Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 14 grudnia 2023 r., sygn. II SA/Gl 1325/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wojciech Gapiński, Sędziowie Sędzia WSA Tomasz Dziuk (spr.), Sędzia WSA Krzysztof Nowak, Protokolant Monika Rał, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 grudnia 2023 r. sprawy ze skargi S. J. na czynność Prezydenta Miasta Częstochowa z dnia 26 maja 2023 r. nr AAB.4120.1.19.2022 w przedmiocie włączenia karty adresowej zabytku do gminnej ewidencji zabytków oddala skargę.

Uzasadnienie

W skardze do sądu administracyjnego na czynność materialno-techniczną Prezydenta Miasta C. w postaci zawiadomienia z dnia [...] r. o włączeniu karty adresowej zabytku nieruchomego - schronu bojowego usytuowanego na działce o nr ewid. [...], obręb [...] przy ul [...] w C. do Gminnej Ewidencji Zabytków Miasta C. , reprezentowana przez radcę prawnego, S. J. wniosła :

- stwierdzenie bezskuteczności czynności materialno-technicznej Prezydenta Miasta C. w postaci zawiadomienia skarżącej o włączeniu karty adresowej zabytku [...] dla schronu bojowego przy ul [...]w C. (dz. ewid. [...], obręb [...]) do gminnej ewidencji zabytków,

- zobowiązanie organu do sporządzenia nowej karty adresowej zabytku dla schronu bojowego przy ul. [...] w C. w miejsce karty (dz. ewid. [...], obręb [...]) w C. , wykluczającej w swojej treści wszelkie wzmianki dotyczące działek [...] i [...], w miejsce aktualnej treści karty adresowej zabytku [...],

- zasądzenie od organu na rzecz skarżącej kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

W skardze zarzucono:

- rażące naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 3 pkt 1, 2 i 4, art. 6 ust. 1 pkt 1, art. 21 oraz art. 22 ust. 5 w związku z art. 3 pkt 1, 2 i 4 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (dalej: u.o.z.), poprzez ich niewłaściwe zastosowanie i uznanie, że obiekt określany jako polowa fortyfikacja ziemna (linia okopów zlokalizowana na działkach o nr ewid. [...] obręb [...]) faktycznie istnieje w chwili podejmowania czynności materialno-technicznej, a także na jakiej podstawie miałaby podlegać ochronie, a w konsekwencji zawiadomienie skarżącej jako właścicielki działki o nr [...] i [...] - o rzekomym podleganiu ochronie obiektu mającego znajdować się na terenie jej działek, który w istocie nie istnieje,