Wyrok WSA w Lublinie z dnia 19 października 2023 r., sygn. III SA/Lu 410/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jerzy Drwal (sprawozdawca) Sędziowie: Sędzia WSA Anna Strzelec Sędzia WSA Iwona Tchórzewska Protokolant: Starszy asystent sędziego Dorota Winiarczyk - Ożóg po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 października 2023 r. sprawy ze skargi D. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] czerwca 2023 r. nr [...] w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz D. Z. kwotę [...]zł ([...] złotych) z tytułu zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 14 czerwca 2023 r., nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze (dalej jako "organ II instancji" lub "organ odwoławczy") utrzymało w mocy decyzję Starosty L. (dalej jako "organ I instancji") z dnia 28 marca 2023 r., nr [...] w sprawie zatrzymania D. Z. (dalej jako "skarżący") prawa jazdy.

Powyższa decyzja zapadła w sprawie, której stan faktyczny przedstawia się następująco:

Wyrokiem Sądu Rejonowego [...] w L. z siedzibą w Ś. z dnia 5 lutego 2013r., sygn. akt [...] [...] uznano D. Z. za winnego kierowania samochodem marki [...] o nr rej. [...] po drodze publicznej w stanie nietrzeźwości (2,2 promile alkoholu we krwi). Wyrokiem tym orzeczono wobec skarżącego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat – w związku z kierowaniem pojazdem w stanie nietrzeźwości, jednocześnie zobowiązując go do zwrotu dokumentu prawa jazdy, z zastrzeżeniem, że do czasu wykonania obowiązku okres na który orzeczono zakaz nie biegnie.

Komendant Miejski Policji w L. skierował skarżącego na badania lekarskie oraz na badania psychologiczne w związku z kierowaniem przez skarżącego pojazdem w stanie nie trzeźwości. W dniu 3 lipca 2013 r. Starosta zwrócił się do skarżącego z żądaniem zwrotu dokumentu prawa jazdy do depozytu urzędu celem wykonania orzeczenia sądu.

W piśmie z dnia 23 lutego 2021 r. skarżący przesłał do Starosty informację z Ministerstwa Sprawiedliwości, Biura Informacyjnego Krajowego Rejestru Karnego. Ww. informacja wskazywała, że skarżący nie figuruje w kartotece karnej.