Wyrok NSA z dnia 5 września 2023 r., sygn. III FSK 281/23

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Stachurski, Sędzia NSA Jacek Pruszyński, Sędzia WSA (del.) Mirella Łent (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 5 września 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. S.A. z siedzibą w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 listopada 2022 r. sygn. akt III SA/Wa 1158/22 w sprawie ze skargi P. S.A. z siedzibą w L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ostrołęce z dnia 14 marca 2022 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2017 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 8 listopada 2022 r. sygn. akt III SA/Wa 1158/22 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę P. S.A. z siedzibą w L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ostrołęce z dnia 14 marca 2022 r. utrzymującą w mocy decyzję Wójta Gminy B. odmawiającą skarżącej spółce stwierdzenia nadpłaty podatku od nieruchomości za 2017 r.

Sąd I instancji podał, że przedmiotem sporu jest zagadnienie, czy łączniki sterowane zdalnie (urządzenia służące do załączania, przewodzenia i wyłączania prądu) instalowane na liniach napowietrznych średniego napięcia tworzą z siecią elektroenergetyczną całość, są częścią tej sieci, czy też odrębnymi urządzeniami technicznymi. Tym samym, czy wartość łączników należy uwzględniać w wartościach budowli podlegających opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. W ocenie organu odwoławczego sporne łączniki zdalnie sterowane stanowią element sieci elektroenergetycznej w liniach napowietrznych średniego napięcia. Posiadają one sterowanie zarówno zdalne, jak i ręczne, co oznacza, że sposób obsługi nie ogranicza zastosowania łącznika w całości techniczno-użytkowej sieci. Nadto, służą do sterowania napędami elektrycznymi oraz zapewniają usprawnienie działania sieci poprzez skrócenie czasu trwania awarii. Ich wykorzystanie, co do charakteru technicznego i użytkowego, wskazuje zatem na powiązanie z siecią (jako całości). Organ uznał, że sporne łączniki stanowią część sieci elektroenergetycznej i należy je identyfikować jako część instalacji (odrębnego obiektu budowlanego), które zapewniają właśnie możliwość użytkowania tejże instalacji (obiektu budowlanego) zgodnie z jej przeznaczeniem, usprawniając jej działanie. Ich zadaniem jest zapewnienie bezpiecznych, niezakłóconych dostaw energii elektrycznej odbiorcom. Omawiane łączniki nie pracują i nie spełniają swojej roli odrębnie, niezależnie od parametrów technicznych i funkcjonalnych sieci elektroenergetycznej, lecz reagują bezpośrednio na warunki, parametry pracy całej sieci elektroenergetycznej. Na powyższe bez wpływu pozostaje fakt, że każda linia SN może funkcjonować (dostarczać energię elektryczną) bez zainstalowanego na niej łącznika zdalnie sterowanego. Ze stanowiskiem takim nie zgodziła się strona skarżąca wskazując, że łączniki zdalnie sterowane służą innym celom niż sieci techniczne, które zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2021 r., poz. 2351 ze zm., dalej: p.b.) stanowią budowlę.