Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 19 lutego 2024 r., sygn. I SA/Gl 1561/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Tyszkiewicz-Ziętek, Sędziowie WSA Dorota Kozłowska (spr.), Beata Machcińska, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 19 lutego 2024 r. sprawy ze skargi K. J. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia 28 października 2022 r. nr 2401-IEW2.711.6.2022.8 UNP: 2401-22-241395 w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Katowicach (dalej: organ odwoławczy) postanowieniem z 28 października 2022 r. nr 2401-IEW2.711.6.2022.8 UNP: 2401-22-241395, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2000), dalej: K.p.a. oraz art. 33 § 2 pkt 6 lit. c i art. 18 przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 479), dalej: u.p.e.a. po rozpoznaniu zażalenia K. J. (dalej: zobowiązana, podatnik, skarżąca) utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w T. (dalej: organ pierwszej instancji) z 16 września 2022 r. nr [...], którym oddalono zarzut w sprawie egzekucji administracyjnej prowadzonej na podstawie tytułu wykonawczego z 4 sierpnia 2022 r. nr 2431-723.696640.2022, wniesiony pismem z 9 sierpnia 2022 r.

Powyższe postanowienie organu odwoławczego zostało wydane w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Pismem z 9 sierpnia 2022 r. zobowiązana wniosła zarzut w sprawie egzekucji administracyjnej prowadzonej na podstawie tytułu wykonawczego nr 2431-723.696640.2022 z 4 sierpnia 2022 r.

Zobowiązana podniosła, że wartość tytułu wykonawczego została zawyżona co do kwoty zarówno należności głównej, jak i odsetek, a ponadto część kwoty dochodzona jest z nadużyciem prawa.

W związku z niewskazaniem konkretnej podstawy wniesionego zarzutu organ pierwszej instancji pismem z 31 sierpnia 2022 r. wezwał zobowiązaną do doprecyzowania w terminie 7 dni od doręczenia wezwania podstawy zarzutu. Wezwanie zawierało pouczenie, że nieudzielenie odpowiedzi spowoduje uznanie zarzutu za wniesiony na podstawie art. 33 § 2 pkt 6 lit. c u.p.e.a. Wezwanie zostało doręczone zobowiązanej 31 sierpnia 2022 r. Zobowiązana nie udzieliła odpowiedzi. Wobec powyższego organ pierwszej instancji uznał, że podstawą zarzutu jest art. 33 § 2 pkt 6 lit. c u.p.e.a.