnia 5 stycznia 2023 r., określającą zobowiązania w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do sierpnia 2020 r. w zakresie zobowiązań za okres styczeń-czerwiec 2020 r. jednocześnie orzekając co do istoty sprawy, w pozostałym zakresie utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ przedstawił ustalony w sprawie stan faktyczny, z którego wynika, że w wyniku postępowania kontrolnego, a następnie postępowania podatkowego organ kontroli skarbowej ustalił, iż działając pod firmą T T.M. prowadził działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług kurierskich w Centrum Handlowym P w R.. Klientami firmy T były głównie podmioty gospodarcze, które, jak wykazano, w celu ukrycia rzeczywistych dostaw przy wysyłaniu paczek, nie wskazywały swoich faktycznych danych, tylko posługiwały się tzw. niekarni. Podatnik nie wystawiał na ich rzecz faktur VAT, do czego był zobowiązany na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm.), dalej: ustawa o VAT, a swoje usługi na ich rzecz dokumentował dowodami wewnętrznymi zawierającymi kwoty przychodu bezrachunkowego. Sprzedaż bezrachunkowa mogła obejmować wyłącznie sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.