Wyrok NSA z dnia 1 września 2023 r., sygn. I FSK 1226/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia NSA Marek Olejnik, Sędzia WSA del. Adam Nita (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Wojnarska, po rozpoznaniu w dniu 1 września 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. S.A. z siedzibą w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 19 lutego 2019 r., sygn. akt I SA/Gd 1096/18 w sprawie ze skargi P. S.A. z siedzibą w G. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 8 października 2018 r., nr 2201-IOV-1.4103.117-119.2018/10/13 w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń, luty i marzec 2012 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P. S.A. z siedzibą w G. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku kwotę 3.600 (słownie: trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 19 lutego 2019 r., sygn. akt I SA/Gd 1096/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku (zwany dalej Sądem I instancji) oddalił skargę P. S.A. z siedzibą w Gdańsku (w dalszej części uzasadnienia określanej jako Podatnik, Spółka, Strona lub Skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku (zwanego dalej Organem odwoławczym lub Organem II instancji) z 8 października 2018 r., nr 2201-IOV-1.4103.117-119.2018/10/13 w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń, luty i marzec 2012 roku.

Stan faktyczny sprawy został szczegółowo przedstawiony w uzasadnieniu wyroku Sądu I instancji, dostępnym w CBOSA. Charakteryzując go należy wskazać, że Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku (dalej określany jako Organ I instancji lub NUS) zakwestionował legalność odliczenia przez Stronę naliczonego podatku od towarów i usług, udokumentowanego fakturami wystawionymi przez P. N., działającego pod firmą P. (zwanego dalej Kontrahentem podatnika lub Partnerem handlowym strony). W związku z tym, NUS dokonał rozliczenia podatku od towarów i usług za okres styczeń-marzec 2012 r. Doszło do tego, ponieważ wspomniany organ określił Spółce za grudzień 2011 r. nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy w kwocie odmiennej od wykazanej przez Podatnika w deklaracji podatkowej. Rozstrzygnięcie to w bezpośredni sposób wpłynęło zaś na prawidłowość określenia podatku od towarów i usług za styczeń 2012 r., a także pośrednio oddziaływało na kolejne okresy rozliczeniowe. W konsekwencji, została wydana deklaratoryjna decyzję podatkową, w których określono Podatnikowi wysokość nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy (za styczeń i luty 2012 r.) oraz określono Stronie wysokość zobowiązania podatkowego (za marzec 2012 r.). Zapatrywanie NUS podzielił Organ II instancji, który utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.