Wyrok NSA z dnia 26 września 2023 r., sygn. I OSK 1593/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zygmunt Zgierski (spr.) Sędziowie: NSA Mariola Kowalska del. WSA Dariusz Chaciński Protokolant: asystent sędziego Marek Szwed-Lipiński po rozpoznaniu w dniu 26 września 2023 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skarg kasacyjnych A.Z. i Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 16 marca 2021 r. sygn. akt IV SA/Wr 109/21 w sprawie ze skargi A.Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu z dnia [...] października 2020 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego 1. oddala skargi kasacyjne, 2. odstępuje od zasądzenia od Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu na rzecz A.Z. kosztów postępowania kasacyjnego w całości.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z 16 marca 2021 r., po rozpoznaniu skargi A.Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu z [...] października 2020 r. w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Wrocławia z [...] sierpnia 2020 r.

Od powyższego wyroku odrębne skargi kasacyjne wnieśli skarżąca reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika procesowego oraz organ.

Pełnomocnik skarżącej zaskarżył wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu w całości, wniósł o jego uchylenie i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji celem ponownego rozpoznania bądź zmianę wyroku przez skorygowanie oznaczeń numerów spraw i osób opisanych w zaskarżonej decyzji oraz zasądzenie zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

Zaskarżonemu rozstrzygnięciu zarzucono naruszenie art. 141 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, dalej: ppsa, przez jego niezastosowanie przez zaakceptowanie przez Sąd błędnie ustalonego stanu faktycznego sprawy w kontekście zastosowanego prawa materialnego w postaci art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2020 r. poz. 111. z późn. zm.), dalej: uśr, przez uznanie, że jedynie konieczna jest tutaj wykładnia językowa wspomnianego przepisu ustawy o świadczeniach rodzinnych, gdy prawidłowo ustalony stan faktyczny powinien prowadzić do wniosku, że organ odwoławczy przy wydawaniu zaskarżonej decyzji popełnił szereg błędów istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy, gdyż błędnie oznaczono sygnaturę sprawy przez organ gminy decyzji administracyjnej i dotyczącej jej osoby oraz nie połączono do wspólnego rozpoznania spraw dotyczących tych decyzji, przez co naruszono art. 134 § 1 ppsa oraz art. 45 ust. 1 Konstytucji RP.