Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 14 września 2023 r., sygn. I FSK 957/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia NSA Ryszard Pęk (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Dominik Mączyński, Protokolant Szymon Czerwiński, po rozpoznaniu w dniu 14 września 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej H. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 7 grudnia 2018 r. sygn. akt I SA/Lu 699/18 w sprawie ze skargi H. B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w L. z dnia 26 czerwca 2018 r. nr [....] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy od września 2012 r. do grudnia 2012 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od H. B. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w L. kwotę 4050 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji.

1.1. Wyrokiem z 7 grudnia 2018 r., sygn. akt I SA/Lu 699/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę H. B. (dalej skarżąca) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w L. z 26 czerwca 2018 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy od września do grudnia 2012 r.

2. Uzasadnienie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie.

2.1. Sąd pierwszej instancji w uzasadnieniu wyroku ustalił, że decyzją z 26 czerwca 2018 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w L. (dalej organ drugiej instancji) utrzymał w mocy decyzję Naczelnika [....] Urzędu Celno-Skarbowego w B. (dalej organ pierwszej instancji) z 27 listopada 2017r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy od września do grudnia 2012 r.

2.2. Sąd pierwszej instancji wyjaśnił, że skarżąca prowadziła w 2012 r. działalność gospodarczą pod firmą T. w L., której przedmiotem była produkcja i handel biomasą (pellet, brykiet ze słomy) i wystawiła na rzecz firmy A. P. faktury VAT dotyczące sprzedaży towarów w postaci brykietu ze słomy, które nie odzwierciedlały rzeczywistych zdarzeń w obrocie gospodarczym. A. P. jedynie formalnie założyła firmę, zarejestrowała się jako przedsiębiorca i podatnik VAT. Faktycznie jednak nie prowadziła żadnej działalności gospodarczej. Wyłącznie podpisywała faktury i inne dokumenty przedkładane zasadniczo przez P. B. (byłego męża podatniczki). Nie miała dostępu ani do towarów, ani do dokumentacji księgowej i podatkowej swojej firmy. Nie dysponowała firmowym rachunkiem bankowym. Nie angażowała własnych środków finansowych w działalność firmy. Nie miała żadnego zaplecza majątkowego na potrzeby prowadzenia opisywanej działalności (choćby środków transportu). Wszystkim zajmował się przede wszystkim P. B., łącznie ze składaniem zgłoszeń i deklaracji, jak również P. B., H. B. i W. W. Na rachunek bankowy P. B. wpływały środki finansowe i numer właśnie jego rachunku bankowego widniał na zakwestionowanych fakturach.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00