Postanowienie WSA w Gliwicach z dnia 6 września 2023 r., sygn. II SA/Gl 570/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Nitecki (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Grzegorz Dobrowolski, Sędzia WSA Artur Żurawik, Protokolant specjalista Magdalena Dąbek, po rozpoznaniu w dniu 6 września 2023 r. na rozprawie sprawy ze skargi R. B. na uchwałę Rady Miasta S. z dnia 29 września 2022 r. nr [...] w przedmiocie zmiany studium uwarunkowań i zagospodarowania przestrzennego p o s t a n a w i a 1. odrzucić skargę, 2. zwrócić skarżącemu kwotę 300 (trzysta) złotych uiszczoną tytułem wpisu sądowego od skargi.

Uzasadnienie

Pismem z 17 marca 2023 r. R. B. (dalej jako skarżący) wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach na uchwałę Rady Miasta S. z 29 września 2022 r. nr [...]. Uchwale tej postawił szereg zarzutów, a mianowicie: naruszenie art. 32 ust.2 zdanie drugie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez podjęcie czynności, o których mowa w art. 27 tej ustawy, pomimo podjęcia uchwały uznającej aktualność studium i stwierdzenie braku konieczności dokonania w nim zmian; naruszenie art. 12 ust.1 powyższej ustawy poprzez niedopełnienie obowiązku rozpatrzenia uwag do projektu studium; niedochowanie procedury planistycznej określonej w art. 11 powyższej ustawy poprzez świadome podjęcie działań kształtujących projekt studium nie wynikających z ustawy bądź innych przepisów wykonawczych; wadliwe rozstrzygnięcie wniosku do studium przez Prezydent Miasta, który uznał wniosek za zasadny w sytuacji, gdy z powodów formalnych nie powinien on zostać uwzględnionych (art. 11 pkt. 3 powyższej ustawy); niedopełnienie toku postępowania przy uzyskaniu opinii Miejskiej Komisji Urbanistyczno-Architektonicznej (art. 11 pkt. 4 cytowanej ustawy); naruszenie art. 9 ust.2 tej ustawy poprzez nie uwzględnienie w projekcie studium strategii rozwoju gminy; naruszenie art. 10 ust. 2 pkt. 2 przedmiotowej ustawy poprzez sprzeczne z ustawą określenie w projekcie studium inwestycji celu publicznego oraz nie wyznaczenie ich stref; naruszenie art. 10 ust. 2 pkt. 8 powoływanej ustawy przez nieokreślenie obszarów przestrzeni publicznej; błędny tryb zastosowany przy sporządzaniu projektu studium - § 8 ust. 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 28 kwietnia 2004 r. w sytuacji zdecydowanie wykraczającej poza pojedyncze ustalenia; nadużycie kompetencji poprzez wykonanie czynności prawnej nie wynikającej z przywoływanej ustawy, a przypisanej innemu organowi (art. 12 ust. 1 tej ustawy) poprzez rozpatrzenie uwag do projektu studium (zarządzenie [...]); naruszenie art. 11 pkt. 9 przedmiotowej ustawy poprzez przedstawienie Radzie Miasta nieuwzględnionych uwag z pominięciem całości ich treści – brak uzasadnienia, przedstawienie Radzie Miasta do uchwalenia załącznika nr 4 do uchwały stwierdzającego w jaki sposób organ ten rozstrzyga o sposobie rozpatrzenia uwag oraz przesłanie autopoprawki zmieniającej zapisy projektu studium po przedstawieniu Radzie Miasta projektu studium wraz z listą uwzględnionych uwag. W skardze tej skarżący uznający występowanie istotnych naruszeń zasad sporządzania projektu studium, wystąpił o uznanie nieważności w całości przedmiotowej uchwały w sprawie uchwalenia zmiany :Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta S. oraz zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania sądowego. W skardze tej skarżący zamieścił rozważania wykazujące na legitymowanie się interesem prawnym do wniesienia skargi. W ramach tych rozważań podkreślił, że jest aktywnym obywatelem zaangażowanym w sprawy miasta. Uczestniczy w niemal wszystkich konsultacjach społecznych. Wielokrotnie z jego inicjatywy korygowane były błędy w konsultowanych aktach. Jako członek stowarzyszenia "A" realizuje cele zapisane w statucie, a mianowicie kontrolę władzy samorządowej. Wskazał, że jest mieszkańcem miasta i koszty sporządzenia studium obciążają budżet gminy, pośrednio zatem jest zainteresowany tym, aby pieniądze nie były marnowane. Jest posiadaczem nieruchomości na terenie miasta i w związku z ustawą z 5 lipca 2018 r. o ułatwieniach w przygotowaniu i realizacji inwestycji mieszkaniowych oraz inwestycji towarzyszących, stan prawny się zmienił i z pominięciem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego można lokalizować obiekty mieszkalne, czyli w pewnym aspekcie studium jest aktem równoważnym dla miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Ponadto jest osobą, która w myśl art. 11 pkt. 8 przedmiotowej ustawy złożyła uwagi do projektu studium, co skutkuje interesem prawnym w ich rozpatrzeniu. W dalszej części skargi skarżący przedstawił argumentację przemawiającą za uwzględnieniem wniesionej skargi.