Wyrok NSA z dnia 10 stycznia 2024 r., sygn. II OSK 908/21

Decyzje o pozwoleniu konserwatorskim na podział zabytków, choć są wydawane w ramach uznania administracyjnego, nie powinny wynikać z całkowitej dowolności organu. Muszą one być poparte wnikliwą analizą wszystkich istotnych okoliczności sprawy, w tym charakteru i celu podziału, aby zagwarantować, że nie naruszają one istoty ochrony zabytkowej. 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Zofia Flasińska Sędziowie sędzia NSA Leszek Kiermaszek sędzia del. WSA Mirosław Gdesz (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Inesa Wyrębkowska po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 stycznia 2021 r. sygn. akt VII SA/Wa 1558/20 w sprawie ze skargi Miasta B. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] czerwca 2020 r. znak [...] w przedmiocie pozwolenia na podział nieruchomości oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 14 stycznia 2021 r. sygn. akt VII SA/Wa 1558/20 uwzględnił skargę Miasta B. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z [...] czerwca 2020 r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Łódzkiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z [...] grudnia 2019 r. nr[...] o odmowie wyrażenia zgody na podział nieruchomości położonej w B., stanowiącej [...] (działka ewidencyjna numer [...] w obrębie [...]) i uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji.