Wyrok NSA z dnia 26 września 2023 r., sygn. I OSK 113/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zygmunt Zgierski (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Mariola Kowalska Sędzia del. WSA Dariusz Chaciński Protokolant: asystent sędziego Marek Szwed-Lipiński po rozpoznaniu w dniu 26 września 2023 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Fundacji "S." z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 27 czerwca 2019 r. sygn. akt II SA/Lu 198/19 w sprawie ze skargi Fundacji "S." z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie z dnia [...] lutego 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy odebrania oraz obciążenia kosztami leczenia właściciela psów oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z 27 czerwca 2019 r. oddalił skargę Fundacji "[...]" w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie z [...] lutego 2019 r. w przedmiocie odmowy odebrania oraz obciążenia kosztami leczenia psów.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku złożyła Fundacja. Zaskarżyła to rozstrzygnięcie w całości, wniosła o jego uchylenie i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji celem ponownego rozpoznania oraz zasądzenie zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

Zaskarżonemu rozstrzygnięciu zarzuciła naruszenie:

1) art. 141 § 4, art. 145 § 1 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, dalej: ppsa, art. 7, art. 75 § 1, art. 77 § 1, art. 80 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego, dalej: kpa, w zw. z art. 11 ppsa w zw. z art. 341 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, dalej: kc, w zw. z art. 336 kc w zw. z art. 7 ust. 3 i ust. 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz.U. Nr 111 poz. 724, z póżn. zm.) przez błędne uznanie za prawidłowe ustaleń organów administracji, że skarżąca nielegalnie, tj. bez podstawy określonej w art. 7 ust. 3 ustawy o ochronie zwierząt, weszła w posiadanie zwierząt odebranych M.W., gdyż nielegalność tego posiadania została przesądzona uprzednio w prawomocnym wyroku z 7 czerwca 2018 r. Sądu Rejonowego w Opolu Lubelskim II Wydział Karny, sygn. akt II K 767/15, skazującym G.B. za przywłaszczenie psów należących do M.W., który to wyrok wiąże sąd i organy administracji z mocy art. 11 ppsa, gdy z treści przepisu art. 341 kc tworzącego domniemanie prawne oraz z treści art. 7 ust. 3 i ust. 6 ustawy o ochronie zwierząt wynika, że posiadanie nabyte przez organizację społeczną na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy o ochronie zwierząt jest legalne do czasu, gdy zostanie wydana ostateczna i prawomocna decyzja administracyjna odmawiająca zatwierdzenia odbioru zwierząt albo prawomocne orzeczenie, o którym mowa w art. 7 ust. 6 ustawy o ochronie zwierząt, a w związku z tym orzeczenie z 7 czerwca 2018 r. nie jest wiążące na mocy art. 11 ppsa w zakresie oceny, że odebrane zwierzęta nie znajdowały się w stanie zagrożenia życia lub zdrowia oraz w przypadku niecierpiącym zwłoki, o których mowa w przepisie art. 7 ust. 3 ustawy o ochronie zwierząt, co uzasadniało zbadanie tych okoliczności przez organy we własnym zakresie, zgodnie z wymaganiami określonymi przez przepisy art. 7, art. 75 § 1, art. 77 § 1 i art. 80 kpa;