Wyrok WSA w Warszawie z dnia 16 lutego 2022 r., sygn. IV SA/Wa 1035/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wojciech Rowiński (spr.) Sędziowie Sędzia del. SO Aleksandra Westra Sędzia WSA Grzegorz Rząsa po rozpoznaniu w dniu 16 lutego 2022 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. G. na decyzję Wojewody [...] z [...] maja 2021 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego oddala skargę

Uzasadnienie

Wojewoda [...] (dalej: "Wojewoda", "organ II instancji") decyzją nr [...] z [...] maja 2021 r., wydaną na podstawie art. 35 ustawy z 24 września 2012 r. o ewidencji ludności (Dz. U. 2021 poz. 510; dalej: "ustawa o ewidencji ludności") oraz art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. 2021 poz. 735; dalej: "k.p.a"), po rozpatrzeniu odwołania B. G. (dalej: "Strona", "Skarżący") od decyzji Prezydenta [...] (dalej: "Prezydent", "organ I instancji") nr [...] z [...] marca 2021 r., orzekającej o wymeldowaniu Skarżącego z pobytu stałego w lokalu nr [...] przy ul. [...] w [...], utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.

Została ona wydana w następującym stanie sprawy.

Zakład Gospodarowania Nieruchomościami w [...] pismem z 19 października 2020 r. zwrócił się do Prezydenta o wymeldowanie Skarżącego z pobytu stałego ze wskazanego lokalu. W uzasadnieniu wniosku wskazano, że Strona była najemcą lokalu od 1979 r. Po przyłączeniu kolejnych lokali, na podstawie umowy z 7 grudnia 1999 r. Skarżący był współnajemcą razem z E.G.. WW. wskazała, że od 2004 r. Strona nie zamieszkuje w przedmiotowym lokalu. Umowa najmu została wypowiedziana w 2008 r. w związku z zaległościami w czynszu, a w 2013 r. zapadł wyrok eksmisyjny wobec E. G. oraz jej córki.