Wyrok NSA z dnia 14 września 2022 r., sygn. II FSK 403/22
Nieodpłatne umorzenie obligacji w wyniku przymusowej restrukturyzacji banku nie stanowi przychodu podatkowego, tak więc wydatki poniesione na ich nabycie nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska- Nowacka Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Wolf- Kalamala (spr.) Sędzia NSA Tomasz Zborzyński po rozpoznaniu w dniu 14 września 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 30 listopada 2021 r. sygn. akt I SA/Gl 1175/21 w sprawie ze skargi P. K. na interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 czerwca 2021 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P. K. na rzecz Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 30 listopada 2021 r., sygn. akt. I SA/Gl 1175/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę P. K. na interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 czerwca 2021 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych. Wyrok z uzasadnieniem oraz inne orzeczenia sądów administracyjnych powołane w niniejszym uzasadnieniu dostępne są w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl/).
W wywiedzionej od powyższego wyroku skardze kasacyjnej, skarżący zaskarżył to orzeczenie w całości, zarzucając naruszenie następujących przepisów:
1. na podstawie art. 174 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm., dalej: P.p.s.a.) naruszenie przepisów prawa materialnego, a to:
a) art. 23 ust.1 pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1462 ze zm., dalej: u.p.d.o.f.) w tym również w związku z art. 2 i art. 31 ust. 3 Konstytucji RP przez jego błędną wykładnię, wykluczającą rozpoznanie wydatków na nabycie obligacji poniesionych przez Darczyńcę, tj. Panią M. K. jako kosztu uzyskania przychodu skarżącego, co m.in. pozostaje w sprzeczności z zasadą proporcjonalności wywodzoną przez Trybunał Konstytucji ze wskazanych przepisów Konstytucji RP,